สวัสดีคะคุณอ้อ
ตอนนี้เป็นไงบ้างคะ สงกรานต์ไปเที่ยวไหนบ้างรึเปล่าคะ เห็นไม่เข้ามาในลานหลายวันสงสัยเที่ยวเพลินนะคะ ส่งกำลังใจมาให้นะคะ

อนุโมทนาบุญกับคุณทักทายด้วยนะครับ



เห็นด้วยนะครับ
สามีของ"รูป"ที่ประกอบด้วยดิน น้ำ ลม ไฟ ที่ให้ชื่อในโลกสมมตินี้ว่า "อ้อ" ต่างหากนะครับ
"สามี"นั้นก็เป็น"รูป"ที่ประกอบด้วยดิน น้ำ ลม ไฟ ที่เราไปให้ความหมายรูปนั้นว่าเป็นสามีไม่ใช่หรือครับ

ดิน น้ำ ลม ไฟ นี้ เกิดขึ้นมาบนโลกนี้ มีชีวิตอยู่ สักวันก็ต้องตายไปจากโลก ร่างกายก็ดับสลาย
คืนสู่ธรรมชาติ สู่ดิน สู่น้ำ สู่ลม สู่ไฟ ในธรรมชาติไป
ความเจ็บปวดทั้งกายและใจ ความจำ ความคิด การรับรู้ทั้งหมด ต้องดับไปทั้งหมด
หมดสิ้นไม่มีเหลือ
แล้วมีเราตรงไหน มีสามีเราตรงไหน

จะหนักทฤษฎีหน่อยนะครับ คิดว่าคุณอ้อน่าจะเข้าใจได้
ถ้าคุณอ้อพิจารณาจนกลายเป็นปรมัตถ์แล้ว(รู้แจ้งตามความเป็นจริง)
ก็แจ่มเลยล่ะครับ

จริงที่สุดค่ะพี่ทักทาย "สามีเรา"
อยากคิดอย่าที่คุณพงพันบอกนะค่ะ
แต่ทำได้ไม่นานก็กลับมาอีกแล้ว
รัก โลภ โกรธ หลง มันละไม่ค่อยลง
ติดอยู่มากตรงที่ยังรัก พอรักแล้ว
ทนได้แทบทุกเรื่อง อภัยให้ได้
ไหน ๆ ก็ขอเล่าให้ฟังนิดละกัน
เมื่อคืนวันเสาร์ สามีเอาโทรศัพท์ไหม่ (ของเธอ)
มาใช้ เรานี่ขึ้นเลยค่ะ เพราะโทรศัพท์
เราพึ่งซื้อให้ใหม่ แต่ของเขาดีกว่า แพงกว่า
พอถามก็บอกตรง ๆ ว่าผู้หญิงซื้อให้
ตอนนั้นคุมตัวเองไม่อยู่ ระเบิดเลย
ขอหย่า แต่เขาเงียบ นอนร้องไห้ทั้งคืน
วันจันทร์ผู้หญิงโทรมา บอกว่าไม่ได้คิดอะไร
อยากให้เขาได้ใช้ของดี ๆ เรายังคุมอารมณ์
ไม่ได้ดี ก็เลยใส่ไปหลายดอกเหมือนกัน
แต่คำพูดหนึ่งพูดออกไปแล้วก็ให้รู้สึกไม่ดีเลย
"สักวันหนึ่ง ถ้าเธอเจออย่างฉันบ้าง เธอจะรู้ว่าความรู้สึกนี้เป็นยังงัย"
พูดแล้วก็เหมือนแช่งเธอยังงัยไม่รู้ไม่อยากต้องผูกติดกรรม
กับเธออีก
ตอนนี้ทุกคืนเวลานอนก็จะพิจารณาตัวเองถึงขันธ์
ธาตุต่าง ๆ ที่ไม่เที่ยง แล้วก็ทำสมาธินอนหลับไป
อยากทำใจให้มองเขาและเราเป็นแค่ธาตุต่าง ๆ มารวมกัน
และไม่นานธาตุเหล่านี้ก็จะสลายไป คิดได้ทุกครั้งที่มี
อะไรมากระทบ เราคงไม่ทุกข์นะค่ะ

สวัสดีจ้ะอ้อ
เข้มแข็ง อดทนนะจ๊ะ
นึกถึงลูกให้มาก ๆ อย่างที่บอกพี่
พี่เข้าใจความรู้สึกของอ้อนะ
คิดเสียว่ามันเป็นอีก 1 บททดสอบ
ที่เข้ามาทดสอบจิตใจเรา
มองให้ผ่านให้ได้นะ หรือไม่ก็อย่าไปมองมันเลยก็ดี
พี่ว่าใคร ๆ ก็เป็นเหมือนกันน่ะแหละ ใจเราที่ว่าฝึกมาได้ดีแล้วนะ
พอมันเจอสิ่งที่มากระทบกระเทือนใจมันก็อดไม่ได้หรอก

เข้มแข็งนะอ้อ พี่เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม
แล้วมันจะผ่านไป .............

