คิดถึงทุกคนเหมือนกัน แต่สมองมันตื้อๆอย่างไรไม่รู้ อยากหลุดพ้นไปจากวงจรชีวิตนี้ เบื่อภาพเก่าๆ สิ่งแวดล้อมเก่าๆ ที่เราเคยอยู่ เคยเห็น สงสารก็แต่ลูกคนเล็กที่เค้ายังมีเราเป็นที่พึ่งยามเค้าเหงา ยามเค้าทุกข์ ยามที่เค้าต้องการคำปรึกษา หากเราทิ้งเค้าไปเพื่อหาความสุขกายสุขใจให้ตัวเอง มันก็เหมือนเราเห็นแก่ตัวเกินไป ในที่สุดเราก็จำต้องทนอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ ชดใช้กรรมเก่าให้หมดไป

รอเวลาเป็นเดือน เป็นปี ปีแล้วปีเล่า ที่จะได้เห็นเวรกรรมมันจะตามสนองคนเลว คนชั่ว ตอนนี้เขาคงเสวยกรรมดีอยู่

เราอยากเป็นคนใหม่ มีชีวิตใหม่ อยากหลุดพ้นไปจากเวรกรรมทั้งหลายทั้งปวง

คุณย่าทักฯ คุณตาดีฯ ช่วยบอกทีซิว่า คำว่า"เผาพริกเผาเกลือ" เขาทำกันเพื่ออะไร แล้วทำอย่างไร อยากรู้น่ะ

คุณทักทายบอกว่าเพิ่งผ่านไปปีเดียวเอง

ตั้งแต่เกิดเรื่อง เกือบสองปีแล้วจ๊ะ เพียงแต่ว่าแรกๆพี่คิดว่าเรื่องมันคงจะคลี่คลายได้ แต่มันตรงกันข้าม เรื่องมันกับร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆ จนพี่ต้องเข้ามาระบายความทุกข์ในลานธรรมฯ ซึ่งก็คุ้มค่าจริงๆ ความกระวนกระวาย ความเร่าร้อนใจมันค่อยๆลดลงไปเรื่อยๆ ความรักความอาวรณ์มันหมดไปแล้ว ยังเหลืออยู่อย่างเดียว คือสภาพจิตใจของลูกคนเล็ก ที่เรายังต้องประคับประคองไว้ ยังต้องคอยดึงรั้งไว้

เห็นพี่ใหญ่แว๊บมา ปิดประตูปังใหญ่ เกือบสำลักซุปอาหารกลางวันแน่ะ.. ..

พี่ใหญ่ครับ ไม่เห็นเอาบุญมาฝากกันบ้างเลยหนอ ผมรออนุโมทนาตั้งนานแล้วนะ..

เรื่องที่ว่าเลวร้ายนั้น อะไรครับ? ใจเราหรือเปล่าหนอ? พี่ใหญ่คงไม่เข้าใจว่าเผาพริกเกลือแล้วมีผลจริงดอกนะ...ถ้าจริง พริกกับเกลือคงขาดตลาดในประเทศไทยแล้วนะครับ เพราะทุกๆที่มีความขัดแย้งกันหมด..จริงปะคับ..

พี่ใหญ่คงทราบว่าถ้าเราทำกรรมกับพระอรหันต์..จะได้รับผลที่"แรงและเร็ว" บางกรณีได้รับทันตาทีเดียว
นั่นเพราะท่านเหล่านั้น"มีคุณ"อย่างเต็มที่ คือความบริสุทธิ์จากกิเลสทั้งปวง ...
แม้เราทำกรรมกับคนที่มีศีล..แม้เขาไม่ใช่อรหันต์ผลก็ยังมากกว่าทำกับคนทั่วๆไปที่ไม่มีศีล นี่ว่ารวมทั้งบาปและบุญครับ..

