21713.>>..สลัดทุกข์...>>

ปลายฟ้า...ค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=rJ0S_DLRTz8&NR=1

วังน้ำวน..............

ได้ยินเสียงสายฝนหล่นลาในคืนหนาว
พร่างสายพราวรับระทมตรมครวญคร่ำ
มากมนุษย์เวียนว่ายวิบากกรรม
ระทมร่ำรับผัสสะทุกข์ ยากหยุดใจ

ลองคิดใหม่ดีไหมเล่าที่รัก
งดงามนักเกิดมาพบพระรัตนตรัยไสว
มาเรียนรู้เพาะบ่มอัญมณีใจ
เพียรพาไปสู่ทางสายว่างกระจ่างงาม

ไม่มีตัวไม่มีตนไม่มีทุกข์
ใครร้ายรุกสร้างเศร้าเฝ้าเหยียดหยาม
ดั่งบัวบานชูช่อยังงดงาม
คือนิยามงามเหนือโลกสิ้นโศกใด

เห็นทุกข์จากการพลัดพรากจากสิ่งรัก
ซึ้งประจักษ์ทางธรรมอันไสว
สลัดทุกข์สลัดเศร้าเหน็บหนาวใจ
สว่างใจลาทางสายโศกโลกมายา..นิรันดร์..!

พุดพัดชา

walaiporn

I know there's something in the wake of your smile.
I get a notion from the look in your eyes, yea.
You've built a love but that love falls apart.
Your little piece of heaven turns too dark.

Listen to your heart
When he's calling for you.
Listen to your heart
Theres nothing else you can do.
I don't know where youre going
And I don't know why,
But listen to your heart
Before you tell him goodbye.

Sometimes you wonder if this fight is worthwhile.
The precious moments are all lost in the tide, yea.
They're swept away and nothing is what is seems,
The feeling of belonging to your dreams.

And there are voices
That want to be heard.
So much to mention
But you cant find the words.
The scent of magic,
The beauty thats been
When love was wilder than the wind.

ฉันรู้ว่ามีอะไรบางอย่างในรอยยิ้มของเธอ
ฉันรู้สึกได้จากสายตาของเธอ
เธอสร้างความรักขึ้นมาแต่รักนั้นได้พังทลายลงไป
สวรรค์น้อยๆของเธอกลายเป็นอับแสง

ฟังหัวใจของเธอสิ
เวลาที่เขาส่งเสียงเรียกเธอ
ฟังหัวใจของเธอสิ
ไม่มีอย่างอื่นที่เธอทำได้
ฉันไม่รู้ว่าเธอจะไปที่ไหน
แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไม
แต่ฟังหัวใจของเธอสิ
ก่อนที่จะบอกเขาว่าลาก่อน

บางครั้งเธอก็สงสัยว่าที่ทะเลาะกันนั้นมีประโยชน์ตรงไหน
ช่วงเวลาที่มีค่าสูญหายไปดั่งคลื่นซัดหาดทราย
มันถูกพัดพาไปแล้วทุกสิ่งก็ไม่เหมือนเดิม
ความรู้สึกที่เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของความฝันของเธอ

และมันก็มีเสียงร้อง
ที่อยากจะถูกได้ยิน
มีมากมายให้เอ่ยถึง
แต่เธอหาคำพูดไม่เจอ
กลิ่นจางๆของเวทมนต์
ความงามที่เคยเป็น
ยามเมื่อความรักยังไร้การควบคุมยิ่งกว่าสายลม

http://chrisk69.exteen.com/20090509/eng ... rt-8211-lo

COMA!

หวัดดีจ๊ะ...ป้าเข้ามาที่ไรก็อดยิ้มอิ่มใจ..ในมิตรภาพของสองสาวกัลยาณมิตร....สาธุค่ะ...

