ว้าว!!! บ้านโหรหลังนี้ดูอบอุ่นจัง
มีดูดวงให้สมาชิกด้วย...แจ่มจริงๆ เลยเจ้าค่ะ

สนก็สนอยู่หรอกนะ แต่ม่ายอาวดีกว่า
เค้ากลัวคนเอาดวงเค้าไปทำเสน่ห์น่ะตัวเอง!!!

เด็ก ป.5 เรี่ยไรเงินเพื่อน หาเงินช่วยแม่ "ถ่ายเลือด"


วันนี้ขอพักเรื่องเครียด ๆ เกี่ยวกับปัญหาการเมืองไทยสักวัน เพราะวันนี้ "คอลัมน์นิตย์" มีหนึ่งข่าวของ "ลูกกตัญญู" ที่อยากเก็บมาเล่าสู่กันฟัง ข่าวนี้เป็นเรื่องราวของเด็กน้อยคนหนึ่งที่ต้องการหาเงินไปช่วยแม่ที่ป่วยเป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ด้วยการเรี่ยไรเงินเพื่อนนักเรียนในโรงเรียน และครูอาจารย์

เรื่องดังกล่าวเปิดเผยขึ้นเมื่อเวลา 13.00 น. วานนี้(5ต.ค.2552) โดยผู้สื่อข่าวรายงานว่า มีเด็กนักเรียนโรงเรียนวัดปากลาน หมู่ 10 ต.น้ำรึม อ.เมือง จ.ตาก เดินเรี่ยไรเงินจากเพื่อนนักเรียน และคณะครูอาจารย์ เพื่อนำไปเป็นค่ารักษาพยาบาลมารดาที่ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว จากการสอบถามทราบชื่อคือเด็กชายอุลิต จันทราภัย อายุ 12 ขวบ นักเรียนชั้น ป.5 กำลังเดินถือป้ายที่มีข้อความเขียนว่า “ช่วยบริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือถ่ายเลือดให้แม่ผมด้วยครับ” จากนั้นก็เดินเรี่ยไรไปตามห้องเรียนต่าง ๆ โดยมีเพื่อนในชั้นเรียนถือพานใส่เงินเดินตาม สร้างความสะเทือนใจให้กับผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก จนทำให้เพื่อนนักเรียนและคณะครูถึงกับน้ำตาซึมด้วยความสงสาร ก่อนจะหยิบเงินช่วยเหลือตามกำลัง

เมื่อสอบถาม ด.ช.อุลิต เล่าทั้งน้ำตาว่า แม่ป่วยเป็นมะเร็งในเม็ดเลือดขาวมากว่า 3 ปีแล้ว ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการถ่ายเลือดเดือนละ 3,500 บาท แต่ด้วยฐานะที่บ้านยากจนจึงไม่สามารถหาเงินมารักษาได้ ตนจึงตัดสินใจเดินเรี่ยไรจากเพื่อนนักเรียนและอาจารย์ เพื่อขอความช่วยเหลือ ตนอยากจะเรียนให้สูงกว่านี้เพื่อจะได้หาเงินมารักษาแม่ เพื่อที่ท่านจะได้อยู่กับตนไปนาน ๆ ส่วนเงินที่ได้รับบริจาค ครูได้พาไปเปิดบัญชีแล้วที่ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาตาก ประเภทออมทรัพย์ เลขบัญชี 744-210591-3
ขณะที่ นายนิกูล อ่อนละมูล ผอ.โรงเรียน กล่าวว่า ครอบครัวของ ด.ช.อุลิต มีฐานะยากจน พ่อพิการขาซ้ายขาดด้วนมีอาชีพรับจ้างทั่วไปไม่ค่อยมีรายได้ ส่วนแม่ตั้งแต่ป่วยก็ไม่สามารถทำงานได้ โดยทุกอาทิตย์ ด.ช.อุลิต จะเดินเรี่ยไรเงินเพื่อนำไปเป็นค่ารักษาแม่ของตัวเองซึ่งที่ผ่านมาก็มีครูอาจารย์ช่วยเหลือประจำ อย่างไรก็ตาม ด.ช.อุลิต มีบ้านพักอยู่ห่างจากโรงเรียนประมาณ 2 กิโลเมตร และต้องตื่นนอนแต่เช้าเพื่อเดินมาเรียนให้ทัน ตนจึงอยากให้ผู้ที่มีความเมตตาช่วยเหลือเด็กด้วย
ด้าน นางสมพร แม่ของ ด.ช.อุลิต กล่าวว่า ตนมีลูกสองคน ด.ช.อุลิต เป็นลูกคนโต ส่วนคนเล็กกำลังเรียนชั้นอนุบาล หลังจากที่ตนล้มป่วยลงก็ไม่สามารถออกทำงานได้ เพราะต้องถ่ายเลือดเป็นประจำ บางเดือนไม่มีเงินก็ไม่สามารถไปโรงพยาบาลเพื่อถ่ายเลือดได้ ทำให้ร่างกายอ่อนเพลีย เดินไม่ไหว ตัวเหลืองซีดและมีอาการวูบ อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณผู้ให้ความช่วยเหลือที่ทำให้ตนยังมีชีวิตเลี้ยงดูลูกอยู่

