ดิฉันไม่เห็นกับตาหรอกค่ะ...แต่มีคนเราให้ฟังว่า..เห็นสามีไปเที่ยวกับผู้หญิงตอนกลางคืน...(ตอนกลางคืนสามีจะไปนอนเฝ้าอู่ซ่อมรถเพราะตอนนี้ยังไม่มีช่างมาเฝ้าให้)ก็เลยไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า...พอดิฉันถามก็บอกว่าไปกันหลายคนเป็นเพื่อนกันไม่มีอะไร..ส่วนตัวสามีแล้วทำงานหนักไปเที่ยวพักผ่อนดื่มบ้างดิฉันไม่ค่อยซีเลียดเท่าไร..แต่เรื่องผู้หญิงนี้ย่อมไม่ได้จริงๆ เพราะดิฉันต้องดูแลลูกอายุ 4 ขวบเลยไปเที่ยวไม่ได้ เงินทุกบาทที่หามาได้ก็ให้ดิฉันหมด(แต่ไม่รู้ว่าแอบเก็บไว้หรือเปล่า)ทำอย่างไรถึงจะไม่คิดมากเรื่องสามี จะปล่อยวางได้ไหม อยากเลี้ยงลูกสาวให้ดีที่สุด

ไม่รู้จะตอบคุณยังไงดี
แต่อยากให้คุณคุยกับสามีดีๆนะคะ ไม่ควรจะทะเลาะกัน
เพราะความจริงเป็นยังไงก็ไม่รู้
ถ้าสามีให้คุณเก็บเงินทั้งหมดก็ถือว่าเป็นผู้ชายที่มีความรับผิดชอบดีคนนึง
เขาก็คงเหนื่อยจากการทำงานแล้วอยากไปคลายเครียดบ้าง
ส่วนคุณก็เป็นแม่เลี้ยงลูก หน้าที่นี้ยิ่งใหญ่ ไม่มีใครทำได้ดีเท่าคุณ
ถ้าคุณเลี้ยงลูกได้ดีน่ารัก เขาก็ไม่ไปไหนหรอกคะ ไม่ต้องคิดมาก

เมื่อยังไม่รู้เห็นด้วยตาตน เพียงฟังคนอื่นมา จะเชื่อได้อย่างไร เราไม่รู้ว่าคนเล่านั้น"มีศีล"หรือเปล่า การด่วนการด่วนตัดสินอะไรๆเพียงเพราะ"ฟังเขามา"นั้น ย่อมกลายเป็นผู้"หูเบา"มีผลให้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องได้ง่าย....พึงระงับรอยร้าวที่เกิดในใจตนเสียโดยพลัน เพราะตนนั่นเองที่กำลังปรุงเรื่องเลวร้ายขึ้นมาบีบตนให้เข้ามุมทุกข์โดยไม่มีเหตุผล นี่เป็นความฟุ้งซ่านเป็นการทำบาปทางใจที่จะเป็นการเปิดประตูให้บาปกรรมอื่นๆตามมาให้ผล นี่ขนาดคิดยังทุรนทุรายแทบตายแล้ว หากวิบากทุกข์อื่นๆวิ่งเข้ามาเพิ่ม จะเป็นอย่างไร..

เห็นหรือไม่ว่าเมื่อไฟคือโทสะเข้าครอบงำแล้ว เขาก็ไหม้ลามปามออกไปจนถึงกับเพิ่มความหวาดระแวงว่า...



แต่มองไม่เห็นความดีที่เขาทำอยู่คือ ..เงินทุกบาทที่หามาได้ก็ให้ดิฉันหมด...

หรือว่า...ส่วนตัวสามีแล้วทำงานหนัก.... ...

หากเขา(สามี) มาบอกตรงๆว่าเด๋ยวนี้มีสาวใหม่แล้ว จึงเชื่อ หรือมีความไม่ชอบมาพากลเรื่องเงินรายได้ที่ขาดหายไป ก็พึงเพิ่มความสังเกตุ แล้วพูดกันด้วยเหตุผล หากสิ่งต่างๆไม่เปลี่ยนแปลงก็พึงงดการซักพยานหรือโจทย์เพราะ จะนำไปสู่การตัดสินคดีในที่สุด..เวลานี้ อย่าเอาไฟมาใส่ตน คิดว่าที่ได้ยินมาเป็นเรื่องที่คนพูดเข้าใจผิดไป..ความจริงเช่นนี้ย่อมเปิดเผยตัวเองออกให้เรารู้ได้ในไม่ช้า หากมีมูลจริง..

อย่าเพ่อตีตนไปก่อนไข้เลยครับ..มีแต่เสียหาย

...การจ้องจับผิด...จะทำให้ทุกข์ทั้ง2ฝ่าย...ทำให้เกิดบาดหมาง...
...ใช้ชีวิตให้เป็นปกติเหมือนเดิมไม่ควรไปถามคาดคั้นค่ะ...
...แสดงให้เขารู้ว่าเราเชื่อมั่นในตัวเขา...ไม่สร้างการระแวงในตัวเขา...
...บอกเขาว่าเราเป็นห่วงกลับบ้านดึกเดี๋ยวจะไม่สบาย...

...แค่ถามเขาว่าทำไมวันนี้กลับดึกจังเลยคะ...ห้ามดุด่า...
...พูดคุยตามปกติให้เขารับรู้ว่ามีเราและลูกรออยู่...
...แนะนำได้เท่านี้ค่ะ...ที่เหลือคิดต่อเองนะคะว่าจะคุยยังไง...
...เพราะข้าพเจ้าไม่รู้จักนิสัยใจคอของคุณทั้งสองคนค่ะ...

