ดิฉันถูกสามีทิ้งตั้งแต่คลอดลูกได้ 15 วัน โดยที่เขาไปอยู่กับคนในที่ทำงานเขา
ปัจจุบัน ลูกอายุได้ ขวบครึ่ง เขาไม่เคยสนใจใยดีลูกเลยแม่แต่ครั้งเดียว
ตอนนี้เห็นเขามีความสุขและแต่งงานใหม่เรียบร้อยแล้ว
อย่างนี้เมื่อชาติก่อนฉันคงทำไม่ดีต่อเขา แล้วชาตินี้เค๊ามาเอาคืนเหรอคะ
อยากรู้เมื่อไรเวรกรรมที่เค๊าทำจะย้อนกลับมาหาเค๊าสักที

ขอโทษน่ะค่ะ ที่ตอบว่าไม่รู้ เท่าที่คุยกับคนที่สามีทำแบบนี้ ผู้หญิงจะพูดแบบนี้ซ่ะส่วนใหญ่ ดิฉันเองก็เจอปัญหาแบบคุณ สามีเริ่มนอกใจ เมื่อลูกชายคนเล็กอายุได้ 3 เดือน เรื่องนอกใจ หรือ สามีมีเมียอีกคนนี้ก็แปลก ชอบมาโผล่ตอนที่เรามีลูกแล้ว ไม่อย่างงั้น ปัญหามันคงจบง่ายกว่านี้ ดิฉันเครียดอยู่นานและคิดแบบคุณในตอนแรก แต่หลังจากที่อ่านหนังสือธรรมะมาหลายเล่ม หนังสือเข็มทิศชีวิตของคุณฐิตินาถ ณ พัทลุง ทำให้เริ่มสงบลงและคิดได้ว่ากรรมใครกรรมมัน ทำหน้าที่ของแม่ให้ดีที่สุด บทบาทของเขาเป็นได้แค่พ่อของลูก ปัจจุบันเครียดน้อยลง และพยายามไม่นึกถึงอดีตของความรักที่ผ่านมา 15 ปี โดยไม่มีเรื่องผู้หญิงมาให้หนักใจเลย ก่อนนั้นคิดว่าตัวเองโชคดีที่สามีเจ้าชู้ตามประสาผู้ชายแต่ไม่ได้คิดจะทำร้ายจิตใจเรา แต่ ณ วันนี้สามีเป็นเอามากค่ะ เพราะว่าผู้หญิงที่ว่านี้สามีเอามานอนที่บ้านเลยค่ะ ที่นอนฉัน ผ้าเช็ดตัวฉัน รถฉัน ยึดติดมาก เครียดสุด ๆ พาลูกหนีทันทีที่รู้เรื่อง คิดแช่งเขาอยู่ในใจ และบอกว่ากรรมจะสนองเธอเดี่ยวนี้ ค่ะสนองได้แค่คืนเดียว เขาตามหาจนเจอ คุยกันและกลับมาอยู่บ้านเหมือนเดิม ยังไม่จบแค่นี้เพราะความฐิถิ และความคับแค้นใจที่มีอยู่มากมาย ดิฉันก็ให้เขาใช้กรรมอีก 2 เดือน คือพาลูกกลับไปอยู่ต่างจังหวัด ช่วงนี้เองที่อาศัยหนังสือธรรมะ ฝึกนั่งสมาธิ และคิดได้ว่าสงสารลูกเหลือเกิน เพราะพ่อโทรไปคุยด้วยทุกวัน และลูกชายคนโตวัย 3 ขวบเริ่มถามว่าแม่เมื่อไหร่เราจะไปหาพ่อ ให้พ่อพาดูวิดีโอ ดิฉันเริ่มคิดได้ว่าถ้าอยู่อย่างนี้เราเห็นแก่ตัวเกินไปไม่ได้เห็นแก่ลูกเลย ทุกวันนี้ก็กลับมาอยู่กะสามี และเขาดูแลลูก และ ดิฉัน ตามอัตภาพ ก็เริ่มรู้สึกผิดว่าเคยคิดว่าเมื่อไหร่กรรมจะตามเขาบ้าง เดี่ยวนี้เลิกคิดแบบนั้นเพราะถ้ากรรมถึงเขาเมื่อไหร่ ก็กระเทือนถึงเราและลูกเหมือนกัน ปล่อยวางและปลงเถอะค่ะ บอกได้คำเดียวว่ากรรมใคร กรรมมัน

