สวัสดีค่ะ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกคำแนะนำเลยนะคะ

พิมขออนุญาตสรุปคำแนะนำอีกทีนะคะว่า

1. พิมควรวางอุเบกขาโดยไม่เอาใจไปติดยึดกับสามี ลดอัตตาของตัวเองลง ใช่ไหมค่ะ (ใจพิมมันเหมือนตุ๊กแกเลยค่ะ พยายามดึง ออกบ้าง ไม่ออกบ้าง แต่ก็จะพยายามดึงค่ะ ให้กำลังใจพิมด้วยนะคะ)

2. พิมควรใช้เวลากลับมาสนใจ ดูแลลูก ดูแลบ้านช่อง (2 อย่างนี้พิมขอบอกว่าพิมทำได้ดีมากค่ะ ไม่เคยบกพร่อง ลูกๆของพิมเรียนเก่งมาก ได้เป็นตัวแทนโรงเรียนอยู่เสมอค่ะ) และดูแลตัวเอง (อันนี้พิมยังทำไม่ค่อยได้ในช่วงนี้ค่ะ เพราะตอนนี้พิมเองแย่มาก นอนไม่ค่อยหลับด้วย แต่จะพยายามดูแลตัวเองให้มากขึ้น)

3. พิมควรตกลงกับเขาว่าที่ของพิมห้ามนำใครเข้ามายุ่งใช่ไหมคะ (อันนี้พิมพูดแล้วค่ะ นานแล้วด้วยแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนขอเข้ามา เหมือนเธอรู้ว่าถ้าเข้ามาในที่ของพิม มันจะทำให้พิมเจ็บถึงแม้พิมจะไม่อยู่ตอนเธอเข้ามาก็ตาม เธอก็เลยพยายามทำ ดูเหมือนสามีจะขัดเธอไม่ได้ด้วย แต่ประมาณ 3-4 เดือนมานี้ดีหน่อย เขาไม่เคยพาเธอเข้ามาที่บ้านของพิมอีกเลย แต่เธอก็ยังคงเช่าอพารต์เม้นต์ไว้ที่หน้าปากซอยบ้านพิม)

พิมอยากได้คำแนะนำว่าพิมควรโทรศัพท์หาสามีพิมในระหว่างวันบ้างหรือเปล่าค่ะ??
ช่วงแรกที่เกิดปัญหา พิมอดคิดไม่ได้ว่าเป็นเพราะพิมใส่ใจสามีน้อยไปหรือเปล่า ดูแลเขาน้อยไปหรือเปล่า เขาถึงได้มีคนอื่น พิมก็เลยพยายามใส่ใจเขามากขึ้น โทรศัพท์คุยกับเขาบ่อยขึ้น .... ถ้าเขาไม่ได้อยู่กับผู้หญิงคนนั้น เขาก็คุยกับพิมอย่างดีดูเหมือนเราจะเข้ากันได้มากขึ้นด้วยซ้ำ
แต่.... บางครั้งเขาตัดบทอย่างรวดเร็ว และอีกสักพักก็โทรเข้ามาหาพิมใหม่แล้วพูดกับพิมอย่างดีมาก ... มันทำให้พิมรู้เลยว่าเขากำลังอยู่ด้วยกัน แล้วพยายามหาโอกาสโทรกลับมาหาพิม .... พิมก็จะเกิดอาการจิตตก ... เสียใจค่ะ ....
วันนี้... พิมเลยไม่แน่ใจว่าพิมควรโทรหาเขาไหม...

