พระธาตุธัมมิกราช

สร้างถวายไว้เพื่อ เป็นพุทธบูชาธรรมบูชาสังฆบูชา สืบต่อพระพุทธศาสนา และฉลองสิริราชสมบัติครบ 50 ปี บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ 1884000 องค์ พร้อมพระธาตุุ พระอรหันต์สาวกคัมภีร์พระธรรม พระบูชา พระเครื่อง 84000 องค์ เป็นที่สักการะบูชา ของมนุษย์เทวดา พรหม ทุกหมู่เหล่า

พระอาจารย์ปารมี กล่าวกับพวกเราเสมอๆว่า คนเราบางคนไม่ชอบทำทานจึงต้องมีวิบากกรรมให้มาเกิดยังสถานที่แร้นแค้นแบบนี้

พระอาจารย์ปารมี จุดธูปเทียนบอกกล่าวสิ่งศักดิ์สิทธิ และเจ้าที่เจ้าทางก่อนทำพิธีให้ลำดับต่อไป

เห็นสายตาชาวบ้านที่มองดูกองผ้าห่มอย่างมีความหวัง..รอคอยในสิ่งที่พวกเขาจะได้รับ เมื่อได้รับสิ่งที่พวกเขาคาดหวังแล้วจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า พวกเขามีความสุขสมหวัง


รถจิตอาสา เป็นรถกระบะที่ตกแต่งอย่างวิจิตรสวยงาม(ตามแบบฉบับของคนแต่ง) เป็นรถที่ติดคติเตือนใจดีๆ เด็ดๆ ไว้รอบตัวรถเป็นรถอาสาเป็นเครื่องขยายเสียงเคลื่อนที่มาช่วยงาน (หรือคิดเงินหรือเปล่าก็ไม่ทราบนะเจ้าค่ะ)

จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขา มีความสุขกับสิ่งที่ได้รับ

พระอาจารย์ปารมี บอกว่าในอดีตเคยนำผ้าห่มมาแจก..แล้วนำมาไม่พอดีกับคนที่มารับ..เพราะไม่โอกาสที่จะเช็คจำนวนผู้ที่จะมารับได้เพราะการประสานงานในสมัยก่อนยากลำบาก..และผู้ที่มารับบางกลุ่มได้เดินทางออกจากบ้านรอนแรมกันมานอนค้างคืนเพื่อรอรับผ้าห่ม แต่สุดท้ายผ้าห่มไม่พอแจก คนที่ไม่ได้ต้องเดินมือเปล่าร้องไห้กลับบ้านไป ..พระอาจารย์ปารมีเลยไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นอีกจึงได้ให้ผู้นำหมู่บ้านเช็คจำนวนคนอย่างชัดเจน

บางหมู่บ้านอยู่ห่างไกลออกไปอีก..ซึ่งคณะของเราคงไม่อาจจะเดินทางนำสิ่งของไปส่งมอบให้ถึงมือทุกคนได้ทัน..พระอาจารย์ปารมี..จึงให้ตัวแทนหมู่บ้านต่างๆมารับสิ่งของและนำไปแจกจ่ายให้กันเอง

แม่ชีที่ดูแลสถานปฏิบัติธรรมแห่งนี้มาหลายสิบปี..ให้พรแก่คณะของพวกเรา.(แถมมีการตัดพล้อเล็กๆ กับพระอาจารย์ฯที่ตัดขาดไปนานถึง 8 ปีเราฟังแม่ชีพูดตรงนี้แล้ว..แอบน้ำตาซึมออกมามันแฝงด้วยอะไรหลายๆอย่างที่แม่ชีซึ่งเป็นผู้หญิงต้องมาอยู่กลางป่าเขา..อดทนต่อสู้..ที่สำคัญต่อสู้กับกิเลสของตนเองที่ไม่ยอมทอดทิ้งสถานที่แห่งนี้ไปใหน..สาธุๆๆ)


<<<จบการตะเวนเดินทางไปมอบเสื้อผ้ากันหนาว..วันแรก>>>

หลังจากเสร็จกิจกรรมแจกสิ่งของให้กับหลายๆหมู่บ้านแล้วคณะของเราก็ได้เดินทางกลับมาพักที่ วัดดอยเกิ้ง อีก 1 คืน ซึ่งคืนนี้ก็โชคดีที่ พระอาจารย์รัตน์ รัตนญาโณ ได้เดินทางกลับมายังวัดดอยเกิ้งแล้ว...ทำให้พวกเราได้รับสิ่งดีๆ จากพระอาจารย์รัตน์ รัตนญาโณ มากมายหลายเรื่อง..