ไม่มีใครรู้ว่าชาติก่อนเคยทำกรรมอะไรกับใครไว้บ้าง

ดังนั้นคราวนี้อาจจะเป็นทีที่คุณจะต้องชดใช้เขาน่ะคะ อาจจะเจ็บปวด เสียใจ แต่ก็ขอให้อดทนนะคะ

เรื่องความรักเนี่ย ทำให้คนทุกข์มามากมายแล้ว แต่ว่าก็ขอให้คุณผ่านมันไปได้ด้วยดีนะ

เห็นใจกับเรื่องที่ทำให้ทุกข์ครับคุณ kanischa

ก่อนอื่นขอให้เข้าใจแต่แรกว่า สิ่งทั้งปวงย่อมมีมาจากเหตุ หาได้เกิดลอยๆหรือเพราะดวงไม่ดีหรือเทพเจ้าอะไรๆมาบันดาลไม่ คุณkanischa เข้าใจไม่ผิดที่ว่าตนเองเคยทำบาปกรรมเก่ามาก่อน แต่มิได้หมายความว่าเฉพาะเจาะจงทำกับชายคนนี้จึงถูกเขา"ทำกลับ" อาจใช่หรือไม่ใช่ ก็ได้ เรื่องตัวบุคคลนั้นไม่สำคัญเท่ากับประเด็นที่ว่าตนเองเคยทำ"บาปกรรม" ในกรณีนี้คือการล่วงศีลข้อกาเมฯมาแล้วในชาติใดชาติหนึ่งหรือหลายชาติในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นไม่พบ...กรรมอันทำแล้วย่อมนำผลติดตามมาเสมอ เมื่อได้ปัจจัยที่ควร เขาจะส่งผลให้ได้เสวยสุขหรือทุกข์ไปตามอำนาจแห่งเจตนาของตนที่เคยทำไว้นั่นแหละจึงว่า"กรรมเป็นเผ่าพันธ์ เป็นแดนเกิด" เพราะกรรมนั่นเอง จำแนกสัตว์ให้ได้เกิดในภพภูมิต่างๆ ทั้งยังจัดแจงให้ได้เกิดมาพบปะและอยู่ร่วมกับผู้ที่มีอุปนิสัยที่จะทำกรรมคล้ายๆกับที่ตนเองเคยทำมาก่อน ในกรณีของคุณก็คือได้มาอยู่ร่วมกับบุรุษผู้ทุศีลเช่นนี้ เรียกว่ามีกรรมเป็นพวกพ้อง ส่วนลูกก็คงได้เคยทำบาปกรรมทำนองเดียวกันมาจึงต้องถูกพ่อทิ้งไปอย่างไม่ไยดีเช่นนี้ ทั้งนี้ล้วนเป็นผลมาจากเหตุเก่าที่ไม่ดีทั้งสิ้น หากทำเหตุไว้ดีแล้ว แม้เป็นทารกอันถูกนำไปทิ้งตามกองขยะ ก็ยังได้รับการอุปการะจากคนแปลกหน้าได้ เรื่องเช่นนี้มีปรากฏทั่วโลกให้ทึ่งกันอยู่ ทั้งในอดีตจนถึงปจจุบันและอนาคต..