ความทรงจำระหว่างเพื่อน
คอยย้ำเตือนในใจอยู่เสมอ
แม้ห่างไกลเพียงใดยังมาพบเจอ
ยังค่อยย้ำเตือนเสมอว่า"ทั้งสอง"คือเพื่อนเกลอ
แม้วันเวลาจะผ่านไป.......
แต่มิตรภาพสองเธอไม่ห่างหาย
เธอมีกัน...ฟ้ากับน้ำอยู่เคียงกัน
ความเป็นเพื่อนของเธอคงไม่เลือนหายไปตามกาลเวลา

.... ดั่งปลารักน้ำ..ฟ้ารักดวงตะวัน........

walaiporn

ตั้งแต่ครั้ง ที่เราจากกัน แสนไกล
เหตุและผล มากมาย ไม่เคยสำคัญ
เท่ากับความรู้สึก ที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ

แต่ละครั้งที่เราผ่านมาพบกัน
อาจบังเอิญได้ยินข่าวคราวของเธอ
นั่นคือความรู้สึกที่ดีที่ฉันคอยอยู่เสมอ

ขอบฟ้าที่เรานั่งมองคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

หยิบเอาภาพที่เรากอดคอด้วยกัน
ได้แต่ยิ้มกับมันด้วยความชื่นใจ
และก็ยังเสียดายกับการสูญเสียเธออยู่เรื่อยมา
ได้ยินเสียงบทเพลงที่เธอชอบฟัง
และทุกครั้งก็ยังแอบมีน้ำตา
ยิ่งเวลารู้สึกไม่มีไม่เหลือใครอยู่ตรงนี้

ขอบฟ้าที่เรานั่งมองคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

ขอบฟ้าที่เรานั่งมองคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

และจะคิดถึงเธอตลอดไป

http://www.imeem.com/people/gpmmsj/musi ... y/yarinda/

ขอบคุณค่ะคุณป้าCOMA! ... :b8:

ค่ะ น้ำ+ฟ้า

walaiporn

Another day has gone
มันเป็นเพียงแค่อีกวันที่ผ่านพ้นไป
I'm still all alone
ฉันนั้นก็ยังโดดเดี่ยวอยู่เช่นเคย
How could this be
สิ่งที่ทำให้เป็นเช่นนี้
You're not here with me
เพราะคุณไม่ได้อยู่เคียงข้างฉัน
You never said goodbye
คุณไม่เคยที่จะพูดคำว่า ลาก่อน
Someone tell me why
ใครบางคนได้บอกฉันว่า
Did you have to go
ทำไมเธอถึงต้องจากฉันไป
And leave my world so cold
และทิ้งให้ฉันอยู่ในโลกที่อ้างว้างและเงียบเหงา

Everyday I sit and ask myself
ทุกๆวันฉันนั่งถามตัวเอง
How did love slip away
ทำไมความรักนั้นถึงต้องผ่านพ้นไป
Something whispers in my ear and says
บางอย่างก็ได้กระซิบกับฉันว่า
That you are not alone
คุณไม่ได้อยู่ตามลำพัง
For I am here with you
เพราะฉันนั้นอยู่ที่แห่งนี้กับคุณ

Though you're far away
ถึงแม้คุณจะอยู่ไกลแสนไกล
I am here to stay
ฉันก็จะเฝ้ารอเธออยู่เสมอ

You are not alone
คุณไม่ได้อยู่ตามลำพัง
I am here with you
ฉันอยู่เคียงข้างคุณเสมอ
Though we're far apart
ถึงแม้เราจะห่างกันแสนไกล
You're always in my heart
คุณก็จะอยู่ในใจของฉันเสมอ
You are not alone
คุณไม่ได้อยู่ตามลำพัง

All alone
ทุกความโดดเดี่ยว
Why, oh
ทำไมกันนะ

Just the other night
ที่ทำให้คืนนี้
I thought I heard you cry

ฉันได้ยินเสียงคุณร้องไห้
Asking me to come
เสียงที่ชักชวนให้ฉัน
And hold you in my arms
อยากโอบกอดคุณไว้ในอ้อมแขนของฉัน
I can hear your prayers
ฉันได้ยินเสียงภาวนาของคุณ
Your burdens I will bear
ภาระหน้าที่ของคุณฉันจะรับมันไว้
But first I need your hand
ขอเพียงคุณยื่นมือมาที่ฉัน
So forever can begin
แล้วความนิรันดร์จะเริ่มต้นนับจากนี้ไป

Everyday I sit and ask myself
ทุกๆวันฉันนั่งถามตัวเอง
How did love slip away
ทำไมความรักนั้นถึงต้องผ่านพ้นไป
Something whispers in my ear and says
บางอย่างก็ได้กระซิบกับฉันว่า
That you are not alone
คุณไม่ได้อยู่ตามลำพัง
For I am here with you
เพราะฉันนั้นอยู่ที่แห่งนี้กับคุณ

Though you're far away
ถึงแม้คุณจะอยู่ห่างไกล
I am here to stay
ฉันก็จะเฝ้ารอเธออยู่เสมอ

You are not alone
คุณไม่ได้อยู่ตามลำพัง
I am here with you
ฉันอยู่เคียงข้างคุณเสมอ
Though we're far apart
ถึงแม้เราจะไกลห่างจากกัน
You're always in my heart
คุณก็จะอยู่ในใจของฉันเสมอ
You are not alone
คุณไม่ได้อยู่ตามลำพัง

http://www.imeem.com/manamitoshie/music ... not-alone/

สำหรับทุกๆคนเพื่อนร่วมชะตากรรม :b53:

ปลายฟ้า...ค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=6e9Ufzz6 ... L&index=21

เม็ดทรายในสายลม........

