สวัสดีค่ะ

ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ประสบปัญหาสามีนอกใจ รู้สึกทุกข์มากถึงมากที่สุด ช่วงแรกที่รู้เรื่องสามีก็สัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะเลิกกับผู้หญิงคนใหม่ซึ่งเป็นแม่ม่ายลูกติด แต่ไปๆมาๆกลับกลายเป็นว่ายิ่งผูกพันมากขึ้นจนถึงขนาดว่าไปจัดงานขอขมาให้แม่ของเธอถึงต่างจังหวัด..... ผู้หญิงคนใหม่ฉลาดมากต่อหน้าสามีก็บอกว่าไม่ต้องการให้สามีเลิกกับดิฉัน เธอแค่ขอมารักสามีดิฉันอีกคน และอยากให้สามีดิฉันดูแลเธอเท่านั้น เธอรับสภาพของเธอได้ เธอรู้ว่าเธอมีสิทธิแค่ไหน เธอไม่ขอมาระรานดิฉัน......

แต่กับดิฉัน.....เธอก็เล่นสงครามประสาทตลอดเวลา เช่น ทิ้งต่างหูไว้ในรถสามี ทิ้งโบว์ผูกผมไว้ในรถ หรือส่ง sms มาเอาใจสามีดิฉัน

เธอไม่ระรานดิฉันโดยตรงแต่สิ่งที่เธอทำยิ่งกว่าระรานอีก เธอมาเช่าอพารต์เม้นต์อยู่ในซอยบ้านเดียวกับดิฉัน ขอให้สามีเปิดร้านทำผมหน้าปากซอยบ้านดิฉัน ขอมาเที่ยวบ้านของดิฉันกับสามีที่อยู่ด้วยกัน ทำอาหารกินกันในบ้านของดิฉัน ในขณะที่ดิฉันไม่อยู่ จนเพื่อนบ้านรู้เห็นและทนไม่ได้จึงมาเล่าให้ดิฉันฟัง ซึ่งมันทำให้ดิฉันรู้เรื่องของเธอและสามีดิฉัน

ทุกวันนี้ สามีเปลี่ยนไป ถ้าแตะเรื่องของเธอเมื่อไหร่ก็จะทำท่าไม่พอใจอย่างมาก โมโห.... ถ้าไม่พูดถึงเธอ เขาก็ยังคงดีกับดิฉันอยู่

พักหลังนี้ เธอคงรู้ว่า สามีดิฉันเอาใจเธอมากถึงขนาดสั่งสามีดิฉันว่า อย่าแคร์ดิฉันเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ...

ดิฉันเห็นข้อความนั้นแล้วรู้สึกเสียใจอย่างมาก เคยลองโทรศัพท์ไปหาสามีเวลาที่รู้ว่าเขาอยู่ด้วยกัน ปรากฎว่าสามีจะพูดค่อนข้างห้วน และจะพยายามตัดบทให้จบๆไป เคยให้ลูกโทรไปหาตอนเขาอยู่ด้วยกัน ก็มีอาการเดียวกัน คือพยายามตัดบท บางครั้งลูกพูดยังไม่ทันจบด้วยซ้ำเขาก็รีบวางโทรศัพท์ไปเลยค่ะ ... คงเป็นเพราะแคร์ผู้หญิงคนนั้นมาก...... ทุกครั้งที่เขาพูดตัดบทไปแล้วแบบห้วนๆ นั้น สักพักใหญ่ๆ เขาก็จะโทรกลับมา คราวนี้ก็จะพูดดี เหมือนเป็นคนละคนเลย (คงหลบจากผู้หญิงคนใหม่แล้วโทรมาหาดิฉันกับลูก)

