28480.ภาพ 3 มิติ..สวยๆ

ธรรมบุตร

อ้างคำพูด:

เอาเป็นว่าเดี๋ยวมีโอกาสเหมาะๆค่อยสนทนากันใหม่ดีกว่านะคะ
เกรงใจเจ้าของบ้านด้วย...
(ขออภัยด้วยนะคะท่านธรรมบุตรที่เพิ่งรู้สึกเกรงใจ...ทั้งที่คุยกันมาตั้งนานแล้ว)

ท่านทั้งสองอย่าได้เกรงใจ

เพราะเปิดบ้านไว้ให้พูดคุย

เชิญสนทนาธรรมกันให้ฉลุย

ทุกคนที่เข้ามาคุยจะได้ธรรม

ธรรมบุตร

ชุดใหม่..ก่อนนอน

มีอะไรซ่อนไว้ ..ให้เฉลย..

แนบไฟล์:

16037_153252.jpg [ 188.38 KiB | เปิดดู 3914 ครั้ง ]

แนบไฟล์:

16037_153251.jpg [ 181.39 KiB | เปิดดู 3914 ครั้ง ]

ธรรมบุตร

walaiporn เขียน:

ภาพสวยมากๆเลยนะคะ
ภาพที่ 1 จะเป็นภาพน้ำตกที่ไหลลดหลั่นลงมาตามขั้นบันได
ถ้าเป็นภาพวาดธรรมดามันจะไม่มีมิติเหลื่อมล้ำให้เห็น
แต่พอมาเป็นภาพ 3 มิติ ยอมรับว่าสวยงามมากๆเลยค่ะ

ภาพที่ 2 นี่ก็งดงามอีกหนึ่งภาพ
เป็นภาพดอกไม้หลายพันธ์ เด่นมากดอกทานตะวัน
และผีเสื้อนานาพันธ์ ตั้งแต่ตัวใหญ่สุดจนเล็กสุด สีสันสวยมากๆนะคะ
ส่วนภาพจะเหมือนขั้นบันไดเลยนะคะ
ตรงกลางพยายามมองว่าต้นอะไร ไม่รู้จักจริงๆ
แต่ให้มิติของภาพได้สวยงามค่ะ

เห็นคำเฉลยบอกว่า มักวาง 3 ตัวด้วย เลยกลับไปดูใหม่
ที่แท้ ที่ว่ามองเห็นเป็นต้นอะไรไม่รู้จัก
จริงๆแล้วคือกวาง 3 ตัวหน้าจะชัดสุด
แล้วมีภาพข้างหลังอีกหลายตัว

ภาพที่ 3 จะแสดงความเหลื่อมล้ำของมิติของภาพ
แต่ภาพที่แสดงจริงๆคือภาพที่เห็นตรงหน้า เพียงแต่มีข้อแตกต่างคือ
เมื่อเป็นภาพสามมิติ จะเห็นความเหลื่อมล้ำของมิติ

ภาพที่ 4 ภาพดอกไม้ที่มองเห็นปกตินั้นจะติดกันเป็นแถว
แต่พอเป็นภาพ 3 มิติ จะเหมือนภาพที่เรามองในแท่งปริซึม
ดอกไม้จะแยกตัวเป็นช่อๆ ไม่ติดกัน

ภาพที่ 5 ภาพผีเสื้อ จะมีตัวเด่นหราเลย 1 ตัว
แล้วมีตัวอื่นๆพันธ์เดียวกัน ดูจากสีของปีก
มี 9 ตัว คนละพันธ์ ด้านบนสุด 9 ตัว ตรงกลาง 9 ตัว
ด้านล่างสุด 9 ตัว

พออ่านคำเฉลยก็ย้อนกลับไปดูใหม่ ดูหลายๆรอบ ก็เห็นตัวที่เด่นอยู่ตรงกลาง
มีแค่ตัวเดียว พยามเปลี่ยนโฟกัส ก็ยังคงเห็นตัวเดียว
ส่วนตัวอื่นๆจะเห็นหมู่

การมองภาะ 3 มิติ เป็นการฝึกสมาธิอย่างหนึ่ง
ที่ เรียกๆกันว่า กสิณ
คือ อยู่ในอริยาบท เพ่งไปที่จุดกึ่งกลางของภาพ
หายใจเข้าก็รู้ หายใจออกก็รู้ เวลามองภาพ จะเห็นภาพใหญ่บ้าง เล็กบ้าง
แล้วภาพจะเริ่มชัดขึ้น จนเป็นภาพ 3 มิติ

