ลองคิดมุมกลับดูสิคะ...

หากคุณ จขกท. พบ หนุ่มที่หล่อกว่า รวยกว่า ใหม่กว่า....

หมดทุกข์หมดโศกเร็วๆ นะคะ เด๋วก็เจอ...ใหม่กว่า ดีกว่า...ก็ได้ ใครจะรู้

ขอให้คิดว่านี่เป็นบุญของเราที่ทำให้ได้พบความจริงในตอนนี้ ไม่ต้องรอไปทุกข์ตอนร่วมหัวจมท้ายจนมีทายาทให้ต้องมาร่วมผจญอกุศลวิบากในอนาคตดังที่หลายๆท่านประสบพบเจออยู่นะครับ..

เสียใจวันนี้เพื่อดีใจวันหน้า ดีกว่าดีใจวันนี้แล้วทุกข์ปางตายในอนาคต..
เราทั้งหลาย ต่างเกิดมาคนเดียว เวลาตายก็ไปคนเดียวหาได้สามารถจูงใครไปด้วยไม่
ข้อที่เรายังพยายามรักษาความจำเก่าๆเพื่อเรียกความโศกมาเป็นเพื่อนนั้นจะเป็นประโยชน์อะไร?
คนที่เป็นมะเร็งก็ไม่เก็บเนื้อร้ายไว้เพื่อรักษาชีวิตไว้ฉันใด เราก็ควรโละทิ้งความหลังที่หมดไปแล้วเพื่อ"รักษาใจ"ของเราฉันนั้น..

สิ่งทั้งปวงไม่เที่ยง ถ้าเราคิดทวนกับความจริงข้อนี้ ทั้งพยายามดิ้นรนขวนขวายที่จะทำให้มันเที่ยงแท้แน่นอน ก็คงไม่ต่างจากคนที่พยายามไล่จับเงาของตนเองคงได้แต่เสียเวลาตายเปล่า..

เปลี่ยนวิกฤติมาเป็นโอกาสเสีย เวลานี้ได้เวลาคบกัลยาณมิตรเพื่อการได้สดับพระธรรมของพระผู้มีพระภาคเเล้ว นี่จะเป็นโอกาสที่อาจหาไม่ได้อีกในสังสารวัฏอันหาที่สุดไม่ได้ คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นปัจจัยสำคัญยิ่งต่อการเกิดปัญญาแก่เรา บุคคลย่อมสามารถล่วงทุกข์ได้ด้วยปัญญา นอกจากปัญญาแล้ว สิ่งอื่นๆไม่ใช่ฐานะที่จะพาใครพ้นทุกข์ได้จริง..

ในที่นี้มีกัลยาณชนมากมาย นับว่าคุณมีบุญพอควรที่ได้เข้ามาในลานแห่งนี้ครับ...ขอให้ล่วงพ้นทุกข์โดยเร็วครับ

๐๐๐เป็นกำลังใจให้ครับ๐๐๐

คิดให้น้อยๆในการคิดว่า"ใคร"ถูก... คิดให้มากๆในการคิดว่า"อะไร"คือสิ่งที่ถูก

เสียใจด้วยนะครับ

เข้าใจว่าคุณคงเจ็บปวดมาก แต่ขอให้อดทนไว้
เหตุการณ์เหล่านี้ กำลังจะค่อยๆ ดีขึ้น
ขอให้มั่นใจไว้นะครับ

สำหรับคุณ ผมเข้าใจว่าคุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว
น่าจะมีประสบการณ์ความรักมากกว่าหนึ่งครั้งแล้ว
วิธีทำใจหลังจากอกหัก ก็น่าจะรู้
น่าจะแก้ปัญหานี้ได้ด้วยตัวเอง
แต่ถ้ายังไม่รู้หรือต้องการให้ช่วย
ก็บอกนะครับ จะได้สอนให้ครับ

