สามีของเรายิ่งเฉย ยิ่งทำตัวแย่มากขึ้น เขาทำเหมือนกับว่าเขาไม่เคยมีเรา เขาไปอยู่กับหล่อนตลอดมาสองเดือนแล้ว เราก็ไม่โทรหาหรือถามอะไรทั้งสิ้น มันรู้สึกท้อใจแล้ว โดยลึกๆในใจแล้วเราก็ยังรักเขาอยู่ ถ้าเขาเลิกกับหล่อนเมื่อไรเราก็พร้อมที่จะให้อภัย แต่ถ้าเขายังทำตัวอย่างนี้อยู่ ก็คงทางใครทางมัน กรรมใดใครก่อคนนั้นก็รับไป ไหงมาระบายในกระทู้คุณมานิตาได้ละนี่ สงสัยอ่านเพลิน ยังคิดถึงทุกคนอยู่นะ ด้วยรักและคิดถึง

ถึงคุณมานิตา คุณเริ่มเก่งขึ้นแล้วค่ะ ที่สามารถชนะอารมณ์ของตนเองได้ ทำไปตลอดนะค่ะ อย่าหลุด แล้วค่อยๆ เริ่มสังเกตุอาการของสามีว่าเป็นอย่างไร แล้วส่งข่าวกันมาบ้างนะค่ะ เพราะมันอาจเป็นวิทยาทานแก่ท่านอื่นๆ ที่ประสบปัญหาในเรื่องนี้

เจริญในธรรมนะค่ะ

ถึงคุณทุกข์ใจ ทฏษฎี ของคำว่าเฉย ดิฉันก็ยังยื่นยันนะค่ะว่า ได้ผล แต่อาจจะไม่ได้ส่งผลมาถึงปัจจุบันทันด่วน เนื่องจากใจของเรามันร้อนรนที่อยากเห็นผลทันตา ของแบบนี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป เพราะกรรมแต่ละคนส่งผลไม่ได้พร้อมๆ กัน ช่วงนี้เค้า 2 คนสุข เพราะเค้าเสวยกรรมดีกันอยู่ แต่ตราบได้กรรมชั่วที่เค้าเริ่มส่งผล นั้นก็คือ สิ่งที่เรา 2 คนต้องเริ่มชดใช้กรรม ตอนนี้ขอให้คุณเข้มแข็ง และใจเย็นๆ เพื่อสุขภาพจิตและร่างกายที่ดีนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

พอดีอ่านหนังสือ "โชคดี" ของพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

เลยนำข้อคิดมาโพสให้

เมื่อสามีนอกใจ
ปัญหาครอบครัวเรื่องสามีไปมีภรรยาน้อย เป็นความทุกข์มากของผู้หญิง เมื่อแต่งงานมีครอบครัว มีลูกด้วยกันแล้ว สามียังไม่เลิกเจ้าชู้คบหญิงอื่น

การแก้ปัญหา ต้องพิจารณาว่า ฝ่ายสามียังคงรักษาสถาบันครอบครัวอยู่หรือไม่ เช่นยังกลับบ้านสม่ำเสมอ ทำหน้าที่ของหัวหน้า ครอบครัว ดูแลลูก ๆ อยู่หรือไม่ ส่วนฝ่ายภรรยาก็ไม่ได้คิดที่จะหย่าขาดจากกันใช่ไหม หากไม่ต้องการหย่า ไม่คิดจะแยกทางกันแล้ว จะอยู่ด้วยกันอย่างไรให้มีความสุข

คิดดี คิดถูก คือ ภรรยาก็ต้องเข้าใจว่า เราเป็นคนเลือกผู้ชายคนนี้มาเป็นคู่ครองตั้งแต่ต้น เขาเคยมีนิสัยอย่างไร ปัจจุบันเขาก็เป็นอยุ่อย่างนั้น บังคับให้เขาเลิกเจ้าชู้ก็คงจะไม่ได้
ความเป็นจริงเขาก็เป็นพ่อของลูกอยู่แล้ว เราก็อยู่ด้วยกันในครอบครัวแบบพี่น้องที่รักกัน รักษาจิตใจ ถนอมน้ำใจกัน แทนที่คอยจับผิด ตำหนิ ยิ่งห้ามเขาก็เหมือนยิ่งทำลายความสัมพันธ์ให้แย่ลง ถ้าจะต่อสู้เอาชนะเขา ก็ให้สู้ด้วยความดี ใจดีมีเมตตา พยายามสร้างครอบครัวให้อบอุ่น ทำให้บ้านเป้นที่ซึ่งเขากลับมาแล้วสบายใจ ผ่อนคลาย ฝ่ายสามีจะไม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นก็ไม่เป็นไร เราทำดีที่สุดแล้ว

อนุโมทนาขอรับ

ดีใจกับคุณมานิตาด้วยค่ะถึงแม้ว่าจะทำได้แล้ววันหนึ่งแต่มันต้องมีวันที่สองและต่อๆๆๆไปค่ะเอาใจช่วยนะค่ะ

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับคุณเพชร เราก็คิดว่าตอนนี้เขาสองคนกำลังเสวยสุขกับบุญเก่าอยู่ เมื่อบุญเก่าหมด กรรมที่เขาสองคนทำไว้ต้องสนองเขาอย่างแสนสาหัสเป็นแน่แท้ ตอนนี้เราก็ได้แต่สวดมนต์อธิษฐานให้ตัวเราเองหมดเวรหมดกรรมเสียที ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ยังอยู่ในห้วงทุกข์ และก็ดีใจกับผู้ที่หลุดพ้นจากทุกข์