แม้วันแม่จะผ่านมานานแล้ว แต่การ "ทำดีเพื่อแม่" สามารถทำได้ทุกวัน เช่นเดียวกันกับการกระทำที่น้องอุลิตที่ "ทำเพื่อแม่"...

***ขอเชิญร่วมบริจาคเงินให้น้องเขาหน่อยนะค่ะ มีน้อยก็ให้น้อยก็ได้ค่ะ สัก 100 บาท หรือ 200 บาท ก็ได้ค่ะ ถือว่าทำบุญกับเพื่อนมนุษย์ที่ยากไร้กว่าเรานะค่ะ โดยการโอนเงินหรือการฝากเงินเข้าบัญชีของน้องเขานะค่ะ ที่ธนาคารไทยพาณิชย์จำกัด สาขาตาก ชื่อบัญชี อุลิต จันทราภัย บัญชีเลขที่ 744-210591-3 ประเภทออมทรัพย์ ช่วยครอบครัวน้องเขาหน่อยนะค่ะ

ขอขอบคุณทุกท่านที่มีจิตศรัทธาเอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันค่ะ***

หมายเหตุ....ส่งเมล์หรือข้อความนี้ต่อให้เพื่อนๆ ด้วยนะค่ะน้องเขาจะได้มีคนช่วยเหลือมากขึ้นค่ะ

[/quote]

ข้อความข้างบนนี้ ส่งมาจากเว๊ฟของลานธรรมมาที่ เมล์ของมานิตา ก็เลยส่งมาให้เพื่อน ๆ
ช่วยพิจารณาบุญร่วมกัน ก็ลองพิจารณาดูนะคะ

รัก( แม้จะไม่ได้เห็นหน้า)และคิดถึงทุกคนเหมือนเดิมค่ะ

พี่ใหญ่กินนอนที่ฐานทัพเกือบทุกวัน ไม่ได้ไปไหนหรอก ได้แต่ส่งกำลังใจให้น้องๆ ไม่สามารถแนะนำอะไรได้ เพราะปัญหาของพี่เองยังแก้ไม่ได้เลยแม้แต่ปมเดียว ได้แต่ปล่อยให้เวลาผ่านไปวันๆ หมายถึงพี่กับสามีไม่มีการติดต่อพูดคุยอะไรกันเลยมาเป็นเวลาสี่เดือนแล้ว หน้าตาเขาเป็นยังไงก็เกือบๆลืมแล้ว เพราะพี่เก็บรูปเขาทั้งหมดออกไปนอกสายตา เสียงเป็นอย่างไรก็ชักจะลืมๆเหมือนกัน ความรักความอาลัยมันแทบจะไม่เหลือ แต่ที่จิตใจมันยังไม่โปร่งโล่งสบาย เพราะมันยังตัดความแค้นได้ไม่หมด พี่ก็รู้ว่าถ้าพี่ปล่อยวางได้เมื่อไร ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็จบ แต่ก็ถือว่า การทำใจของพี่คืบหน้าไปมากๆๆๆแล้ว แล้วยังมีอีกเรื่องพี่ยังเสียดายอยู่ คือเมื่อตอนต้นปี สามีเขาเอาเงินพี่ห้าหมื่น ไปมัดจำจะซื้อที่ ที่เมืองกาญน์ แต่แล้วก็ไม่ได้ซื้อ คนขายก็หายจ้อย ติดต่อไม่ได้เลย พี่ให้คุณสามีเขาตาม เขาก็อ้างแต่ว่าติดต่อไม่ได้ แต่ใจพี่คิดว่าเขาไม่กระตือรือร้นที่จะตามมากกว่า ไม่ใช่เงินของเขานี่เขาจะไปเดือดร้อนทำไม เอาเวลาไปกกกอดไปเที่ยวกับนังแพ-ยาดีกว่า ถ้าพี่ได้เงินก้อนนี้คืนก็คงจะดีไม่น้อย คุณเพ็ญญาช่วยดูให้หน่อยซิว่าพี่จะได้เงินคืนหรือเปล่า บอกไปตามความจริงได้เลยนะ พี่รับได้ ยังรักและห่วงใยน้องๆทุกคนอยู่นะ