พิมควรทำอาหารไว้รอเขาไหมคะ??.... ทุกวันนี้..พิมทำอาหารเย็นรอเขาทุกวัน .... วันไหนที่เขาทำท่าเหมือนอิ่มมาจากนอกบ้านแล้ว พิมก็เกิดอาการจิตตก เสียใจทุกทีสิน่า.... แต่ก็พยายามปลง พยายามไม่คิดอะไรมาก คิดเสียว่าไม่กินก็ไม่เป็นไรที่บ้านมีหมาให้มันกินแทนก็ได้

ระหว่างพิมกับผู้หญิงคนนั้นต่างกันสิ้นเชิง .... ทั้งรูปร่าง ท่าทาง นิสัย ผู้หญิงคนนั้นมันคงเป็นของแปลกที่น่าท้าทายสำหรับสามีของพิม

ที่พิมบอกว่าเธอต่างจากพิมเพราะพิมเป็นผู้หญิงสูง บาง แต่เธอคนนั้นอวบมาก ค่อนข้างเตี้ย แต่ขาวจัด

พิมเป็นผู้หญิงเฉยๆ เรียบๆ ออกแนวค่อนข้างเรียบร้อยมากด้วยซ้ำ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดื่มเหล้า เบียร์ ชีวิตส่วนใหญ่ก็คืองานและครอบครัวค่ะ

ผู้หญิงคนนั้นสามีเจอในระหว่างที่เขาไปเที่ยวกลางคืน เธอสวยค่ะ แต่งตัวเก่ง พูดเก่ง พูดหวานมาก เรียกสามีพิมว่า "ที่รัก" ทุกคำ เธอเที่ยวกลางคืนกับสามีพิมบ่อยๆ เธอดื่มเหล้าเก่ง เธอมีอะไรกับสามีพิมในระหว่างที่ทั้งเธอและสามีพิมเมาด้วยกันทั้งคู่ประจำค่ะ (จากคำบอกเล่าของเธอและสามี)

พิมเคยคิดว่าเป็นเพราะพิมเป็นผู้หญิงที่น่าเบื่อหรือเปล่า ปกติเวลาสามีอยู่กับพิมเขาไม่ดื่มเหล้า พิมเคยขอให้สามีพาพิมเที่ยวกลางคืนและดื่มเหล้า เขาพาพิมไปนะคะแต่เขาก็บอกว่า "อย่าพยายามเลย มันไม่ใช่พิม เป็นแบบที่พิมเป็นเถอะ" พิมเองไปแค่ครั้งเดียวเอง เพราะพิมเองก็ไม่ชอบเหมือนกัน


ถ้าพิมไม่มีลูกพิมอยากหนีไปให้พ้นๆ แต่ตอนนี้พิมสงสารลูกค่ะ... จะพยายามวางอุเบกขาอย่างที่คุณทักทายและทุกคนบอกค่ะ... จะพยายามค่ะ... สัญญาว่าจะพยายาม...

ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ....

อ่านกระทู้ของคุณพิมพลอยแล้ว ต้องรีบเข้ามาตอบค่ะ เพราะเข้าใจความรู้สึกดีที่ตอนนี้คุณประสบเจออยู่

ผู้หญิง ทุกๆคน ย่อมคาดหวังกับชีวิตครอบครัวที่อบอุ่น เมื่อไม่เป็นอย่างที่คิดก็ผิดหวังเป็นธรรมดา

เหตุการณ์ของคุณจะเรียกได้ว่า คล้ายกับดิฉันค่อนข้าง 99% ก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็น
1. การจัดงานขอขมาให้ผู้หญิงทางนั้น เพื่อให้ถูกต้อง
2. ผู้หญิงคนนั้น ทิ้งสิ่งของเอาไว้ให้ดูต่างหน้า (จุดประสงค์อะไร เราย่อมรู้ดี)
3. มาเช่าอพาร์ทเม้นท์ เพื่อใกล้ๆ กับที่อยู่ของเรา
4. สามีเรา หลงเค้ามาก ถึงไม่ค่อยอยากจะพูดคุยดีๆ กับเรา

จะต่างตรงที่ว่า ดิฉันไม่เคยเจรจากับผู้หญิงคนนั้น เพื่อให้เลิกยุ่งกับสามีของเรา
เพราะอะไร หรือค่ะ ไม่มีทางหรอกค่ะ และเสียเวลามากๆ กับการไปพูดคุยกับคนแบบนั้น