เศร้ามากๆ เลยค่ะ ... ทุกครั้งที่นึกเรื่องนี้รู้สึกเสียใจทุกที ... อยากได้กำลังใจค่ะ ... สงสารลูก
... ไม่อยากให้ครอบครัวพังลง ... เคยแม้กระทั่งโทรไปขอร้องผู้หญิงคนนั้น แต่ผลออกมากลายเป็นว่าเธอยิ่งสะใจ มีความสุข สมน้ำหน้าดิฉัน .... และฟ้องสามีดิฉันอีกต่างหาก ทั้งๆที่ดิฉันขอร้องเธอดีๆ และสุภาพมากๆ ด้วยซ้ำ ที่ร้ายกว่านั้น ... บางครั้งดิฉันรู้ด้วยซ้ำว่าสามีของดิฉันนินทาดิฉันให้เธอฟัง

บางครั้ง... ดิฉันเองรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน เคยแม้กระทั่งคิดฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ..... อยากจะหย่ากันให้จบๆ แล้วไปให้พ้นๆ แต่ก็สงสารลูกเพราะเวลาอยู่กับลูกสามีก็เอาใจใส่ลูกดี..

ช่วยด้วยนะคะ... ธรรมะข้อใดที่ดีกรุณา แนะนำดิฉันหน่อยนะคะ ตอนนี้ดิฉันเองก็พยายามปล่อยวาง แต่มันวางไม่ค่อยลงเลยค่ะ คิดทีไรทุกข์ทุกที

ขอบคุณมากๆ นะคะ

ดิฉันอยากได้คนคุยด้วยมากเลยค่ะ เพราะไม่กล้าเล่าให้คนใกล้ตัวฟัง เกรงว่ามันยิ่งจะไปกันใหญ่

เสียใจด้วยน่ะค่ะกลับเหตุการณ์ที่เกิดขื้นกลับคุณ แต่อยากให้คุณอดทนเพราะถ้าคุณอดทนจะดีกลับลูกๆของคุณ อย่างน้อยเด็กก็ได้อยู่ใกล้พ่อ อดทนและอดทนอย่างเดียวเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขื้น คุณต้องคิดว่าอย่างน้อยคุณยังโชคดีกว่าคนอื่นที่สามีทิ้งไปเลยไม่สนใจ อย่างน้อยเค้าก็ยังแคร์คุณอยู่บ้างการคาดหวังมากเมื่อผิดหวังก็เจ็บปวดมาก แต่ถ้าเมื่อคาดหวังน้อยก็เจ็บปวดน้อย แต่ถ้าไม่คาดหวังเลยก็ไม่เจ็บปวดอะไรเลย ชีวิตเราอย่าไปหวังกลับใครเลยในโลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเราอย่าไปยึดติด ถ้าคุฌคิดว่าสามีของคุณไม่ใช่ของคุณแต่เป็นแค่เพื่อนร่วมโลกที่ต้องมาใชชีวิตด้วยกันเท่านั้นจะดีกว่ามั้ย เอาเวลาที่จะไปใส่ใจเค้ามาดูแลลูกดีกว่าน่ะให้ลูกเห็นว่าแม่ของเค้าเข็มแข็งขนาดไหน เมื่อดูแลลูกตามหน้าที่คนเป็นแม่แล้วก็หันมาดูแลตัวเอง หาเวลาออกกำลังกาย เสริมสวยอย่าปล่อยตัวเองให้ทรุดโทรม เราต้องรักตัวเองส่วนใครจะเป็นอย่างไรก็ต้องปล่อยเค้าไป เราไม่สามารถบังคับใครได้แม้แต่ตัวเรายังไม่สามารถบังคับตัวเองได้เลยแล้วนับประสาอะไรกลับคนอื่น เป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไปน่ะค่ะทุกอย่างที่เกิดขื้นกับเรามีย่อมมีข้อคิดดีๆให้เราเสมอเมื่อมันผ่านไปคุณจะรู้เอง

