แหมคุณทักทายว่าพี่ซะน่ากลัวจัง พี่ออกทุกข์มาได้หลายเดือนแล้ว เหลือแต่ความแค้นที่คุณทักทายเตือนแล้วเตือนอีก ให้ตัดมันทิ้งเสีย ของธรรมดา รักมากก็แค้นมาก เดี๋ยวมันก็หายเอง เหลืออีกนิดหน่อย

พี่ทุกข์ใจ
ความแค้น ทำให้เราเป็นทุกข์
คนที่เราแค้น เขาไม่รู้หรอกว่าเราแค้น
และคำว่าแค้น มันติดอยู่กับตัวของเรา
ไม่ได้ติดอยู่ที่ตัวของเขา
พี่ทุกข์ใตสลัดมันออกไปเถอะค่ะ
เลิกแค้นซะ เขาเองก็ย่อมมีกรรมที่เขาจะต้องชดใช้
เราไม่ต้องไปทำอะไร เพียงแต่รอดูด้วยใจที่สงบก็พอแล้ว

เมื่อไหร่พที่ทุกข์ใจจะไปเที่ยวบ้านเปี่ยมสุขบ้าง
"เปี่ยมสุข" สมชื่อค่ะ
ตามไปนะค่ะ

จริงเกินร้อยเปอร์เซ็นต์ เขาสองคนไม่รู้ไม่เห็นว่าเราทุกข์จริงๆด้วย เพราะไม่มีใครไปบอกเขาว่าเราทุกข์ ยิ่งถ้าให้เขาเห็นเอง รู้เอง ยิ่งไม่มีทาง ลูกๆก็เตือนพี่ตั้งนานแล้ว พี่ก็รู้ พี่ขอถามผู้ชำนาญการหน่อยว่า นอกจากให้พี่ปล่อยวาง ไม่แค้น แล้วพี่ควรจะต้องทำอะไรอีก

พี่นิตาขา....
พิมว่า...แค่ประโยคนี้ประโยคเดียวก็ OK แล้วนะคะ
สั้น... แต่สื่อความหมายชัดเจนและดีที่สุดแล้วค่ะ

ว่าแต่ว่า.... ตกลงคุณคุณสามีเตะประตูหรือสะดุดประตูกันแน่คะเนี่ย ..... 55555

พิมเองค่ะ

พี่มานิตาไม่ได้ฉลาดน้อยหรอกค่ะ
อ้อเองก็ใช่ว่าจะฉลาดกว่าใครที่ไหนละ
แต่ที่เขียนบอก มันเป็นเพียงความรู้สึก
ที่ตัวอ้อเองก็อยากให้มันเป็นยังงั้น
และอีกส่วนก็ได้มาจากคำแนะนำต่าง ๆ
ในลานนี้แหละ (แอบฉกมาบ้าง)

ทุกข์ใจ เขียน:


เอาแค่ปล่อยวางก็จบแล้วครับไม่ต้องทำอะไรอื่นอีกเลย พี่ใหญ่!!..

เอายาอีกชุดนึงนะพี่ใหญ่...

