ขอรับ ท่านจ่าสิบตรี เทวทัด นะเชียงราย

ก่อนอื่นกรัชกายขออะไร ศรีอาน สักอย่างนะขอรับ

กระทู้ลิงค์นี้

viewtopic.php?f=2&t=26376&st=0&sk=t&sd=a&start=15

อย่าโพสต์อะไรเลอะเทอะอีกเลย ประเด็นมันยากอยู่แล้ว กะว่าจะนำหลักฐานจากตำรามาวาง

ให้ดูกัน เผื่อใครพูดแล้วจะมีหลักฐานอ้างอิง

”อ่านภาษาไทย แล้วจงทำความเข้าใจในความหมายของภาษาไทย”

หากเราสองคนจะพูดอะไรกันมาว่ากันที่นี่นะขอรับท่าน สีอานยุด 2009 ผู้มีฉับ1000รังสีแผ่ดีซ่าน

ออกจากร่างกาย หรือออกจากรูป


เห็นที่ท่านเล่าถึงเหตุที่เป็นศรีอานไว้ที่นี่


http://board.palungjit.com/f181/telwada-ทำไมจึงคิดว่าตัวเองเป็น-พระศรีอารย์-202.html



ปล.กรัชกายจะไปพิสูจน์ก็ไปไม่ถูก ขอที่อยู่เบอร์โทรก็ไม่ให้ กลัวสิถ้า ไม่แน่จริงนิ

ท่านบุดฯ กล่าวสั้นๆเกี่ยวกับ จิต เจตสิก รูป นิพพาน ผ่านมาแล้ว

ทีนี้ถึงตาผู้ใช้ชื่อว่า กรัชกาย บ้าง

เอาสั้นๆยิ่งกว่าของท่านอีก (พูดมากแล้วเลอะ)

จิต เจตสิก รูป รวมกันก็คือชีวิต ของคนๆหนึ่งๆ นี่เอง

รูป หรือกาย เรียกกันว่า รูปธรรม

จิตกับเจตสิก คือส่วนที่เป็นนามธรรม

รูปธรรมกับนามธรรม รวมกันจึงเป็นชีวิต

ส่วนนิพพาน คือธรรมชาติที่ดับไฟคือกิเลส (ราคัคคิ โทสัคคิ โมหัคคิ) ที่ในจิตในใจตนของตน

ได้ตามลำดับๆ จากหยาบไปหาละเอียดเป็นขั้นๆไป

ธรรมชาตินั้นแหละคือนิพพาน

อุปมาเพื่อให้เห็นภาพ กิเลสเปรียบเสมือนไฟ

นิพพานเปรียบเสมือนน้ำที่ใช้ดับไฟ ใครดับได้ก็เย็น


ลองศึกษาลิงค์นี้ดูขอรับ


viewtopic.php?f=2&t=26376

ตราบใด ยังมิได้ทำลายอาสวะคือเชื้อกิเลสภายในให้หมดสิ้นไปด้วยปัญญาที่รู้เข้าใจสังขารคือโลกและชีวิต

ที่เป็นอยู่อย่างปกติธรรมดานี้ตามความเป็นจริง คือยังไม่บรรลุปัญญาวิมุต ตราบนั้น ก็ยังไม่อาจเรียกได้ว่า

เป็นการบรรลุนิพพาน



ต่ออีกนิดกันความคิดเพ้อเจ้อเรื่องนิพพานไกลจากมนุษย์


นิพพานเป็นความสุข และผู้บรรลุนิพพานก็เป็นผู้มีความสุข แต่ผู้บรรลุนิพพานไม่ติดในความสุข

ไม่ว่าชนิดใดๆ รวมทั้งไม่ติดใจเพลินนิพพานด้วย- (ม.มู.12/5-7/7-9) เมื่อรับรู้อารมณ์ต่างๆ

จากภายนอก ทางตา ทางหู ทางจมูก เป็นต้น

พระอรหันต์ยังคงเสวยเวทนาที่เนื่องจากอารมณ์เหล่านั้น ทั้งที่เป็นสุข เป็นทุกข์ และไม่สุขไม่ทุกข์

เช่นเดียวกับคนทั่วไป

แต่มีข้อพิเศษตรงที่ท่านเสวยเวทนาอย่างไม่มีกิเลสร้อยรัด ไม่ติดเพลินหรือข้องขัดอยู่กับเวทนานั้น

