บททดสอบว่าใครมีสัมมาทิฏฐิเรื่องศีล 5 เป็นผู้รู้ชัดซึ่ง อกุศลและรากเง่าอกุศลที่เป็นบาป ได้แก่ โลภะ โทสะ โมหะ

ผู้ที่ฆ่าสัตว์ชีวิต เพื่อช่วยเขาไม่ให้ทรมานต่อ

ตัวอย่าง เมียยอดรักไม่ยอมยื้อชีวิตยอดรักเอาไว้ ให้แพทย์ถอดเครื่องช่วยชีวิตยอดรักออก ยอดรักจึงตาย เธอทำไปด้วยใจสงสารยอดรัก ไม่อยากให้ยอดรักอยู่ทรมานเจ็บปวดต่อไปอีกหลายวัน ใจของเธอไม่ได้มีจิตอกุศลเลย จะเป็นบาปหรือ?

ผู้ที่ลักทรัพย์ช่วยคนอื่น

ตัวอย่าง เช่น 1. โรบินฮู๊ด 2. แม่ที่ขโมยนมมาเลี้ยงบุตร ใจของพวกเขาไม่ได้มีจิตอกุศลเลย จะเป็นบาปได้อย่างไร?

ผู้ที่เป็นชู้ เพื่อช่วยคนอื่น

ตัวอย่าง เช่น แม่ชีที่ถอดจิตได้ เล่าให้ฟังว่า พระยายมราชตัดสินให้หญิงคนหนึ่งขึ้นสวรรค์ชั้นดาวดึง หลังจากพบว่าผู้หญิงคนนั้นนอกใจสามี ไปขายตัวเอาเงินมาจ่ายค่าเทอมลูก และเลี้ยงผัวที่พิการ พระยายมตัดสินผิดหรืออย่างไร?

ผู้ที่โกหก เพื่อช่วยคนอื่น
ตัวอย่าง เช่น หลวงพี่เท่งตะโกนโกหกว่า "ตำรวจมา ตำรวจมา" คนร้ายที่รุมกระทืบคนอื่นจึงหนีไป คนนั้นเลยรอดตายจากการโดนยำตีน

ผู้ที่ดื่มสุราเมรัย
พระอรหันต์จี้กงเป็นตัวอย่างClassic ที่สุด

ใครผ่านบททดสอบนี้ เขาจะเป็นผู้มีสัมมาทิฏฐิ รู้ชัดว่า การผิดศีล 5 ที่เป็นบาป คือ ใจของผู้นั้นต้องทำผิดศีล 5 ข้อนั้นด้วยโลภะ โทสะ โมหะ เท่านั้น ผมหวังว่า คนในเว็บนี้คงไม่สอบตกกันหมดนะ

ขอลองดูนะคะ


เธอถามยอดรักหรือยังว่าเขายินดีจะตายหรือเปล่า ถ้าเขาไม่ยินดี ไม่ว่าเธอจะมีจิตไม่เป็นอกุศลก็บาปอยู่ดี


บาปอยู๋ดี ขึ้นชื่อว่าขโมย คือการทำให้ผู้ที่ถูกขโมยเดือดร้อน ไม่ว่าจะด้วยร้อนเนื้อร้อนใจใดๆก็ตาม


ผู้หญิงคนนั้นมีทั้งการกระทำที่เป็นกุศลและอกุศล เพราะความเป็นกุศลเยอะกว่าจึงได้ขึ้นสวรรค์ แต่ผิดศีลก็คือบาปอยู๋ดี ยิ่งมีสามี ยังไงก็บาป... แต่จะชดใช้กรรมช้าหรือเร็วก็ขึ้นอยู๋ก็เหตุที่ทำมา


รู้สึกว่าไม่บาป เพราะว่าไม่มีใครเป็นผู้เสียหายจากการโกหกครั้งนั้น รู้สึกว่ามีไหวพริบดี


บาปนะ เคยอ่านอยู่เหมือนกัน ยังไม่เข้าใจเลยว่าดื่มเข้าไปได้ไง ^^"