หากเรามองวิถีชีวิตอย่างเป็นกลางที่สุด ทุกคนต้องการ ความสุขที่สุดในชีวิต หากท่านมองในมุมกลับสามีท่านในขณะนี้ก็เช่นเดียวกัน การได้อยู่กับอีกคนนั้นเขาเองรู้ว่ามีสุขในปัจจุบัน นั้นเพราะเขาไม่เข้าใจในหลักการครองเรือน ครองธรรม ว่าการใช้ชีวิตคู่นั้นหากต้องการสิ่งใด ต้องถามความรู้สึกอีกฝ่ายหนึ่งเสมอไป เห็นด้วยไหม ถูกใจไหม ได้ไหม ในสมัยปัจจุบันเรามองข้ามความรู้ในหลักธรรมของพระพุทธเจ้ากันมากขึ้น การครองเรือนจึงเป็นปัญหาที่มากขึ้นในปัจจุบัน
เมื่อเขาเปลี่ยนไป เราเองก็ต้องเปลี่ยนแปลงเช่นกัน แต่เราต้องเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้นหันมามองรายรับ - จ่าย ในครอบครัวว่า หากเขาไม่อยู่แล้ว มีอะไรกระทบบ้าง รายได้ลดต้องหาวิธีเพิ่ม
รายจ่ายที่ไม่จำเป็นตัดออกไป ลูกๆเราก็มาดูแลเขามากขึ้น ต้นไม้สัตว์เลี้ยง มาสนใจมากขึ้น ร่างกายของตังเองก็สนใจดูแลให้สะอาด ให้งาม วาจาก็จัดให้พูดเพราะมากขึ้น ใจร้อนก็ลดมา เพิ่มความเย็นเข้าไป อาหารก็สนใจพัฒนาฝีมือขึ้น บ้านทุกมุมต้องสะอาด หนังสือธรรมมีไว้ประจำบ้าน อ่านศึกษาเพิ่มเติม และยังมีอะไรหนา ยังไม่ได้ทำอีก ๒๔ ชม. บริหารให้ดี แล้วท่านจะรู้สึกว่าคนเดียวก็อยู่ได้นี้ว้า!

สวัสดีดีค่ะ....พี่พิมพลอยไม่รู้ว่าอายุมากกว่าหรือน้อยกว่าน่ะค่ะแต่ หนูอายุ 30 ปีค่ะ ปัญหาของพี่ก็คล้ายกับหนูมากค่ะ ต้องทำใจน่ะค่ะ เข้มแข็งมากๆค่ะ หนูเข้าใจความรู้สึกดีค่ะ ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้เลยค่ะเพราะถึงเราทำดีมากเพียงใด เค้าก็ไม่เคยคิดที่จะมองเราเหมือนเดิม มีแต่ทำให้เค้ารำคาญ ลองเข้าไปอ่านกระทู้ของหนูน่ะค่ะ "ทุกข์จากความรักมานับครั้งไม่ถ้วน" ทุกท่านให้กำลังดีมากๆเลยค่ะ ตอนนี้จิตใจหนูยังไม่สงบนิ่งพอค่ะ ต้องพยายามต่อไปอีกนิดหนึ่งค่ะ ให้กำลังใจต่อสู้ไปเพื่อลูกน่ะค่ะ สู้ๆค่ะเดี๋ยวมาเยื่ยมอีกน่ะค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ คุณพิมพลอย

เห็นด้วยกับ คุณทักทายค่ะ ....เธอคนนั้นกำลังเล่นสงครามเย็นกับคุณ และคุณกำลังโดดเข้าไปร่วมแสดง
ด้วยอย่างเต็มใจ มันก็จบกันสิค่ะ เข้าใจว่าคุณว้าวุ่นใจ มันเป็นธรรมดา คุณอยู่ในที่แจ้ง เธอคนนั้นอยู่ในที่
ลับ ถ้าบวกกับคุณเป็นคนอารมณ์ร้อนด้วย เจ้าหล่อนก็จะทำตัวเป็นน้ำเย็นแทนคุณสบายไป ...หลักการนี้
พวกบรรดาภรรยาน้อยส่วนมากจะนำมาใช้ค่ะ

