...มีความสุขมากมายบนลานแห่งนี้...

ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะถูกโฉลกกันนะเนี่ย
เพราะเภตราก็เป็นประเภท "ธรรมะนี้รื่นรมย์จริงหนอ" น่ะค่ะ

แล้วก็ขอเปิดเผยความลับตั้งแต่ต้นนี่เลยนะคะ
ที่ว่าตามคุณลูกโป่งมาน่ะ....เธอไม่ได้แนะนำหรือเชื้อเชิญมาหรอกค่ะ
แต่เภตราแอบย่องตามเธอมาเองค่ะ
ก็คนเคยนั่งทำงานใกล้ๆ เกื้อกูลให้กำลังใจกันในห้องสมุดเงียบๆ
วันนี้ก็เลยลุกตามมามั่ง

เขียนโลกให้สดใส...เขียนตรงไหนก็คงไม่ต่างกันนักใช่ไหมคะ
หากน้ำสีที่ใช้เขียนกลั่นมาจากใจดวงเดียวกัน..

มีรับน้องค่ะ
ต้องฝ่าด่าน อรหันต์ทองคำ, เป่าแป้ง งมเหรียญ, เขียนหน้าแบบปาแมน,รัดจุก 4จุก
แล้วก็กินไข่กบ ฯลฯ โอ๊ยเยอะค่ะ 55555....

ลานธรรม แห่งนี้ มีธรรมะและกัลยาณมิตร เสมอค่ะ

ธรรมะ เหมือนสินค้า อันมีค่าอยู่เมืองไกล

ต้องยากลำบากไป จึงจะได้ธรรมะมา

จงตั้ง เอากายเจ้า เป็นสำเภาอันโสภา

ความเพียรเป็นโยธา แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ

นิ้ว เป็นสายระยาง สองเท้าต่างสมอใหญ่

ปากเป็นนายงานไป อัชฌาสัยเป็นเสบียง

สติเป็นหางเสือ ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง

ถือ ไว้อย่าให้เอียง ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา

ปัญญาเป็นกล้องแก้ว ตรวจดูแถวแนวหินผา

เจ้าจงเอา หูตา เป็นล้าต้าฟังดูลม

ขี้เกียจคือปลาร้าย จะทำลายให้เรือจม

เอาใจ เป็นปืนคม ยิงระดมให้จมไป

จึงจะได้ธรรมะมา คือวิชาอันพิศมัย

ถือโอกาสที่แวะมาให้กำลังใจน้องลูกโป่ง
แวบเข้ามาถามมั่งน๊า
จากบทกลอนที่คุณหลวงจีนงมงายนำมาฝากน่ะค่ะ
คุ้นเคยมากเลยว่าเคยท่องสมัยเด็กๆ
(ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องราวของ..กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานนนนนนน มากแล้ว)
อยู่ในเรื่องอะไรน่ะคะ .. จำมะด้ายแล้วจริงๆ

ตามคุณลูกโป่งมาค่ะ
แล้วก็มาอ่าน
มาเก็บข้อมูลไปใช้..ไปแนะนำคนต่อหลายครั้งแล้ว
เกรงจายยยยยยยยยย
เลยมาสมัครเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการซะเลย
เห็นเขาแนะนำตัวกันเลยเอามั่งน่ะค่ะ
สมัยเรียนหนังสือไม่ได้ร่วมรับน้องอย่างเป็นทางการ..
ตอนนี้ก็เลยอยากเป็นน้องใหม่ให้.."รับน้อง" มั่งอ่ะนะคะ

มีรับน้องค่ะ
ต้องฝ่าด่าน อรหันต์ทองคำ, เป่าแป้ง งมเหรียญ, เขียนหน้าแบบปาแมน,รัดจุก 4จุก
แล้วก็กินไข่กบ ฯลฯ โอ๊ยเยอะค่ะ 55555....

ลานธรรม แห่งนี้ มีธรรมะและกัลยาณมิตร เสมอค่ะ

กำลังฝึกลมปราณอยู่ค่ะ
คงพอจะมาฝ่าด่านอรหัน(หันไปหันมา)......และเป่าแป้ง....(ปรูด..ปรู่ด..ปรู้ด)ได้มั่งนะคะ..