ประเพณีว่า ลอยกระทงเพื่อขอขมาสายน้ำ แม่น้ำ
แสดงความสำนึกในคุณของแม่น้ำ

แต่เราว่า การกระทำคนเรามันทำไมตรงกันข้าม

เพราะเป็นการเอาขยะไปใส่แม่น้ำ
ใส่พร้อมๆกัน เป็น 10 ล้านคน
เป็นร้อยตัน พันตัน ... เข้าขั้น"รุมสกรรม" แม่น้ำ


บางคนคิดว่า "วัสดุธรรมชาติ" ไม่ทำลายแม่น้ำ
ขอบอกว่าเข้าใจผิดที่สุด
"ผักตบชวา" ก็"ธรรมชาติ" เหมือนกัน แต่พอ"มากๆเข้าในที่เดียว" แล้วมันกลายเป็น"พิษ"
บรรดากระทงวัสดุธรรมชาตินั่น มันมากันทีเดียว วันเดียว แล้วมันก็"จมลงไปกองกันที่ก้นแหล่งน้ำ"
การเก็บกู้ทำความสะอาดก็เข้าขั้นเป็นไปได้ยาก


ปกติแล้ว แม่น้ำก็เหมือนร่างกายเรา
ที่เวลารับอะไรที่เป้นพิษแล้วมันจะมีกลไขขับอกไปเอง
คือค่อยๆย่อยสลายไป
แต่ว่า ถ้ามันมากันทีเดียวตูมตามแบบนี้ แม่น้ำก็ไม่ไหวเหมือนกัน


ที่ว่า "เดียวกระทงธรรมชาติมันก็ค่อยๆย่อยสลายไปเอง" นั้น
ขอบอกว่า มันไม่สลายหรอก ถ้ามันไม่เน่าเปื่อย
แล้วที่เน่าไปด้วยน่ะ ก็แม่น้ำนั่นแหละ
แม่น้ำมันไหล เลยไม่เห้นว่าเน่า แต่ที่จริงมันเน่าแล้วเฉลี่ยความเน่าไปทั่วๆกัน


ถ้าคิดว่า นิดหน่อยน่า
ก็ขอทดลองให้เอาก้านกล้วยสักชิ้นนึง ใส่ลงไปในน้ำใช้ของท่านดู
ทิ้งไว้จนมันสลายหมดนั่นแหละ แล้วมาดูความรู้สึกของท่านเอง
บ้านใครมีถังเก็บน้ำก็โยนมันลงไป บ้านใครเป้นอ่างโยนมันลงไป
อยู่กับมันจนมันอันตรธานไปนั่นแหละ
จะได้รู้ว่า แค่ชิ้นก้านกล้วยธรรมชาติชิ้นเล็กๆของท่านมันทำอะไรได้ขนาดไหน


บางคนเลยคิดว่า ถ้างั้นต้องเอา"วัสดุที่เก็บกู้ง่ายและไม่เน่าเสีย"ไปลอยแทนสิ
อันนี้ขอบอกว่าความคิดล้ำทีเดียว
คืออย่างน้อยมันก้ลอยขึ้นมาให้เก้บ แล้วไม่เน่าเสีย
แต่มันมีจุดอ่อนที่ว่า "ใครเก็บ แล้วเก็บได้มากน้อยแค่ไหน"


กระทงก้คือขยะชั้นสูง เพราะเราเอาธุปเทียนปักเข้าไปซะแล้ว
กลายเป็นขยะศักดิ์สิทธิ์ไป เป็นขยะปลุกเสก ไม่กล้าเก็บกลับ
กลัวว่าที่มาติดสินบนไว้นั้นจะไม่ได้ผล


ถ้าผมเป้นแม่น้ำเองล่ะก้ มาขออะไรไว้ จะให้ผลตรงข้ามให้หมดเลย
ใครมาขอให้รักกันนานๆนี่นะ จะเสกให้มีมือที่สามเข้ามานัวเนีย ให้เลิกกันวันนี้วันพรุ่งเลย
นี่..เจอแม่น้ำเปรี้ยวเข้าให้