ส่วนบุรุษที่ทิ้งเราไปนั้น เขาได้ทำกรรมใหม่อันเป็นฝ่ายบาปเพื่อจะได้รับผลคล้ายๆกับที่คุณkanischa กำลังได้รับอยู่ ถ้าจะว่ากันตามจริงแล้วผลโดยตรงของการล่วงศีลคือได้เกิดใช้กรรมในทุคติวินิบาตนรกและเดรัจฉานก่อนเมื่อกรรมในทุคติหมดไป และบุญนำมาเกิดในภพมนุษย์ "เศษกรรม"ที่เหลือจะตามมาส่งผล ให้ได้รับทุกข์ในกรณีผิดศีลกาเมฯมา เขาจะไม่สมหวังในความรักหรือคู่ครอง อาจได้เกิดมาผิดเพศทำนองตุ๊ดเกย์ทอมดี้ถูกข่มขืนหรือเป็นโรคที่อวัยวะเพศหรือโรคที่มาจากเรื่องเพศฯลฯ จะเป็นผู้ที่สังคมรังเกียจ เรียกว่าเข้าที่ใหนก็ถูกไล่ หรือไม่ได้รับการต้อนรับจากที่นั่น ไปที่ใหนวงแตกที่นั่น เป็นต้น

ดูแล้ว น่าสงสารเขา ที่ทำชั่วไปด้วยความสนุกสนานเต็มที่เพราะไม่เคยสดับธรรมะอันเป็นปัจจัยแก่ปัญญา เขาจึงเพลิดเพลินยิ่งนักในการสร้างเหตุทำร้ายตนเองในอีกหลายภพชาตินัก..แม้เขาลืมไปแล้ว(เหมือนเรา) ว่าได้ทำบาปกรรมอะไรไว้ แต่กรรมไม่เคยลืมใครๆ และเที่ยงตรงยุติธรรมยิ่งนัก ...หากแม้กรรมนี้ไม่ให้ผลในชาติปัจจุบัน เพราะเขายังมีบุญมาสนับสนุนเขาอยู่ แม้ในอีกแสนโกฏิกัปป์ กรรมนี้ก็หาได้สูญหายไปไม่ ยังซื่อสัตย์จงรักภักดีเฝ้ารอปัจจัยเหมาะควรที่จะส่งผลเสมอ ..

กรรมนั้นจะไม่ส่งผลแก่ใครๆเพียงด้วยความปรารภปรารถนาของผู้ใดไม่ เขาต้องได้รับอุปการะจากปัจจัยที่เหมาะสมมากมาย เมื่อเราปรารภด้วยความปรารถนาให้ใครๆได้รับทุกข์โทษจากกรรมใดๆ หมายความว่าเราได้อาศัยทุกข์ของตนจากอกุศลวิบากมาทำ"บาปกรรมใหม่"คือการเพ่งโทษคิดร้ายต่อผู้อื่น เรียกว่าเป็น"พยาบาทวิตก" อันเป็น"อกุศลกรรมบทข้อที่๙ ในอกุศลกรรมบท๑๐ ซึ่งจะมีผลนำไปเกิดในอบายทุคติได้ นับว่าเป็นการซ้ำเติมตนเองอย่างน่าสงสาร ...

บัดนี้เรื่องก็ได้ล่วงเลยผ่านพ้นไประลอกหนึ่งแล้ว ปรากฏชัดว่าเขาเลือกทางเดินที่ไม่มีเราและลูกสิ่งที่เราควรกังวลคิดถึงคือ ทำอย่างไรเราจึงจะพ้นจากวิบากกรรมนี้ ไม่ใช่คิดอยากให้เขาได้รับผลกรรมชั่ว เพราะความแค้น เราไม่มีหน้าที่กำหนดกรรมให้ใครๆ จึงพึงใช้เวลาที่มีอยู่"คิดถึงสิ่งที่เป็นกุศล"ให้มากเพราะหากปล่อยใจให้เพลินไปกับพยาบาทวิตกอันเป็นอกุศลแล้ว ผลของกุศลจะได้ช่องเข้ามาอุปการะเราย่อมจะไม่ใช่ฐานะที่เป็นไปได้..