******************************************************

“นาซา” ทึ่งพระประดิษฐ์เครื่องขอฝน เตรียมเข้าพบ

“นาซา” ทึ่งเจ้าอาวาสวัดใน จ.แม่ฮ่องสอน คิดค้น “เครื่องลดมลภาวะ” ใช้พีระมิดผสานศูนย์แรงดึงดูดของกาแล็กซี เรียกลม-ฝน ชำระล้างมลพิษทางอากาศ ด้าน ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ขอยืมทดลอง ยันพีระมิดดึงพลังงานได้จริง แต่พิสูจน์ไม่ได้ว่าคืออะไร

ที่สำนักปฏิบัติธรรมสวนบูรณะรักษ์ธรรม เลขที่ 38/1 ต.แม่แรม อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ พระอาจารย์รัตน์ รัตนญาโณ เจ้าอาวาสวัดดอยเกิ้ง อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน แถลงว่า ประสบความสำเร็จในการคิดค้นและประดิษฐ์เครื่องลดมลภาวะทางอากาศ

เครื่องลดภาวะโลกร้อน ประกอบด้วย พีระมิดรูปทรงสามเหลี่ยม มุม 60 องศา จำนวน 7 ก้อน โดยนำพีระมิดมาจัดเรียงแนวตั้ง แล้วพันรอบด้วยสายยาง ก่อนบรรจุน้ำเข้าไป ภายในติดตั้งปั๊มน้ำ เมื่อปั๊มน้ำทำงาน แรงดันจากปั๊มน้ำจะทำให้น้ำหมุนวนรอบพีระมิด จนเกิดเป็นเกลียววนจากขวาไปซ้ายตามศูนย์แรงดึงดูดของกาแล็กซีทางช้างเผือก แรงดึงดูดที่เกิดขึ้นจะถูกผลักขึ้นมาด้านบนของเครื่อง และจะทำให้น้ำบริเวณรอบวิ่งมาแทนที่และอากาศไหลตัวจนเกิดลมขึ้น ขณะที่เครื่องทำงานจะมีการดึงความชื้นและดึงดูดฝนให้ตกลงมารอบรัศมีของเครื่อง 5 กิโลเมตร

นอกจากนี้ ยังดึงมลพิษทางอากาศเข้ามาทำลายทำให้อากาศสะอาด สำหรับพีระมิดซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของเครื่องทำจากแร่ชนิดหนึ่งซึ่งถูกค้นพบในถ้ำแห่งหนึ่งใน อ.แม่สะเรียง แร่ดังกล่าวยังไม่มีการบัญญัติศัพท์ในทางวิทยาศาสตร์ โดยแร่ดังกล่าวจะถูกนำมาผสมกับซีเมนต์ก่อนนำไปจัดเรียงไว้ในเครื่อง

พระอาจารย์รัตน์กล่าวว่า เครื่องลดมลภาวะที่ทำขึ้นเป็นการผสมผสานกันระหว่างหลักการทางวิทยาศาสตร์และพลังจิตจากสมาธิ ซึ่งในการทำงานจะใช้พลังงานจากวัตถุ 80% ส่วนที่เหลืออีก 20% เป็นพลังจิต หากใครผลิตเลียนแบบก็ไม่สามารถใช้ได้ เนื่องจากไม่มีส่วนผสมของพลังจิต

