ตอนที่สวดมนต์มักได้ยินเสียงแปลกๆค่ะ เช่นเสียงตู้ หรือเสียงข้าวของเลื่อน ค่ะ ทำให้ไม่มีสมาธิหนักกว่าเดิมคือต้องหันไปดู และพอสวดต่อก็ขนลุกแปลกๆค่ะ จากนั้นมาทำให้ไม่กล้าสวดมนต์เลย ทำอย่างไรดีคะ รู้สึกไม่ดีเลย
และดิฉันเคยไปอ่านหนังสือเล่มหนึ่งค่ะ เขาบอกว่าเวลาสวดจะมีวิญญาณมาฟังด้วย เราจึงต้องสวดมนต์ออกเสียงดังๆ เลยทำให้ดิฉันยิ่งกลัวค่ะ ได้โปรดช่วยบอกวิธีแก้ไขด้วยเถอะนะคะ บางทีอยู่คนเดียวไม่ได้ทำอะไรก็ได้ยินเสียงแปลกๆด้วยค่ะ

ถ้างั้นก็เพิ่มกำลังใจกันหน่อย
เช่นไหว้พระก่อนสวด ห้อยพระ นั่งในห้องพระ
หรือไม่ก็ไปนั่งกับเพื่อน หรือสถานที่ปฏิบัติธรรมที่มีคนอื่นๆอยู่ จะได้สบายใจ

ในตอนที่กลัว ท่องคำบริกรรมให้มันเร็วๆขึ้น
แต่ถ้าพอสู้ไหว ก็ให้สังเกตรสชาดอาการของความกลัวไปเลยครับ
ดูให้เห็นว่าหน้าตาความกลัวนี้มันทำให้กายเราเป็นไง ใจเรามันเป็นยังไง
แล้วเด๊่ยวความกลัวก็ไม่เที่ยงเหมือนกัน มันจะหล่นหายไปเอง

แต่ถ้ากลัวมากต้องหนีไปตั้งหลักก่อนนะ

ส่วนเรื่องวิญญานที่ว่า
จะบอกให้ฟังว่ามีทุกทีแหละครับ มีตลอดเวลา มากมายนับไม่ถ้วน
และในบรรดาสิ่งที่เรียกกันว่าวิญญาน ก็มีเทวดาอยู่เต็มไปหมด
ผีดีมีตั้งเยอะ อย่าไปกลัวขนาดนั้นเลย

คุณ Paris ในขณะที่คุณสวดมนต์ทำให้คุณมีสมาธิมากขึ้น ทำให้เราได้ยินเสียงต่าง ๆ ที่ปกติเราไม่ค่อยได้สนใจ มีคนบอกดิฉันว่าเวลาเราสวดมนต์จะมีพระ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และเหล่เทวดา มาร่วมอนุโมทนาในการสวดมนต์ของเราด้วย ในส่วนเรื่องวิญญาณ ถ้ามาฟังด้วยก็ถือว่าดีนะค่ะ หลังจากคุณสวดมนต์แล้วคุณก็อุทิศส่วนกุศลให้เขา เขาก็จะได้รับผลบุญจากคุณ คุณน่าจะได้บุญมากนะค่ะ เพราะแสดงว่าวิญญาณเหล่านี้เขาต้องการผลบุญจากคุณจริง ๆ ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ คนดี ทำดี พระย่อมคุ้มครอง
คุณ Paris ลองอ่านวิธีการสวดมนต์จาก Web นี้ดูนะคะ http://www.extrasoul.com/pray.html

ขออนุโมทนาบุญกับการสวดมนต์ของคุณด้วย

ขอบพระคุณที่ให้คำแนะนำนะคะ ดิฉันจะลองดูค่ะ ขออนุโมทนาบุญกับคุณด้วยนะคะ

เจอพวกแล้วค่ะคุณ Paris เมื่อก่อนตอนเริ่มสวดใหม่ ๆ ก็กลัว กลั๊ว กลัว กลัวผีหลอก
มีความคิดเหมือนคุณ paris เป๊ะเลย ก็เลยลองหาหนังสืออ่านดูหลายๆ เล่ม
เวลาสวดมนต์แล้วไม่มีสมาธิ วิธีแก้ก็ให้สวดออกเสียงดังพอสมควร เสียงสวดเราจะสามารถ
กลบเสียงต่าง ๆ รอบข้างได้ประมาณนึง และเสียงที่เราสวดนั้นเทวดาจะได้ฟังด้วยค่ะ
ท่านชอบฟังเสียงสวดมนต์ แล้วท่านก็จะอนุโมทนาบุญให้เรา เวลานั้นรอบต้วเทวดาเยอะค่ะ

ส่วนอาการขนลุก ก็อาจจะเป็นเพราะวิญญาณญาติเรา หรือสัมภเวสีมาร่วมฟังด้วย
พอฟังเสร็จเค้าก็จะอนุโมทนาบุญให้เราอีก
ไม่ต้องกลัวน่ะ วิญญาณที่มาฟังสวดมนต์ได้ล้วนแต่เป็นวิญญาณดี ที่อยากได้บุญ

ก่อนสวดเราจะพูดว่า "ข้าพเจ้าจะสวดมนต์เจริญภาวนา หากใครท่านใดชอบฟังสวดมนต์ ชอบ
ฟังธรรม ก็ขอเชิญมาร่วมฟังและร่วมอนุโมทนาบุญ หากใครท่านใดไม่ชอบฟังก็ให้หลบหลีก
ไปที่อื่นเสียก่อน เมื่อข้าพเจ้าสวดจบแล้วก็ขอให้กลับมาอยู่ที่เดิม"
ถือว่าเป็นการไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกันค่ะ