ใครที่มองภาพ 3 มิติได้ อันนี้เกิดจากอานิสงส์ที่เคยทำสมาธิกันมานะคะ
ใช่ว่า ภาพ 3 มิติจะมองกันได้อย่างง่ายๆ

ตรงนี้นำมาแบ่งปันกันนะคะ ในเรื่องของสมาธิ
เมื่อก่อน ตัวเองคิดว่าคงจะประสาทตาไม่ค่อยจะดี
เวลามองอะไรนิ่งๆ จะเห็นเป็นภาพ 3 มิติไปหมด
บางที่กำลังตักข้าวเข้าปาก มือค้างกลางอากาศเลย
เพราะสิ่งที่เรามองเห็นตรงหน้า จะเป็นภาพ 3 มิติ
แม้แต่กำลังคุยกับเพื่อน ถ้าเผลอจากหน้าเพื่อนเมื่อไหร่ล่ะก็ เสร็จทันที
คือ ไปมองพื้น จะเห็นพื้นเป็นภาพ 3 มิติ
คือไม่ว่าจะมองอะไรๆกลายเป็นภาพ 3 มิติไปหมด
แล้วจิตช่วงนั้น จะสงบมากๆ แบบว่าชอบนะ
เพื่อนหาว่าบ้า คุยแล้วค้างไม่คุยต่อ ก็เลยเล่าให้เพื่อนฟัง
ไปหาหมอที่สนิทกัน หมอก็เช็คประสาทตาให้ ก็บอกว่า ปกติดี
คือ เป็นคนสายตาสั้น แต่ไม่เอียง ถ้าเอียงนี่ไม่แน่ จอประสาทตาอาจจะผิดปกติได้

ก็หาสาเหตุไม่ได้ ว่าเกิดจากอะไร
ตอนที่ช่วงภาพ 3 มิติ แพร่ระบาด ก็เข้าไปดูกับเขา
หลายๆคนดูไม่อออก แต่เราใช้เวลาไม่เกิน 5 นาที

ตรงนี้บางภาพใช้เวลา 2 นาที มีภาพแรกนานสุด 4 นาที เพราะเพิ่งเป็นภาพแรก
พอภาพแรกได้ ภาพต่อๆมาก็ไวขึ้น

ต่อมาได้มาฝึกอานาปนสติกับอาจารย์ท่านหนึ่ง
ก็เจอปัญหายิ่งกว่าภาพ 3 มิติ คือ เวลาจะมองอะไร มันก็สว่างไปหมด
บางครั้งก็เป็นเพียงแค่ภาพ 3 มิติ

เจอหนังสือหลวงพ่อพุธ ในเรื่องการฝึกสมาธิ
เมื่อก่อนยังไม่รู้คำว่า อะไรเรียกว่าอะไร
ก็พยายามติดต่อกับท่าน จนได้สนทนากับท่าน
ท่านบอกว่า จิตมันไวไป ให้เริ่มจาก 1 2 3 4
แล้วท่านไม่อธิบายอะไรต่อ

งงล่ะสิทีนี้.....
แล้วจะไปถามใครที่ไหนล่ะ
อาจารย์ที่แนะนำอยู่ก็ให้คำปรึกษาไม่ได้ ท่านจะให้เราทัวร์แต่นิมิต
นรก สวรรค์ ทัวร์ไปทั่ว สนุกจริงๆ แล้วก็มาเล่าให้เขาฟังว่าเห็นอะไรบ้าง
เลยเป็นคนโปรดของอาจารย์ไป เพราะทัวร์นิมิตได้มากกว่าคนอื่นๆเขา
ระลึกชาตินี่ได้หลายชาติ มันเหมือนเรานั่งดูหนังนะ แต่ว่าอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆตลอด

ก็นับว่ากุศลยังมี ได้มาฝึกเจริญสติปัฏฐานที่วัดอัมพวัน
ปฏิบัติไป ปฏิบัติมา สุดท้ายก็รู้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรานั้นมันมีคำเรียก

ก็เลยเริ่ม 1 2 3 4 ไปตามลำดับแบบที่หลวงพ่อพุธท่านเคยพูดเอาไว้
ถ้าไม่ได้มาฝึกเจริญสตินะ ก็คงเหมือนคนหลายๆคนที่ไปนอกเส้นทางนี้