ทั้งนี้เครื่องลดมลภาวะใช้เวลาศึกษาและทดลองนานกว่า 3 ปี จึงประสบความสำเร็จ โดยช่วงที่ จ.เชียงใหม่ ประสบปัญหามลพิษทางอากาศจนต้องประกาศภาวะฉุกเฉินเมื่อปี 2548 ได้นำเครื่องลดมลภาวะไปติดตั้งบริเวณแจ่งศรีภูมิ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ปรากฏว่าทำให้อากาศบริเวณดังกล่าวมีค่ามลพิษน้อยกว่าจุดอื่นอย่างเห็นได้ชัด เครื่องที่คิดค้นขึ้นมาไม่คิดจะทำขายเชิงพาณิชย์ แต่ต้องการช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนอย่างแท้จริง ขณะนี้ผลิตเครื่องทั้งหมด 9 เครื่อง หากพื้นที่ใดที่ประสบปัญหาภัยแล้งสามารถมายืมเครื่องไปใช้ฟรี

พระอาจารย์รัตน์กล่าวด้วยว่า ต้นปีที่ผ่านมามีบริษัทเอกชนจากประเทศสิงคโปร์มาขอยืมเครื่องไปใช้ ปรากฏว่ามีหนังสือตอบกลับว่าสามารถลดมลพิษได้กว่าร้อยละ 80 และบริษัทดังกล่าวพยายามขอจดสิทธิบัตร แต่เราไม่ยอมเพราะผิดวัตถุประสงค์ ขณะนี้เครื่องลดมลภาวะได้รับความสนใจจากนักวิทยาศาสตร์เป็นอย่างมาก โดยก่อนหน้านี้มีเจ้าหน้าที่จากองค์การสหประชาชาติมาทดลองและศึกษาถึงสองครั้ง และในวันที่ 6 สิงหาคม จะมีทีมแพทย์จากประเทศเยอรมนีเข้ามาศึกษา

จากนั้นในวันที่ 9 สิงหาคม จะมีตัวแทนจาก องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ (National Aeronautics and Space Administration) หรือนาซา เข้าพบ และในวันที่ 20 สิงหาคม ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา วิศวกรผู้ออกแบบระบบลงจอดของยานอวกาศไวกิ้งเพื่อลงจอดบนดาวอังคาร จะเข้าพบเพื่อศึกษาเครื่องดังกล่าวด้วยเช่นกัน

ด้าน ดร.อาจอง กล่าวว่า มีโปรแกรมที่ที่เดินทางไปมีบรรยายพิเศษที่ จ.เชียงใหม่ จากนั้นจะไปพบพระอาจารย์รัตน์ เพื่อขอยืมเครื่องลดมลภาวะทางอากาศไปทำการทดลองที่โรงเรียนสัตยาไส จ.ลพบุรี และเก็บข้อมูลตามหลักการของนักวิทยาศาสตร์ ซึ่งต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่งจึงจะได้ข้อพิสูจน์ที่แน่ชัด “ตอนนี้ยังไม่สามารถยืนยันได้ว่า สิ่งที่พระอาจารย์รัตน์คิดค้นนั้นทำงานได้จริงตามที่ท่านกล่าวอ้างหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นการทำให้ฝนตก หรือช่วยลดมลภาวะทางอากาศ และหากทำงานได้จริง ก็ต้องพิสูจน์ต่อไปว่า เกิดขึ้นได้อย่างไรและมีอะไรเป็นตัวแปร แต่ที่ผ่านมาเคยทดลองโดยการนำเนื้อสัตว์ไปวางไว้ในอุปกรณ์ที่ลักษณะคล้ายพีระมิด ผลปรากฏว่าเนื้อสัตว์ไม่เน่า นั่นแสดงให้เห็นว่า พีระมิดสามารถดึงดูดพลังงานบางอย่างเข้ามาภายในได้จริง หลักการคล้ายก็กับมัมมี่ แต่ในทางวิทยศาสตร์ยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าพลังงานชนิดนี้คืออะไร” ดร.อาจองกล่าว


ที่มาของข้อมูล
http://www.dmc.tv/forum/index.php?showtopic=17042



*****************************************************

โปรดติดตาม ไปด้วยใจ “ต้านภัยหนาว” แม่น้ำสาละวิน
viewtopic.php?f=38&t=27455



*****************************************************

อนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาบุญด้วยครับ และขอขอบคุณสำหรับภาพสวย ๆ

อนุโมทนาสาธุด้วยครับคุณดุสิต ฯ