ไม่ปฏิบัติกรรมฐานตามแนวที่มีแบบแผน จะบรรลุธรรมหรือไม่
หมายความถึงว่า
ไม่นั่งกรรมฐาน สมถะ วิปัสสนา เดินจงกรม ตามแบบแผนที่สำนักต่างๆสอนกัน
แต่ใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ
สำหรับบางคนทีดำเนินชีวิตอย่างมีสติ มีสมาธิ หรือ เอกัคคตาจิตจะบรรลุธรรมโดยปริยาย ได้หรือไม่

ขอร่วมสนทนากับพี่ชายด้วยคนนะครับ

ที่ว่า"แบบแผน" ถ้าไม่ถูก"หลัก"
ก็จอดไม่ต้องแจวเหมือนกันนะครับคุณพี่

ส่วนที่ทำ "แบบใหม่" ถ้าไม่ใช่หลักสติปัฏฐาน
ก็จอดไม่ต้องแจวแล้วฝังมันตรงนั้นเลย ไม่มีทางเหมือนกัน

พระท่านว่าทางไปนิพพานมีทางเดียวคือสายสติปัฏฐาน 4
ไม่มีทางอื่น


ผมว่าต้องแยกเป้นสองหัวข้อ
1. หลักปฏิบัติ
2. วิธีการปฏิบัติ


อุปมาเหมือนเราเดินป่า
หลักก็เหมือนดาวเหนือที่อยู่บนฟ้า
ส่วนวิธีปฏิบัติก็ตัวเราที่เดินดินบุกป่าอยู่
เราก้ต้องระหกระเหิรไปตามภูมิประเทศ (ยถากรรม)
บางทีก็ลื่น บางทีล้มหัวโน บางทีก็ต้องแหวกดงขวากดงหนาม
เส้นทางเดินของเรามันก็เลยคดเคี้ยวเลี้ยวลด
แต่ถ้าเงยหน้ามาดู"หลัก" เมื่อไหร่ เราก็จะเห็นทิศทาง เห็นเส้นตรง

จะหกคะเมนตีลังกายังไงก็ให้มันไปถูกทางทิศนี้ ก็ใช้ได้นะครับผมว่า

สำคัญตรงที่ว่า หาดาวเหนือให้เจอ จะได้จับทิศทางถูก
ถ้าไปเอาดาวอื่น แล้วไปเข้าใจว่าดาวเหนือ ก็จบข่าวเลย

แล้วถ้านอกจากจะผิดทางแล้ว + กับความทรนงตัวเองเกินไป
เชื่อมั่นตัวเองมากไป ประมาท ก็อันตรายเป็นทวีคูน

ได้ครับ บรรลุธรรมได้ แต่กาลเวลาอาจนาน
ใช้ชีวิตอย่างมีสติ มีสมาธิ หรือเอกัคคตาจิต ถ้าทำได้ดีแค่ไหน เวลาที่วนอยู่ในวัฏฏะก็สั้นตามเหตุ
ที่ทำได้ ทำแบบที่คุณกล่าวได้ดีมาก ก็สั้นลงมาก ทำได้ดีน้อย ก็สั้นลงน้อย

ผมเข้าใจว่า ที่เขาทำกรรมฐานกัน เพราะเขาพอใจที่จะให้สั้นลงที่สุด และ เข้าใจว่า ปฏิบัติแบบไม่เดิน
จงกรม ไม่นั่ง (ไม่ฝึกแบบทำนองนี้เลย) ทำได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ข้อนี้พิสูจน์ง่าย ลองไปวัดปฏิบัติ
ซัก ๗ วันครับ จะเห็นความแตกต่างของจิตเราเองเลย
พระพุทธองค์เองก็ทรงสนับสนุนให้พยายามหลุดพ้นจากวัฏฏะ ที่ทรงตรัสว่า
การบรรพชาดีหนอ ก็เพราะว่า บวชแล้วมีเวลาปฏิบัติตรงๆมากนั่นเอง

สรุปคือได้ตามกำลังที่ทำครับ

แบบนี้ ต้องแนวดูจิตของหลวงพ่อปราโมชย์คะ

ไปที่เวป google แล้วพิมพ์คำว่า ดูจิต

จะเจอคะ

เป็นแนวที่ใช้ชีวิตประจำวัน แต่ก็ปฎิบัติธรรมไปด้วยคะ

ลองเข้าไปดูและฟัง "การบรรลุธรรมของหลวงปู่สาวกโลกอุดร ธรรมปาโล" ดูซิครับ สวนกระแสหมดเลย

เจริญสติ....ดับสติ
วิปัสสนา....ฌาน
....................