เดี๋ยวนี้เวลาสวดมนต์ก็มีอาการขนลุกทุกครั้งจะเป็นเฉพาะบทแผ่เมตตา กับบทอุทิศส่วนกุศล
ก็ดีใจน่ะ คิดว่าเค้าคงได้รับบุญ แต่ไม่ค่อยกลัวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว อีกหน่อยคงหายกลัวไปเอง
คิดซะว่าอยู่ใกล้พระผีคงไม่กล้าหลอกหรอกม้าง เห้อ ๆ ๆ

คนเราเวลาที่จะทำความดีอะไรซักอย่าง มักจะมีมารมาขัดขวางเสมอ เพราะมารเขาริษยาเรากลัวเราจะมีบารมีมากกว่าเขา และจะมีอำนาจเหนือเขาๆจึงมาขัดขวางด้วยวิธีต่างๆนา

อย่างตอนที่พระพุทธเจ้าจะออกบวชก็มีมารมาขวาง....ตอนที่ตรัสรู้ก็มีมารมาขวาง....

พยายามเข้าครับ

ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็สวดตอนกลางวันก็ได้นะ... ถ้าจะเป็นผี โดยมากก็เป็นผีดี กุศลกรรมจ๊ะ

ลองอธิฐานดูครับ

คนเรามีของดีอยู่กับตัวอยู่แล้วครับ

ขอสมาธิจงเกิดแก่ข้าพเจ้า ขอจิตข้าพเจ้าจงเข้มแข็ง

นักเรียนจะเลื่อนชั้นก็ต้องสอบครับ
ผ่านให้ได้นะครับ

สวดมนต์ ผีเขาไม่มาทำอะไรหรอกนา คิดว่าสวดมนต์ดีกว่ากลัวผี

สวดมนต์ก็อุทิศส่วนกุศลไปให้ผีที่เรากลัวด้วยสิ จะได้หายกลัว หรือว่าที่กลัวเพราะมี
ผีอยู่ในตัว กลัวผีในตัว มากกว่าผีนอกตัว

ความกลัว..ต้องแก้ด้วยความเข้าใจ..

พยายามทำความเข้าใจ..ตามคำแนะนำ..ที่กัลยาณมิตรกล่าวมาข้างต้นนี้..ให้เข้าใจ..ขึ้นใจ..จริง ๆ ก็น่าจะเพียงพอสำหรับแก้ปัญหาคุณ จขกท. แล้วนะครับ

(กบน้อยขอทำงานอย่างกัลยาณมิตรแบบง่าย ๆ ละกัน..ไม่ต้องพิมพ์มาก )

เป็นคนชอบสวดมนต์ตอนดึกๆค่ะ
เที่ยงคืน ตี 1 ไรเงี๊ย
เพราะเป็นคนนอนดึก แล้วช่วงเวลานี้คนที่บ้านก็จะนอนกันหมดแล้ว
เงียบสงบดี ไม่ต้องมีเสียงทีวี เสียงนู่นเสียงมาขัดจังหวะ ^^

แล้วก็รู้สึกขนลุกทันทีที่จุดธูปกล่าวคำอัญเชิญเทวดา และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในบ้าน เชิญดวงวิญญาณของแฟน และลูกดิฉัน เชิญเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ให้มารับฟังการสวดมนต์ แรกก็กลัวนะคะ แต่ตอนนี้ชิน และมีความสุขทุกครั้งที่ออกจากห้องพระ เหมือนกับว่าเรามีความสุขใจจังที่ได้"ให้"

เอาใจเราให้เข้าถึงแต่ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ สิครับ

ให้สิ่งที่เข้ากระทบ หยุดอยู่แค่ทวาร 6 แค่นั้น อย่าให้มันเล็ดลอดเข้ามาในใจเรานะ

อ่านบทสวดยาวๆ เช่น ชินบัญชร, พาหุงฯ เป็นต้น อ่านแล้วจะมีสมาธิ เพราะสมาธิคือจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ

อย่าจับผิด อย่าจับสังเกต อย่าคาดเดา ว่าขนจะลุก เสียงจะดัง ฯลฯ เพราะนั่นเป็นกิเลส แล้วเราก็หวาดเสียว เพราะไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะมีไหม แต่ควรทำใจ ปรับความคิด เป็นว่า มันจะดังก็ดัง ขนจะลุก ก็ลุก ฯลฯ แค่รู้ว่า เออ มันดัง เออ ขนลุก จบ อย่าคิดอะไรต่อ เพราะนั่นเป็นการทำให้ไม่มีสมาธิ

เมื่อมีเสียงที่อ่านเป็นเพื่อน ก็จะรู้สึกดีขึ้น แล้วใจและความคิดก็จะอยู่ที่บทอ่าน ตัวสะกด

ค่อยๆเป็นค่อยไป พยายามอย่าใส่กิเลส

เป็นเหมือนกันครับ ส่วนมากสวดในห้องนอนและปิดไฟมืด
ตอนแรกกลัวครับ ไม่กล้าไปสวดที่ห้องพระ แต่มาสวดที่ห้องนอน
พอกลัวจะได้ลงนอนเลย แต่ระยะหลังก็ชิน

ตอนกลัวก็สวดเร็วขึ้น และจะแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ที่ร้องเรียกกัน

ที่บอกว่าเวลาสวดมนต์จะมีเทวดามาฟังน่าจะจริงนะ
ครับ