เราทำ"คุณ"ให้เกิดแก่ตนให้มากสิครับ แล้วบางทีจะได้เห็นอะไรๆที่อยากเห็นทันตา..แต่ตราบเท่าที่ใจยังคิดเร่งให้เขาได้รับผลกรรม ตราบนั้น "คุณ"ที่เราควรมีก็ห่างไปเรื่อยละครับ ..ขอให้เพ่งเล็งเฉพาะในตนเองว่า เราควรจะอาศัยเหตุที่เกิดนี้เพื่อการอาฆาต เสียใจเจ็บใจเพื่อไปเกิดแลพบเจอคนไม่มีศีลเหล่านั้นอีกหรือ หรือควรจะดีใจที่มีโอกาสได้พบธรรมะเกิดปัญญาขึ้นมาแล้วอีกระดับหนึ่ง ทั้งยังมีโอกาสบำเพ็ญบารมีคือขันติ วิริยะ เมตตาฯลฯ ซึ่งเราอาจไม่เคยรู้จักเลยหากชีวิตคู่ยังหวานแหวว แล้วก็ตายไปพร้อมกับโมหะที่เพิ่มขึ้น..

คนรักนั้นเราเปลี่ยนมาหลายชาติแล้ว ไม่ได้อยู่กับใครคนเดียวตลอดกัปป์หรอกครับ พอเข้าโลงกันไปก็ต่างไปตามทางของตน ชาตินี้ก็จบหนังชีวิตไปอีกตอน.. อย่าไปอินังขังขอบอะไรนักเลย มันไม่มีแก่นสารอย่างแท้จริงหรอกครับ ..แต่การเจริญกุศลนี่สิครับ นี่คือเพื่อนแท้ไม่ทิ้งกัน แม้ในแสนโกฏิกัปป์ เขาก็ยังตามมารับใช้ให้มีความสุขดุจทาสผู้ซื่อสัตว์ บริวารในปัจจุบันทั้งหมดไม่มีใครซื่อสัตว์รักเราจริงเท่าบุญเลย พี่ใหญ่คิดดูว่าผมพูดเกินไปละป่าว...

เรื่องลูก พี่ใหญ่ก็สมควรอธิบายให้เขาทราบว่า สิ่งใดๆล้วนไม่เที่ยง เปลี่ยนแปรไปตามปัจจัยมากมาย..บัดนี้ทุกข์ ก็ไม่หมายความว่าจะแย่ตลอดไป สักเวลาหนึ่งสุขก็มา แล้วก็ต้องแปรไป มากน้อยตามเหตุปัจจัย ใครๆบังคับบัญชาไม่ได้ จึงต้องเข้าใจและเตรียมรับเหตุการณ์อย่างเท่าทัน ด้วยปัญญา จึงจะไม่ทุกข์มาก..

วันนี้เท่านี้นะครับ พี่ใหญ่รักษาสุขภาพด้วยครับ..

คุณดีดีรู้คำตอบที่พี่ถามอยู่แล้ว แต่ทำเป็นแกล้งเลี่ยงบาลี ด้วยความเป็นห่วงพี่ กลัวว่าพี่จะมีจิตเป็นอกุศลใช่เปล่า พี่มีสหายเป็นคนดี เลยทำให้ชีวิตพี่ดีขึ้นอย่างนี้แหละ เข้าทำนอง "คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล" สาธุ

ฝากกำลังใจให้พี่ใหญ่นะคะ
พี่ใหญ่คะ ใช่ว่าคนอื่น ๆ ที่สามีกลับบ้านทุกวัน
นอนกอดทุกคืน ต่อหน้าทำดีทุกอย่าง
จะไว้วางใจเขาได้หรอกนะคะ
ปัญหานี้เจอกันแทบทุกคนก็ว่าได้
อยากให้พี่ใหญ่คิดว่าเป็นเรื่องชิว ๆ
ทำใจให้สบาย ๆ เราทุกข์เราเครียด
ก็ไม่มีผลอะไรกับเขาทั้ง 2 คน
อยากให้พี่ใหญ่เอาชนะเขาด้วยการทำตัวเองให้มีความสุข
ไม่ให้เรื่องเขา 2 คนมามีผลต่อตัวเรา
สู้ สู้ นะคะ

พี่ใหญ่ครับ ผมดีใจมากเลยที่ได้เห็นพี่ใหญ่มีความมั่นคงขึ้นนะครับ ถ้าพี่ใหญ่ย้อนไปอ่านpostเเรกๆของตัวเองจะเห็นเลยว่าสภาพจิตตอนนั้นน่ะมันแย่มาก และหากพี่ใหญ่ไม่มีจิตใจยอมรับธรรมะ ก็อาจตกไปสู่การทำบาปกรรมที่คิดไม่ได้คาดไม่ถึงเลย แต่นี่เพราะเป็น"บุญเก่า"ที่ตามมาคุ้มครองให้หันมาถูกทาง..เเม้ว่าจะยังไม่อาจกำจัดความคิดเสียๆได้ในเวลานี้ แต่ถ้าพยายามที่จะเเก้ไขก็นับว่าจะไปถึงที่หมายได้ครับ..