ฟังธรรมที่นี่

http://www.4shared.com/account/dir/1913 ... html?rnd=2

เวปบอร์ด http://www.meeboard.com/list.asp?user=s ... &groupid=1

แล้วจะรู้เรื่องแบบแผนมากขึ้น...

ผมก็ปฏิบัติโดย

มีการก้าวเดิน(โพชฌงค์ 7) ไปตามทาง(มรรค 8)ที่บรรยายไว้ใน มหาจัตตรีสกสูตร

หลายคนในหมู่กลุ่มที่ปฏิบัติแนวนี้ ก็ได้ผลกันมาก ที่เห็นชัดเจนก็ละอบายมุขได้
หลายคนมีศีลเป็นปรกติในชีวิตประจำวันโดยไม่ต้องไปอราธนาศีล กันบ่อยๆ

ขอบพระคุณทุกท่านที่ร่วมสนทนาครับ



กระทู้นี้มีที่มาของความคิดว่า

มนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะชนชาติศาสนาใดก็ตามล้วนบรรลุธรรมได้โดยธรรมชาติ

แต่จะยากง่ายขึ้นอยู้กับปัจจัยที่ท่านกามโภคีท่านชาติสยามกล่าวมาครับ

ท่านkanaloveท่านมโนมยิทธิท่านwicก็กล่าวมาน่าสนใจ

ผมเชื่อลึกๆว่า

ท่านที่มีบารมีสะสมเอาไว้ในชาติปางก่อนหากชาตินี้ถึงวาระบรรลุธรรมแล้วจักได้บรรลุธรรมแน่นอน

ถึงแม้ท่านจะตั้งอยู่ในสถานะใดๆก็ตาม

ท่านเหล่านั้น

แม้แต่กิจวัตรประจำวันหรือการงานของท่านจะกำกับด้วยสมาธิ

และเจริญสมาธิขึ้นเรื่อยๆจนถึงขั้นสุงสุด

และแน่นอน

ก็จะเป็นแนวทางที่ถูกด้วยครับ

จะไม่ต่างไปจากการปฏิบัติกรรมฐานจากสำนักต่างๆที่เป็นสำนักสัมมาปฏิปทา


อีกประการหนึ่ง

มีคำกล่าวที่ว่า

หากใครบรรลุธรรมแล้วต้องห้ามบอกผู้อื่นเพราะจะทำให้เสื่อม

ข้อนี้น่าจะไม่จริงครับ

เพียงแต่บอกแล้วไม่มีใครเชื่อเท่านั้นเองครับ


ประการที่สอง

ผู้ที่บรรลุธรรมด้วยวิธีการทางธรรมชาตินี้แล้วจะเกิดวิปัสสนูกิเลสหรือไม่

ต้องเกิดแน่นอนครับ

วิปัสสนูกิเลสเป็นหลักกิโลเมตรของการบรรลุธรรมครับ

อย่าอ้อมอย่าหนี

มีทางเดียวคือค่อยๆรู้เองว่าอะไรคือวิปัสสนูกิเลส

ที่เรียกว่าวิปัสสนูกิเลสไม่มีข้อจำกัดตายตัวว่าเป็นอย่างไร

แค่เกิดปริญญาว่าตนบรรลุโสดาบันกิเลสนั้นก็เกิดแล้ว

ปริญญาที่กล่าวถึงต้องวิปัสสนาหรือโยนิโสมนสิการ จึงเกิดครับ


จึงเกิดประเด็นขึ้นมาว่า

โสดาบันยังติดวิปัสสนูกิเลสครับ


ผมเรียนธรรมมาน้อย รู้มาน้อย เขียนหนังสือไม่ค่อยน่าอ่าน เขียนเอาจากความ

คิด ไม่ถือตัวว่าเป็นความคิดที่ถูกต้อง แต่ต้องการสนทนาให้เกิดความกว้างในวงสนทนา ผิดพลาด