เราพึงยังจิตให้ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ว่า เราเองเท่านั้นเป็นเหตุให้ตนทุกข์จะโทษใครได้เล่า แม้เราจะพยายามเรียกร้องให้ชายคนนี้กลับมาทำหน้าที่อันควร คนที่ไม่รู้บาปบุญเช่นนี้ ใครจะหวังพึ่งอะไรเขา
ได้ ควรหรือที่เราจะยังคงเสียเวลาหวังอะไรๆจากเขา?

เวลานี้เราเองมีภาระที่ต้องใส่ใจคือการเลี้ยงดูลูก ให้ดีที่สุด เราจะไม่เสียเวลาคิดแค้นชายนั้นให้เปลืองสมอง แล้วเร่งเจริญกุศลที่เคยละเลยมาให้ถึงพร้อม มีการให้ทานรักษาศีลเป็นต้น อย่าปล่อยใจให้เศร้าหมองต่อเนื่องยาวนาน สิ่งที่เกิดนี้ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายที่สุด สักวันมันจะผ่านพ้นไป..

เป็นกำลังใจให้ครับ

เอาใจช่วยคุณ kanischa นะคะ ให้คุณผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ ไม่ใช่คุณคนเดียวหรอกนะคะที่พบเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้ อย่าเอาชีวิตที่เหลือของคุณไปผูกติดกับคนไม่ดีเพียงคนเดียว ดิฉันเชื่อว่าเวรกรรมมีจริง เขาไม่ไม่ดีเอาไว้กับคุณและลูก สักวันคงได้เจอกับตัว เพียงแต่ว่าตอนนี้คุณต้องตั้งสติ ดูแลลูกคุณให้ดี ปลูกฝังให้เขาเป็นคนดี ถึงตอนนั้นดิฉันเชื่อว่าต่อไปคุณคงมีความสุข

สู้ ๆ คะ คุณ kanischa ดิฉันขอเป็นกำลังใจอีกคนค่ะ

และคุณควรดูแลลูกให้ดี อย่าไปสนใจผู้ชายคนนั้นเลยคะ ดูแลลูก เล่นกับลูกสักพักคุณก็จะลืม

เพราะดิฉันก็ไม่ต่างจากคุณเลยคะ ดิฉันเลี้ยงลูก 2 คนตามลำพังเหมือนกัน เมื่อก่อนก็เคยคิดเหมือนคุณ
แต่มันไม่เกิดประโยชน์อะไร ทุกข์ใจเปล่า ๆ ทำปัจจุปันให้ดีที่สุดดีกว่า ปล่อยให้มันเป็นไปตามเวรตามกรรมที่เราเคยทำไว้ สงสารก็แต่ลูก 2 คน แม้เขาอายุจะน้อยวัยเพียง 1 ขวบครึ่ง และลูกชายคนโตอายุเพียง 2 ขวบ 10 เดือน แต่ต้องกำพร้าพ่อเสียแล้ว

จงเอาความทุกข์ใจมาเป็นกำลังในการเลี้ยงดูลูกให้เป็นคนดีเถอะค่ะ

เขากำลังได้รับกับความสุขจอมปลอม เวรกรรมไม่เหมือนกฏหมาย..

ที่สามารถยอมความกันได้.. ทำสิ่งใด ย่อมได้สิ่งนั้น...


แต่..ความทุกข์ทั้งปวงเกิดจากความยึดมั่นถือมั่นทั้งสิ้น..

ว่า.."ตัวเรา..ของเรา" นี้มันทุกข์นะ

การยึดติดว่า ตัวเราเป็นเมียเขา เขาเป็นของเราฯ

ถ้าปล่อยวางได้จะสุขมาก...

