อย่าแบกความคิดกันไว้นะครับทุกคน
คิดแล้วแบก คิด แบก คิด แบก มันจะหนักนะครับ
คิดแล้ววาง คิด วาง คิด วาง จะเบาขึ้น
แต่สุดท้ายก็อย่าแบกตัว"คิดที่จะวางความคิด"ด้วยนะครับ

....สังขาร(ความคิด)ตัวปรุงนี่มันตามหลอกตามหลอนอยู่ตลอด ต้องเอาให้มันจนมุม
ความคิดนี่มันคิดอยู่ตลอด อย่างเวลาเรานอนเราก็ปรุงก็ฝันก็คิดไปเรื่อยเปื่อย
เวลาเราไม่มีสติมันก็ปรุงแต่งไป เราไม่เคยให้ความหมายมันก็มี ที่ให้ความหมายมันก็มี
ที่ให้ความหมายเราก็เชื่อมัน ที่ไม่ได้ให้ความหมายเราก็ไม่ได้เชื่อมัน

...ก่อนที่เราจะคิดปรุง เราเป็นคนไปสั่งให้มันคิด แต่ความคิดนั่นเป็นตัวสั่งให้เราทำตาม
ทั้งๆที่เราเป็นผู้สร้างมันขึ้นมาเอง แล้วเราก็ตกเป็นทาสของความคิด
ให้ความคิดนั่นเป็นเจ้านายขี่เราอีกทีนึง เราต้องทำตามมันอีกทีนึง

...เพราะฉะนั้น ตัวตนเหตุของความคิดก็ดี จึงไม่ใช่ตัวตน
ความคิดที่คิดขึ้นแล้วก็ไม่ใช่ตัวตน ผู้สั่งก็ไม่ใช่ตัวตน ตัวผู้ทำตามก็ไม่ใช่ตัวตน
ไม่ใช่เราหมดเลย เป็นอนัตตาหมดเลย จะคิดกี่ครั้ง จะสั่งกี่หนก็ช่างมัน
เหมือนฝนตก ฟ้าร้อง แดดออก มันก็ไม่ได้มีทั้งวัน ตัวคิดมันก็ไม่ได้คิดทั้งวัน
แล้วเราจะไปเอาอะไรกับธรรมชาติที่มันไม่เที่ยงอันนั้น...
(หลวงพ่อชานนท์ วัดป่าเจริญธรรม จ.ชลบุรี)

แจกหนังสือและซีดีMP3 หลักการปฏิบัติสู่การหลุดพ้น
ไม่เสียค่าใช้จ่ายในการจัดส่งครับ เพียงทิ้งชื่อและที่อยู่ไว้ที่เว็บไซต์ด้านล่างนี้ครับ
http://www.watpachareongtham-chonburi.com

จะว่าไป แบกก็ได้นะคะ รู้สึกถึงความหนักเบาก็ได้ แต่อย่าเอามาเป็นอารมณ์จนสติที่จะจัดการกับความคิดและการกระทำที่จะเกิดจากความคิดนั้นหายไปค่ะ

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