----------------------------------------------

อย่าว่าอย่างนั้นเลยครับ

บุญกับบาป เป็นของแยกกัน มีผลแยกกัน ถ้าทำบาปจะบอกว่าทำบญนั้นไม่ได้ ถ้าทำบุญ ก็บอกว่าทำบาป ก็ไม่ได้เช่นกัน

เหมือนกับปลูกต้นมะม่วง จะหวังผลเป็นส้ม คงไมได้ ปลูกส้ม จะหวังมะม่วง ก็ไม่ได้ ปลูกมะม่วงก็ได้มะม่วง ปลูกส้มก็ได้ส้ม ฉะนั้น การกระทำที่เป็นเหตุแห่งอกุศลกรรม ก็คืออกุศลกรรม การกระทำที่เป็นเหตุแห่งกุศลกรรม ก็คือกุศลกรรม ทำอกุศลกรรม ก็ย่อมมีอกุศลวิบาก ทำกุศลกรรม ก็ย่อมมีกุศลวิบาก

ตามที่ท่านได้กล่าวมา

1.เมียยอดรักกระทำแบบนั้น ย่อมมีจิตเป็นอกุศล กระทำอกุศลกรรมเต็มรูปอยู่แล้วครับ องค์แห่งอกุศลกรรมข้อปาณาติบาตนั้นมีอยู่ 5

คือ

-สัตว์นั้นมีชีวิต (แน่นอน)
-รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต (รู้แน่นอน)
-มีจิตคิดจะฆ่า (มีแน่นอน ไม่เช่นนั้นก็ไม่บอกให้หมอถอด)
-พยายามฆ่า (บอกหมอให้ถอดสาย)
-สัตว์นั้นตาย (ยอดรักเสียชีวิต)

นี้ย่อมเป็นการกระทำอกุศลกรรมที่ครบองค์เรียบร้อยแล้ว จิตขณะนั้นย่อมไม่มีความมีเมตตาเลย อาจจะเป็นอุททักจจะกุกกุจจะ หรือสงสารด้วยจิตที่ไม่สบายใจ เมตตาย่อมไม่พรากชีวิตไปจากผู้ใด

เคสนี้คล้ายๆกับ อัลตร้าซาวเด็กในครรย์ แล้วพบว่าเด็กผิดปกติพิการ แล้วแม่เด็กก็ว่า ลูกเราพิการ ฉะนั้นถ้าเขาเกิดมาก็จะลำบาก เราก็เอาเขาออกเสียดีกว่า นี้ก็ไม่ใช่เมตตาเลย เป็นปาณาติบาตโดยชัดเจน

2.นี้เป็นบาปอยู่แล้ว แต่แยกส่วนกัน ขณะที่ขโมยเป็นบาป แต่ขณะที่นำไปให้คนจน หรือกลับมาเลี้ยงบุตร นี้ถึงจะเป็นบุญ

3.ถ้าเป็นขณะเป็นมนุษย์ ก็เหมือนข้อ 2 แต่ขออธิบายนิดนึง สัตว์ทั้งหลายในโลก เมื่อจะตาย จุติจิตเกิดแล้ว มีปฏิสนธิจิตเกิดสืบต่อในภพใหม่ภูมิใหม่ขันธ์ใหม่ทันที มิใด้มีการไปให้ท้าวพยายมตัดสินบุญบาปแต่ประการใด จิตขณะตายเป็นอย่างไรก็ไปภพภูมิอย่างนั้น

4.เป็นบาปเต็มประตู มีเจตนากล่าวคำเท็จ

5.ถ้าท่านดื่มจริง แสดงว่าท่านยังไม่อรหันต์ครับ

คุณ"kanalove"ครับ


เธอถามยอดรักหรือยังว่าเขายินดีจะตายหรือเปล่า ถ้าเขาไม่ยินดี ไม่ว่าเธอจะมีจิตไม่เป็นอกุศลก็บาปอยู่ดี

....ทำเป็นตกข่าวไปได้ ยอดรักขอร้องต่อแพทย์ ต่อครอบครัว ต่อเพื่อนฝูง ให้ถอดเครื่องช่วยชีวิตออก แต่ไม่มีใครกล้าทำ