ถ้าเจ้าของกระทู้ รู้จักอำนาจแห่งกรรม คิดว่าจะช่วยให้ปล่อยวางได้พอสมควรเลยจ๊ะ

เราไม่เคยนอกใจ ทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีสม่ำเสมอไม่ขาดสาย
แต่สามีก็ไม่วายที่จะทำตัวเกเร ออกนอกลู่นอกทาง
คนเราเดียวนี้ชอบ พูดและคิดว่า ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป
เพราะตนเอง และคนรอบข้างต่างเป็นคนดี แต่ทำไมถึงได้เจอกับอะไรที่ไม่ดีอยู่เสมอ
นั่นเป็นเพราะอำนาจแห่งกรรมเก่าที่ไม่ดี มันได้ตามเผาผลาญในภายหลัง
ที่เราเป็นเช่นนี้ เพราะเราได้เคยทำเช่นนี้ เราเป็นเช่นนั้น เพราะเราเคยได้ทำเช่นนั้น มาก่อน
ผลกระทำต่างๆที่ดีและไม่ดี ก็ล้วนแล้วมาจากเหตุที่ดีและไม่ดีเช่นเดียวกันจ๊ะ

กรรมไม่ดีไม่งามที่เราเคยทำในอดีต ส่งผลถึงปัจจุบันทำเราให้ได้รับสิ่งที่ไม่ดีไม่ชอบใจ
ถ้าคุณรู้ว่าเพราะ กรรมไม่ดีที่เราเคยทำนั่นเอง ส่งผลมาจึงทำให้เราเป็นเช่นนี้
ฉะนั้นปัจจุบันเราจึงควรทำกรรมดีๆ เพื่อที่จะส่งผลถึงอนาคตของเราให้เป็นปัจจุบันที่ดีๆนั่นเอง

เวลาที่เราเห็นอะไรไม่ชอบใจ ไม่ดีไม่งาม ที่เกิดขึ้นกับเรา ให้คิดในใจไว้เลยว่า
นั่นเป็นเพราะกรรมไม่ดี ที่เราเคยได้ทำไปแท้ๆ จึงเป็นเช่นนี้
เราควรรีบทำกรรมดีๆ ดีกว่าจะได้ไม่ต้องเป็นแบบนี้อีก
ถ้ารู้จักอำนาจของกรรม จะทำให้เราปล่อยวางได้ขึ้นมากเลยจ๊ะ

ถามตัวเองให้แน่ก่อนนะคะว่าอยากรู้ความจริงหรือไม่อยากคิดระแวง ความเป็นไปได้น่าจะสูงอยู่ค่ะที่สามีคุณจะออกไปกับหญิงอื่น คุณถามหาความจริงสิคะอย่ามัวแต่ลังเลเพื่อปลอบใจตัวเอง ถ้ามันเป็นจริงก็คุยกันให้รู้เรื่องและคุณก็พยายามวางอุเบกขา ธรรมชาติของผู้ชายเขาเป็นแบบนั้นค่ะ หาทางออกร่วมกันให้ได้น่าจะดีที่สุดค่ะ ทุกปัญหามีทางแก้แต่ต้องแก้ด้วยสตินะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปล่อยวาง คือไม่ยึด ไม่แบก ไม่ถือ ไม่จับ ไม่เอามา ไม่น้อมใส่ตัวเรา เรา ของเรา ในเรื่องราวนี้ ที่จะไม่เป็นเหตุของทุกข์จะตามมานั้นก็คือการปลงใจ ไม่ใส่ใจเขา อะไรๆเรื่องเขา ก็ให้ช่างเขาบ้าง ไม่เอ๊ะอ๊ะ กับการได้เห็น ได้ยินได้ฟัง ฟังแล้วๆไป หูมันชอบหาเรื่อง ก็หัดแบบทวนลมไปบ้างคือได้ยินสักแต่ว่าได้ยิน ตาเห็นอะไรแล้วมีแต่หาเรื่องก็แบบเห็นแล้วๆไปบ้าง หรือเห็นสักแต่ว่าเห็น
เตือนใจบ่อยๆสั้นๆไปว่า ช่างเขา ไม่อะไรกับอะไร ไปเรื่อยๆ ความอึดอัดคับแคบก็จะลดลงเอง
ที่ให้ธรรมะนี้ก็เหมือนการปฐมพยาบาล ห้ามมิให้เวทนาความทุกข์ การสร้างเหตุ แผลจากการตอกย้ำ มันกำเริบกว่านี้ แต่สิ่งที่เป็นมูลเหตุ ต้นขั่วแท้จริงที่จะพ้นทุกข์ ไม่สร้างภพชาติจริงควรศึกษาธรรมะ และปลงจิตใจต่อนะขอรับ

ขอเชิญศึกษาธรรมบรรลุฉลับพลัน จบโลก จบธรรม จบกรรม การปฏิบัติ โดยหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย ที่บอร์ดสนทนาทั่วไปขอรับ หรือ http://www.rombodhidharma.com/

ขอให้ท่านมีส่วนในความ ไม่ติด ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่คา แจ่มแจ้งในสัจธรรม ลุล่วงพ้นทุกข์ ตามองค์พุทธะ พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต นั่นเทอญ