กคน..มีสภาพเท่าเทียมกัน..คือ..จิต

แต่ที่..แต่ละจิต..แตกหน่อ..ออกไปเป็น..คน..สัตว์..หญิงชาย..สูงต่ำ..ดำขาว..รวยจน..คนดีไม่ดี

สิ่งเหล่านี้มีสภาพ..ไม่คงที่..แปรเปลี่ยนได้..เพราะมันเป็นส่วนเกิน...ส่วนเกินของจิต..

เมื่อไม่คงที่..แปรเปลี่ยนได้..แล้วเรายังจะไปเอาสาระอะไรกับมัน..ได้..

จะบอกว่ามัน..ดี..ไม่ดี..ได้ที่ตรงไหน??

ที่เรายังคิดจะไปเอาสาระกับสิ่งเหล่านี้..ว่ามัน..ดีไม่ดี..ได้..เพราะความไม่รู้แท้ ๆ

เพราะความไม่รู้แท้ ๆ ..คือต้นตอ..ของความคิดแห่งการเปรียบเทียบ..ดี..ไม่ดี..

ที่ใด..มีดีไม่ดี..ที่นั้น..มีความไม่รู้คืออวิชชา

ที่ใด..มีความไม่รู้คืออวิชชา..ที่นั้น..มีภพ..มีบุญมีกรรม..มีสภาพเป็นไตรลักษณ์

ที่ใด..มีสภาพแห่งไตรลักษณ์..ที่นั้น..มีทุกข์

จะเห็นว่า...ดี..ไม่ดี..มีแล้ว..น่ากลัวกว่าที่คิด..นะครับ

ไม่ใช่...แค่คิดว่า..ซะแล้ว

สบายดีครับผม

ผมเข้าใจ..ความมุ่งหมาย..ดีครับ..สำหรับการคิดในชีวิตประจำวันทั่ว ๆ ของทุก ๆ คน

แต่ก็ลองแกล้งฉีกมุมมาทางธรรมะอวิชชา..ไปงั้นแหละ อิ..อิ..อิ..

ขออภัยด้วย..หากทำให้กระทู้ไม่ไหลไปตามครรลองที่ตั้งใว้..นะครับ