29587.ศาลา..รัก..

ธรรมบุตร

อัญเชิญรูปความรักของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ..เพื่อความเป็นสิริมงคลของบ้านใหม่หลังนี้ครับ

แนบไฟล์:

A8625898-11.jpg [ 67.53 KiB | เปิดดู 10051 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8625898-34.jpg [ 121.62 KiB | เปิดดู 10051 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8625898-35.jpg [ 79.72 KiB | เปิดดู 10038 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8620619-9.jpg [ 14.18 KiB | เปิดดู 10022 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8620619-13.jpg [ 24.8 KiB | เปิดดู 10023 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8625898-31.jpg [ 87.25 KiB | เปิดดู 10029 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8625898-1.jpg [ 49.66 KiB | เปิดดู 9970 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8617288-110.jpg [ 46.38 KiB | เปิดดู 10013 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8625898-51.jpg [ 90.26 KiB | เปิดดู 10012 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

A8625898-26.jpg [ 105.88 KiB | เปิดดู 9958 ครั้ง ]

ความรัก..

ทำให้เรามีความรู้สึกอยากทำอะไรให้คนอื่นโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน..
ได้ทำแล้วก็มีความสุข..
แล้วความรักของทุกท่านล่ะ..ทำให้ท่านมีความสุข..จริงหรือเปล่า..
ใครมีรักแบบไหนบ้าง อย่าเก็บเอาไว้คนเดียว..
มาระบายและ เล่าแบ่งปันกันนะครับ..
เพื่อทำให้คนที่ไม่รู้จักรักจะได้เรียนรู้..คนที่ไม่เคยมีรักจะได้ทราบ..
หรือคนที่อยากจะมีจะได้มีทางเลือก..คนที่มีเยอะเกินไปจะได้ลดๆลงบ้าง..
คนที่กำลังทะเลาะกันด้วยเรื่องบางอย่างอาจจะหยุดได้เพราะเริ่มมีรัก..(จริง)..
ธรรมรักษาทุกท่านครับ

รักดีได้ดี..รักไม่ดีได้ไม่ดี่
รักมาก..ทุกข์มาก
รักน้อย..ทุกข์น้อย
รักบริสุทธิ์..คือ บิดา มารดา
รักตลอดเวลา..คือ ญาติ พี่ น้อง
รักลองๆ..คือ รักวัยรุ่น
รักวุ่นๆ..คือ รักสามเศร้า
รักตัวเรา..คือ ธรรมะ
รักลดละ..คือ อบายมุข
รักเป็นทุกข์..คือ รักไม่สมหวัง
รักจริงจัง..คือ รักเขาข้างเดียว
รักแห้งเหี่ยว..คือ รักหลายใจ
รักอ่อนไหว..คือ อ่อนน้อม..อภัย
รักเต็มหัวใจ คือ..รักเดียว ใจเดียว
ฯลฯ

พงพัน

รักดีได้ดี..รักไม่ดีได้ไม่ดี่
รักมาก..ทุกข์มาก
รักน้อย..ทุกข์น้อย
รักบริสุทธิ์..คือ บิดา มารดา
รักตลอดเวลา..คือ ญาติ พี่ น้อง
รักลองๆ..คือ รักวัยรุ่น
รักวุ่นๆ..คือ รักสามเศร้า
รักตัวเรา..คือ ธรรมะ
รักลดละ..คือ อบายมุข
รักเป็นทุกข์..คือ รักไม่สมหวัง
รักจริงจัง..คือ รักเขาข้างเดียว
รักแห้งเหี่ยว..คือ รักหลายใจ
รักอ่อนไหว..คือ อ่อนน้อม..อภัย
รักเต็มหัวใจ คือ..รักเดียว ใจเดียว
ฯลฯ[/center][/quote]

อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

ถ้าอย่างนั้น

ตอนนี้ผมก็คงมีรักตัวเรา กับ รักเต็มหัวใจกระมังครับ :b9:

คิดว่าเราสามารถเลือกรูปแบบความรักได้โดยใช้สติและปัญญาครับ

กว่าจะเลือกได้ก็อาจจะเหนื่อยบ้างเพราะบางทีสติปัญญาก็แพ้อารมณ์บ่อยครั้ง

แต่ถ้าฝึกสติปัญญาบ่อยๆ จิตใจก็จะหนักแน่นขึ้น อารมณ์ฝ่ายต่ำก็จะพ่ายไปเอง

แล้วจะรู้ว่า ควรทำอย่างไรให้ความรักของเรา เป็นไปได้ด้วยดีขึ้น

ยิ่งควบคู่ไปกับการทำบุญทำกุศลก็ยิ่งสนับสนุนให้ความรักสดใสขึ้น

อย่างไรก็ตาม ควรอยู่บนพื้นฐานที่ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นกับสิ่งใดมากนะครับ :b4:

ธรรมบุตร

เป็นแบบอย่างที่ดีครับ คุณพงพัน
มีสติ เกิดปัญญา ปัญญามา ปัญหาไป
ใจต้องตั้งมั่น อย่าให้อารมณ์ เข้ามาควบคุม
ความรักมักมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
บางคนหา ไขว่คว้าอยากได้มา ก็ไม่มีมาให้
ต้องอยู่เฉยๆ ไม่หา แล้วจะมา จริงๆนะ ลองดู
:b48:

ข้อห้ามอย่างหนึ่งของคนที่รักกัน
อย่าพยายามให้เขาเป็นอย่างที่เราต้องการ
เพราะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ชัวร์
เปลี่ยนตัวเราง่ายกว่า
:b48:

ถ้ารักแบบคุณพงพัน ผมว่าใครได้เป็นคู่ครอง
คงโชคดีมาก..ทุกคนคงเห็นด้วย..นะครับ
ธรรมรักษาครับผม.. :b8:

ทักทาย

เมื่อก่อนนี้รักใครสักคน จะรักแบบคลั่ง
ทุกลมหายใจเข้าออก เป็นเขาหมด ทั้งวาดทั้งหวัง ว่าชีวิตของเรา
สองคนจะต้องเป็นแบบนั้น แบบนี้ วางแปลนชีวิตเสียสวยหรู
ไม่เหลือช่องว่างของความผิดหวัง ความไม่สมบุรณ์ของชีวิตเลย :b2:

ผิดหมดทุกข้อ....ผลของรักแบบคลั่ง...ก็เลยทำให้คลั่งจริงๆ
เรียกว่าถ้าเจ็บปวด ทุกข์ทรมาณครั้งหนึ่ง แล้วตาย คิดว่า
น่าจะตายวันและเป็นล้านๆครั้ง....นรกเป็นอย่างไร?...สัมผัสได้
ไม่ใช่ที่ไหน?....ที่ในใจนี่แหละ...หาความสงบ..ร่มเย็นแม้แต่
วินาทีเดียวไม่ได้เลย...... :b22:

หลังจากโดนมรสุม....ของความรักเล่นงานเสีย....แทบเป็นแทบตาย
ร้องไห้กับตัวเองเป็นพันๆครั้ง....ร้องเอง...แล้วก็หยุดเอง.....พอมีแรง
ก็ร้องอีก....จนเหนื่อย....ล้า....ท้อ....แล้วก็หยุด....พอหหยุด....ก็เริ่ม
มีสติ...มีกำลัง....หันมองรอบๆตัว....แล้วก็มาคิดว่า...ที่เราจะเป็นจะตาย
ที่เราทรมาณทรกรรม.....ร้อนรุ่ม....ว้าวุ่น...ไม่มีใครมารู้สึกกับเราเลย
เราทุกข์เพราะอะไร?.....เพราะต้องการให้คนอื่น....มาสนองกิเลสให้กับเรา
เราทุกข์เพราะใคร?.....เพราะคนอื่น..อยากให้คนอื่นเป็นในสิ่งที่เราอยากให้เป็น
ตัวเราเองยังตามใจตัวเอง สนองความต้องการของตัวเองแทบไม่ทันเลย แล้วจะไป
หวังให้คนอื่นมาเป็นอย่างที่เราต้องการ สนองความต้องการให้เรา
มันจะเป็นไปได้อย่างไร? :b20:

พอคิดได้....ก็ค่อยๆ....ถอย....ค่อยๆถอนความรู้สึก...ให้เหลือแค่
รัก...แบบไม่หวัง แบบไม่คิด ไม่อยาก แค่ "รัก" จริงๆ ไม่ต้องการ
อะไรเลย นอกจากขอทรงความรู้สึกไว้แค่นั้น...ไม่ต้องมีชิวิตร่วมกัน
ต่างคนต่างอยู่....เหงา...ก็คุยกัน...คิดถึง...ก็ไปเยี่ยมเยียน...ต้องการ
กำลังใจ คำปลอบโยน...ก็มีให้กัน....เราก็ส่วนเรา...เขาก็ส่วนเขา
ต่างคนต่างมีชิวิตตามแบบฉบับของตัวเอง...เห็นเขามีความสุขกับคนอื่น
ก็สุขด้วย ดีใจด้วย....วันใดที่มีทุกข์จากคนอื่น...ก็ยอมรับฟังเรื่องราว
ที่เขาอยากบอก.....หยิบยื่นความห่วงใยให้...ยามที่เขาต้องการ :b17:

ยอมรับว่าเดี๋ยวนี้ทุกข์น้อยกว่าที่ผ่านมา....เพราะตัดความรักแบบ "ยึด"และ
"อยาก" ได้ เหลือไว้แค่ "รัก" เพียวๆ แบบไม่จำกัด...พร้อมที่จะรัก
พร้อมที่จะให้....แต่ไม่พร้อมที่จะ "รับ" :b1:

pra_nee

อ้างคำพูด:

ที่เราทรมาณทรกรรม.....ร้อนรุ่ม....ว้าวุ่น...ไม่มีใครมารู้สึกกับเราเลย
เราทุกข์เพราะอะไร?.....เพราะต้องการให้คนอื่น....มาสนองกิเลสให้กับเรา
เราทุกข์เพราะใคร?.....เพราะคนอื่น..อยากให้คนอื่นเป็นในสิ่งที่เราอยากให้เป็น
ตัวเราเองยังตามใจตัวเอง สนองความต้องการของตัวเองแทบไม่ทันเลย แล้วจะไป
หวังให้คนอื่นมาเป็นอย่างที่เราต้องการ สนองความต้องการให้เรา
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?

ใช่เลยค่ะคุณทักทาย กำลังเป็นแบบนี้อยู่พอดี

อ้างคำพูด:

ต่างคนต่างอยู่....เหงา...ก็คุยกัน...คิดถึง...ก็ไปเยี่ยมเยียน...ต้องการ
กำลังใจ คำปลอบโยน...ก็มีให้กัน....เราก็ส่วนเรา...เขาก็ส่วนเขา
ต่างคนต่างมีชิวิตตามแบบฉบับของตัวเอ

กำลังพยายามที่จะทำแบบนี้ แต่ใจมันไม่นิ่งเลย
เราเป็นคนอ่อนแอหรือเปล่า

TOMAOI

taktay เขียน:

ยอมรับว่าเดี๋ยวนี้ทุกข์น้อยกว่าที่ผ่านมา....เพราะตัดความรักแบบ "ยึด"และ
"อยาก" ได้ เหลือไว้แค่ "รัก" เพียวๆ แบบไม่จำกัด...พร้อมที่จะรัก
พร้อมที่จะให้....แต่ไม่พร้อมที่จะ "รับ" :b1:

เมื่อไหร่กันหนอ เมื่อไหร่กัน
ที่จะปลงใจให้ทุกข์น้อยลง เฝ้าถามตัวเองอยู่ร่ำไป
แต่คำตอบที่ได้ กลับมีแต่ความว่างเปล่า ตอบตัวเองไม่ได้สักที
เมื่อไหร่จะเหลือแค่คำว่า "รัก" อย่างเดียว
เมื่อไหร่จะตัดคำว่า "ยึด"และ"อยาก" ได้สักที
ภาวนาว่าสักวันจะต้องทำให้ได้สักเพียงน้อยนิดของคุณทักทายก็ยังดีค่ะ

พงพัน

ธรรมบุตร เขียน:

:b48: เป็นแบบอย่างที่ดีครับ คุณพงพัน
มีสติ เกิดปัญญา ปัญญามา ปัญหาไป
ใจต้องตั้งมั่น อย่าให้อารมณ์ เข้ามาควบคุม
ความรักมักมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
บางคนหา ไขว่คว้าอยากได้มา ก็ไม่มีมาให้
ต้องอยู่เฉยๆ ไม่หา แล้วจะมา จริงๆนะ ลองดู
:b48:

ข้อห้ามอย่างหนึ่งของคนที่รักกัน
อย่าพยายามให้เขาเป็นอย่างที่เราต้องการ
เพราะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ชัวร์
เปลี่ยนตัวเราง่ายกว่า
:b48:

ถ้ารักแบบคุณพงพัน ผมว่าใครได้เป็นคู่ครอง
คงโชคดีมาก..ทุกคนคงเห็นด้วย..นะครับ
ธรรมรักษาครับผม.. :b8:

ลอยแล้วครับ เหอๆๆ :b9:

กว่าจะพอทรงตัวได้ก็สาหัสสากรรจ์เอาการล่ะครับ
แต่ก็ใช่ว่าจะทำได้ร้อยเปอร์เซนต์นะครับ

ขอบคุณในกุศลผลบุญที่ทุกท่านได้เคยสั่งสมไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ
ที่ทำให้ทุกๆท่านเข้าหาทางธรรม เมื่อเกิดช่วงเลวร้ายของชีวิต
ทำให้ปัญหาเดิมๆก็ทุเลาลงได้ ปัญหาใหม่ๆก็จะเผชิญได้อย่างไม่ยากลำบากนัก

ที่สำคัญทำให้เดินไปในทางที่จะทำให้พ้นทุกข์ที่แท้จริงด้วยพระธรรมคำสอน
ถ้าไม่เจอความรักแย่ๆ เราอาจจะไม่ได้เห็นสัจธรรมความจริงต่างๆก็ได้
นี่แหละทุกขลาภอย่างแท้จริงเลยครับ
เจอความทุกข์ทำให้ได้มาพบลาภอันประเสริฐที่สุดแล้วในทั้งสามแดนโลกธาตุครับ

พงพัน

taktay เขียน:

เมื่อก่อนนี้รักใครสักคน จะรักแบบคลั่ง
ทุกลมหายใจเข้าออก เป็นเขาหมด ทั้งวาดทั้งหวัง ว่าชีวิตของเรา
สองคนจะต้องเป็นแบบนั้น แบบนี้ วางแปลนชีวิตเสียสวยหรู
ไม่เหลือช่องว่างของความผิดหวัง ความไม่สมบุรณ์ของชีวิตเลย :b2:

ผิดหมดทุกข้อ....ผลของรักแบบคลั่ง...ก็เลยทำให้คลั่งจริงๆ
เรียกว่าถ้าเจ็บปวด ทุกข์ทรมาณครั้งหนึ่ง แล้วตาย คิดว่า
น่าจะตายวันและเป็นล้านๆครั้ง....นรกเป็นอย่างไร?...สัมผัสได้
ไม่ใช่ที่ไหน?....ที่ในใจนี่แหละ...หาความสงบ..ร่มเย็นแม้แต่
วินาทีเดียวไม่ได้เลย...... :b22:

หลังจากโดนมรสุม....ของความรักเล่นงานเสีย....แทบเป็นแทบตาย
ร้องไห้กับตัวเองเป็นพันๆครั้ง....ร้องเอง...แล้วก็หยุดเอง.....พอมีแรง
ก็ร้องอีก....จนเหนื่อย....ล้า....ท้อ....แล้วก็หยุด....พอหหยุด....ก็เริ่ม
มีสติ...มีกำลัง....หันมองรอบๆตัว....แล้วก็มาคิดว่า...ที่เราจะเป็นจะตาย
ที่เราทรมาณทรกรรม.....ร้อนรุ่ม....ว้าวุ่น...ไม่มีใครมารู้สึกกับเราเลย
เราทุกข์เพราะอะไร?.....เพราะต้องการให้คนอื่น....มาสนองกิเลสให้กับเรา
เราทุกข์เพราะใคร?.....เพราะคนอื่น..อยากให้คนอื่นเป็นในสิ่งที่เราอยากให้เป็น
ตัวเราเองยังตามใจตัวเอง สนองความต้องการของตัวเองแทบไม่ทันเลย แล้วจะไป
หวังให้คนอื่นมาเป็นอย่างที่เราต้องการ สนองความต้องการให้เรา
มันจะเป็นไปได้อย่างไร? :b20:

พอคิดได้....ก็ค่อยๆ....ถอย....ค่อยๆถอนความรู้สึก...ให้เหลือแค่
รัก...แบบไม่หวัง แบบไม่คิด ไม่อยาก แค่ "รัก" จริงๆ ไม่ต้องการ
อะไรเลย นอกจากขอทรงความรู้สึกไว้แค่นั้น...ไม่ต้องมีชิวิตร่วมกัน
ต่างคนต่างอยู่....เหงา...ก็คุยกัน...คิดถึง...ก็ไปเยี่ยมเยียน...ต้องการ
กำลังใจ คำปลอบโยน...ก็มีให้กัน....เราก็ส่วนเรา...เขาก็ส่วนเขา
ต่างคนต่างมีชิวิตตามแบบฉบับของตัวเอง...เห็นเขามีความสุขกับคนอื่น
ก็สุขด้วย ดีใจด้วย....วันใดที่มีทุกข์จากคนอื่น...ก็ยอมรับฟังเรื่องราว
ที่เขาอยากบอก.....หยิบยื่นความห่วงใยให้...ยามที่เขาต้องการ :b17:

ยอมรับว่าเดี๋ยวนี้ทุกข์น้อยกว่าที่ผ่านมา....เพราะตัดความรักแบบ "ยึด"และ
"อยาก" ได้ เหลือไว้แค่ "รัก" เพียวๆ แบบไม่จำกัด...พร้อมที่จะรัก
พร้อมที่จะให้....แต่ไม่พร้อมที่จะ "รับ" :b1:

มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์แล้วเรา :b32:

ที่คุณทักทายว่ามานี่คืออุดมคติของผมเลยนะครับเนี่ย
ยังทำไม่ได้หรอกครับ :b9:

แต่ก็ลดความ คลั่ง เจ็บ ทุกข์ อยากตาย ร้องไห้ เหนื่อย ล้า ท้อ ร้อนรุ่ม ว้าวุ่น ลงได้เยอะแล้วครับ

ความรักที่ปราศจากการยึดและอยากเนี่ย เป็นรักแบบพรหมวิหารเลยครับ
เหมือนที่เราให้ทานขอทานด้วยใจที่อยากให้จริงๆ ปราศจากความอยากได้อะไรตอบแทนคืนมา
บริสุทธิ์กว่ารักแบบชู้สาวที่อยากได้สิ่งตอบแทนซึ่งกันและกันเสียอีก
ถ้ารักแฟนแบบนี้ได้จะโอเคมากเลยครับ แต่คงยากกกกกกกกกกกกกก :b6:

คำว่าพร้อมที่จะให้....แต่ไม่พร้อมที่จะ "รับ"เนี่ย ฟังดูแปลกๆ แต่ผมเข้าใจอย่างรู้ซึ้งเลยครับ
กลัวที่จะรับแล้วเกิดความสุขความคาดหวังขึ้นมา
แต่ตอนนี้ผมคิดว่าควรเรียนรู้ที่จะให้และเรียนรู้ที่จะรับก็ดีนะครับ
อย่าปิดกั้นโอกาสใดๆมากจนเกินไปนัก เพราะมันจะเกิดตัณหาที่เรียกว่า วิภวตัณหา
ใช้ชีวิตอย่างมีสติควบคุมให้อยู่ในครรลองครองธรรมและปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ
ที่สำคัญ เมื่อให้หรือรับแล้ว ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นในสิ่งเหล่านั้น
เพราะที่สุดแล้ว มันก็เป็นแค่สิ่งที่เกิดขึ้นและดับไป ไม่ได้มีแก่นสารอันใดเลย
แต่ตราบใดที่มีชีวิตอยู่บนโลกสมมติใบนี้ก็ให้ใช้ชีวิตอย่างเบิกบานและเป็นกุศลที่สุดครับ

วรานนท์

อนุโมทนาสาธุด้วยครับกับทุกคำตอบ

:b8:

เอรากอน

อันนี้ได้รับจาก Fw.mail นานแล้ว เพิ่งได้มาเปิดอ่าน

★~ ☆*~* ♥...ข้อคิด ข้อเตือนใจ เรื่องความรัก★~ ☆*~* ♥...