ทุกท่านโปรดอภัย

สวัสดีครับ คุณ mes

ธรรมที่คุณ mes พูดถึง ได้แก่ ธรรม ระดับใด ยังไงครับ เพราะคำนี้กว้างมากๆ
พอจะจำกัดความหมาย "บรรลุธรรม" ที่ว่าเนีย ให้เห็นเค้าความสักหน่อยก็ดีครับ

ด้วยความรู้ที่ยังไม่มากพอ แต่เท่าที่ดูในพระไตรปิฎกและคัมภีร์ต่างๆ
บางบทบางตอนไม่ได้บอกตรงๆ แต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่า เว้นพระอรหันต์เท่านั้น
ที่ละวิปัสสนูปกิเลสได้
ในพระโสดาบันนั้น ยังมากด้วยวิปัสสนูปกิเลสครับ ลองคิดนะครับ กิเลสหยาบๆบางอย่างยังละไม่ได้เลย
นางวิสาขาเองก็ลูกหลานมากมาย ในมหาปรินิพพานสูตรเอง ยังมีบรรยายว่า พระอริยะชั้นโสดาบัน
ร้องไห้คร่ำครวญเมื่อคราวที่พระพุทธองค์ปรินิพพาน เช่นพระอานนท์เถระเป็นต้น ผมอ่านไปอ่านมา
ทำให้เข้าใจอย่างหนึ่งว่า เราจะว่าใครต้องระวังมาก ยิ่งคนปฏิบัติธรรมด้วยแล้ว ชั้นภูมิโสดาบันหรือ
สกิทาคามีนี้ คล้ายคนธรรมดามาก หยาบๆท่านละได้ แต่ละเอียดจริงๆท่านยังละไม่ได้ เลยทำให้คล้ายคน
ธรรมดา เช่น คนที่สงบเสงี่ยมเจียมตัวดีและปฏิบัติธรรม มองยากว่าภูมิธรรมเขาถึงไหน ข้อนี้อันตราย
เผลอไปว่า ถ้าเขาเป็นอริยภูมิก็เข้าอริยูปวาทันตรายเลย ชาตินี้ห้ามมรรคผลไปอีก ทางที่ดี ดูนานๆ
ดูดีๆ หาหลักวินิฉัยให้แน่ก่อน จะพูดจาก็กลางๆไว้ก่อน พ้นอันตรายได้เอง


คนที่เรียนมาน้อย ถ้าเข้าใจ แม้ภาษาที่ใช้ไม่ตรงปริยัติ แต่คนอ่าน ถ้าเรียนรู้มาจะเข้าใจเองครับ
อยู่ที่คนอ่านด้วย เช่น ในเวลาปฏิบัติ อาจารย์ถามว่า อะไรเดิน พอเราตอบว่าขาเดิน ท่านถามอะไรรู้
เราตอบว่า ใจรู้ ท่านถามว่าได้ยินเสียงไหม(เคาะโต๊ะ) เราตอบว่าได้ยิน ท่านถามต่อว่าอะไรได้ยิน
เราตอบไปว่า หูได้ยิน ท่านถามว่าถ้าไม่มีจิตหรือใจจะได้ยินไหม เราตอบว่า ไม่ได้ยิน
แค่นี้เอง ครูอาจารย์สรุปว่า รู้จักรูปนามแล้ว
ครูอาจารย์เข้าใจในภาษาเราแม้ไม่ตรงกับภาษาปริยัติครับ บางทีเราเข้าใจถูกแล้ว แต่ภาษาพางงไปเอง