ตอนนี้อยู่คนเดียวไม่ได้เลย ออกไปหาเพื่อนไปคุยกับเพื่อน แต่ก็ช่วยได้ชั่วคราว พออยู่คนเดียวก็ร้องไห้ปางตาย ดิฉันโทรไปหาเขาแล้วบอกว่าช่วยด้วยจะทำอย่างไร ถึงจะหายจากอาการนี้ ดิฉันอยู่ไม่ได้นะถ้าขาดเขา เขาก็ด่ากลับมาว่า อยากไปตายที่ไหนก็ไปจะไปวัดไหนบอกด้วย..ดิฉันได้เล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนๆทุกคนร้องไห้สงสารดิฉันมากว่าทำไมถึงทำกับเราได้ เพราะเขารู้ว่าเราไม่เคยมีแฟนเขาเป็นแฟนคนแรกและรักยอมทุ่มเทเพื่อเขาทุกอย่าง แม้ตัวเองไม่มีเงินติดกระเป๋าซักบาท ดิฉันก็ไปหาหยิบยืมมาให้ใช้ พอเขาได้ดี ถีบหัวส่งดิฉันอย่างหมดเยื่อใย แม้แต่ความรู้สึกเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง เขายังไม่ให้ดิฉันเลยสักนิด....ทั้งๆที่เมื่อก่อน เราวางอนาคตที่จะแต่งงานกัน พ่อแม่ทุกฝ่ายรับรู้หมด เขาผิดดิฉันให้โอกาสเขาแก้ตัวเสมอ ไม่เคยมีคำว่าไม่ให้โอกาสไม่ให้อภัย แค่เขาโทรมาง้อครั้งเดียวดิฉันก็ให้อภัยตลอด..แต่ครั้งนี้ดิฉันไม่มีเขาแล้ว...คงหมดแล้วความรักความผูกพัน เราคงจบกันจริง ๆ

พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้แล้ว...การประสบสิ่งไม่รัก ก็เป็นทุกข์...การพลัดพรากจากสิ่งที่รัก ก็เป็นทุกข์.....
เมื่อเกิดมาแล้วทุกข์เหล่านั้นก็ต้องติดตามเหล่าสัตว์ทั้งหลายไป
เพราะอารมณ์ที่เหล่าสัตว์จะพึงต้องรับล้วนแล้วแต่มาจากเหตุเก่าที่ทำไว้แล้วทั้งสิ้น
หากกุศลเหตุในอดีตกำลังส่งผล บุคคลนั้นย่อมได้รับอารมณ์ที่ดีๆทั้งทางตาทางหูทางจมูก ลิ้น กาย
หากอกุศลเหตุในอดีตเขากำลังส่งผล ก็ย่อมเป็นเหตุให้บุคคลต้องต้อนรับอารมณ์ที่ไม่ดีทั้ง ๕ ทวารเหมือนกัน
ทีนี้ พวกเราทั้งหลายลงได้ยังต้องเกิดอยู่แล้วละก็ ก็ต้องทำกรรมทั้งดีทั้งชั่วไปนั่นแหละ แล้วแต่สถานการณ์
แต่โดยมากก็เป็นไปกับบาปนั่นแหละโดยมาก เพราะพวกเราชำนาญในบาป บุญนั้นไม่ทำก็ไม่เกิดเลย บาปนั้นไม่ต้องทำอะไรนั่งเฉยๆ เราก็ทำบาปที่เป็นไปกับความฟุ้งซ่าน เป็นกันอย่างนี้ ไม่สิ้นสุดเลย
ดังนั้น เราจะได้อารมณ์อะไร อย่างไร ก็ขึ้นอยู่กับเหตุเก่าทั้งสิ้น
เมื่อเข้าใจอย่างนี้ ใจที่จะร่ำร้องหาอารมณ์ที่ชอบใจนั้น จึงไม่ใช่ใจที่ฉลาดเพราะปรารภเอา"ผล" ไม่พิจารณา "เหตุ" ในสิ่งที่ตนไม่ได้ทำมา

ดังนั้นสัตว์โลกเมื่อเกิดมา ย่อมต้องร่ำไห้ เพราะความที่ไม่ได้ดั่งใจ ต้องพลัดพราก เป็นต้น
พึงทราบว่า นี้เป็นธรรมดา ธรรมชาติของโลก ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่หมุนไปหาความแตกดับทั้งนั้น
เขาไม่จากเป็น ก็ต้องจากตาย...มีไหมว่า อยู่ด้วยกันค้ำฟ้าได้ ไม่มีเลย...
เราท่านทั้งหลาย กลับร่ำร้องในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ อาลัย อาวรณ์ไม่เลิกรา
เอาใจที่ดีกลับมาหาตัวไม่ได้ เฝ้ากอดรัดใจที่เสียอยู่นั่นเอง

เรื่องของใจเป็นอย่างนั้น ใจฉลาด กับใจที่โง่เขลา....