สวัสดีค่ะทุกคน ขอขอบคุณในไมตรีจิตและความปรารถนาดีที่มีให้นะคะ ทุกคำแนะนำทุกคำพูดที่ให้กำลังใจ เป็นพลังที่จะทำให้มีชีวิตที่จะต่อสู้ต่อไปได้ดีมาก ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน หรือพูดคุยด้วย
จะมีความสุขมาก มีความรู้สึกว่ารักและคิดถึงทุกคนด้วยใจจริง ไม่ได้มาคุยด้วยเพราะว่ามีอุบัติเหตุ
นิดหน่อยค่ะ
ทุกวันนี้เราก็ทำเฉย ๆ ไม่พูดถึง ทำปกติ แต่ยังไม่มีอะไรดีขึ้น บางทีก็เหมือนกับดีบางทีก็ยิ่งแย่ลง เหมือนกลับยิ่งแย่ลงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะเค๊า ( สามี) ทำเป็นไม่สนใจ เราจะทำอะไรไปไหนเค๊าก็ไม่ถามไม่พูดถึง เวลาเค๊ากลับมาบ้านบางครั้งพอเข้าบ้านก็ทำเป็นโมโหเรื่องนั้นเรื่องนี้ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเรื่องอะไรเลย เช่น พอกินน้ำในตู้เย็นก็ปิดตู้เย็นกระแทก เดินผ่านโต๊ะเก้าอี้ก็ถีบบ้าง โยนไอ้โน่นโครม ไอ้นี่โครม พูดขึ้นมาลอยแบบว่าหาเรื่องไปในตัว ถ้ายิ่งเราไม่พูดก็ยิ่งทำหนักขึ้น เราเบื่อมากทุกวันนี้และเป็นอย่างนี้ทุกวัน ส่วนตัวเราเองคิดว่าความห่วงใยๆ ที่เคยมีให้กันมันคงหมดแล้ว เราจะพูดจะถามหรือไม่พูดไม่ถามก็เห็นเหมือนเดิม ด้วยหน้าที่การงานของเราไปไหนไม่ได้ต้องรับผิดชอบ แต่ของเค๊าไปไหนก็ได้ตอนนี้ก็สับสนอยู่เหมือนกัน ต้องใช้วิธีมองหน้าลูกแล้วนึกในใจว่าเราต้องอยู่เพื่อลูก ถ้าเราเป็นอะไรไปลูกต้องลำบากมากแน่ ๆ แล้วจะนึกถึงสิ่งที่เค๊าทำไม่ดีกับเราเสมอ ๆ วันหน้าจะมาคุยให้ฟังใหม่
แวะมาเติมมาให้กำลังใจกันหน่อยนะคะ
ขอบคุณทุก ๆ คน ทุก ๆ คำแนะนำค่ะ

เค้าอาจจะหงุดหงิดกับอาการเฉยของคุณมานิตาค่ะ เพราะผู้ชายเค้าเดาใจเราไม่ออก ก็เลยพาล แต่การเฉยเป็นการระงับความรุนแรง ไม่ต้องไปต่อปากต่อคำ เค้าจะหงุดหงิดหรือพาลแค่ไหน เราต้องใช้ "ขันติ" และ "เมตตา" กับการกระทำของเค้า เย็นให้ถึงที่สุด อภัยให้กับการกระทำของเค้า วันหนึ่งเค้าต้องคิดได้ค่ะ (แต่คนบางพวกอาจจะช้าหน่อย)

อย่าเราใจของเรา ไปคิดจนเราเกิดทุกข์ซะเอง ทำจิตใจเราให้สงบ สุขุม เข้าไว้นะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ

ขอบคุณทุกคนนะคะ คุณทักทาย คุณเพชรด้วยที่มาให้กำลังใจตอนนี้ก็พยายามทำตามที่คุณๆ
แนะนำ บางครั้งก็นึกเกรงใจอยู่เหมือนกันเพราะปัญหามันเหมือนพายเรือในอ่างน้ำ วนไปวนมา
กลัวว่าคุณ ๆ จะเบื่อ เพราะมันเป็นปัญหาที่ไม่รู้จบจริง ๆ สาเหตุก็เพราะเราคงยังไม่หมดเวรกรรมต่อกัน
สามีเราไม่ชอบทำบุญ ไม่ไปวัด แต่ตัวเราเองชอบทำบุญ แม้แต่เวลาดีกันเราชวนก็ไม่ยอมไป
แต่ทำไมเขาไม่เคยทุกข์ มีแต่ความสุขสบาย กิน เที่ยว งานไม่ต้องทำก็อยู่อย่างสบาย
ไม่เห็นเป็นอะไรเลย สงสัยเมื่อชาติก่อนเราคงติดหนี้เวรกรรมกันไว้ ชาตินี้ถึงได้ต้องมาเจอกัน
เราเหมือนคนใช้ของเขาจริง ๆ

หรือเป็นเพราะอะไรกันแน่ ช่วยตอบที

เหตุด้วยกับคุณทักทายทุกประการค่ะ สุขทุกข์อยู่ที่ใจ ใช่ใครทำ นะค่ะ ดิฉันและเพื่อนๆทุกคนในลานนี้ เป็นกำลังใจให้และพร้อมที่จะให้คำแนะนำค่ะ