ก็อย่างที่ คุณทักทาย บอกให้คุณทำตัวให้เธอคนนั้นรู้ว่าคุณเป็นบ้านใหญ่ และเธอก็เป็นแค่บ้านเล็ก อย่า
ให้เธอคนนั้นเข้ามาล่วงล้ำในจุดที่คุณดำรงอยู่ ...แม้เธอคนนั้นจะส่งข้อความหวานแหว๋วสักเพียงใดให้
สามีของคุณ...คุณก็อย่าไปสนใจ หรือถ้ารู้พยายามนิ่งเฉยเสีย ...เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว โวยวายไปก็
เท่านั้นกลับเป็นผลเสียกับคุณมากกว่า ..แต่ถ้าคุณนิ่ง สงบ ทำตัวปกติ จุดได้เปรียบแม้คุณจะไม่มี แต่คุณ
ก็ไม่มีจุดเสีย หรือติดลบลงไปอีกใช่ไหมค่ะ....ยึดหลักไว้นะค่ะ คนนิ่ง อ่านยาก ไม่รู้คิดอะไรในใจ ยิ้มรับ
ทุกสถานการณ์ คุณจะเป็นคนได้เปรียบค่ะ อยู่ในจุดที่คุณอยู่ แล้วยืนมองเค้าทั้ง 2 อย่างมีสติ ละครชีวิต
เรื่องนี้ยังอีกยาว ...หมั่นสวดมนต์ นั่งสมาธิ ให้จิตของคุณสงบนิ่ง ...แล้วคุณจะรู้ว่าโลกนี้ยังมีความสวย
งามอยู่อีกมากมาย ในมุมที่คุณคิดไม่ถึงเลยค่ะ ....เป็นกำลังใจให้อีกครั้งค่ะ.

เรื่องนี้ต้องแก้ที่ใจตนเองครับ จะเกิดก็เกิดที่ใจ จะดับก็ดับที่ใจ
ทางแก้คือปฏิบัติธรรมครับ หาหนังสือหรือบทความของใครก็ได้ แล้วนำมาปฏิบัติ
จะได้มีภูมิคุ้มกัน
โลกเราต้องมีสิ่งนี้
มีลาภ เสื่อมลาภ
มียศ เสือมยศ
มีสรรเสริญ นินทา
มีสุข ทุกข์
ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้ก็ไม่เรียกว่าโลก
มันเป็นเรื่องธรรมดา ขอให้ท่านลองปฏิบัติธรรมเถิด

ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำเลยนะคะ

ที่ผ่านมาดิฉันเองก็ทำอย่างที่ทุกท่านแนะนำ คือพยายามเฉยที่สุด และยังคงเอาอกเอาใจสามีเช่นเดิม ทุกอย่างที่เคยทำให้ก็ทำให้ตามปกติ (ทั้งๆที่แอบร้องไห้มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว) แต่ยอมรับว่าบางครั้งอดอยากรู้ไม่ได้ว่าเขากำลังอยู่ด้วยกันหรือเปล่า....(สังเกตคำพูดเวลารับโทรศัพท์ค่ะ)

หลายต่อหลายครั้งก็อดน้อยใจไม่ได้ว่าทำไมสามีถึงต้องเอาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาอยู่ในซอยบ้านเดียวกัน ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายขนาดนั้นนะ....