เวทนานั้น ไม่เป็นเหตุให้เกิดตัณหา เป็นการเสวยเวทนาชั้นเดียว

เรียกสั้นๆว่า เสวยแต่เวทนาทางกาย ไม่เสวยเวทนาทางจิต

ไม่ทำให้เกิดความเร่าร้อนกระวนกระวายภายใน เรียกว่าเวทนานั้นเป็นของเย็นแล้ว

การเสวยเวทนาของท่านเป็นการเสวยชนิดที่ไม่มีอนุสัยตกค้าง

เจ้าผู้ใช้ชื่อว่า กรัชกาย ผู้เต็มไปด้วยความเขลา เบาปัญญาเอ๋ย
ในเจตสิก ของเจ้านั้น เต็มไปด้วยความชั่วเลวทรามในจิตใจ ไม่รู้จักที่ควรหรือไม่ควร
ชอบอวดอุตริฯ
เจ้าไม่มองดูตัวเจ้าว่า ตัวเจ้านั้น "เทวทัต" ของแท้เลยละ ไม่รู้สึกตัวอีก
ทำเป็นอวดรู้อวดฉลาด ถ้าเจ้าฉลาดเจ้าก็รู้แล้วว่า ข้าพเจ้าอยู่ที่ไหน เขารู้กันหมดแล้วมั้่ง มีแต่เจ้าผู้เขลาเบาปัญญาเท่านั้นที่ไม่รู้
คนอย่างเจ้า ไม่สมควรเห็นตัวข้าพเจ้าดอก เพราะจิตใจของเจ้ามันสกปรก เวลาเขียนในเวบฯ ก็วางฟอร์มเป็นอาจารย์ แต่ความจริงแล้ว มันก็เศษสวะตัวหนึ่ง ถ้าเจ้าเห็นข้าพเจ้า เจ้ากรัชกายผู้โง่เขลา ย่อมไม่เห็นรังสีแห่งธรรมดอกนะ แต่จะเห็นรังสีแห่งดวงอาทิตย์แทน
ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เจตสิก

ถามต่อนะขอรับ เจตสิกมีเท่าไหร่ อะไร บ้าง ? (ถามเท่านี้ก่อน)

ทำไมเจ้าไม่อ่าน ในหลักสูตร จิต,เจตสิก,รูป,นิพพาน ฯ หรือไปหาอ่านในพระอภิธรรมปิฎก เรื่องแค่นี้ทำเป็นมาลองภูมิ ไม่ใช่โง่เขลาอย่างเดียวแล้ว เจ้าผู้ใช้ชื่อว่า กรัชกาย ปัญญานิ่มแล้ว
แต่ไม่เป็นไร จะโปรด สัตว์ตาย อย่างเจ้า
เจตสิก แบ่งเป็น เจตสิกที่เข้ากันได้กับทุกฝ่าย ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายดีหรือฝ่ายไม่ดี คือเป็นกลาง มี ๑๓
เจตสิกฝ่ายดีงาม มี ๒๕
เจตสิกฝ่ายไม่ดี มี ๑๔
(คัดและแปลความจาก พระอภิธรรมปิฎก )

โจทก์ถามว่า เจตสิกมีเท่าไหร่ อะไร บ้าง ? ขอรับ

ตอบแบบนี้สอบตกแม่น้ำกก นะขอรับ


แม่น้ำกกเป็นแม่น้ำที่ไหลมาจากบ้านท่าตอนผ่านตัวเมืองเชียงราย มีความยาวรวมทั้งสิ้น ๑๓๐ กิโลเมตร

ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ้าผู้โง่เขลาเอ๋ย เจ้าทำไมไม่ไปหาอ่านเอาเองละ จะเอาละเอียด เจ้าจะเอาไปทำข้อสอบที่ไหนกันละ

เอ้า โปรด สัตว์ตาย อย่างเจ้าอีกครั้ง
เจตสิก แบ่ง 3 อย่าง อย่างแรก มี ๑๓, อย่างที่สอง มี ๒๕, อย่างที่สาม มี ๑๔,
อย่างแรก คือ เจตสิกที่เข้ากันได้กับทุกฝ่าย คือเป็นกลาง
อย่างที่สอง คือ เจตสิกฝ่ายดี
อย่างที่สาม คือ เจตสิกฝ่ายไม่ดี
รายละเอียดเจ้าไปหาอ่านเอาเอง เจ้าจะไปสอบเข้าโรงพยาบาลโรคจิตที่ไหนกันรึ
ไม่ต้องเอาเรื่อง เจตสิก ไปตอบเขาดอก อย่างเจ้า พอเข้าไปโรงพยาบาลโรคจิตปุ๊ป เขารับปั๊ปเลยละ อิ อิ อิ อิ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ้าผู้โง่เขลาเอ๋ย เจ้าทำไมไม่ไปหาอ่านเอาเองละ จะเอาละเอียด เจ้าจะเอาไปทำข้อสอบที่ไหนกันละ

ไม่ทำข้อสอบที่ไหนแล้วขอรับ เพราะสอบผ่านมาแล้ว แต่ตอนนี้กำลังสอบท่านจ่าสิบตรี เทวทัด นะเชียงราย

ก็เห็นท่านลงเกี่ยวกับจิต เจตสิก รูป นิพพานที่นี่อยู่เนี่ยขอรับ =>

viewtopic.php?f=1&t=26418

จึงถามรายละเอียดดู นึกว่ารู้ เห็นลงเสียดิบดี

และนี่คือคำตอบ คห.ลิงค์ดังกล่าว จากกรัชกายขอรับ

อาจารย์ Buddha ขอรับ

ตั้งแต่เราสองสนทนาเรื่อง จิต เจตสิก รูป นิพพาน กันมาเนี่ย

ดูเหมือนท่านไม่เคยใช้ปิยวาจากับกรัชกายเลย

คำก็ “โง่เขลา” สองคำก็ “ปัญญานิ่ม” ... “เจตสิกเต็มไปด้วยความชั่วร้ายเลวทราม”