และสิ่งที่ดิฉันเขียนมาข้างต้น มันเป็นเหตุการณ์ตั้งแต่ปลายปี 47 ถึงปัจจุบัน แรกๆ ดิฉันก็ไม่ได้มีความสุขเลย ทุกข์มากๆ หมดกระจิตกระใจจะทำอะไร แต่เมื่อเราค่อยๆ คิดถึงเหตุและผล และทำใจให้สงบ อะไรๆ ก็ดีขึ้นตามลำดับ ถึงแม้ว่าปัจจุบันนี้สามีดิฉันก็ยังไม่ได้เลิกกับทางนั้นก็ตาม

ดิฉันคิดอยู่เสมอว่า อะไรที่เป็นความดี ความชอบที่ถูกต้อง เราก็ปฏิบัติเถอะ อย่าไปยึดมั่นถือมั่นกับความคิดเดิมๆ และเมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้แล้ว ต้องไม่คาดหวังให้เค้ากลับมารักหรือมีเราเพียงคนเดียว

ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ความอดทน ความใจเย็น และความให้อภัย จะเป็นสิ่งที่ทำให้คุณได้รับความสุขที่แท้จริง

ช่วงนี้คุณอยากระบายอะไร ก็ระบายไปเถอะค่ะ เพราะในลานธรรมที่นี้ ปัญหาแบบคุณมีเยอะมาก และมีเพื่อนๆ ในที่นี้พร้อมที่จะรับฟังปัญหาของคุณ

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณคุณทักทายและคุณเพชร และทุกๆ คนนะคะ

วันนี้พิมรู้สึกดีขึ้นค่ะ .... พิมพยายามอ่านกระทู้ของหลายๆคน อย่างเรื่องของคุณเพชร พิมรู้สึกเช่นกันว่าคล้ายกับพิมมากๆเลย .. อย่างน้อยพิมก็รู้สึกว่ามีอีกหลายคนที่ประสบปัญหาอย่างเดียวกับพิม พิมไม่ได้ดีใจหรอกนะคะที่มีคนประสบปัญหานี้ .. พิมว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นในชีวิตครอบครัวของใครเลยด้วยซ้ำ...มันเป็นเรื่องที่แย่มากค่ะ

พิมพยายามทำใจนะคะ... พยายามไม่เก็บมันมาใส่ใจ ... แต่บางครั้งพอแว่บคิดขึ้นมาก็อดเสียใจไม่ได้ .. พอเริ่มกลับมาคิดถึงสามีอีก พิมก็พยายามคิดถึงเรื่องอื่นๆ แทน พิมไม่ทราบเหมือนกันว่าสิ่งที่ทำมันถูกไหม ... อย่างที่พิมทำเรียกว่าเก็บกดหรือเปล่านะคะหรือเรียกว่าพิมปล่อยวางก็ไม่รู้สิ

ทุกอย่างระหว่างพิมกับสามีก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรแย่ลง และไม่มีอะไรดีขึ้น เขาก็ยังคงวนเวียนไปหาเธอคนนั้นเสมอ... แต่ก็ยังคงกลับบ้านทุกวันเช่นกัน .....พิมไม่รู้ว่าสถานะการณ์ของสามีของพิมและเธอเป็นอย่างไรบ้าง และพิมเริ่มไม่อยากรับรู้แล้วค่ะเพราะพิมกลัวว่าพิมเองจะเป็นฝ่ายเจ็บอีก ช่วงนี้พิมเองรู้สึกท้อแท้ เบื่อหน่ายกับชีวิตครอบครัวเหมือนกันนะคะ... พิมคิดว่าถ้าเขาขอเลิกกับพิม พิมก็จะไม่ทัดทานเขาเอาไว้หรอก ... บางทีมันอาจจะเป็นการดีด้วยซ้ำเราจะได้รู้ว่าเราควรทำตัวอย่างไรต่อไป...