บาปอยู๋ดี ขึ้นชื่อว่าขโมย คือการทำให้ผู้ที่ถูกขโมยเดือดร้อน ไม่ว่าจะด้วยร้อนเนื้อร้อนใจใดๆก็ตาม

...บาปคืออกุศลจิตไม่ใช่หรือครับ? แล้วโรบินฮู๊ด กับแม่ที่ขโมยนมมาเลี้ยงบุตร ใจของพวกเขาไม่ได้มีจิตอกุศลเลย จะเป็นบาปได้อย่างไร? ช่วยอธิบายด้วย



ผู้หญิงคนนั้นมีทั้งการกระทำที่เป็นกุศลและอกุศล เพราะความเป็นกุศลเยอะกว่าจึงได้ขึ้นสวรรค์ แต่ผิดศีลก็คือบาปอยู๋ดี ยิ่งมีสามี ยังไงก็บาป... แต่จะชดใช้กรรมช้าหรือเร็วก็ขึ้นอยู๋ก็เหตุที่ทำมา

...ตกลง สมควรไล่พระยายมราชออกจากตำแหน่งไหม เอาคุณ"kanalove"ไปเป็นพระยายมราชแทน


รู้สึกว่าไม่บาป เพราะว่าไม่มีใครเป็นผู้เสียหายจากการโกหกครั้งนั้น รู้สึกว่ามีไหวพริบดี

...ผู้เสียหายมีครับ ก็พวกที่กำลังยำตีนเขายังไงล่ะครับ คนกำลังทำบาป ไปขัดความสนุกของเขา


บาปนะ เคยอ่านอยู่เหมือนกัน ยังไม่เข้าใจเลยว่าดื่มเข้าไปได้ไง ^^"

...พระอรหันต์จี้กงหนีไปไหน มารับการลงโทษในนรกจากคุณ"kanalove"พระยายมราชคนใหม่ด่วน

คุณ"Chocobo" ครับ


พระพุทธเจ้าตรัสว่า

1. เจตนาคือกรรม
2. บาปมีทั้งทางกาย วาจา ใจ แต่ตรัสด้วยว่า...
3. “ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจ” ถ้ากายทำ วาจาทำ
แต่ใจไม่ได้ทำ ก็ไม่บาป แต่ถ้าจิตเจตนาเป็นกุศล สิ่งนั้นก็จะกลับกลายเป็นบุญแทน....ไม่จริงหรือครับ

คุณพูดถูกที่ว่า บุญกับบาป เป็นของแยกกัน มีผลแยกกัน ถ้าทำบาปจะบอกว่าทำบญนั้นไม่ได้ ถ้าทำบุญ ก็บอกว่าทำบาป ก็ไม่ได้เช่นกัน และพูดถูกที่ว่า การกระทำที่เป็นเหตุแห่งอกุศลกรรม ก็คืออกุศลกรรม การกระทำที่เป็นเหตุแห่งกุศลกรรม ก็คือกุศลกรรม ทำอกุศลกรรม ก็ย่อมมีอกุศลวิบาก ทำกุศลกรรม ก็ย่อมมีกุศลวิบาก

และก็พูดถูกด้วยที่ว่า

องค์แห่งอกุศลกรรมข้อปาณาติบาตนั้นมีอยู่ 5
คือ

-สัตว์นั้นมีชีวิต (แน่นอน)
-รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต (รู้แน่นอน)
-มีจิตคิดจะฆ่า (มีแน่นอน ไม่เช่นนั้นก็ไม่บอกให้หมอถอด)
-พยายามฆ่า (บอกหมอให้ถอดสาย)
-สัตว์นั้นตาย (ยอดรักเสียชีวิต)

แต่ผิดในจุดที่สำคัญที่สุด[ เพราะว่า จิตของเมียยอดรักไม่ได้มีอกุศลกรรมแต่อย่างใด บาปกรรมจึงเกิดขึ้นไม่ได้ จิตของเธอขณะนั้นมีความเมตตา ต้องการให้ยอดรักพ้ยจากการทรมาน ไม่ได้มีจิตคิดจะฆ่าที่เป็นอกุศล เป็นความโกรธ เกลียด แต่อย่างใด จึงเป็นบาปไม่ได้ เพราะจิตไม่มีอกุศล

