เมื่อก่อนคิดอยู่เสมอว่า"ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้แหละ"
ใครจะเข้าใจก็ช่าง ไม่เข้าใจก็ช่าง อยากทำอะไร? ถ้าคิดว่าถูกก็จะทำ
ใครจะเดือดร้อน ไม่พอใจ หรือทำให้ใครเสียใจไม่เคยสน

แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป เจออะไรหลายๆอย่าง ก็เริ่มรู้ว่า บางครั้งอะไรที่
เข้มไปเราก็ต้องลดลง อะไรที่อ่อนไปเราก็ต้องเพิ่ม ทำอะไรก็ตามถึงแม้
เราจะเห็นว่าถูกต้อง แต่ทำให้คนอื่นเสียใจแม้แต่น้อยนิดก็ควรเลี่ยง

วันนี้รู้แล้วว่าเป็น"ต้นหญ้า" จะไม่มีวันโค่นล้มด้วย"พายุ" ต้นไม้ใหญ่อย่าง
"ต้นไทร" ต่างหากที่มักจะโค่น

เวลาใดที่เกิดทิฐิ มักจะฟังเพลงนี้ เพื่อเตือนตัวเองเสมอๆ ว่าความแข็งแกร่ง
ถ้าผิดที่ผิดทางก็ไม่เป็นประโยน์ แต่ความอ่อนน้อมถ่อมตน กลับใช้ได้ในทุก
สถานะการณ์


ตอนนี้กลายร่างจากต้นไทรกลายเป็น "ต้นหญ้า" ถึงจะไรค่า แต่จะไม่มีวันล้ม


พิเศษสำหรับน้อง ต้นหญ้า

ผิดกับอ้อนะพี่ทักทาย
เมื่อก่อนเป็นคนยอมทุกอย่าง ใครอยากให้ทำอะไรอ้อทำให้หมด
เราจะเหนื่อย จะเป็นอย่างไร ก็ทำให้ด้วยความรู้สึกทั้ง
เต็มใจและน้อยใจไปพร้อม ๆ กัน (ในบางเรื่อง)
แต่ถึงตอนนี้อ้อรู้แล้วว่าสิ่งที่เราทุ่มเท
คิดว่าเขาจะมองเห็นค่าของความทุ่มเทลงไปนั้น
แต่เปล่า เขากลับไม่รู้สึกอย่างนั้น มองเหมือนมันไม่มีค่า

ตอนนี้เลยลุกขึ้นมาเรียกร้องในบางสิ่งที่เรารู้สึกว่า
ทำแล้วไม่มีความสุขบ้าง อย่างน้อยก็ให้รู้ว่า
สิ่งนี้เราไม่ได้เต็มใจทำให้ เพียงแต่ทำให้
เพื่อไม่ให้เดือดร้อน หรือมีเรื่องที่ต้องแก้ตามมา

มันกลับรู้สึกดี เพราะเหมือนเราไม่ถูกกดไว้
ด้วยความรู้สึกของเราเอง แต่อ้อก็ว่าอ้อ
คงไม่ได้ทำร้ายใคร หรือความรู้สึกของใครนักหรอก
เพราะปากพูดบอกไป แต่ก็ยังทำให้อยู่ดี

ของหนูอ้อเขาเรียกว่า "ปากอย่างหนึ่ง ใจอย่างหนึ่ง"
แต่ของพี่เขาเรียกว่า"ปากหลายอย่าง ใจก็หลายอย่างค่ะ"
ทำอะไรๆเพื่อคนอื่น ดีกว่าให้คนอื่นทำเพื่อเรานะค่ะ
มันไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ ใครทำ ใครได้


ฟังเพลงเก่าๆดีกว่า "รักที่อยากลืม" สำหรับทุกท่าน
เพลงนี้นำไปร้องกันหลายท่าน ร้องเพราะทุกท่าน
แต่เสียงของคุณแซม ทั้งนุ่ม ทั้งแน่น กังวาลเพราะดีค่ะ

พี่ทักทายคะ ต้นหญ้าขอกรี๊ดดดดด กับเพลงนี้หน่อยนะคะ แฮะ ๆ ลืมตัวค่ะ
เจอเพลงถูกใจ เพลงนี้เป็นเพลงประจำใจของต้นหญ้าเลยค่ะ เป็นที่มาของนาม "ต้นหญ้า" ค่ะพี่
แต่ก็ยังทำได้ไม่เหมือนต้นหญ้าจริง ๆ เท่าไหร่ค่ะ แต่ตั้งใจว่าจะต้องเป็นอย่างต้นหญ้าให้ได้ค่ะ

"แต่ลมร้ายไม่อาจล้มใบหญ้าริมทาง
ไม่เคยขืนไม่เคยฝืนได้แต่เอนตาม
ดุจชีวิตต้องอ่อนพริ้วโอนอ่อนเอนตามพายุ