หลายต่อหลายที่ผู้หญิงคนนั้นฝากของให้ดิฉันเห็นแบบตั้งใจ แต่เมื่อถามสามีเขากลับไม่พอดิฉันเอง เช่นดิฉันเคยเจอโบว์ตกอยู่ที่เบาะหลังรถ (ปกติดิฉันจะนั่งเบาะหลังกับลูกคนเล็ก และลูกคนกลาง ส่วนลูกคนโตนั่งหน้าค่ะ) ดิฉันถามสามีแค่คำเดียวว่า "ของใครตกอยู่" เขาก็แสดงอาการหงุดหงิดใส่ดิฉันแล้วก็ปฏิเสธว่าของใครเขาจะไปรู้ได้อย่างไร จนดิฉันต้องเองต้องตัดบทว่า "ของใครก็ช่างมันเถอะ" แล้วก็ชวนคุยเรื่องอื่น

เธอคนนั้นใจร้ายมากเลย ... ตั้งใจให้รู้ให้เห็น ถ้าโบว์ตกอยู่ที่เบาะหน้ารถมันก็เป็นไปได้ แต่นี่มันตกที่เบาะหลัง ... ซึ่งดิฉันเองเข้าใจว่าเธอต้องการอะไร ก็พยายามท่องว่า "อดทน อดทน และอดทน"

ดิฉันเองก็มีลูกตั้งสามคน เธอเองก็มีลูกติด ทั้งๆที่ลูกคนกลางของดิฉันก็อายุเท่าลูกของเธอ ทำไมเธอไม่สงสารเด็กมั่งนะ .... แปลกใจจัง

บางครั้ง... ก็อดคิดไม่ได้ว่า การเฉยของดิฉันมันทำให้สามีคิดว่าดิฉันรับได้ ดิฉันยอมเขาหรือเปล่านะ... เหมือนกับว่าถ้าดิฉันยอมเขา เขาก็ดีกับดิฉัน แต่ถ้าไม่ยอมเขา ถามถึงผู้หญิงของเขาก็จะหงุดหงิด โมโหใส่ทันที ....ยอมรับว่าบางครั้งวางตัวไม่ถูกจริงๆค่ะ เคยถามเขาตรงๆว่า ดิฉันไม่ดีตรงไหน มีอะไรควรปรับปรุงตัวหรือเปล่า เขาก็บอกว่าดิฉันดีทุกอย่าง และเขาภูมิใจที่มีดิฉันเป็นภรรยา (อยากถามเขาจังว่า แล้วทำไมเขาทำแบบนี้)

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านและแนะนำนะคะ ดิฉันเองไม่กล้าปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ค่ะ เพราะคุณพ่อกำลังป่วยหนัก ไม่อยากเอาปัญหาไปสุมให้คุณแม่อีก... พยายามที่จะทำทุกอย่างให้ดีสุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ ... ขออนุญาตใช้ลานธรรมจักรนี้เป็นที่ระบายความทุกข์นะคะ... อย่างน้อยมันคงดีกว่าการเก็บมันเอาไว้คนเดียว

เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จะพยายามทำตามที่ทุกท่านแนะนำค่ะ
ขอบคุณค่ะ

สวัสดีจ๊ะคุณพิมพลอย เข้าใจความรู้สึกของคุณได้เลย คุณมีอะไรคับอกคับใจก็มาระบายในลานธรรมจักรนี้ได้เลย อย่าเก็บไว้ในใจมันอึดอัด แล้วก็เครียดด้วย เดี๋ยวพี่ๆเพี่อนๆก็จะมาให้คำแนะนำและเป็นกำลังใจให้ ว่างๆคุณก็กลับไปอ่านกระทู้ของพวกเราๆดู จะมีข้อคิด ข้อปฏิบัติเยอะแยะ ตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออก ก็ท่องพุทโธเข้าไว้ เพราะถ้าเครียดมากๆ ร่ายกายมันจะทรุดโทรม โรคภัยก็จะถามหา ที่บอกได้เพราะมีประสบการณ์มาแล้ว เป็นกำลังใจให้นะ

น้อง surakost ค่ะ

พี่พิมอายุ 37 แล้วค่ะ (ค่อนข้างแก่แล้วหรือเปล่าค่ะ ) พี่พิมมีลูก 3 คนแล้วค่ะ พี่พิมมาเจอลานธรรมจักรโดยบังเอิญเมื่อ 2-3 วันก่อน ซึ่งถือว่าโชคดีมากๆ แต่ยังไม่ค่อยได้อ่านกระทู้ของคนอื่นแบบละเอียดเลย อ่านแบบผ่านๆ รู้สึกว่าทุกคนในลานธรรมจักรให้คำแนะนำที่ดี