สิ่งที่ดีนั้นจะว่าทำยากก็ได้เพราะมันทวนความคุ้นชินของเรา ขอให้คิดว่าเรากรรมใดอันเราทำแล้ว คนอื่นที่ไหนจะได้รับผลนอกจากเราเองเท่านั้น..เราเลือกเกิดได้ครับ ตั้งโปรแกรมได้ในบัดนี้ครับ เป็นกำลังใจให้เสมอครับ ขอให้มีตัวเองเป็นที่พึ่งเถิดครับ เพราะเมื่อถึงวินาทีสุดท้าย เราเท่านั้นที่อยู่กับตัวเอง..จริงปะคับพี่ใหญ่

สาธุ ทุกๆท่าน พี่เองพี่ยังคิดว่าพี่ดีกับเขาเกินไปด้วยซ้ำ เพราะตั้งแต่เกิดเรื่อง พี่ไม่เคยพูดกับเขาแรงๆหรือว่าตำหนิ ตรงกันข้าม พี่พูดกับเขาดีๆ พูดแบบหลักศาสนาพุทธ แต่พี่โดนเขาย้อนมาเจ็บๆ

เล่าให้น้องๆฟังเฉยๆไม่มีอะไรหรอก ณ วันนี้ ใจพี่ว่างเปล่า เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว ความคิดถึง/ความรัก มันเป็นศูนย์ไปแล้ว เรื่องอะไรที่เราจะต้องเอาชีวิตของเราไปยุ่งเกี่ยว ไปเกลือกกลั้ว กับคนชั่วคนเลวเต็มรูปแบบด้วย ยิ่งห่างเท่าไรยิ่งดี

คุณทักทายจะให้ถึงขั้นว่าเจอหน้ากันแล้ว รู้สึกเฉยๆเหมือนเพื่อนร่วมโลกคนหนึ่งใช่หรือเปล่า พี่ขอเวลาอีกนิดคงทำได้ ช่วงนี้ขอเป็นว่าไม่เห็นกันเลยจะดีกว่า เพราะการที่เราไม่เห็น ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น มันก็เหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักคน คนนี้มาก่อน ขอบคุณที่เตือนสติ

......??..........

ตามย่าทักทาย[/b]มา"ประคอง"ปีก[b]พี่ใหญ่อีกข้างนะครับ อิอิ ..! (จะว่ามารุมเด๋วโดนพี่ใหญ่ขว้างค้อนหัวโนโดยใช่เหตุ...ตุบตุบ!!.. )

ทุกข์ใจ:



แม้ไม่เห็น...แต่เขาก็โผล่มาได้ตลอดนะครับ... เอาแบบ"เห็นแล้ว" แต่"ไม่เห็น" ดีกว่่า แบบนี้แม้ตัวติดกันก็เหมือนอยู่คนเดียวไม่มีเขา ทำอย่างไรดี ทำอย่างนี้ครับ ..ที่เห็นอยู่คือธาตุดิน น้ำ ลมไฟ ไม่ใช่ไอ้เรืองสักหน่อย ฮี่ๆ ..จริงปะคร๊าฟ ว่าแต่หมู่นี้ไปทำบุญกะลูกๆมั่งป่าว เอามาฝากกันด้วยนะครั้ฟฟฟ...

ที่เห็นอยู่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ หมายความว่าให้พี่ทำเฉยๆ ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน ใช่หรือเปล่า เพราะคนไม่รู้จักกันก็ไม่จำเป็นต้องพูดหรือมองหน้ากัน

เอ๋...ช่วงนั้น...เรามั่วเอาหูไปนา เอาตาไปไหนหว๋า...

คุณตามาแอบนินทาซะตัวโตอย่างนี้...ยังมองไม่เห็นไปซะได้...

ฮั่นแน่...รู้แกวเค้า...ล่ะดิ่....ว่าเค้าไม่ค่อยมาป้วนเปิ้ยนแต๋วนี้....