คำแนะนำของทุกทักทายและทุกคนดีมากเลยค่ะ พิมขอบคุณอีกครั้งนะคะ

ความรู้สึกแรกๆ มันจะเจ็บแปล๊บๆ เข้ามาถึงหัวใจ หากเราค่อยๆ ทำใจ และปลงให้ได้ ทุกอย่างมันจะดีขึ้นไปเรื่อยๆ อาจจะเรียกว่าชาชินหรือเริ่มทำใจได้ก็ได้มั้งค่ะ เวลาเราทุกข์ก็ให้รู้ว่าทุกข์อยู่นะ เมื่อรู้แล้วเราก็ปล่อยวาง ค่อยๆ ฝึกไปเรื่อยๆ ค่ะ แรกๆ คงจะยากมาก ทำไปน้ำตาไหลไป เดี๋ยวน้ำตาก็แห้งเองค่ะ

ตอนนี้เราจะทุกข์มากๆ เมื่อเราผ่านตรงนี้ไปได้ ดิฉันเชื่อว่าคุณพิมพลอย จะเจอกับความสุขที่แท้จริงค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพิมพลอย
อยากบอกว่ามีกำลังใจมาให้มาก ๆ ๆ ๆ เลยนะค่ะ ต้องการเท่าไหร่บอกได้เลยมีให้เสมอ
เรื่องนี้ ตอนนี้เข้าใจว่าคุณทุกข์มาก แต่ก็เป็นกันทุกคนละค่ะที่รู้ว่าสามีนอกใจ
ดิฉันเองตอนที่รู้เรื่องก็ไม่ต่างอะไรกับคุณหรอกค่ะ
ตอนนี้ขอแนะนำว่าให้อยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด ไม่ต้องนึกถึงอดีต หรืออนาคต
และยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่เราต้องอยู่ให้ได้ อย่างน้อยก็เพื่อลูกของเรา
ส่วนเรื่องของเธอคนนั้นลองพูดคุย ขอร้องสามีเราดี ๆ ขอให้มีขอบเขตของเราบ้าง
ตรงไหนคือที่ของเรา ขออย่าเข้ามายุ่ง ส่วนอื่น ๆ จะไปทำอะไรกันที่ไหนก็เชิญ
ส่วนการทิ้งของไว้ไห้เรารู้ เป็นมุกของบรรดาเธอ ๆ ทั้งหลายแหละค่ะ
อย่าไปใส่ใจ คิดซะว่ามองไม่เห็น หรือพูดติดตลกไป "ทีหลังเก็บให้เรียบร้อยด้วย รกรถ"
วันนี้แค่นี้ก่อนนะค่ะ แล้วจะกลับมาให้กำลังใจอีกค่ะ

คุณพิมพลอย
จากคำถามของคุณ ดิฉันขอใช้ประสบการณ์ของดิฉันตอบนะค่ะ
1. ควรโทรหาไหม? ดิฉันเป็นคนนึงที่ระหว่างวันจะไม่ค่อยได้โทรหาสามี เพราะไม่อยากกวนเวลาทำงานของเขา แต่จริง ๆ แล้วดิฉันว่าเขาต้องการนะ เพราะเป็นการแสดงความห่วงใย "กินข้าวเที่ยงหรือยัง" "กิข้าวให้ตางเวลานะเดี๋ยวปวดท้อง" ดิฉันว่าพวกเธอ เธอ คงไม่ได้เกรงใจเหมือนอย่างเรา คิดถึงเมื่อไหร่เป็นโทรหาแน่เลย คุณผู้ชายเขาเลยชอบ (ว่าแล้วเดี๋ยวต้องโทรหาสักหน่อย)
2. ทำไว้เถอะค่ะ เพราะก็เป็นการแสดงความห่วงใยเช่นกัน นี่แสดงว่าคุรพิมพลอยเป็นแม่บ้านแม่เรือนนะนี่ ผู้ชายนี่ก็แปลกมีของดี แสนดีอยู่ในมือ ไม่รู้จักดูแลเอาใจใส่ให้ดี ๆ การที่คุณพิมคิดว่าเป็นของแปลกก็อาจจะใช่นะ เพราะผู้ชายเขาต้องการความท้าทาย อยากลอง อะไรประมาณนั้น ปล่อยไปเถอะค่ะ สักวันจะรู้ว่า พลอยที่เจียรนัยสวยงาม มีค่า มีราคา กับก้อนกรวดนั้นมันต่างกันยังงัย

เอาประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟัง แต่พี่ก็ไม่แน่ใจว่าพี่ทำถูกหรือเปล่า

1. ระหว่างวัน พี่ไม่เคยโทรสามีของพี่ เพราะพี่เคยโทร แล้วเวลาเค้าอยู่กับผู้หญิงทางนั้น เค้ารู้หมดเลยค่ะ ว่าสามีพี่โกหกอะไรพี่บ้าง สรุป พอพี่รู้ พี่ไม่โทรไปหาอีกเลย ถ้าเค้ามีธุระอะไรก็ให้เค้าโทรมาหาเองค่ะ แต่เค้าจะโทรหาพี่ทุกคืนก่อนนอน ไม่รู้ทำตามหน้าที่หรือเปล่านะ

2. หากน้องพิมต้องทำอาหารให้เค้าทุกวัน ก็ทำหน้าที่ให้ดีเถอะค่ะ อย่าให้ขาดตกบกพร่องเป็นอันขาด

3. เรื่องรูปร่าง หน้าตา การแต่งตัว หรือนิสัย เป็นธรรมดา ในเมื่อสามีเค้าอยากหาผู้หญิงใหม่ เค้าก็ต้องหาอะไรที่มันเร้าใจมากกว่าเรา แต่ถามว่า สิ่งต่างๆ มันจีรังยั่งยืนหรือไม่ ไม่มีหรอกค่ะ ไม่มีใครจะเต่งตึง สวยใส ไม่เหี่ยว ไม่ย่นมั่งให้มันรู้ไป เพียงแต่ว่า เราเองก็อย่าปล่อยตัวจนดูน่าเบื่อเกินไป แต่งตัวให้พองามดีที่สุดค่ะ

เอาไว้เราแลกเปลี่ยนข้อมูลกันนะค่ะ

สวัสดีค่ะ ... พี่ทุกข์ใจ พี่ทักทาย พี่มานิตา พี่เพชร คุณนนนน คุณPENYA และทุกคนค่ะ

พิมแวะเวียนอ่านกระทู้คนอื่นๆ จนแทบไม่ค่อยได้เข้าบ้านตัวเองเลย ขออนุญาตฝากไว้กระทู้นั้นนิด กระทู้นี้หน่อยนะคะ ....

วันนี้... พิมไม่ค่อยเศร้าเท่าไหร่แล้วค่ะ .. ไม่เหมือนวันแรกที่เข้ามา ... วันนั้น น้ำตาท่วม ไม่ทันได้อ่านกระทู้ของใครเลย ตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์ พิมพ์ พิมพ์ อย่างเดียวเลย ไม่รู้ด้วยว่าจะมีคนอ่านหรือเปล่า เพียงแค่อยากเล่า ก็เท่านั้นเอง....

******
คุณนนนนขา ...

พิมอาจจะไม่ใช่เพชรสำหรับเขาก็ได้ค่ะ .. ข้อเสียที่พิมรู้ตัวและแก้ไม่ได้คือ พิมเป็นผู้หญิงที่ขี้อาย ขี้กลัว ติดจะเชยๆ และไม่ค่อยออกสังคม ไม่กล้าแสดงออก ... ต่างกับคนใหม่ของเขามากๆ เลย

คุณนนนนทายถูกค่ะ ... พิมค่อนข้างแม่บ้านแม่เรือนค่ะ อยู่ติดบ้านหนึบเลย ไม่ค่อยชอบไปไหน เลิกงานปุ๊บ 5 โมงเย็นถึงบ้านแล้วค่ะ ......

อาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยชอบไปไหนล่ะมั้ง .... สามีถึงได้พาคนอื่นเที่ยวแทนพิมไง... 5555 เก็บพิมไว้ดูแลบ้าน เป็นศักดิ์เป็นศรีของบ้านอย่างเดียว ... 5555

แอบอิจฉาคุณนนนน นะเนี่ย ... สามีนอนกอด แถบจุ๊บแก้มอีก ... ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วค่ะ พิมว่าได้ขนาดนี้ก็ OK แล้วนะคะ ... เยี่ยม....

******
พี่เพชร ขา...

พิมเองลังเลเหมือนกันเรื่องโทรศัพท์หาเขาดีเปล่า บางทีพิมคิดเหมือนคุณนนนนนะคะว่า ควรโทรไปเพื่อรักษาความสัมพันธ์เอาไว้ ... แต่บางที... ถ้าเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เธอก็จะยิ่งสมน้ำหน้าพิมอีก เพราะสามีพิมจะรีบตัดบทกับพิม

พิมเลยคิดว่า ... พบกันครึ่งทาง ....ถ้าพิมอารมณ์ดี พิมก็จะโทรไป ... แต่ถ้าพิมอารมณ์ไม่ดี พิมก็จะไม่โทรไปดีกว่า...

สวัสดีค่ะ คุณพิม
โชคดีน่ะค่ะ ที่เจอปัญหาแล้วคุณพิม ตรงมาสู่ลานธรรม
ตอนนี้คุณคงรู้สึกดีขึ้นแล้ว ไม่มากก็น้อย
อยากบอกว่าเห็นใจมาก เข้าใจสุด ๆ ผ่านมาเหมือนกันประสบการณ์สามีนอกใจ
ธรรมชาติมาก ๆ ค่ะคุณพิม เรื่องแบบนี้
เท่าที่ได้อ่านข้อมูลของคุณ คุณทำดีแทบทุกอย่างอยู่แล้ว
เหลือแค่ทำใจให้เป็นสุขแค่นั้น
ผ่านไปสักพักคุณจะรู้เอง
ว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย
สามีนอกใจก็ให้นอกใจไป ทำอะไรไม่ได้
เมื่อเราทำใจได้ เราไม่ได้รู้สึกว่าสามีนอกใจหรอกค่ะ
แต่แค่ผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นพ่อของลูก แต่ถูกกำหนดให้อยู่นอกหัวใจเราไปแล้ว
ตอนนี้สามีดิฉันเมื่อเวลาอยู่กับดิฉัน ทำตัวเหมือนต้องเริ่มต้นจีบเมียตัวเองใหม่
เพราะไม่แน่ใจในบทบาทตัวเองซ่ะแล้ว
นี้แหละน่า ผู้ชายอยู่ดี ๆ ไม่ชอบ
ต้องทำให้รู้ ฉันไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือ
ฉันพึ่งตัวเองได้ ฉันเป็นที่พึ่งให้ลูกได้ และฉันสามารถหายใจอยู่ได้ด้วยหัวใจฉันเอง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[quote="พิมพลอย"] ข้อเสียที่พิมรู้ตัวและแก้ไม่ได้คือ
พิมเป็นผู้หญิงที่ขี้อาย ขี้กลัว ติดจะเชยๆ และไม่ค่อยออกสังคม
ไม่กล้าแสดงออก ... ต่างกับคนใหม่ของเขามากๆ เลย

นี่ไม่ใช่ข้อสียนะค่ะหนูพิม
เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของ "ผู้หญิง" ต่างหาก
น่าทนุถนอมดีออก

ผู้หญิง กล้ามาก เก่งเกิน มักลำบากค่ะ
พี่ทักทายยังอยากเป็นเหมือนหนูพิมเลย แต่ว่า
มันคงสายเกินไปแล้ว ภูมิใจในตัวเอง อย่าพยายาม
ตำหนิตัวเอง คนเรามีดีที่ "ใจ" ต่างหากค่ะ ไม่ใช่
รูปแบบ หรือรูปโฉม มั่นใจในตัวเองซิค่ะ
ที่เขาเปลี่ยนเพราะเขา ไม่ใช่เรา