07

ตอบคำถามของคุณ ต้องตอบเป็นอย่างๆ เพราะข้อสงสัยของคุณ มันค้านก้นเอง ในข้อสุดท้าย เพราะที่คุณว่า ไม่ปฏิบัติกรรมฐานตามแนวที่มีแบบแผน จะบรรลุธรรมหรือไม่ แต่คุณดันบอกว่า บางคนที่ดำเนินชีวิตอย่างมีสติ มีสมาธิ หรือเอกัคคตาจิต จะบรรลุธรรม โดยปริยาย ได้หรือไม่
ในข้อสงสัยข้อสุดท้ายทีคุณถามนั้น มันก็คือ การปฏิบัติตามแนวที่มีแบบแผน รูปแบบหนึ่ง เหมือนกันขอรับ ดังนั้น คำตอบ ก็คือ ถ้าคุณไม่มีความรู้ ไม่ได้คิดพิจารณา ในความรู้เหล่านั้น (ความรู้ในที่นี้ หมายถึง หลักธรรม ทั้งหลายที่มีอยู่) หรือมีความรู้ แต่ไม่ได้ปฏิบัติตามความรู้นั้นๆ คุณ หรือ ใคร หรือผู้ใดก็ตาม ก็ไม่มีวัน บรรลุธรรมใดใด ขอรับ

ถ้าคุณยังสงสัยในคำตอบของข้าพเจ้า คุณก็ลองพิจารณา หน้าที่การงานของคุณที่คุณทำอยู่ทุกชนิด ว่า คุณต้องอาศัยความรู้ (หลักธรรม) พิจารณาความรู้ ประพฤติปฏิบัติตามความรู้ในหน้าที่การงานนั้นๆ หรือไม่ ถ้าคุณไม่ีมีความรู้ ในหน้่าที่การงานนั้นๆ คุณจะทำงานเหล่านั้นได้หรือไม่ เหมือนกัน ขอรับ

ท่านกรัชกาย





ผมหมายถึงสำเร็จหลุดพ้นจากอาสวะเป้นพระอรหันต์เลยครับ

และุถ้า คุณ mes ไปโรงเรียน แต่ไม่ทำตามระเบียบของโรงเรียน จะเรียนจบไหมครับ

เรียนทางอินเตอร์เน็ต หรือ กสท. สิครับ

ไม่ต้องมีระเบียบอะไรมาก จบเหมือนกัน

แต่ ต้องมีปัญญาเฉียบคมหน่อยน่ะ จึงจะจบได้

ประเด็น มันอยู่ตรงคำว่า"แบบแผน"นี้ละครับ มันครอบคลุม แค่ไหน?






ถ้า แบบแผนหมายถึง อริยมรรคที่มีองค์แปด-สติปัฏฐานสี่ ... ก็บอกได้เลยว่า จำเป็น ต้องมี.

เพราะ พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ในมหาปรินิพพานสูตร ว่า ในศาสนาอื่น(นอกอริยมรรค)ย่อมว่างเว้นจากสมณะผู้รู้ทั่วถึง แม้น สมณะที่ ๑ ...๒...๓...๔

พียงแต่ รูปแบบนั้นมีหลากหลาย "ตามจริตนิสัย และ ในสมัยที่ควร"

เพราะ พอมาดูแต่ละคน ต่างก็มีจริตนิสัย เหตุปัจจัยพื้นฐานต่างกันไปอีก ...แบบแผน ที่ว่า มี เลยไม่ค่อยจะชัดเจนอีก
เพราะ นานาสังวาส นานาจิตตัง

และ บางแบบแผนที่เราว่าเป็นแบบแผนนั้น พระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้สอนเอาไว้เสียด้วยซ้ำ
อาจารย์รุ่นหลังประมวลกันขึ้นมาเอง





แม้นแต่ วิธีการที่เรียกว่า ไม่เป็นแบบแผน.... ดูดีๆ มันก็มีแบบแผน
ยกตัวอย่าง เช่น การเจริญสติในชีวิตประจำวัน ทำความรู้สึกตัวในการยืน เดิน นั่น นอน ดื่ม กิน พูด คิด.... เรามักจะเรียกในลักษณะนี้ ว่า ไม่เป็นแบบแผน หรือ ไม่เป็นตามรูปแบบ

แต่ ความจริง ลองดูใน สัมปชัญญะบรรพ กายานุปัสสนาสติปัฏฐานดูสิครับ... ก็คือ สิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้เช่นกัน นั่นก็คือ สิ่งที่เราท่านในปัจจุบัน เรียกกันว่า ไม่เป็นแบบแผน

ว่าด้วยธรรมที่ควรใส่ใจโดยแยบคาย
viewtopic.php?f=7&t=25124

ว่าด้วยการรู้เห็นที่ทำให้สิ้นอาสวะ
viewtopic.php?f=7&t=25125