อย่าบอกเลยว่า คุณรักคนๆนั้นเหลือเกิน ทุ่มเททุกอย่างตามที่รำพันมา เห็นได้ว่า ก็คุณนั้นรักตัวเองเหลือเกิน รักอย่างคนเห็นแก่ตัวด้วย.... " รักตัวเองมาก" จนอยากจะให้คนอื่นมา"รักตัว" เหมือนอย่างที่ตัวเองต้องการ ดังนั้น เมื่อคุณให้อะไรๆ"เขา"ไป คุณก็หวังที่จะได้การตอบแทน แม้เป็นเพียงแค่ความรักความเข้าใจและศรัทธาก็ยังดี..?

เห็นหรือไม่? ว่าคุณไม่ได้รักใครจริงสักหน่อย คุณรักตัวเอง แต่รักไม่เป็น
คนรักตัวเองนั้นเป็นเรื่องธรรมดา ...รักอื่นเสมอรักตนนั้น ไม่มี...
ปัญหาว่า รักตนเองนั่นแหละ แต่รักไม่เป็น เพราะใจไม่ฉลาด
จึงเขลาพอที่จะปล่อยให้ความสุขหรือความทุกข์ของตนเองนั้น ขึ้นอยู่กับคนอื่น ปัจจัยอื่นตลอดเวลา....

ถ้าเป็นไปอย่างนี้ ก็ต้องเป็นทุกข์ทั้งชาติ เพราะเพื่อน หรือคนอื่นๆนั้น เขามาเป็นอารมณ์ให้เราชื่นใจชั่วครู่ชั่วยาม ไม่นานเขาก็ก็ต้องจากไป ไม่จากเป็นก็จากตาย ใช่หรือไม่?
และบางทีเราก็เหลือเกิน เรียกร้องหาความรักจากคนอื่นมากมาย เสียจน "ตนเอง" และ"คนอื่น" เขาเป็นทุกข์เดือดร้อน ..เราก็ไม่เคยรู้เลย ไม่เคยนึกถึงด้วยซ้ำ...
เราจึงชื่อว่า เป็นคนทำร้ายตนเองและคนอื่นตลอดเวลา....
เขาเป็นทุกข์ เขาก็ต้องแก้ทุกข์ของเขา
เขาอยู่กับเรา เขาไม่มีความสุข เขาก็ต้องไปแสวงหาจากที่อื่น คนอื่น เป็นเรื่องธรรมดา
จะเอาอะไรในโลกนี้ไปยืนยัน บังคับให้คนอื่นมารักเรา ภักดีเราได้ตลอดเวลาเล่า?
ทีตัวเราเองยังไม่รักตัวเองเลย แต่เรากลับบังคับให้คนอื่นเขารักเรา ตลกไหม?
หากเรารักตัวเอง เราต้องไม่ทำตัวเองให้จมอยู่กับทุกข์อย่างนี้
ต้องรู้จักเหตุผล และพร้อมยอมรับทุกกรณี
เขาไม่รักเราแล้ว จะบังคับให้เขารักจะได้ที่ไหน?
การเฝ้าโหยหาเพราะเยื่อใยที่อาวรณ์ เพราะใจเราบังคับ อยากให้ได้ดั่งใจนั่นแหละ บีบใจเราเองเหลือเกิน เรื่องนี้ ขอโปรดได้กลับมารู้ตัวเถิด

เรื่องของใจ ไม่มีใครบังคับบัญชาได้ เพราะเขาเป็นอนัตตา...
คุณกลับจะทำเรื่องฝืนธรรมชาติ พยายามโดยไม่รู้ตัว หวังที่ให้เหมือนเดิม ขอให้เหมือนเดิม...
หากคุณคิดว่า คุณจะบังคับใจคนอื่นได้ ก็พึงบังคับใจตนเองให้ได้เสียก่อนเถิด...บังคับอย่าให้เขาเจ็บ อย่าให้เขาเศร้า อย่าให้เขาทุกข์...ลองดูหน่อยเป็นไรว่าจะบังคับได้ไหม?
ก็ใจของตัวเองยังบังคับไม่ได้เลย แต่กลับอาจเอื้อม อยากจะไปบังคับคนอื่น จะทำได้อย่างไรกันเล่า?
ลองคิดดูให้ดีๆเถิดหนอ...