ทีแรกพี่ก็ไม่ได้ตั้งชื่อหล่อนว่านังแพ-ยาหรอก แต่พอได้คุยกับเพื่อนสนิทของสามี ถึงได้ลงความเห็นว่าหล่อนเป็นนังแพ-ยาจริงๆ เมื่อปลายปีที่แล้วเราหลอกถามข้อมูลบางอย่างจากเพื่อนสามี เพื่อนเขายังพูดว่าให้ผมฟรีๆผมยังไม่เอา แถมเพื่อนเขายังพูดว่าสามีเราเขาไม่มีอะไรกับนังแพ-ยาหรอก ที่เพื่อนเขาพูดอย่างนั้นเพราะสามีเราเขาดีมาตลอด เพื่อนเขาถึงไม่คิดว่าสามีเราจะเสียคน ตอนนั้นเราฟังแล้วก็ยังเงียบๆอยู่ ยังไม่กล้าบอกให้ใครรู้ เพราะเราคิดว่าเหตุการณ์มันจะดีขึ้น แต่ตรงกันข้ามเหตุการณ์มันกลับเลวลง จนความอดทนมันขาดผึง เพื่อนสนิทเขาก็เพิ่งรู้ความจริงเมื่อไม่นานมานี้เอง พวกเขาก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของสามีเรา แต่พวกเขาก็ไม่กล้าเตือน เพราะพวกเขากลัวเสียเพื่อน แล้วอีกอย่าง สามีเราเขาตำแหน่งใหญ่กว่าพวกเพื่อนเขา สรุปแล้วญาติเขาก็เฉย เพื่อนเขาก็เฉย เราเองก็ขี้ขลาดตาขาว เราถึงบอกว่า เรื่องของเรามันยังไม่ไปถึงไหน
พูดถึงเรื่องเงิน เรามานั่งคิดๆ ว่าชาติที่แล้วเราคงไปเอาของใครต่อใครไว้เยอะ เพราะช่วงประมาณสิบปีย้อนหลังไปนี่จนถึงปัจจุบัน เราเสียเงินก้อนโตที่ไม่ใช่การกระทำของเราเองไปหลายครั้งๆละเป็นหมื่นๆ เช่นสมัยลูกเรียนมัธยม พอลูกไปรร. เพื่อนลูกก็ย่องเข้าบ้านเรา ยกเค้าไปหลายอย่าง เงิน ทอง เครื่องเสียงเล็กๆ ต่อมาก็ตัวลูกเราเองก็ไปทำเรื่องมามากมาย เราก็เสียเงินอีกหลายครั้ง เราเล่าให้น้องๆในลานฯฟังเฉยๆ ตอนนี้เราก็ไม่ซีเรียสอะไรมากมายหรอก ทำบุญ ใส่บาตร สวดมนต์ อุทิศส่วนกุศล ขออโหสิกรรม ช่วยเราได้มากเลย
คิดถึงทุกคนนะ

เกาะชายสังฆาฏิพระพุทธเจ้ายังไม่ชื่อว่าอยู่ใกล้

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าแม้ว่าภิกษุจับชายสังฆาฏิตามหลัง ย่างเท้าตามทุกก้าว แต่เธอมีความละโมภ มีความติดใจแรงกล้าในกามทั้งหลาย มีจิตพยาบาท มีความดำริแห่งใจอันเป็นโทษ ลืมสติ ไม่มีสัมปชัญญะ มีจิตไม่ตั้งมั่น มีจิตหมุนไปผิด ไม่สำรวม๑ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ภิกษุนั้น ก็ยังอยู่ไกลเราโดยแท้ และเราก็อยู่ไกลภิกษุนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร? เพราะภิกษุนั้นไม่เห็นธรรม ผู้ไม่เห็นธรรม ย่อมไม่เห็นเรา"

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าแม้ว่าภิกษุนั้น อยู่ไกลตั้งร้อยโยชน์ แต่เธอไม่มีความละโมภ ไม่มีความติดใจแรงกล้าในกามทั้งหลาย มีจิตไม่พยาบาท มีความดำริแห่งใจอันไม่เป็นโทษ มีสติตั้งมั่น มีสัมปชัญญะ มีจิตตั้งมั่น มีจิตมีอารมณ์เป็นอันเดียว สำรวมอินทรีย์ ภิกษุนั้นย่อมชื่อว่าอยู่ใกล้เราโดยแท้ และเราก็อยู่ใกล้ภิกษุนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร? เพราะภิกษุนั้นเห็นธรรม ผู้เห็นธรรม ย่อมเห็นเรา"

อิติวุตตก ๒๕/๓๐๐

หยุดคิด ทำใจเฉยๆ นิ่งๆง่ายๆดูบ้างนะครับ เจ้าของกระทู้ ทุกข์อื่นใดยิ่งกว่ากามไม่มีอีกแล้ว