จนมาถึง “สัตว์ตาย” “กรัชกาย” ขอรับ ไม่ใช่ “สัตว์ตาย”

สุดท้ายนี่ไล่ “ไปโรงพยาบาลโรคจิต”

วันนี้วันปิยมหาราช ท่านควรใช้ปิยวาจา หรือ มธุรสวาจากับกรัชกายบ้าง

คนเราต้องมีดีบ้างแหละขอรับ

เอาเป็นว่า วันนี้เปิดโอกาสให้ท่านใช้ปิยวาจากับกรัชกายหนึ่งวัน เพื่อปลดปล่อยจิต เจตสิก ของท่านให้พ้นจาก

ความเป็นทาสของกิเลสมาร โอเคนะขอรับ


ปล. ฟังเพลงมงคลชีวิต " คำนำพระพุทธเจ้า 108" ไปด้วยก็ได้


http://www.mindcyber.com/music/index.ph ... ong&id=295

ค่ำคืนนี้ อาจารย์ Buddha จะมาไหมหนอ

ได้ติดตามผลงานการเขียนเรื่องจิต เจตสิก รูป นิพพาน ของท่านที่บอร์ดหนึ่ง

http://board.palungjit.com/f181/telwada-ทำไมจึงคิดว่าตัวเองเป็น-พระศรีอารย์-202.html

และมีผู้ถามท่านว่า (telwada ทำไมจึงคิดว่าตัวเองเป็น พระศรีอารย์ ?)


ท่านเล่าไว้น่าฟังมากๆนะขอรับ

แต่กรัชกายชอบคำตอบข้อนี้ =>

2. มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นกับข้าพเจ้า มีอยู่ช่วงหนึ่งที่หากข้าพเจ้า อ้าปากโลกทั้งหมด

ก็จะเข้ามาอยู่ในปากของข้าพเจ้า


จึงขอเรียนถามว่า ท่านอ้าปากแล้วโลกเข้ามาอยู่ในปากเนี่ย โลกที่มนุษย์อาศัยอยู่นี่ใช่ไหมขอรับ

เข้าไปอยู่จริงๆ หรือเป็นเพียงความรู้สึกว่าพอเราอ้าปากแล้วโลกเข้ามาอยู่ในปาก หรือไงขอรับ

ตอบเป็นปิยวาจา ในวันปิยมหาราชนะขอรับ

ที่เจ้าเอาเรื่อง ข้าพเจ้าอ้าปากแล้วโลกมนุษย์ มาอยู่ในปากข้าพเจ้า คำว่ามาอยู่ในปาก หมายความว่า ตัวของข้าพเจ้ากลายเป็นอนูอากาศ และตัวของข้าพเจ้าก็อยู่นอกเหนือจากโลกนี้ โลกมนุษย์อยู่ในปากข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงแน่ใจว่า พระศิวะ และเทพเจ้าองค์อื่นๆ มีอยู่จริง บนคอของข้าพเจ้าก็มักจะมีพยานาค ชื่อ พญามุจลิน มาอยู่ที่คอบ่อยๆ บุคคลทั่วไปสามารถมองเห็นได้ด้วย
ปัจจุบัน อ้าปากแล้วตัวข้าพเจ้าไม่กลายเป็นอนูอากาศ ไม่ค่อยมีปรากฏว่าโลกอยู่ในปากข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเองก็ไม่ทราบสาเหตุ

ตามตำนานพยานาคนี่ตัวใหญ่โตมโหฬารมีหงอนด้วย(ดูรูปฝาพนัง) แล้วมาอยู่ที่คอของท่าน

นึกไม่ออกว่ามาอยู่ได้ไง คอมนุษย์ทั่วๆไป ก็ไม่ได้ใหญ่โตซึ่งพอจะรับน้ำหนักพยานาคได้

นอกเสียจากบุคคลผู้นั้น จะแปลงร่างให้สูงใหญ่กว่าพยานาค

เจ้าผู้ใช้ชื่อว่า กรัชกาย ผู้เบาปัญญาเอ๋ย เอ็งก็รู้แต่ในตำนาน บ้าง ตำราบ้าง ของจริงไม่มีรู้บ้างเลยหรือ
บอกของจริงให้รู้ เอ็งก็อ้างในตำนาน เอ็งอยากเห้นไหมละ

เจ้าผู้ใช้ชื่อว่า กรัชกาย ผู้เบาปัญญาเอ๋ย

เราตกลงแล้วนะขอรับว่า วันนี้ใช้ปิยวาจา เพราะเป็นวันปิยมหาราช


เอ็งอยากเห้นไหมละ

บอกตั้งนานแล้วว่าอยากเห็นๆ

เอางี้นะขอรับ พรุ่งนี้ท่านถ่ายรูปพยานาคพันคอท่านมาลงทีเป็นไง ตามนี้นะขอรับ