ประโยชน์อะไรที่เฝ้าชะแง้แลหายกับวันคืนที่ล่วงไป อารมณ์ที่เป็นอดีตนั้นจบลงไปแล้ว ไม่มีวันหวนกลับหรอก..ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะในอดีตทำเหตุไว้ไม่ดี จึงต้องทุกข์ใจอย่างนี้ แล้ววันนี้หรือวันไหนๆ ก็ยังเพียรทำเหตุใหม่ที่ไม่ดีอีก ทำแล้วทำเล่า ทำเหมือนเดิมจนชำนาญ ยังโศกยังเศร้าเป็นไปกับโทสะเนืองๆ แต่เวลารับผลก็ไม่ยอมรับว่าทำไว้ไม่ดี
เวลาทำเหตุก็ทำ"เหตุเสีย" แต่เวลารับผล จะเลือกเอา"ผล" ที่ดี เรื่องนี้จะมีมาแต่ไหน?

ไม่มีอะไรเที่ยงหรอก รักได้ ก็เกลียดได้ เป็นธรรมดา เราเองทำปัจจัยให้เขารักเราดีพอหรือยัง?
เอาละดีแล้วที่เกิดเรื่องอย่างนี้ จะได้มีเวลากลับมาพิจารณาการกระทำของตนเองอย่างถี่ถ้วน
ต้องพร้อมที่จะรองรับวันใหม่ ใจใหม่ เพื่อนใหม่ได้แล้ว..
บางทีนะ อะไรที่ดีๆกำลังจะมาหาคุณอยู่แล้ว แต่เพราะ"ใจเสีย"ด้วยความ"เสียใจ" โอกาสที่ดีๆนั้นก็เป็นอันหลุดลอยไป เหตุใหม่เสียอีกแล้ว!

เขาไม่รักเรา เราก็ต้องรักตัวเอง ต้องเกื้อกูลร่างกายและจิตใจของตนเองให้ดีที่สุด คนฉลาดจะต้องทำอย่างนี้
ผลทั้งหลายย่อมตรงกับเหตุ ดังนั้น ถึงเวลาแล้วที่คุณจะต้องสร้างเหตุใหม่ อันได้แก่บุญทั้งหลายนั่นเทียว
ก็บุญนั้นนั่นแหละ ย่อมอุปการะให้คุณได้พบเจอคนที่มีใจบุญ มั่นคงกับท่านได้ ข้อสำคัญ ทำบุญให้ถูกบุญด้วยนะ..

ข้อแรก ยุติความทุกข์ความเศร้าโศกให้หมดไป ปรับพื้นที่ใจให้ผ่องใสเพื่อรองรับบุญที่จะเกิดขึ้น ดุจชาวนา ปรับพื้นที่ดิน กำจัดวัชพืช เพื่อรอวันหว่านเมล็ดพืชพันธ์ดีนั่นเทียว
หากที่ดินรกเรื้อ หรือใจเศร้าหมอง ก็ย่อมไม่อุปการะแก่บุญใหม่ เหตุใหม่ที่ดีให้เกิดขึ้นได้เลย
จึงหวังว่า นับแต่นี้ไป คุณจะเป็นคนใหม่ ที่มีใจฉลาด รู้จักรักตัวเอง ไม่ต้องพึ่งรักจากคนอื่น เพราะมี"เพื่อนที่แสนดี" คนใหม่ คือใจที่ฉลาดรู้จักคุณค่าของตัวเองนะครับ