ผมคิดว่า ถ้าเรารักแม่น้ำจริง อยากทำอะไรขอโทษแม่น้ำจริงๆล่ะก็
ไม่ว่าเราจะลอยแล้วก็ตาม ก็เก็บกลับมาทิ้งให้เหมาะสม จะลอยอะไรก็เถอะ
ในขณะเดียวกันมันก็ยังเป้นการรักษาประเพณีไว้ด้วย


คงจะดีนะ ถ้าคืนวันลอยกระทงก็ว่ากันไปตามกระแสโลก
ตื่นเช้ามา แม่น้ำก็สะอาดเหมือนปกติ
คนแต่ละคนรับผิดชอบของเสียของตัวเอง



อย่างไรก้ตาม ผมมองว่า การทำลายแม่น้ำมาตลอดปี
แล้วคิดว่าจะมาขมาลาโทษ ขอเจ๊ากันไปเป็นรายปีรายปีไปนี่มันตลกมาก

เราคงไม่ชอบ เวลาใครที่เขาชอบทำอะไรผิดๆตลอดเวลา ถึงจุดหนึ่งก้มาอาศัยว่า ขอโทษนะ ๆ
แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เคยจะแก้ไขอะไรให้มันดีขึ้น
จะดีกว่าไหมถ้าไม่ต้องทำอะไรที่จะต้องมาขอโทษทีหลัง

สู้อย่าทิ้งอะไรลงแม่น้ำดีกว่าไหม
น้ำเสียจากบ้านเราน่ะ เราดูแลบ้างดีไหม
จะได้ไม่ต้องมาขอโทษแม่น้ำ
ขอโทษไม่ขอเปล่า ขอให้รวยมั่ง ขอให้รักสมหวังมั่ง
แหม ค้ากำไรจริงๆ


------------

ส่วนตัวผม ไม่ลอยมานานแล้ว
[มาอวดนั่นแหละ ว่าดีกว่าชาวบ้าน (ก็มีดีให้อวดนี่)]
เป็นพวกค่ายเยาวชนอนุรักษ์ธรรมชาติ
ถือคติว่า "ไม่เอาอะไรไป ไม่ทิ้งอะไรไว้"
เวลาเราไปเดินป่า ไม่มีการฝังขยะ ไม่มีการทิ้ง
เข้าไปเท่าไหร่ แบกออกมาเท่านั้น
(ที่จริง ทิ้งบางอย่างไว้เมหือนกันนะ เพราะเหนื่อยใจจะแบก คือ "อุนจิ")

แม่น้ำก็เหมือนกัน ไม่ควรจะเอาขยะอะไรไปใส่
ถึงใส่เข้าไปก็ไไม่ควรจะทิ้งเอาไว้

เห็นเทศกาลทีไร ชวนให้คิด

ปล. ขออำภัยในความขวางโลกของผมน่ะครับ

อืมมมมมมม์
นี่ผมก็ไม่ได้ไปเหมือนกันนะ ถ้าไปก็ไปที่วัดแถวบ้าน
เพราะคนไม่เยอะดี..ส่วนใหญ่คนจะไปในที่ที่มีแสงสีเยอะ ๆ คนพลุกพล่าน
ส่วนใหญ่วัยรุ่นไม่กี่คนหรอกที่ไปตามวัตถุประสงค์จริง ๆ

ถ้าผมเป้นแม่น้ำเองล่ะก้ มาขออะไรไว้ จะให้ผลตรงข้ามให้หมดเลย
ใครมาขอให้รักกันนานๆนี่นะ จะเสกให้มีมือที่สามเข้ามานัวเนีย ให้เลิกกันวันนี้วันพรุ่งเลย
นี่..เจอแม่น้ำเปรี้ยวเข้าให้

อาสยาม...ใจร้าย...จริงๆ...หรือเนี่ย....
แต่ก็ดูมีเหตุผล..... ....
ก็ไม่ได้ไปมาหลายปีเหมือนกัน.....
เบียดคนไม่ไหว..... น่ะค่ะ

อืม green peace มาเองเลยนะ...คุณพระเอก

ข้าพเจ้าว่าท่านไม่ได้ขวางโลกหรอก
แค่เข้าใจคิดอะไรหลายมิติดี (ชมจริงๆ นะ!!!)

