" มนุษย์ " คือ อะไรอยากทราบว่าพระเจ้าถึงการเกิดของมนุษย์ ว่าอย่างไร

อยากทราบทุกอยากที่ พระเจ้าพุทธเจ้าได้กล่าว หรือตรัสถึง มนุษย์ ครับสงสัยมาก

มนุษย์ มีความหมาย ตามพจนานุกรม พุทธศาสนฺ์ ฉบับ พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต) ดังนี้.-

“ผู้มีใจสูง” ได้แก่คนผู้มีมนุษย์ธรรม เช่น เมตตา กรุณา เป็นต้น, สัตว์ที่รู้จักคิดเหตุผล, สัตว์ที่มีใจสูง, คน

มีให้อ่านอยู่น่ะ ไปหาเอานาจะหาเจอ แต่ว่าถ้าไงเราจะเล่าคร่าวๆเท่าที่เราจำได้น่ะ

เมื่อเกิดโลกใหม่ (คือถึงคราวยุคใหม่) เหล่าพรหมที่ใกล้หมออายุขัยแล้วบินมาใกล้ๆโลก จะได้กลิ่นดินหอมหวาน จึงได้รับประทานดินนั้นเข้าไป เมื่อรับประทานดินแล้วตัวจึงหนักและบินขึ้นไปไม่ได้อีก จึงกลายเป็นมนุษย์เดินดินฉะนี้แล....

และในช่วงแรกๆนั้นการเป็นอยู่ของมนุษย์สมบูรณ์มาก ไม่ต้องหุงหาอาหาร ไม่ต้องทำอะไร มีต้นข้าวต้นใหญ่งอกออกมาจากพื้นดิน ให้กินได้ตามเท่าที่ใจอยาก แต่เมื่อเวลาผ่านไปจิตใจของมนุษย์เริ่มตกต่ำลง ทำให้การเป็นอยู่บนโลกนั้นลำบากมากขึ้น อาหารจะหาไม่ได้ง่ายๆอีกต่อไป เป็นอาหารดิบที่ต้องเอามาปรุงรส ฯลฯ

สำหรับเรื่องความหมายนั้น เท่าที่อ่านจากหลวงพ่อพรหมยาน ท่านกล่าวว่า

คน แปลว่า วุ่นวาย
ส่วนมนุษย์ แปลว่า ผู้มีใจสูง
นั้นก็คือ รักษาศีล 5 ได้นั้นเอง

กิน ขี้ * นอน ....เหมือนสัตว์เดรัจฉานเป๊ะ เลย...และก็มีสัตว์เดรัจฉานมากมายหลายชนิด ที่มีความเมตตา กรุณา รู้จักความสามัคคี ให้เกียรติผู้นำ ขยันประหยัดไม่ข่มเหงรังแกกัน (เช่นพวกมด ปลวก ผึ้ง อยู่เป็นหมู่เหล่า ช่วยเหลือซึ่งกันและกันมีน้ำใจอันงาม)และเช่น

พวกวัวควาย ก็กินแต่หญ้า ไม่ทำร้ายชีวิตใครเพื่อนำมาเป็นอาหารของตัวเอง

พวกลิง และสัตว์อีกหลาย ๆ ชนิดที่ฉลาด..ใกล้เคียง กับสมองของคนมาก

พวกนกบางชนิด ก็ไม่ผิดศีลข้อ 3 จะอยู่กับคู่ของตัวเองได้ตลอดจนตายจากกัน

แล้ว.......

มันต่างกว่ากันตรงไหนแน่นะ....คำว่า "ใจสูง".....สูงอย่างไร จึงเรียกว่า"ใจสูง".....มันลึกซึ้ง...จริง ๆ

เรียกว่า มนุษย์ ต้องเป็นผู้มี "หิริโอตตัปปะ"

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
"สุกกธรรม ๒ ประการนี้ย่อมรักษาโลก
๒ ประการเป็นไฉนคือ
หิริ ๑
โอตตัปปะ ๑

ถ้าว่าสุกกธรรม ๒ ประการนี้จะไม่พึงรักษาโลกไซร้ ในโลกนี้ก็ไม่พึงปรากฏว่า มารดา น้า ป้า ภรรยาของ
อาจารย์ หรือว่าภรรยาของครู โลกจักถึงความปะปนกันไป เหมือนอย่างแพะแกะ ไก่ สุกร สุนัข สุนัขจิ้งจอกฉะนั้น

ก็เพราะเหตุที่สุกกธรรม ๒ ประการนี้ยังรักษาโลกอยู่ ฉะนั้นจึงยังปรากฏว่า มารดา น้า ป้า
ภรรยาของอาจารย์ หรือว่าภรรยาของครู ฯ

ถ้าสัตว์เหล่าใด ไม่มีหิริและโอตตัปปะในกาลทุกเมื่อไซร้
สัตว์เหล่านั้นมีสุกกธรรมเป็นมูลปราศไปแล้ว เป็นผู้ถึงชาติและมรณะ

ส่วนสัตว์เหล่าใด เข้าไปตั้งหิริและโอตัปปะไว้โดยชอบในกาลทุกเมื่อ
สัตว์เหล่านั้นมีพรหมจรรย์งอกงาม เป็นผู้สงบ มีภพใหม่สิ้นไปแล้ว ฯ"

http://84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=25&A=5199&Z=5218&pagebreak=0

มนุษย์หลงมาเกิด

จึงพูดได้ว่า มนุษย์ คือ ผู้หลง

ผู้ไม่หลงคือ พระพุทธเจ้า และ พระสาวก ยกเว้น พระศรีอาริยะปลอมในเว็บ

อันนั้นหลงสุดๆ

มนุษย์ = สัตว์ที่มีภูมิปัญญา สามารถรับคำสอนได้ สามารถทำบาป ทำบุญได้ ทั้งนี้เพื่อพัฒนาตัวเอง ถ้าพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นได้ ก็จะไปเกิดในภูมิที่สูงขึ้น เป็น เทพ เป็นพรหมขั้นต่างๆ ถ้าไม่พัฒนาให้ดีขึ้น ก็จะตกภูมิไปอยู่ในภูมิสัตว์เดรัจฉาน ภูมิเปรต ไล่ลงไปถึงภูมิสัตว์นรก

ถ้าพัฒนาได้จนถึงจุดสูงสุดก็จะเป็นพระพุทธเจ้า

...มนุษย์ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดสามารถกระทำการต่างๆ ทั้งที่เป็นกุศลกรรมและอกุศลกรรมได้มากกว่า...
...สิ่งมีชีวิตทั้ง3โลก...พระพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรมคือค้นพบว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในสภาวะต่างๆมีถึง31ภพภูมิ...
...ที่ตาเนื้อมนุษย์มองเห็นด้วยตาเปล่ามี2ภพภูมิคือ1.มนุษย์(คน)2.สัตว์(สิ่งมีชีวิตอื่นที่ไม่ใช่คน)...

...สิ่งที่มนุษย์(คน)และสัตว์มีเหมือนๆกันคือสัญชาตญาณการดำรงชีพรอดคือกิน นอน สืบเผ่าพันธ์...
...เวลาเปรียบเทียบจึงเทียบว่ามนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐคือสามารถปฏิบัติให้รู้เห็นตามพระพุทธเจ้าได้...
...การได้เกิดเป็นมนุษย์และได้พบพระพุทธศาสนาแล้วไม่ปฏิบัติธรรมจึงขึ้นชื่อว่าคนนั้นไม่ต่างจากสัตว์...

อนุโมทนา ...



ทุกท่านครับบบ