คนเราโดยมากก็เป็นอย่างนี้ รักมากก็ย่อมเกลียดมาก หากไม่ได้ดั่งใจ
เฝ้าถามว่า ทำไม..ทำไม..เธอถึงทำกับฉันได้..?
สมควรต้องถามกลับไปใหม่ว่า..ทำไม เขาจะไม่ทำกับเธออย่างนั้นเล่า?
เพราะผลทุกอย่างก็มีเหตุมาก่อนทั้งนั้น ดังนั้นสิ่งที่พี่ใหญ่ กำลังได้รับหรือได้รับมาแล้ว ก็เพราะ สร้างเหตุเอาไว้มาก่อนทั้งสิ้น...
ดังนั้น จึงต้องถามว่า ทำไม พี่ใหญ่จะไม่ได้พึงได้รับผลอย่างอย่างนี้เล่า?
ในบุคคลผู้ได้สดับฟังเหตุผลในคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว ย่อมเกิดปัญญาเข้าใจเหตุผลที่เป็นไปได้เป็นอย่างดี
ผลอันเจ็บปวดและแสบร้อนเกิดขึ้นได้เพราะ เหตุที่ชั่วนั้น มีอยู่
ผลอันดีที่เกิดขึ้น ก็เพราะเหตุอันดี นั้นมีอยู่
ดังนั้น เป็นเรื่องของธรรมชาติที่จะต้องเป็นไปตามเหตุและผลอย่างนั้น
เขาจึงตระหนักถึงความจริงและหันมาใส่ใจในเหตุปัจจุบันทันที โดยไม่เอื้อมไปหาผลที่ตนต้องการ
จึงรู้ว่า ประโยชน์อะไรที่จะคิดถึงในสิ่งที่จบลงไปแล้วอันไม่มีวันหวลกลับ รังแต่จะทำให้จิตใจเศร้าหมองเดือดร้อนโดยฝ่ายเดียว ..ใจที่กำลังเดือดร้อนเป็นทุกข์ ด้วยเสียใจด้วยพยาบาทนั่นแหละ กำลังเป็นกรรมใหม่ อันเป็นกรรมฝ่ายบาปอีกแล้ว..อย่างนี้ ผลที่น่าเจ็บใจ และเดือดร้อนย่อมจะไหลมาไม่ขาดสายเพราะเหตุเสียๆที่ตนกำลังทำอยู่นั้น กำลังเป็นปัจจัย เหมือนคนเปิดประตูน้ำเสียไว้ น้ำเสียต่างๆที่สั่งสมไว้มากมายย่อมไหลทะลักลงมา

พี่ใหญ่จะต้องทำความเข้าใจกับความจริงอย่างนี้อย่างลึก ซึ้ง แล้วสมควรเริ่มยอมรับว่า ... สมแล้วที่เราจะพึงได้รับผลอย่างนี้ เพราะเราทำบาปเอาก่อนเก่า บัดนี้เราก็ยังเดินหน้าทำกรรมชั่วต่อไปอีกเพราะความอาฆาต ความพยาบาทและผูกโกรธ เรียกว่า เวรไม่ระงับ การผูกเวรยังสืบต่อไป ..โอหนอ ต่อไปจะเดือดร้อนขนาดไหน อย่างไรกันเชียวหนอ?
..ก็ไม่อาจจะคาดเดาผลเบื้องหน้า ที่จะต้องทุกข์ร้อนเพราะบาปของตัวเองเลย
บุคคลจะไปนรก ก็หาได้ไปเพราะบาปของคนอื่นไม่..เขาย่อมไปสู่นรกเพราะกรรมชั่วของเขาเท่านั้น ..

เอานะพี่ใหญ่ ไปทำบุญกันดีกว่า สงสารคนผิดศีล ที่ทำคะแนนไปอบายกันตลอดเวลานะพี่นะ

สวัสดีสาวๆทุกท่านและเจ้าของบ้านด้วยนะครับ

สาธุ คุณดีดี จะขึ้นธรรมมาสน์ก็ไม่บอกล่วงหน้า พี่จะได้เตรียมปัจจัย ไทยทานมาถวาย (ล้อเล่นน่ะอย่าโกรธนะ) นานๆจะมาสะกิดหัวใจที ทำเอาพี่ซาบซึ้งไปเลย ไอ้ที่บอกๆกันมานะพี่ก็รู้อยู่ พี่ก็ลด ละ เลิก ไปได้เยอะมากแล้ว ถ้าเทียบกับปีที่แล้ว เก้าเดือนที่แล้ว ห้าเดือนที่แล้ว มันเทียบกันไม่ได้เลย ยิ่งมาเดือนนี้ เกือบจะไม่มีความรู้สึก เวลานึกถึงเขามันก็นึกไปเฉยๆ นานๆๆมันถึงจะมีน้ำตาไหลออกมา แต่มันก็ไหลออกมาเฉยๆอีกนั่นแหละ เดี๋ยวเดียวก็หยุด ไม่ได้โศกเศร้าเสียใจเหมือนเมื่อก่อน จริงแล้วพี่ก็อยากให้ลืมไปเลย ไม่อยากให้มีอะไรที่เกี่ยวกับเขามาเกี่ยวข้องกับชีวิตของเราอีก เขาลืมเราได้ เราก็ลืมเขาได้