ข้ออื่นผมตอบคุณ"kanalove"ไปแล้ว ตกลงคุณจะแย่งชิงตำแหน่งพระยายมราชคนใหม่จากคุณ"kanalove" หรือเปล่าครับ แต่ผมไม่ไปให้คุณและคุณ"kanalove" ตัดสินนะครับ เพราะผมลงนรกแน่ คนไม่มีจิตอกุศล แต่มีจิตเป็นกุศล ยังไม่รอดเลย แม้แต่พระอรหันต์จี้กงก็ไม่รอดจากคำตัดสินอุบาศว์ของคุณ แล้วผมจะรอดได้อย่างไร?

ชอบชื่อ Chocobo มากคะ รักตัวนกเหลืองๆมากๆเลยคะ >< รัก Chocobo ที่สุ๊ดดดดด


งั้นก็ไม่บาป


บาปที่ได้คือเจ้ากรรมนายเวร


พญายมราชย่อมช่วยให้คนขึ้นสวรรค์ แม้ว่าจะมีบาปหรือบุญเท่ากันก็จะพยายามช่วยให้เขาไปสวรรค์ เพราะว่าท่านเป็นคนที่มีจิตใจดีงามมาก


การห้ามไม่ให้คนประพฤติชั่วถือเป็นกุศลอย่างหนึ่ง เป็นการห้ามไม่ให้เขาทำบาปต่อ และเป็นการช่วยผู้ที่ถูกกระทำ


เรามะรุ้ว่าท่านเป็นพระอรหันต์จรืงหรือเปล่า แต่ถ้าพระอรหันต์ในศาสนาพุทธไม่ควรดื่มเหล้า (อย่างแรง..)

เอาทางธรรมมา กำกับ ทางโลก ไม่ใช่มานำหน้า ถ้าจะเอาธรรมนำหน้า ก็จงไปบวชเสีย ให้เป็นกิจจะลักษณะไป... เป็นฆราวาส ก็อย่าทำตัวเป็นพระ

บาปนั้นมีดีกรี คือความหนักเบา บาปมากบาปน้อย หากอยากอยู่อย่างปกติสุข สมควรแก่ทางโลก ก็ต้องชั่งน้ำหนักให้เหมาะสม
การกำจัดยุง มดปลวก หากจะถามว่าบาปไหม ก็บาป แต่ตียุงเป็นร้อย ก็ไม่เท่ากับการลักขโมย 1 ครั้ง

บาป เวรและกรรม... บางกรณี ไม่มีบาป ไม่มีเวร เช่นกรณีอุบัติเหตุ โดยประมาท ต่างๆ บางกรณีไม่มีบาป แต่มีเวร บางกรณีมีบาป ไม่มีเวร
แต่ไม่ว่าอย่างไร กรรมนั้น มีเสมอ... แต่ทั้งบาป เวร และกรรม ก็มีความหนักเบา


กรณีการุณฆาตทุกกรณี เป็นเรื่องทางโลกเป็นสำคัญ หากจะว่าในทางธรรม บาปนั้นมีแน่ แต่ก็ไม่น่าจะหนักหนาสาหัสอะไรนัก เพราะเจือด้วยเหตุอื่นอีกมาก... เรื่องนี้ถ้าให้คนเป็นพระทำ เขาไม่ทำแน่ เราถึงบอกว่าเป็นเรื่องทางโลก ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว เรายอมรับได้

และก็นะ จขกท. เอาอะไรไปหยั่งจิตคน ว่ามีกุศลหรืออกุศล อย่าอวดอุตริมนุสธรรมนักเลย...


