เดี๋ยวนี้ไม่ว่าจะหันไปทางไหน
จะพบกระแสอันหนึ่งที่มาแรงมาก
คือการ "ตัดกรรม"

ซึ่งก็อาจจะใช้สำนวนหลากหลาย เพื่อสร้าง brand ของตนให้แตกต่าง
แต่โดยหลักแล้วคือการแสดงตนว่าตัวเองนั้นเป็นผู้ที่สามารถจะตัดกรรมเวรให้ผู้อื่นได้
ตั้งตนเป็นผู้พยากรณ์กรรม สามารถจะบอกได้ว่ากรรมที่ทำอยู่นี้ มาจากไหน ทำอะไรไว้

แล้วก็ Advance กว่าพระพุทธเจ้าอีก ด้วยการเสนอวิธีกำจัดกรรมเหล่านั้นให้
เรียกว่าเป็นชาวพุทธที่ไม่เห็นหัวพระพุทธเจ้ากันแล้ว เป็น"ข้าพเจ้าว่า" ไม่ใช่"พระพุทธเจ้าว่า"


เจอคนรู้จักไปซื้อมาอ่าน ก็ได้แต่ปลง
เอาหนังสือดีๆไปแก้ ไปให้อ่าน ก็ไม่อ่าน

มันก็ยากที่จะไปทำให้คนเข้าใจอะไรในเวลาอันสั้น
แล้วยิ่งไม่สามารถจะสู้ความหวือหวาน่าสนุก sensational ของเรื่องพวกนี้

ได้แต่....เฮ้อ....แล้วก็เจริญสติรู้เท่าทันสภาวะ...เฮ้อ...กันต่อไป

เห็นด้วยกับคุณพระเอก
อีกคำที่กำลังฮิต ก็ "ออกกรรม"
อันนี้ก็น่าสนใจ...ไม่น้อย





ข้าพเจ้า (มัทนา ณ หิมะวัน) ว่า....

เป็นเพราะเขาเกรงข้อหา
"กล่าวตู่" พระพุทธองค์รึเปล่าท่าน !?
ก็เลยใช้คำนี้ "ข้าพเจ้าว่า"...
ผิดถูกก็แล้วแต่วิจารณญาณของผู้ฟังไงเจ้าคะ

ถ้าไฟกำลังไหม้..อยู่บนหัว..ทำอะไรได้ก็ทำทันที..ผิดถูก..ยังงัยค่อยว่ากัน

ก็คนกำลังร้อน..อะไรที่คิดว่ามันเย็น..การวิ่งหา..เป็นธรรมดานะครับ

ก็ได้แต่ปลง และภาวนาให้เขาได้มองเห็นธรรม แรก ๆ ก็เคยคิดเข้าไปช่วย แต่เมื่อหันกลับมามองตนเองแล้วได้คิดว่า เรื่องของเราก็ยังทำไม่สำเร็จ ก็เลยได้แต่ปลง "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ฯ

ครับอีกคำที่มาแรง"สแกนกรรม''ใช้คำทันสมัยเสียด้วย

ตัดกรรมถูแล้วค่ะ ตัดหมดยิ่งดีเลย

คนที่จะรู้ว่ากรรมคืออะไร มีผลยังไงกับเรา มีแต่คนที่มีปัญญาธรรมค่ะ มีปัญญาโดยการถือศีล ทำสมาธิ และรอปัญญาธรรมเกิด

เมื่อรู้กรรมก็รู้วิธีตัดกรรมค่ะ คนที่เอามาอ้างก็แล้วแต่เจตนา เจตนาดีบริสุทธิ์ เขาจะเขียนจะพูดอะไรก็ได้ที่เป็นการจะทำให้คนอื่นเข้าใจ ไม่ยึดติดกับวลี "พระพุทธเจ้าว่า" แต่จะยึดว่า พระพุทธเจ้าทรงมีเมตตาเผยแพร่ไว้ในหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ ทำตามแล้วก็รู้เองไม่ต้องพึ่งคนอื่นหรือหนังสือเลย

ศีล สมาธิ ปัญญา แค่นั้นจริงๆค่ะ

ดูรายการตีสิบ เรื่อง สเเกนกรรม ก็สงสัยว่า พอรายการออกไปก็มีหนังสือวางขายเลย เป็นแผนการทางตลาดแน่ๆเลย เรื่องมีดหมอ ก็เหมือนกัน พอออกรายการ ก็มีหนังสือวางขายเลย โดยส่วนตัว คิดว่าการตัดกรรรม ก็คือการเอาความดีในปัจจุบันไปต้านกรรมชั่วในอดีต อย่าง ในสมัยพุทธกาล มีหญิงเป็นโรคผิวหนัง เพราะได้ทำกรรมชั่วในอดีตชาติ พอได้ ทำกรรมดีขึ้นมา โรคผิวหนัง ก็กลับหายได้ หรือ อย่าง มีคนนึง เป็นนิ่ว นั่งสมาธิวิปัสสนา แล้วสามารถสลายนิ่วออกจากร่างกายได้ ในแง่นี้ การตัดกรรม จึงสามารถทำได้