เขาเรียกว่า ไปรู้เรื่องชาวบ้าน รู้ไปหมด ไม่เคยรู้จักก็รู้เรื่องของเขา
มันรู้เองนะ ไม่ได้อยากรู้ รู้ล่วงหน้า ช่วงนั้นดังมากๆ
ใครๆก็มาหา เรานี่เหมือนหมอดูดีๆนี่เอง ไม่ต้องผูกดวงก็ดูให้เขาได้ทันที
แค่มองหน้าเขา เรื่องราวต่างๆของเขานี่ผุดขึ้นมาในหัวเลย
อันนี้เป็นผลพลอยได้ของสมาธินะคะ ไม่ใช่ของวิเศษอะไรเลย

คือ รู้หมดเรื่องชาวบ้าน แต่ที่ไม่รู้คือ กิเลสของตัวเอง
รู้นะว่านี่เรียกว่า กิเลส แต่ไม่รู้จักกิเลสที่แท้จริง

สมาธิน่ะ ยิ่งทำยิ่งสนุกนะ เพราะจะมีแต่ความสุข อิ่มเอิบใจ
แต่พอมาเจริญสติปัฏฐานแล้วไม่อยากจะเซด ทุกข์มากๆ คนละเรื่องกันเลย

เพราะใหม่ๆเราจะยอมรับไม่ได้ ในสิ่งที่เราเป็น
เคยได้ยินไหม " ติดดี " จนมองไม่เห็นกิเลสในในของตัวเอง

อิอิ ... นำมาแบ่งปันพอเป็นน้ำจิ้มๆนะคะ
เรื่องการเจริญสติปัฏฐานแล้วทุกข์ ตรงนี้ต้องบอกก่อนว่า ไม่ใช่ทุกคนเสมอไปนะคะ
เพราะขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยที่ทุกคนเคยกระทำกันมา

คุณวลัยพร ...

เป็นคนละเอียดครับ..

บ่งบอกถึงความเป็นคนที่มีระเบียบ

ช่างสังเกตุ

ให้รายละเอียดได้ดีมาก

ชื่นชม ..เจริญในธรรมครับ

ธรรมบุตร

walaiporn เขียน:

ภาพนี้ยากกว่าทุกภาพที่นำมาให้ดูนะคะ
มิติของการวางภาพ จะละเอียดมากกว่าภาพแรกๆที่นำมาเสนอ

มองครั้งแรก จะเห็นเป็นกาต้มน้ำใบเล็ก ใบใหญ่ ที่เป็นภาพซ้อนกัน ภาพใสเหมือนแก้ว
แล้วมีแจกันดอกไม้ ซ้อนข้างในอีกชั้นหนึ่ง

แต่พอดูซ้ำๆ จะเห็นเหลือเพียงหนึ่ง คือ แจกันดอกไม้ที่เป็นรูปกาต้มน้ำ
แล้วมีภาษาอังกฤษข้างบน จับได้แต่ตัวท้ายสองตัว เป็น อักษร c h เขียนแบบนี้เลย
ว่างๆจะแวะมาดูใหม่นะคะ ตัวอักษร

นับถือ...นับถือ..

เป็นเช่นนั้น..จริง ๆ

walaiporn

ธรรมบุตร เขียน:

อ้างคำพูด:

เอาเป็นว่าเดี๋ยวมีโอกาสเหมาะๆค่อยสนทนากันใหม่ดีกว่านะคะ
เกรงใจเจ้าของบ้านด้วย...
(ขออภัยด้วยนะคะท่านธรรมบุตรที่เพิ่งรู้สึกเกรงใจ...ทั้งที่คุยกันมาตั้งนานแล้ว)

ท่านทั้งสองอย่าได้เกรงใจ

เพราะเปิดบ้านไว้ให้พูดคุย

เชิญสนทนาธรรมกันให้ฉลุย

ทุกคนที่เข้ามาคุยจะได้ธรรม

งั้นขออนุญาติใช้สถานที่เลยนะคะ
จะได้ไม่ต้องไปตั้งกระทู้ใหม่ :b8:

walaiporn

มัทนา ณ หิมะวัน เขียน:

อันนี้โรสเข้าใจค่ะว่าเป็นนิมิตและเป็นผลของการฝึกกสิณ
อย่างไรก็ตาม...ขอบคุณที่ชี้แนะกัน...นะคะ :b8:

จริงๆ แล้วเคยลองฝึกกสิณไฟเล่นๆ ดูบ้างแล้วเหมือนกัน

แต่ไม่ได้ใช้เทียนไข ใช้เครื่องฝึกที่ทำเปลวไฟเทียมเลยล่ะค่ะ
เพราะมีผู้รู้บอกว่า หากใช้เทียนไขต้องระวังให้เปลวไฟนิ่งสม่ำเสมอ

(...สนุกดี...อะไรที่ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นก็ได้เห็น
แต่ไม่ค่อยเชื่อหรอกว่าไอ้สิ่งทีเราเห็นเราจะไม่ปรุง)

แต่ครูบาอาจารย์ที่นับถือดูเหมือนท่านไม่ค่อยจะสนับสนุนให้เราฝึกแบบนี้เท่าไหร่

เพราะเคยเรียนถามท่านว่าจริตอย่างเรา
ถ้าเราอยากจะฝึกกสิณควรใช้กสิณอะไร
เตโช หรืออาโป หรือ นีลกสิณ ฯลฯ

ท่านบอกว่า รู้วิธีเดินทางอันเป็นเอกแล้ว
ก็รีบเดินซะ...มามัวเล่นสนุกอยู่ทำไม...!!!

จ๋อยเลย...เรา :b7:

ก็คงเป็นเรื่องของการสั่งสมเหตุปัจจัยมาแตกต่างกันและไม่เท่ากัน
อย่างที่คุณน้ำว่าจริงๆ แหละค่ะ :b12:

ไม่ใช่ matrix เป็นสายแบบที่ คุณน้ำ เห็นในหนังที่คีนู รีฟส์แสดงซะทีเดียวนะคะ
เอ...จะอธิบายยังไงดีเนาะ
อธิบายลำบากเหมือนกันนิ.... :b6:

เอาเป็นว่าเดี๋ยวมีโอกาสเหมาะๆค่อยสนทนากันใหม่ดีกว่านะคะ
เกรงใจเจ้าของบ้านด้วย...
(ขออภัยด้วยนะคะท่านธรรมบุตรที่เพิ่งรู้สึกเกรงใจ...ทั้งที่คุยกันมาตั้งนานแล้ว) :b9:

เดี๋ยวขอไปทำภารกิจก่อนนะคะ...แล้วคุยกันใหม่ :b8:

คุณโรส

เรื่องกสิณนี่ ก็จริงอย่างครูบาฯท่านพูดมานะคะ ของเล่นน่ะค่ะ
น้ำเอาไว้เล่นเวลาเบื่อๆน่ะค่ะ

การใช้เทียนไข ต้องใช้ในที่ๆปราศจากลมค่ะ ไฟต้องนิ่งจริงๆ อันนั้นเคยเล่นตอนเด็กๆ
แต่ตอนนี้น้ำไม่ได้เล่นกสิณไฟค่ะ เล่นกสิณลม ลมหายใจเข้าออกเรานี่แหละ ไม่ได้ไปหานอกตัว

กสิณนี่ ถ้าเราชำนาญแล้วสักกองหนึ่ง แล้วทีนี้จะทำกองไหนๆแบบไหนๆก็ได้ค่ะ
พลิกแพลงได้หมด เหมือนการปฏิบัติก็เหมือนกัน ไม่มีอะไรตายตัว

เหมือนกรรมฐานและการเจริญสติปัฏฐาน 4
แล้วแต่เหตุที่กระทำกันมาน่ะค่ะ จะกาย เวทนา จิต ธรรม ล้วนอยู่ในสติปัฏฐาน 4
ทุกอย่างไม่มีรูปแบบตายตัว ขึ้นอยู่กับเหตุของผู้ปฏิบัติเคยสร้างกันมา

มาเข้าเรื่องต่อดีกว่านะคะ
การมองเห็นมีสองแบบค่ะ มองเห็นด้วยตาเปล่า กับ มองเห็นทางจิต

สิ่งที่ คุณโรส เห็นน่ะค่ะ
เห็นด้วยตาเปล่า หรือ เห็นทางจิตล่ะคะ?

walaiporn

ธรรมบุตร เขียน:

คุณวลัยพร ...

เป็นคนละเอียดครับ..