เหตุการณ์มันพึ่งเกิดสดๆค่ะ แผลมันปริเลือดยังซึมๆ
ช่วงเวลานี้ทำอะไรไม่ได้ก็ไม่ต้องทำค่ะ
จะร้องไห้ก็ร้องไป ร้องปางตาย ปวดหัว กินไม่ได้นอนไม่หลับ
ก็มันบาดเจ็บนี่นา มันก็ต้องเป็นแบบนี้
จะตีโพยตีพาย พร่ำเพ้อไปก็เท่านั้น
ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากเราต้องช่วยตัวเอง
ตอนนี้เจ็บเจียนตาย โทรไปก็ถูกเค้ากรีดใจกลับมาซ้ำๆ
คุณเองคงพอเดาได้ว่าเหตุการณ์มันจะเป็นแบบไหน
แต่ก็เลือกโทรให้เค้ากรีดหัวใจกลับมา โทรก็เจ็บปวด ไม่โทรก็ทรมาน
แบบไหนที่จะเจ็บกว่ากัน แบบไหนคือหนทางที่ดีกว่าในตอนนี้
คุณเองรู้อยู่แล้วล่ะค่ะ อดทนบังคับตัวเองให้ได้นะคะ
ถ้าตัวเองยังบังคับได้ยาก ลองดูสิคะว่าจะให้คนอื่นเป็นไปตามที่เราต้องการนั้นยากยิ่งกว่าขนาดไหน
ร้องไห้ก็ร้องไป ลองสังเกตุดูสิคะว่าจะร้องไปได้นานแค่ไหน
วันนี้ 1 ชม. 2 ชม. วันนี้น้ำตาหยุดไปตอนไหน มันต้องมีหยุดบ้างแหละ

ผ่านมาได้ครั้งหนึ่งแล้วนี่คะ
ครั้งนี้ก็ต้องทำได้เช่นกัน

คุณอ๊อฟ สบายใจขึ้นบ้างแล้วฟังเพลงนี้สิครับ

"ช่างเขาเถอะนะหัวใจ"


http://www.imeem.com/people/my-kSlp/music/dldhotmy//

คุณแทนขวัญแกร็งขึ้นแล้วนะครับ เหมือนไม่ใช่คนเดิม

ขอบคุณค่ะ คุณกรัชกาย ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ ได้กำลังใจดีๆ จากที่นี่ และเพื่อนร่วมงาน พ่อแม่ ญาติพี่น้อง และที่สำคัญกำลังใจจากตัวเองค่ะ

ช่างเขาเถิด นะหัวใจเมื่อคน ที่เรารักใคร่ปันหัวใจ แบ่งให้ คนอื่นเขาไม่รักเรา
ก็เอารักของเรากลับคืนให้เขาไปหาคนอื่นตามชอบใจอย่าไปนึกถึง
ช่างเขาเถิด นะหัวใจเขาทำเราไว้อย่างไรเขาก็จะได้อย่างนั้นวันหนึ่ง
ข้าวเปลือกเมล็ดเดียวไก่มองว่างามสุดซึ้งพลอยสอยกระด้งทองหนึ่ง
ไม่พอดึงสะดุดหัวใจร้องไห้ไปเถิดถ้าร้องเพื่อล้างลูกตา
เพื่อหลับ แล้วตื่นขึ้นมาลูกตาจะได้สวยใส
แต่ถ้าร้องเพื่อให้เขามาอาลัยอายตัวเองบ้างนะใจ
เขาจะว่าได้ไม่มีน้ำยาช่างเขาเถอะ
ปล่อยเขาไปจงล้างขัดถูห้องใจ
ให้นวลใยผ่องใสดีกว่าเผื่อวันหน้ามี
คนดีๆ มาเยือนชายคาจะได้ไม่ต้องเห็นหน้า
ใครยื่นมาเกะกะหัวใจช่างเขาเถอะ
ปล่อยเขาไปจงล้างขัดถูห้องใจ
ให้นวลใยผ่องใสดีกว่าเผื่อวันหน้ามี
คนดีๆ มาเยือนชายคาจะได้ไม่ต้องเห็นหน้า
ใครยื่นมาเกะกะหัวใจ

เห็นใจนะคะคุณอ๊อฟ เป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณอายุยังน้อยยังมีโอกาสที่ดีรออยู่นะคะ
นับประสาอะไร ฉันอยู่กันมาร่วม 30 ปี ก็ยังมีปัญหา ให้คิดเสียว่าคุณเพียงแค่เริ่มต้น
ยังไม่แต่งงาน ยังไม่มีลูก คุณจะกลัวอะไร ถึงคุณจะเรียกร้องให้เขากลับมาอย่างไร คุณจะต้องเป็นฝ่ายง้องอนเขาตลอดเวลา รอรักคนที่เขารักเราดีกว่านะคะ พักผ่อนสักระยะแล้วคุณจะเป็นคนใหม่ที่
สดใสกว่าเดิม