ถ้าเขาไปมีคนอื่นแล้ว..ช่างเขา เพราะตอนที่ยอมรับกันเราได้ยอมรับเขาแล้วด้วยใจเราเองนี่?

ตอนนี้เรามีภาระที่ต้องเลี้ยงแล้ว...เราได้เกิดเป็นแม่แล้ว...


อนุโมทนาครับ

เคยอ่านในหนังสือมาว่าคนที่ทิ้งลูกทิ้งเมีย ชาติหน้าก็จะมีลูกเมียที่ไม่ดี ลูกที่เกิดมาก็จะไม่ดูแลเอาใจใส่ ชีวิตรักจะไม่ราบรื่น ก็จะถูกทิ้งเหมือนที่ทำกรรมไว้ค่ะ

กลับมาดูแลตัวเองให้มากขึ้น ไม่ปล่อยตัว
ในทุกวัน ทุกนาที ให้อยู่กับพระสติ คือ ใจอยู่กับตัวอย่าคิดเรื่องเก่าที่ผ่านมาแล้ว
ออกกำลังกาย หากกิจกรรมทำอย่างว่าง
สร้างคุณค่าให้ตัวเอง ไม่คร่ำครวญ
คิดดี ทำดี เวลาพูดใช้สติ ก่อนพูดออกไป
แล้วสิ่งดี ดี จะมาหาคุณค่ะ เพราะดิฉันทำมาแล้ว
และถ้าเป็นไปได้ ก็เข้าปฏิบัติธรรมตามโอกาสที่มีให้นะค่ะ