ลมเย็นเคลื่อนเลื่อนผ่านกายมิวายหนาว
แสนนานยาวราวจะสิ้นดินฟ้ากว้าง
ทอดสายตาหาความจริงยิ่งเปล่าทาง
ไร้กายร่างพรางเงาเฝ้าเมียงมอง

ทะเลหมอกระลอกใกล้ในสายลม
ค่อยไหลพรมผสมหนาวคราวพัดต้อง
มืดสลัวมัวหม่นสิ้นพื้นดินครอง
ลอยละล่องทั่วท้องนาป่าพงไพร

จนอาทิตย์สถิตฟ้าบนอากาศ
สีพลัดวาดพาดให้ขาวคราวหมอกไหล
สิ้นเหลืองแดงแต่งฟ้ามาทันใด
บริสุทธิ์สุดสดใสในตะวัน

อาทิตย์ขาวราวตะวันที่ผันส่อง
ยามเมื่อมองดังจ้องฟ้าราตรีผัน
หากเวลาทิวาใหม่ไร้ดวงจันทร์
ใช่สายัญที่ผันเปลี่ยนหมุนเวียนกาล

ลมเย็นเคลื่อนเลื่อนค่อยค่อยหมอกลอยลับ
หวนคืนกลับปรับท้องฟ้าคราหมุนผ่าน
คืนตะวันอันจ้าแจ่มแต่งแต้มตาม
ฟ้าสีครามยามแสงจ้าฟ้าเช่นเคย

เพชรพรรณราย

ปลาทองขี้ลืม

สวัสดีค่ะคุณปลายฟ้า
เพิ่งได้เข้ามาเป็นสมาชิกของที่นี่

เมื่อวานนี้ อ่านกระทู้ที่ชื่อว่า ชีวิต...มักเป็นเช่นนี้หนอ ครบทุกหน้า
มาวันนี้ ได้อ่านกระทู้นี้มาจนหน้านี้แล้ว
และคงสามารถอ่านได้ทุกวัน แต่คุณปลายฟ้าต้องตั้งกระทู้ไม่ทันปลาทองอ่านแน่ๆ

ได้ขออนุญาตคุณปลายฟ้าไว้ในหน้าแนะนำตัวไปแล้ว ขอนำบทกลอนและรูปภาพสวยๆไปเติมไว้ใน Blog ปลาทอง เก็บไว้อ่านเอง และให้เพื่อนๆ กลุ่มเล็กๆ ได้อ่านด้วย หวังว่าเพื่อนๆ จะอิ่มอุ่นละมุนเหมือนที่ปลาทองรู้สึก

ตอนนี้มีพี่สาวคนหนึ่งที่ทำงาน เธอได้รับภาระที่หนัก เพราะได้รับความไว้วางใจสูง และเป็นคนทุ่มเท จริงใจ แต่ดูเหมือนเธอจะท้อถอย คนใต้บังคับบัญชาต่างจับคู่ทะเลาะกันหลายคู่ ให้เธอต้องแก้ปัญหาไม่เว้นวัน ไม่มีสมองไปคิดจะพัฒนางาน ล่าสุดเธอใช้ประโยคที่ว่า "ฉันร้องไห้เพื่อให้ทุกคนหยุดทะเลาะกัน แล้วหันมามองฉันคนเดียว" เข้าใจว่าคงแทนความรู้สึกบางอย่างที่อัดอั้น

ประโยคนี้ทำให้คนอ่อนไหวอย่างปลาทอง อยากเข้าไปกอดเธอไว้แน่นๆ แต่ที่ทำได้เพียงมองอยู่ห่างๆ รู้สึกว่าคำที่ปลอบประโลมไปไม่สามารถทำให้อะไรดีขึ้นเลย แล้วตัวเราเองปลอบโยนใครไม่เก่ง หนักเข้า คนฟังอาจแย่ลง