เมื่อเช้านี้ รู้สึกเศร้า หดหู่ อารมณ์มันพาไปจริงๆ คิดถึงเว็บนี้ขึ้นมา จู่ๆ ก็เลยตั้งกระทู้ขึ้นมาเองเลยค่ะ เพราะมั่นใจว่าที่นี่ต้องมีคำแนะนำที่ดีแน่นอน แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ ด้วยค่ะ

แล้วพี่พิมจะเข้าไปอ่านกระทู้ของน้องอย่างละเอียดนะคะ ตอนนี้พี่พิมขอเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ....

ขอบคุณทุกท่านเลยค่ะ จะนำคำแนะนำของทุกท่านไปปฏิบัติค่ะ

การวางเฉยผมว่าเป็นการดีที่สุด ไม่รับรู้ ไม่ต้องไปสนใจใครใครจะนำเรื่องอะไรมาเล่าให้ฟังถ้าจะทำให้เรารกหูรำคาญใจก็ตัดไปเสีย ในโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยง ทุกสิ่งทุกอย่างคือคือว่างเปล่า มาได้ก็จากไปได้ แม้แต่เงาของเราเอง ตัวเราก็ไม่เที่ยง ชีวิตเราก็ไม่เที่ยง ความเป็นหนุ่มเป็นสาวก็ไม่เที่ยง ความสวยงามหล่อเหลาแค่ไหนก็ไม่เที่ยง แม้กระทั่งวันเวลายังเปลี่ยนไปได้ตลอด แล้วเราจะยึดไว้ถือไว้ให้เหนื่อยทำไม
ทำให้ใจสบายๆ อย่าเก็บมาคิด ให้คิดเสียว่าเขาไม่ใช่ของเรา ถ้าแบกแล้วหนักก็วางเสียเถิดครับ มีหน้าที่ก็ทำหน้าที่ของเราไป มีลูกก็ดูแลเขาให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ด้วยหน้าที่ของความเป็นแม่ ทำจิตให้เป็นอุเบกขาและให้มีสติกำกับทุกการกระทำ ทุกการคิดอย่าให้ขาดตอนครับ การสวดมนต์ไหว้พระทุกคืน เสร็จแล้วตามด้วยนั่งสมาธิสัก 20-30 นาที เสร็จแล้วก็ให้ขออโหสิกรรมให้แก้เจ้ากรรมนายเวรด้วย ไม่ว่าบุคคลนั้นจะดีต่อเรา เป็นศัตรูของเรา หรือเป็นมิตรของเราก็ขอให้อโหสิกรรมให้ทั้งสิ้นจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกัน ทำไปเถิดครับแล้วจิตของเราจะค่อยเยือกเย็นลง แล้วคำว่าให้อภัยจะเกิดกับใจของเราอย่างเป็นธรรมชาติครับ ขอให้มีความสุขนะครับ อะไรที่เป็นทุกข์ก็ปล่อยวางไปนะครับขอให้โชคดี

สวัสดีค่ะคุณพิมพลอย ให้ทำตามที่คุณ TAKTAY แนะนำน้าค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณพิมพลอย จากหัวใจ

เป็นกำลังใจให้คุณพิมพลอยเช่นกันค่ะ ลานธรรมแห่งนี้ ระดับมือโปรทั้งนั้นแหละค่ะ ให้คำแนะนำที่ดีมากๆขอให้คุณพิมพลอยผ่านพ้นปัญหานี้ไปได้ในเร็ววันนะคะ แล้วจะเข้ามาเป็นกำลังใจนะคะ

जजจิตผูกพันมากก็ทุกข์มากปล่อยๆวางแล้วแกะออกครับ
ै,र9क,9विुंफदत6-8गबड