ดิฉันได้อ่านเรื่องของคุณแล้ว ส่วนใหญ่ปัญหาครอบครัวมักเป็นเรื่องทำนองนี้ ดิฉันก็เป็นเช่นเดียวกัน แต่การที่ญาติพี่น้องของเค้ามาสร้างความเดือดร้อน เอาเปรียบเสมอ และทราบดีว่าญาติฝ่ายโน้นอิจฉาเราแม่ลูก แม้ไม่รำรวย แต่มีความสุขตามอัตภาพ แต่ญาติพี่น้องเค้าชีวิตครอบครัวพังทลาย เป็นพ่อม่าย แม่ม่ายกันหมด 4 คนพี่น้อง แถมลูกๆเค้าก็กำพร้า ไม่ได้อยู่ดีมีความสุข พี่น้องเค้าก็ผลักภาระให้พ่อแม่ตัวเองตลอด และอดีตสามีดิฉันก็เป้นคนกตัญญูเกินควร จนไม่ดูเหตุผล และทำตัวเป็นพระเวสสันดร จนยอมทิ้งลูกเมียเพื่อพวกนั้น ที่สำคัญคือไม่ทราบแน่ชัดว่า ณ ตอนนั้นเค้ามีใครอยู่รึป่าว เพราะดิฉันก็ถูกทำร้ายทั้งร่างกาย และจิตใจมาตลอด แถมก่อนจะหย่ากัน มีประโยคที่ทิ้งท้ายชั้นและลูกนั่นคือ ต่อให้ยกคุณและลูกให้ใคร แถมข้าวกระสอบนึงก็ไม่มีใครเอา ตอนคบกันเป็นแฟนจนแต่งงาน ก็มักถูกดูถูกจากคำพูดของอดีตสามี แถมนำเรื่องเราไปพูดจาให้เสียหายกับคนนอกฟัง ตีไข่ใส่ความดิฉันมากมาย แรกๆดิฉันก็โกรธมาก คิดเหมือนคุณเช่นกันว่าเมื่อไหร่เวรกรรมจะตามทัน ด่าและสาปแช่งเค้าและญาติพี่น้องเค้าที่ทำให้ลูกเรากำพร้า แต่ที่ทนคบและอยู่ด้วยกันเพราะรักและสงสารเค้ามาก เรียกว่าทั้งรักและหลง ณ ตอนนั้น แต่พอผ่านช่วงเลวร้ายนั้น ดิฉันใช้ทางธรรมะเข้ามาช่วย ทำให้จิตใจ และนิสัยปรับเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น สีหน้าผิวพรรณก็ดูดี แจ่มใส จนคิดว่าเลิกกันก็ดี น่าจะเลิกกันให้เร็วกว่านี้ก่อนมีลูกด้วยกัน ขอให้คุณเข้มแข็ง รักษาจิตใจตนเองให้ดี แล้วคิดว่าอยู่เพื่อลูก ผู้ชายเลิกกันก้เป็นคนอื่น แต่ลูกเราเค้ามีสายเลือดเรา ต้องดุแลและรักเค้ามากๆ อยากแนะนำให้คุณหันหน้าเข้ามาทางธรรมะที่พระพุทธองค์ทรงสอน มีศีล สมาธิ ภาวนา ตามกำลังความสามารถของตน ที่ดิฉันทำเป็นปกติหลังเลิกกับอดีตสามีคือ สวดมนต์เป็นประจำ แผ่เมตตาให้ตนเอง แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ และเจาะจงแผ่เมตตาให้โดยเจาะจงเอ่ยชื่อ-นามสกุล แล้วก็อุทิศส่วนกุศลให้คนที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต ที่เคยสาปแช่งอดีตสามีและญาติๆเค้าก็อธิษฐานต่อหน้าพระขอถอนคำสาปแช่ง ความอาฆาตพยาบาท แล้วก็แผ่เมตตาให้พวกนั้น 7 วัน เปิดฟังธรรมะที่พระพุทธเจ้าทรงสอน แล้วนำมาคิดพิจารณา ปฏิบัติตามแบบค่อยเป็นค่อยไป แล้วสิ่งดีๆก็จะตามมา ที่สำคัญดิฉันสวดมนต์ให้พ่อแม่ และลูกตัวเองด้วย แม้ยังไม่ถึงขั้นนั่งสมาธิ แต่ก็ช่วยให้ชีวิตเราดีขึ้น แม้เห็นผลช้า แต่เชื่อว่าสักวันบุญกุศลจะหนุนนำชีวิตเราเอง แล้วที่ทราบข่าวก็คือ หลังจากเลิกกัน อตีตสามีและญาติๆเค้าก็ค่อยๆรับผลกรรมที่ทำกันไว้ โดยที่ดิฉันคิดว่า ทำไมมันเร็วจัง และเฃื่อว่าเศษกรรมนั้นก็ยังคงเหลือ และอาจตกถึงลูกหลานฝ่ายโน้น เหมือนกับที่พวกเค้าทำกับลูกและดิฉัน นอกจากกรรมที่พวกเค้าทำกับเราแม่ลูก ยังมีกรรมอีกหลายอย่างที่พวกเค้าสร้างไว้มาก นั่นคือตอนที่ดิฉันอยู่กับอดีตสามี แม้เราจะห้ามเค้า แต่อีกฝ่ายเค้าไม่เคยเชื่อเราเลยสักนิด ขอให้คุณเข้มแข็ง ทำในสิ่งที่ถูกต้องและเรามีความสุข ไม่เดือดร้อนใคร และเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกเห็น แล้วเราก็จะดูดีทั้งภายนอก ภายใน แล้วสักวันคุณจะเห็นกรรมที่เค้าทำกับคุณและลูก เหมือนพุทธภาษิตที่ว่า คนโง่ย่อมเห็นบาปเป็นนำผึ้ง ตราปเท่าที่บาปยังม่ให้ผล ขอให้หมั่นมีศีล ทาน และภาวนาเป็นเนืองนิตย์ แล้วก็สอนลูกให้มีรู้บาปบุญ คุณโทษ ตั้งแต่ยังเด็กก็จะเป็นสิ่งที่ทำให้คุณและลูกมีชีวิตที่ดีขึ้นค่ะ สู้ๆๆๆ.