กรณีนี้บาปแท้ๆ ได้ทั้งบาป เวร และกรรม เอาบุตรเอาคนจนมาอ้างเพื่อประกอบกรรมชั่ว ผิดทั้งทางโลกและทางธรรม

คนมีจิตกุศลจริง จะไม่มีทางคิดชั่ว แต่เพื่อกันความสับสน ต้องขออธิบายเพิ่มอีกหน่อย...
ในกรณีธรรมกำกับโลก (ฆราวาส) อาจมีกรณีกลายเป็นผู้นำปฏิวัติต่างๆ ซึ่งลักษณะนี้คือ ลักษณะของโพธิสัตว์ ซึ่งจะไม่ทำเพื่อปัจเจก

โรบินฮู้ด ไม่ใช่โพธิสัตว์ แม้จะ "อ้าง" ว่า นำของที่ปล้นไปแจกจ่ายคนจน แต่ก็เป็นคนจนในกลุ่มของตน และที่สำคัญ โพธิสัตว์ย่อมไม่ออกปล้น...
อ้อ โพธิสัตว์ย่อมไม่รังเกียจคนโดยมองที่ฐานะ หรือสถานะภายนอกอื่นๆ


แม่ชี วิปลาส


ไม่เป็นการโกหก ถามจริงๆ เถอะ ไม่รู้จริงๆ รึ ว่าการ โกหก คืออะไร บางทีอาจจะเรียนมากไป ลองถามเด็กๆ ดู เพราะเด็กจะตอบโดยสามัญสำนึก


อรหันต์แบบมหายาน เป็นคนละอย่างกับ อรหันต์แบบอริยะบุคคล (แบบพุทธแท้)
ในทางเถรวาท จี้กงย่อมไม่ใช่อรหันต์ ทำไมไม่ไปโพสต์ในบอร์ดของมหายาน พยายามอยู่นั่นแหล่ะ


เลอะเทอะ

ใครเชื่อตามนี้..ตรง ๆ แบบไม่ใช้ปัญญา..เป็นมิจฉาทิฏฐิ..ทั้งหมดครับ

โดยเฉพาะตรงนี้...



การผิดศีล 5 ที่เป็นบาป คือ ใจของผู้นั้นต้องทำผิดศีล 5 ข้อนั้นด้วยโลภะ โทสะ โมหะ เท่านั้น...อันนี้จริง
แต่..บุคคลใดเล่า..ที่ปราศจาก..โลภะ โทสะ โมหะ..เป็นปกติทุกขณะจิต?

โดยเฉพาะ..โมหะ..ความหลง..อันเป็นตัวอวิชชา

คำตอบ..ก็คือพระอรหันต์..เท่านั้นครับ..ขนาดพระอนาคามี..ยังมีโมหะคือความหลง..แม้เหลืออยู่เบาบาง

ปุถุชนผู้ยังโลภะ โทสะ โมหะ ครอบงำจิตอยู่..ต้องคุมกาย..วาจา..ให้อยู่ในศีลในธรรม..ครับจึงจะถูก..แล้วค่อย ๆ ไปคุมศีลที่ใจ..อีกที..เมื่อคุมกาย..วาจา..ได้ดีแล้ว..แต่ก็ยังเป็นการควบคุม..กดทับ..อยู่ดี..คือของมันยังมีแต่ปิดใว้ไม่ให้เห็น...ยังไม่ได้เป็นการจาคะสละออก..

ดังนั้น...ปุถุชนผู้ที่ไม่เคยว่างจากโมหะอวิชชา..ทำผิดศีลทางกาย..วาจา..จึงเป็นไปไม่ได้..ที่จะไม่ผิดศีล

ตรงนี้..คุณคนดีฯ..อย่าเฉไฉ..นะ

แต่ก็อย่าว่าแหละ..นะ..หากคนมันเป็นมิจฉา..มันจะไปฟังใครเขาได้..

คุณคนดีฯ ไม่ไปดูกระทู้นี้บ้าง...

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=29591

รูปวิญาณ ที่หลวงปู่ดุลเทศน์ = วิญญาณธาตุ ในบทความของคุณเลย
จิต ที่หลวงปู่ดุลเทศน์ = วิญญาณขันธ์ ในบทความของคุณเลย


ข้าพเจ้ารู้ได้ด้วยใจ แต่ไม่สามารถเขียนเป็นบัญญัติได้

ตรงนี้..ก็ยังไม่แน่..นะครับ

ที่ไม่แน่..1.คือ..ท่านดื่มสุรา
ที่ไม่แน่..2.คือ..สิ่งที่ท่านดื่มเป็นสุรา
ที่ไม่แน่..3.คือ..ท่านเมาสุรา