1. การรักและไม่ได้รับรักตอบ เป็นทุกข์ แต่สิ่งที่ทุกข์ยิ่งกว่า
คือการรักใครสักคน แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้คนคนนั้นรู้ และต้องมาเสียใจภายหลัง

2. พระเจ้าอาจจะต้องการให้เราพบคนที่ไม่ใช่..ก่อนที่จะมาพบคนที่ใช่
เพื่อเวลาเราพบคนคนนั้นแล้ว เราจะได้รู้สึกซาบซึ้งถึงพรที่ท่าน ประทานมา

3. ความรักคือความรู้สึกที่คุณยังห่วงใยใครสักคนอยู่ แม้จะแยกความ รู้สึก ความลุ่มหลง
และความสัมพันธ์แบบรักใคร่ออกไปแล้ว

4. สิ่งที่น่าเศร้าในชีวิต คือการพบคนที่มีความหมายอย่างมากสำหรับเรา
แต่มาค้นพบภายหลังว่าเราไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่อสิ่งนั้น และจะต้องปล่อยให้ผ่านพ้นไป

5. เมื่อประตูแห่งความสุขปิดลงประตูแห่งความสุขบานอื่นก็จะเปิดขึ้น
แต่เราก็มัวแต่มองประตูที่ปิดลงไปแล้วเนิ่นนานจนกระทั่งเรามองไม่เห็นประตูที่เปิดไว้รอ

6. เพื่อนที่ดีที่สุดคือคนที่คุณสามารถนั่งอยู่ริมระเบียงด้วยกันโดยไม่พูดอะไรกันสักคำ
แต่สามารถเดินจากไปด้วยความรู้สึกเหมือนได้คุยกัน อย่างประทับใจที่สุด

7. เป็นความจริงที่เราไม่สามารถรู้เลยว่าเรามีอะไรอยู่จนกว่าเราจะสูญเสียมันไป
แต่ก็จริงอีกเช่นกันที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้างจนกระทั่งสิ่งนั้นเข้ามาหาเรา

8. การมอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคนไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเขาจะรักเราตอบ
อย่าหวังที่จะได้รักตอบ แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเขา
แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ให้พอใจว่าอย่างน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจของเราเอง

9. มีสิ่งที่คุณต้องการจะได้ยิน แต่คุณจะไม่ได้ยินมันจากปากของคนที่คุณอยากได้ยิน
แต่อย่าทำตัวเป็นคนหูหนวกโดยไม่รับฟังสิ่งนั้นจากคนที่เขาบอกกับคุณจากหัวใจ

10. อย่าบอกลาถ้าคุณยังต้องการจะพยายามต่อไป
อย่าท้อใจถ้าคุณยังรู้สึกว่าคุณไปไหว อย่าพูดว่าคุณไม่รักคนคนนั้นอีกแล้ว ถ้าคุณไม่สามารถทำใจ

11. ความรักมักมาเยือนผู้ที่ยังคงหวัง ถึงแม้ว่าจะผิดหวัง และมาเยือนผู้ที่ยังคงเชื่อ
ถึงแม้ว่าจะถูกทรยศหักหลัง และจะมาเยือนผู้ที่ยังคงรัก ถึงแม้จะเคยเจ็บปวดมาก่อน

12. การที่เราจะประทับใจใครนั้นใช้เวลาแค่เพียงนาที การที่เราจะชอบใครใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมง
การที่เราจะรักใครใช้เวลาเพียงชั่ววัน แต่การที่จะลืมใครนั้นต้องใช้เวลาชั่วชีวิต

13. อย่ามองใครจากหน้าตา เพราะมันอาจหลอกเราได้
อย่ามองใครจากความร่ำรวย เพราะมันไม่จีรังยั่งยืน ให้มองหาคนที่ทำให้คุณยิ้มได้
เพราะเพียงยิ้มเดียว สามารถทำให้วันที่หม่นหมองกลับสดใส ขอให้คุณพบคนที่ทำให้คุณยิ้มได้

14. มีช่วงเวลาในชีวิตที่คุณคิดถึงใครสักคนจนกระทั่งอยากดึงเขา มาจากความฝันเพื่อกอดเอาไว้ขอให้คุณได้ฝันถึงคนพิเศษนั้น