ข้าพเจ้าเชื่อว่า....

สมัยก่อนผู้คนยังน้อย
แล้วคนโบราณน่ะ

เขาน่าจะมีสำนึกในการอนุรักษ์
และกตัญญูกับแม่คงคากันจริงๆ
เลยไม่ต้องกังวลเรื่องขยะเหมือนสมัยนี้

โลกมันก็เปลี่ยนไป...

บางทีการเห็นแต่ความสนุกแต่เพียงอย่างเดียว
โดยเอาการสืบสานประเพณีมาเป็นเหตุผล
แล้วไม่หาทางป้องกัน และแก้ไข
มันก็น่าเป็นห่วง...อย่างนี้แหละ

จริงๆ แล้ว รัฐบาลน่าจะกำหนดขึ้นอีกวันนะ...ติดกัน

วันเพ็ญ ๑๕ ค่ำเดือน ๑๒ น้ำนองเต็มตลิ่ง เป็น "วันลอยกระทง"
แล้ววันรุ่งขึ้น วันแรม ๑ ค่ำ เดือนอ้าย เป็น "วันเก็บกระทง หรือวันอนุรักษ์แม่น้ำ"

แล้วให้เด็กๆ วัยรุ่นมาช่วยกันเก็บ
ปลูกจิตสำนึกกันอย่างแท้จริง....ตั้งแต่ยังเด็ก
เป็นตัวอย่างให้ผู้ใหญ่...ยังไงล่ะ



ไม่ได้ลอยมานานแล้วเหมือนกัน
มาขอร่วมแจมความเห็นด้วยเท่านี้นะเจ้าคะ

สนับสนุนด้วยคนครับท่านชาติฯ

ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ในถิ่นเวสท์ไซด์สตรอเบอรรี่นี่ ได้เห็น และ ได้ทำการแยกขยะก่อนทิ้งอย่างขมักเขม้นด้วยตนเอง เลยออกจะเกิดสำนึกเรื่องสภาวะแวดล้อมมากขึ้น..เมื่อกลับมาบ้านเราคราวโน้น พอเห็นขยะธรรมชาติปนกับพลาสติค ขวดกระดาษฯลฯ ..เลยกังวลเป็นห่วงบ้านเราทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยสนใจเลย..

ดีครับท่านชาติฯ ขอท่านออกมารนณรงค์ทุกปีนะครับ..

สาธุกับความคิดเห็นดี ๆ ของทุกท่านด้วยครับ



ผมว่ามันกลับกันหรือเปล่าครับ

ไม่กลับกันหรอกเจ้าค่ะ ท่านวรานนท์
ข้าพเจ้าว่า...หาตัวอย่างดีดีจากผู้ใหญ่สมัยนี้ยาก
ฝึกเด็กดีกว่า....ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก

อนุโมทนาครับ ... เราห้ามตัวเองได้และหากช่วยกัน"ปราม"คนอื่นๆ(เผื่อเขามีอุปนิสสัยแก่"สสังขาริก")ก็น่าจะดีนะขอรับท่านมหาฯ

รู้สึกอนุโมทนาทุกท่านครับ
ปลื้มจริงๆ รู้สึกได้หน้ามากมาย

ข้าพเจ้าว่า "เลิศมากเลย" ไอเดียนี้น่ะครับ

ไอเดีย....ดี....นะจะบอกต่อ