บ่งบอกถึงความเป็นคนที่มีระเบียบ

ช่างสังเกตุ

ให้รายละเอียดได้ดีมาก

ชื่นชม ..เจริญในธรรมครับ

ขออภัยด้วยค่ะ ที่จะบอกว่า ทายผิดค่ะ :b12:

จริงๆแล้ว เป็นคนที่ง่ายๆสบายๆ ไม่มีกฏเณฑ์หรือกฏระเบียบอะไรเลยค่ะ

แต่ถ้าบอกว่า ช่างสังเกตุ อันนี้คงจะเป็นผลของการเจริญสติน่ะค่ะ
ส่วนการที่มองเห็นรายละเอียดของภาพนั้น ยกให้เป็นผลของการทำสมาธิน่ะค่ะ

ขอบคุณมากๆและอนุโมทนาค่ะ ที่นำสิ่งดีๆมาแบ่งปันกัน :b8:

กบนอกกะลา

กสินอะไรก็ไม่ได้ทำ..แต่อยากรู้ว่า..

กสินอะไรทำให้ฝนตกได้..นะ..

ทำได้..จะได้ช่วยชาวนา :b12:

ปล. ถามจริงนะเนี้ย..ป่าวตลก :b6:

ธรรมบุตร

อ้างคำพูด:

งั้นขออนุญาติใช้สถานที่เลยนะคะ
จะได้ไม่ต้องไปตั้งกระทู้ใหม่

อย่าได้เกรงใจ..ครับ

มีอะไร..โปรดชื้แนะด้วย

ทักทาย

ภาพแรกของสองภาพสุดท้าย
เป็นรูปจะว่าเต่าก็ดันมีขา จะว่ากระต่าย ก็ไม่มีหู
แล้วเป็นตัวอะไรเอ่ย? :b6:

ส่วนภาพสุดท้าย เห็นเป็นสัตว์อะไรสักอย่าง
กำลังสังเกตุดู มันก็กลับสู่สภาพเดิม เป็นอย่างนี้
สองครั้ง...สรุปก็ยังไม่รู้อีกนั่นแหละว่าตัวอะไร? :b14:

แล้วอย่างนี้พอจะทายนิสัยได้ไหมค่ะ? ว่าเป็นคนอย่างไร?
อยากรู้ค่ะ...คุณธรรมบุตร.....ต้องตอบด้วยนะ..เออ... :b1:

เอรากอน

ธรรมบุตร เขียน:

ชุดใหม่..ก่อนนอน

มีอะไรซ่อนไว้ ..ให้เฉลย..

ไม่เอา ไม่เอา mellow

เค้าจะเอาเต่า กะ กระต่าย
ไม่เอา เต่า กะ หมี...หง่ะ ท่านบุตร mellow

โอย๋...มองมาก ๆ ตาลายเหมือนกันนะ...เจ้าคะ

s002

เอรากอน

กบนอกกะลา เขียน:

กสินอะไรก็ไม่ได้ทำ..แต่อยากรู้ว่า..

กสินอะไรทำให้ฝนตกได้..นะ..

ทำได้..จะได้ช่วยชาวนา :b12:

ปล. ถามจริงนะเนี้ย..ป่าวตลก :b6:

ไม่ได้ด้วย กา-สิน...
แต่ด้วยน้ำพระทัยจากในหลวง...... Kiss

เอรากอน

กบนอกกะลา เขียน:

กสินอะไรก็ไม่ได้ทำ..แต่อยากรู้ว่า..

กสินอะไรทำให้ฝนตกได้..นะ..

ทำได้..จะได้ช่วยชาวนา :b12:

ปล. ถามจริงนะเนี้ย..ป่าวตลก :b6:

ไม่ต้อง กา-สิน ให้ฝนตกก็ได้
แต่ด้วยภูมิปัญญา ...ระดมกลวิธี
ผันน้ำจากแหล่งน้ำอุดมสมบูรณ์ ไปกักเก็บไว้ในพื้นที่มีความจำเป็นต้องใช้น้ำ
กับการบริหารจัดการการใช้น้ำอย่างถูกวิธี

:b8:

ไม่ต้อง กา-สิน แต่เป็นการอาศัยภูมิปัญญา...

walaiporn

กบนอกกะลา เขียน:

กสินอะไรก็ไม่ได้ทำ..แต่อยากรู้ว่า..

กสินอะไรทำให้ฝนตกได้..นะ..