ท้องฟ้าพลันสว่าง ชีวิตต้องต่อสู้ไป
ฝันยังไกลห่าง ห่างเท่าใด อยู่สู้ไป
ไปต่อไป แต่เคยชีวิตเป็นอย่างต้นไทร
ไม่เคยโค้งไม่เคยโน้มให้กับสิ่งใด
เพิ่งจะรู้ชีวิตต้องอ่อนเอนตามพายุ"

ชอบมาก ๆ ค่ะพี่ทักทาย ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณพี่ทักทายค่ะ ต้นหญ้าจะทำตามคำแนะนำของพี่ค่ะ ต้นหญ้ารักบ้านหลังนี้จัง รักพี่ทักทายและรักทุก ๆ ในบ้านหลังนี้ด้วยค่ะ เข้ามาแล้วได้รับความสุขจริง ๆ จากบ้านเปี่ยมสุขนี้

สวัสดีค่ะ พี่ทักทาย พี่ใหญ่ พี่นิตา พี่เพ็ญ อ้อ พุด คุณนี .... และทุกๆคน

พิมเพิ่งเสร็จจากงานพระราชทานเพลิงศพของคุณพ่อ ....
มีโอกาสเข้าเว็บเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านนี้เองค่ะ
ขอบคุณความห่วงใยของพี่ๆ น้องๆ ทุกคน นะคะ

ช่วงนี้.... บางครั้งมันรู้สึกเหงาๆ เหมือนกันนะคะ
แต่... พิมก็พยายามทำใจ
มีพบ.... ก็ต้องมีพรากจากกัน.... เป็นเรื่องธรรมดา....... เป็นสัจธรรม

อ้อ..... พิมเอาใจช่วยนะ ..... เป็นห่วงอ้อนะ

พิม

สวัสดีค่ะ ..... คุณต้นหญ้า...

ขอเป็นเพื่อนกับคุณต้นหญ้าอีกคนนะคะ

พิม

ขอแสดงความเสียใจกับพี่พิมด้วยนะคะ
การพลัดพรากเป็นสัจธรรมที่เราทุกคนต้องพบเจอ ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย ไม่มีใครในโลกนี้ที่ไม่เคยประสบกับเรื่องนี้นะคะ คนที่จากไปแล้วได้ไปอยู่ในที่ที่ดีมีความสุข ไม่ต้องดิ้นรนเหมือนเราอีกแล้ว และที่สำคัญสักวันเราเองก็ต้องเป็นคนจากคนอื่นๆไปเหมือนกัน ชีวิตเราที่เหลืออยู่นี้ทำสิ่งที่ดี ที่มีความสุขกันดีกว่า

ช่วงที่ผ่านมาพี่พิมคงเหนื่อยมาพอสมควร ปอนด์เป็นกำลังใจนะคะ

พี่ทักทายยังคงเป็นแบบอย่างของผู้็หญิงที่น่ายกย่อง นับถือ นับว่าโชคดีมากที่ได้มาพบพี่ทักทายค่ะ

ลองฟังดูค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพิม ยินดีมาก ๆ ค่ะ ต้นหญ้าก็ขอเป็นเพื่อนกับคุณพิมพ์ด้วยนะคะ และทุก ๆ คนในบ้านเปี่ยมสุขหลังนี้ค่ะ ขอแสดงความเสียใจกับคุณพิมพ์ด้วยนะคะ คุณพ่อท่านไปสบายแล้วค่ะ เหลือแต่พวกเราที่ต้องอยู่เพื่อสู้ต่อไปค่ะ แม้หนทางที่เราเจอจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบก็ตาม ยังไงต้นหญ้าก็ยังเชื่อเสมอค่ะว่าความทุกข์ที่เราได้รับสักวันมันจะต้องจางและหมดไป สักวันค่ะ เราต้องอดทนค่ะ ซึ่งตอนนี้ต้นหญ้าก็กำลังทำอยู่ พยายามอยู่กับปัจจุบันค่ะ ซึ่งมันยากเหมือนกันค่ะที่จะไม่ให้คิดถึงอดีตและอนาคต แต่ก็จะพยายามค่ะ สู้ ๆ นะคะ

ขอบคุณพี่ทักทาย.... พี่สาวที่แสนดีของพิม สำหรับการต้อนรับกลับบ้าน และ sms ของพี่ทักทายค่ะ
ขอบคุณน้องปอนด์ พี่นี คุณต้นหญ้า อีกครั้งนะคะ

ชีวิตของคุณต้นหญ้า และคุณ nuttida คล้ายๆ กับพิมเลยนะคะ ต่างแค่เพียง... เปลี่ยนตัวละครเท่านั้นเอง