เพราะคนที่ไปเห็น..นำมาบอกกล่าว..แม้จนบันทึกเป็นตำรา..ก็ล้วนแต่ถูก..สังขารปรุงหลอกเอา..ทั้งนั้น

เห็นขวดเหล้า..ก็เข้าใจว่าข้างในเป็นน้ำเหล้า..นี้ก็ปรุง
เห็นท่านดื่มเข้าไป..ก็เข้าใจว่าดื่มเหล้า..นี้ก็ปรุง
เห็นท่านเดินเซ ๆ ..ก็เข้าใจว่าท่านเมาเหล้า..นี้ก็ปรุง

เคยเห็นมั้ย..น้ำเหล้าเทลงแก้ว..แล้วกลายเป็นน้ำเปล่า..นะ

หลวงปู่ดุลย์..หรือ..ฮวงโป..????

ใครบอกว่าอรหันต์จิ้กงดื่มสุรา เอาหลักฐานอะไรว่าดื่มสุรา
เมียยอดรัก กับหมดก็บาปไป ยอดรักต้องรับผลแห่งกรรมนั้นถึงที่สุดก่อนจนหมดบุญการเป็นมนุษย์
ขโมยก็คือขโมย จิตที่ขโมยเกิดขึ้นแล้ว จิตที่ความเป็นแม่ก็เกิดขึ้นเหมือนกัน เกิดไม่พร้อมกัน
ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้นอกใจสามี แต่นั้นเป็นอาชีพของเขา นอกใจสามีจะต้องมีจิตคิดนอกใจตีตัวออกห่าง
แต่ไปขายตัวแล้วนำเงินมาเลี้ยงลูกกับสามีจิตนั้นคือกุศล
หลวงพี่เท่ง อาบัติ ปาจิตีย์ ผิดศีลบาป คนที่ถูกกระทึบนั้นผลแห่งวิบากกรรมเขา
บาปก็คือบาป บุญก็คือบุญ อกุศลก็คืออกุศล กุศลก็คือกุศล วิบากกรรมก็คือวิบากกรรม
สิ่งใดควรกระทำ สิ่งใดไม่ควรกระทำ สิ่งใดควรวางเฉย สิ่งใดไม่ควรวางเฉย
ผู้มีปัญญาพึงกระทำสิ่งที่สมควรแล้ว

จิต คือ ตัวใน = ผี โอปาติกะ เปรต เทวดา พรหม = วิญญาณธาตุ
ตา หู จมูก ลิ้น กาย เป็นตัวนอก ควบคุมโดยใจ เป็นระบบประสาทและสมอง= วิญญาณขันธ์

เวลาเราตาย ตา หู จมูก ลิ้น กาย ที่เป็นมหาภูต 4 ตาย พร้อมกับระบบประสาทและสมอง "ใจ" (วิญญาณขันธ์) ทุกอย่างตายหมด ปลดปล่อยจิต คือ ตัวใน ออกมาเป็นผี เปรต เทวดา พรหม ฯลฯ

เป็นคูหาให้จิตใจได้อาศัยอยู่ข้างใน เรียกว่า รูปวิญญาณ หรือจะเรียกว่า รูปถอด ก็ได้ เพราะถอดมาจากนามระวางคั่น ตา หู จมูก ลิ้น กาย นั่นเอง ซึ่งเป็นสุขุมรูปแฝงอยู่ในความว่าง รูปวิญญาณ จึงมีชีวิตอยู่คงทนอยู่ ยืนนานกว่า รูปหยาบ
......................................................................................................

อธิบาย

จิตใจได้อาศัยอยู่ข้างใน เรียกว่า รูปวิญญาณ หรือจะเรียกว่า รูปถอด ก็ได้ = วิญญาณธาตุ หรือ จิต หรือกายทิพย์ หรือทิสมานกาย

รูปวิญญาณ จึงมีชีวิตอยู่คงทนอยู่ ยืนนานกว่า (=วิญญาณธาตุ หรือ จิต ไม่ตาย) รูปหยาบ (= วิญญาณขันธ์ เป็นระบบประสาทและสมองตายตามอายุขัย)