ทำได้..จะได้ช่วยชาวนา :b12:

ปล. ถามจริงนะเนี้ย..ป่าวตลก :b6:

คุณกบ

สมาธิ ถ้าไม่รู้จักนำมาใช้ ย่อมมีทั้งคุณอนันต์และโทษอันมหันต์
มีหลายๆคนต่อหลายๆคนที่หลงทางไปเพราะเหตุจากสมาธิ

คุณรู้ไหม ที่ครูบาฯท่านสั่งนักสั่งหนาให้ดูตามความเป็นจริง ไม่ให้ไปข้องเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ
ที่เป็นผลพลอยได้ของสมาธินั้น เพราะอะไร ท่านพูดชัดเจนเลยค่ะ
เพราะกิเลสเรานี่แหละ จะพาเราหลงทาง เราจะไปหลงอามิสบูชาที่ตามมา
และมันจะทำให้ชีวิตเรานั้นวุ่นวายสุดๆ จงเอาตัวเองให้รอดก่อน
ทุกอย่างที่กระทำลงไป เราเป็นผู้รับผลนะคะ
เราทำให้คนอื่นหลงทาง ตัวเราเองก็จะหลงทาง

เรื่องที่เรานำมาเล่านั้น เป็นเพียงบอกกล่าวให้รู้ว่า แค่รู้พอ แต่อย่าไปหลงมัน
รู้จักนำกำลังของสมาธิมาใช้ประโยชน์ให้ถูกทาง

เหมือนเรื่อง กสิณ ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง เพียงให้รู้ว่า เรามีไว้ใช้เวลาเบื่อ
แต่ไม่ไปใช้ในเรื่องที่เป็นการไปคิดเปลี่ยนแปลงสภาวะ

เช่น เรื่อง ฝนทำไมถึงไม่ตก ชาวนาทำไมถึงลำบาก
ทุกอย่างล้วนมีเหตุและผล รับรองในสิ่งเหล่านี้
เหตุเกิดจากตัวชาวนาเป็นผู้กระทำไว้ ผลเลยเป็นเช่นนั้น

ถ้าเราคิดจะช่วยเขา ไม่ใช่ไปช่วยแบบนั้น ทำแบบนั้น เท่ากับเราไปสอนให้เขางมงาย
ครั้งนี้ช่วยเขาได้ ครั้งต่อๆไปเขาก็จะร้องขอให้ช่วยตลอด

ถ้าเราจะช่วยเขา เราควรแนะนำให้เขาช่วยตัวเอง เมื่อเขาช่วยตัวเองได้
เขาจะได้ไม่ไปคิดพึ่งพิงสิ่งที่ไม่มีแก่นสารเหล่านี้

การที่จะแนะนำเขาดีที่สุดคือ แนะนำให้เขาเจริญสติ การเจริญสติให้ผลทั้งทางโลกและทางธรรม
วิชาของพระพุทธเจ้า ใครทำจริง ย่อมได้ผลจริง ความอดอยากเร้นแค้นในชีวิตย่อมหมดไป

ดูโทษอันมหันต์ก่อน อันนี้ดูตัวอย่างจากพระเทวทัติได้
เป็นคุณอนันต์คือ นำสมาธิมาเป็นบาทในการเจริญสติปัฏฐาน 4

ธรรมบุตร

taktay เขียน:

ภาพแรกของสองภาพสุดท้าย
เป็นรูปจะว่าเต่าก็ดันมีขา จะว่ากระต่าย ก็ไม่มีหู
แล้วเป็นตัวอะไรเอ่ย? :b6:

ส่วนภาพสุดท้าย เห็นเป็นสัตว์อะไรสักอย่าง
กำลังสังเกตุดู มันก็กลับสู่สภาพเดิม เป็นอย่างนี้
สองครั้ง...สรุปก็ยังไม่รู้อีกนั่นแหละว่าตัวอะไร? :b14:

แล้วอย่างนี้พอจะทายนิสัยได้ไหมค่ะ? ว่าเป็นคนอย่างไร?
อยากรู้ค่ะ...คุณธรรมบุตร.....ต้องตอบด้วยนะ..เออ... :b1:

๑ ภาพเต่าถูกต้องครับ
๒ ภาพหมีครับ ลองเพ่งใหม่นะ อย่าให้หลุดออกจากสมาธิการมอง
๓ มองให้เห็นก่อนนะครับ แล้วจะลองทายดู แต่ต้องบอกก่อนว่าไม่แม่น เพราะทายคุณวลัยพรยังผิดเลย

เจริญในธรรมครับ..

กฎการใช้บอร์ด

28480.ภาพ 3 มิติ..สวยๆ

ผู้ใช้งานขณะนี้