แวะมาทักทาย และ เป็นกำลังใจให้ครับ

อ้อขอขอบคุณ พี่ทักทายคนดีของน้องที่ไม่เคยทอดทิ้งน้องไปไหน
พี่นี ที่อยู่เคียงข้างอ้อตลอด คอยเป็นห่วงอยู่ใกล้ ๆ
คุณรักลูก ดู OK ขึ้นแล้ว แวะมาให้กำลังใจ
คุณพงพัน ที่ยังคอยชี้ทางเดิน และส่องแสงสว่างให้เสมอ
วันนี้เหมือนกลับมายืนที่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง
จิตใจวุ่นวาย ไม่สงบ บางทีก็มีน้ำตาจนได้
จนรู้สึกได้ว่าตัวเองเหนื่อยกับเรื่องนี้มากเหลือเกิน
พิจารณาความรู้สึก เวทนาที่เกิด จากการที่สังขาร
ปรุงแต่ง แต่ก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิด เกิดจากอะไรแน่
มันเหมือนเหนื่อย กลัว หรืออะไรไม่รู้
พอเข้าไปพิจารณาสังขารอย่างที่บอก มันก็หยุดไปพักนึง
แล้วก็มาอีกแล้ว พยายามมองรูปของเขาและคิด
อย่างที่พี่ทักทายบอก ไม่มีเขา ไม่มีเรา เขาเป็นใคร
เขาถึงสามารถทำให้เรารู้สึกแย่ได้มากขนาดนี้
ก็ทำให้มุมมองเปลี่ยน
จริงที่ทุกอย่างไม่เที่ยง แต่ความรู้สึกช่วงนี้เกิดมากและบ่อย
เพราะสิ่งกระทบเข้ามาเริ่มแรง บางครั้งก็เลยเหมือนยืนไม่อยู่
ล่องลอยไปตามอารมณ์ อ้อนี่แย่จัง เลยทำให้ทุกคนเป็นห่วง
แต่ยังงัยก็ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ อ้อจะพยายามต่อไป
สักวันต้องเห็นช่องทางเดินที่ถูก และมั่นคงกับชีวิตในทุก ๆ เรื่องซิ

สวัสดีคะคุณอ้อ
ตามเรื่องราวของคุณอ้ออยู่ทุกวัน และก็ส่งกำลังใจไปให้ทุกวันนะคะ สู้ๆคะ เดี๋ยวมันก็ผ่านคะ

สวัสดีค่ะพี่อ้อ...มีพี่ๆน้องๆเพื่อนๆในลานธรรมนี้เป็นกำลังใจให้พี่อ้อเยอะแยะเลยนะคะ พี่อ้ออย่าท้อนะคะ ค่อยๆฝึกค่อยๆพิจารณาไป ปอนด์เป็นกำลังใจให้พี่อ้อนะคะ ขอให้พี่อ้อมีความสุขขึ้นทุกวันๆปล่อยวางเรื่องหนักๆในใจตัวเองบ้าง มันอาจจะยากสักหน่อย แต่เชื่อว่าพี่อ้อทำได้แน่นอนค่ะ สู้ๆนะคะ

เอากำลังใจมาฝากจ้า
แล้วมันก็จะผ่านไป ทุกข์มันอยู่กับเราไม่นาน
สุขก็เหมือนกันมันมาแวบ ๆ แล้วก็ผ่านไป
เริ่มต้นใหม่ ตั้งใจใหม่ ฝึกใจเราใหม่
เหมือนเด็กหัดเดินไง ล้มแล้วลุก ล้มแล้วลุก
วันนึงนะอ้อ เราคงเดินไปได้โดยที่ไม่ล้มอีก

พี่แนะนำนิดนึงนะว่า อย่าเอาเรื่องของคนอื่น
มาเป็นตัวเปรียบเทียบกับเรื่องของเรา
ตั้งสติดี ๆ นะจ๊ะ พี่ว่าอ้อคนเก่งรับมือกับเรื่องต่าง ๆ
สู้กับทุกอย่างได้แน่นอน

ขอบคุณนะค่ะ ปอนด์ คุณแสงอาทิตย์ พี่ทักทาย พี่นี
วันนี้อาการอ้อดีขึ้นค่ะ ก็พยายามยืนขึ้นให้ได้อีกครั้ง
วันนี้มานึกดูก็บอกตัวเองได้ว่า เราเอาใจ เอาความรู้สึก
ไปฝากไว้กับคนอื่น ทั้งที่ตอนนี้รู้ได้แน่ว่าเขาไม่เห็นค่า
ของเราเลย วันนี้อากาศดี ตั้งแต่เช้า อ้อก็ลุกมาทำสมาธิ
แล้วก็ได้บอกตัวเองว่า เวลาที่เหลือเราน่าจะทำบุญให้มาก ๆ
เก็บไว้ชาตินี้ ชาติต่อ ๆ ไปดีกว่า ชาติที่ผ่านมาทำกรรมไว้
ก็คงต้องชดใช้ไป จะได้จบสิ้นกันสักที
เวลาพิจารณากายกับใจนี่ ต่างกันตรงที่ กายเมื่อรู้สึกหิว
เรายังต้องหาอะไรมาบรรเทา แต่ใจ เวลามีความรู้สึก
เราต้องใช้พลังภายในของเราเอง ไม่รุูว่าเป็นสิ่งที่อ้อเห็น
ความแตกต่างถุูกหรือเปล่านะ