15. ฝันถึงสิ่งที่คุณต้องการฝัน ไปในที่ที่คุณต้องการไป เป็นในสิ่งที่คุณต้องการเป็น
เพราะคุณมีเพียงชีวิตเดียว และมีโอกาสเดียวที่จะทำทุกสิ่งที่คุณต้องการ

16. ขอให้คุณมีความสุขมากพอที่จะทำให้คุณเป็นคนอ่อนหวาน
ผ่านการทดสอบมามากพอที่จะทำให้คุณเข้มแข็ง
มีความเศร้าโศกพอที่จะทำให้คุณยังคงความเป็นมนุษย์
และมีความหวังมากพอที่จะทำให้คุณเป็นสุข

17. เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าคุณรู้สึกว่าสิ่งนั้นจะทำให้คุณเจ็บปวด
รู้ไว้เถอะว่าคนอื่นก็เจ็บปวดจากสิ่งเดียวกันเช่นกัน

18. คำพูดที่ไม่ได้ยั้งคิดอาจก่อให้เกิดความขัดแย้ง คำพูดที่โหดร้ายอาจทำลายชีวิต
คำพูดที่เหมาะกาละเทศะอาจลดความเครียด คำว่ารักอาจเยียวยาและทำให้มีสุข

19. จุดเริ่มของความรักคือการปล่อยให้คนที่เรารักเป็นตัวของตัวเอง อย่าดึงเขา
จากภาพความเป็นเขา มิฉะนั้นจะหมายความว่ามันเป็นเพียงภาพสะท้อนของตัวเราที่ปรากฎในพวกเขา

20. คนที่มีความสุขที่สุดไม่ได้หมายความว่าเขามีสิ่งที่ดีที่สุด
เพียงแต่เขาสามารถทำสิ่งที่เขามีให้ดีที่สุดได้ต่างหาก

21. ความสุขรออยู่เบื้องหน้าผู้ที่มีน้ำตา ผู้ที่เจ็บปวด ผู้ที่ค้นหา
และผู้ที่ พยายามแล้ว เพราะมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้จักคุณค่า-ของผู้คนที่ได้สัมผัสชีวิต

22. ความรักเริ่มต้นด้วยรอยยิ้ม งอกงามด้วยรอยจูบ และจบลงด้วยคราบน้ำตา

23. อนาคตที่สดใสมีรากฐานอยู่บนอดีตที่แสนเจ็บปวด คุณไม่สามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้ดี
ถ้าหากไม่รู้จักปล่อยวางความผิดพลาดในอดีต และความปวดใจ

24. คุณร้องไห้ตอนคุณเกิดในขณะที่คนรอบข้างกำลังยิ้ม
จงมีชีวิตอยู่เพื่อเมื่อตอนคุณตาย คุณจะเป็นคนที่ยิ้ม ในขณะที่คนรอบข้างร้องไห้ให้คุณ

25. ความรักก็เหมือนกับการเสี่ยง คุณอาจจะต้องพบกับความล้มเหลว
แต่ถ้าคุณไม่เสี่ยง คุณก็อาจจะต้องพบกับความล้มเหลวตลอดไป

26. ความรัก มักเหมือนแก้วบาง ถ้าหากคุณมือหนัก แก้วที่คุณถือ
ก็อาจจะต้องแตกร้าวทุกครั้งที่คุณใช้มัน

27. ความรัก ง่ายที่เราจะหามัน แต่ยากที่จะรักษาเอาไว้ให้คงอยู่ตลอดไป

★~ ☆*~* ♥...ในขณะที่ความรักครั้งใหม่ของใครคนหนึ่งกำลังเริ่มต้น...
ความเจ็บปวดของใครอีกคนหนึ่งก็กำลังเริ่มต้นด้วยเหมือนกัน...♥*~*☆~ ★

★~ ไ ม่ รู้ จ ะ ดี ใ จ ห รื อ เ สี ย ใ จ ดี
( ... รู้แต่เพียงว่า...การเป็นผู้ให้ย่อมดีกว่าการเป็นผู้รับอยู่ฝ่ายเดียว ... ) ~★

ทักทาย

พงพัน เขียน:

คำว่าพร้อมที่จะให้....แต่ไม่พร้อมที่จะ "รับ"เนี่ย
ฟังดูแปลกๆ แต่ผมเข้าใจอย่างรู้ซึ้งเลยครับ
กลัวที่จะรับแล้วเกิดความสุขความคาดหวังขึ้นมา

ใช่ค่ะคุณพงพัน ถ้า "รับ" แล้ว
กลัวไม่พอ เท่าไหร่ก็ไม่พอ...
แล้วความทุกข์ก็จะตามมาแบบติดๆ :b7:

อ้างคำพูด:

อย่าปิดกั้นโอกาสใดๆมากจนเกินไปนัก เพราะมันจะเกิดตัณหาที่เรียกว่า วิภวตัณหา

ไม่ได้ปิดกั้น...แต่สะกัดกั้นค่ะ

ยังเปิดโอกาสใจให้ "รัก"

เพียงแต่สะกัดกั้น "โลภ" กับ "หลง"

ไม่ให้เจือปน....... :b48:

ทักทาย

pra_nee เขียน:

ใช่เลยค่ะคุณทักทาย กำลังเป็นแบบนี้อยู่พอดี

อ้างคำพูด:

ต่างคนต่างอยู่....เหงา...ก็คุยกัน...คิดถึง...ก็ไปเยี่ยมเยียน...ต้องการ
กำลังใจ คำปลอบโยน...ก็มีให้กัน....เราก็ส่วนเรา...เขาก็ส่วนเขา
ต่างคนต่างมีชิวิตตามแบบฉบับของตัวเอ

กำลังพยายามที่จะทำแบบนี้ แต่ใจมันไม่นิ่งเลย
เราเป็นคนอ่อนแอหรือเปล่า

จะท่องไว้เสมอว่า"เขาเป็นคนอื่น"
พยายามไม่คิดว่า "เขาเป็นของเรา"
ใหม่ๆก็เจ็บทุกครั้งที่คิดแบบนี้ พอนานๆไป
ก็เริ่มมีความรู้สึกตามที่ท่องจริงๆ :b41:

นอกจากนี้..ก็จะกรวดน้ำแผ่เมตตา
ทั้งเจาะจงตัวบุคคลเจ้ากรรมนายเวร
และให้สรรพสัตว์ทั่วสากลพิภพ
หลังสวดมนตร์และปฏิบัติธรรมทุกครั้ง :b43:

เอาใจช่วยค่ะคุณนี...ขอให้ทำได้สำเร็จ
โดยเร็ววันนะค่ะ........ :b42:

ทักทาย

TOMAOI เขียน:

เมื่อไหร่จะเหลือแค่คำว่า "รัก" อย่างเดียว
เมื่อไหร่จะตัดคำว่า "ยึด"และ"อยาก" ได้สักที

ต้องใช้เวลาและความพยายาม
ไม่มีอะไรที่จะเกินความพยายามของเราไปได้......
เป็นกำลังใจให้......ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะค่ะ :b4:

pra_nee

ขอบคุณกำลังใจจากคุณทักทายนะคะ
จะต้องทำให้ได้ค่ะ

เมื่อวานได้หนังสือแจกจากงานศพ
เจอข้อคิดที่น่าสนใจ เขาบอกว่า
ความทุกข์มันเกิดที่ตัวเราเนี่ยแหละ
ถ้าจะดับทุกข์ ก็ต้องดับที่ตัวเรา
เขาเขียนฟังดูดีกว่านี้ แต่จำได้ว่าประมาณเนี้ยแหละ
จริงของเขานะ เวลาเราโกรธ เราทุกข์เพราะเขา
เขาไม่เห็นจะรู้เรื่องกับเราด้วยเลย
เราเป็นของเราเอง

ทักทาย

pra_nee เขียน:

ความทุกข์มันเกิดที่ตัวเราเนี่ยแหละ
ถ้าจะดับทุกข์ ก็ต้องดับที่ตัวเรา

ใช่ค่ะคุณนี......

รัก โกรธ เกลียด เสียใจ น้อยใจ ฯลฯ

เกิดจากตัวเราทั้งนั้น ไม่มีใครทำเลย

ต้องดับ...ปรับ....เปลี่ยน....ที่เรานี่เอง

ไม่ใช่เขา หรือใครๆ.. :b17:

29587.ศาลา..รัก..

ผู้ใช้งานขณะนี้