กำลังมองหาข้อความในกระทู้ของคุณปลายฟ้าที่จะส่งไปเป็นกำลังใจให้เธออยู่ค่ะ

ปลายฟ้า...ค่ะ

ปลาทองขี้ลืม เขียน:

สวัสดีค่ะคุณปลายฟ้า
เพิ่งได้เข้ามาเป็นสมาชิกของที่นี่

เมื่อวานนี้ อ่านกระทู้ที่ชื่อว่า ชีวิต...มักเป็นเช่นนี้หนอ ครบทุกหน้า
มาวันนี้ ได้อ่านกระทู้นี้มาจนหน้านี้แล้ว
และคงสามารถอ่านได้ทุกวัน แต่คุณปลายฟ้าต้องตั้งกระทู้ไม่ทันปลาทองอ่านแน่ๆ

ได้ขออนุญาตคุณปลายฟ้าไว้ในหน้าแนะนำตัวไปแล้ว ขอนำบทกลอนและรูปภาพสวยๆไปเติมไว้ใน Blog ปลาทอง เก็บไว้อ่านเอง และให้เพื่อนๆ กลุ่มเล็กๆ ได้อ่านด้วย หวังว่าเพื่อนๆ จะอิ่มอุ่นละมุนเหมือนที่ปลาทองรู้สึก

ตอนนี้มีพี่สาวคนหนึ่งที่ทำงาน เธอได้รับภาระที่หนัก เพราะได้รับความไว้วางใจสูง และเป็นคนทุ่มเท จริงใจ แต่ดูเหมือนเธอจะท้อถอย คนใต้บังคับบัญชาต่างจับคู่ทะเลาะกันหลายคู่ ให้เธอต้องแก้ปัญหาไม่เว้นวัน ไม่มีสมองไปคิดจะพัฒนางาน ล่าสุดเธอใช้ประโยคที่ว่า "ฉันร้องไห้เพื่อให้ทุกคนหยุดทะเลาะกัน แล้วหันมามองฉันคนเดียว" เข้าใจว่าคงแทนความรู้สึกบางอย่างที่อัดอั้น

ประโยคนี้ทำให้คนอ่อนไหวอย่างปลาทอง อยากเข้าไปกอดเธอไว้แน่นๆ แต่ที่ทำได้เพียงมองอยู่ห่างๆ รู้สึกว่าคำที่ปลอบประโลมไปไม่สามารถทำให้อะไรดีขึ้นเลย แล้วตัวเราเองปลอบโยนใครไม่เก่ง หนักเข้า คนฟังอาจแย่ลง

กำลังมองหาข้อความในกระทู้ของคุณปลายฟ้า ที่จะส่งไปเป็นกำลังใจให้เธออยู่ค่ะ

ด้วยความยินดี...และยินดีต้อนรับ...ค่ะ...
คุณปลาทอง..ลองอ่านไปเรื่อยๆนะค่ะ..คงมีบางบทตอนที่ตรงใจคุณบ้าง..
ปลายฟ้าลงไว้หลายที่ ความรัก..พลัดพราก-กวีธรรม-นานาสาระ....ลองพิจารณาดูนะค่ะ....

เหนื่อยหน่อยนะ.../somebody...

ทุกทุกวันผันผ่านยาวนานนัก
ไม่รู้จักปลายทางอยู่แห่งไหน
สิ่งที่ทำเพียงแค่ได้ปลอบใจ
ตัวเองให้มุ่งมั่นไปในทางเดิน

ทางข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง
ใครคนหนึ่งอาจท้อแท้แลห่างเหิน
ทั้งหวาดหวั่นไม่กล้าจะเผชิญ
ยากเหลือเกินความฝันที่ตั้งใจ

แต่อย่างไรท้อแค่ไหนยังต้องสู้
ก็เพราะรู้แม้ทางไกลแค่ไหน
ความลำบากมิอาจทำให้ลาไกล
ถอยหลังไปทำไม่ได้ต้องก้าวเดิน

กำลังใจภายในไม่มีหมด
ยังจับจดเส้นทางร้างขัดเขิน
อาจท้อบ้างหวั่นบ้างแต่หมางเมิน
กล้าเผชิญมุ่งมั่นก้าวต่อไป

"เหนื่อยหน่อยนะ" กว่าจะได้ตามที่ฝัน
เข้าใจนะต้องมุ่งมั่นขนาดไหน
จำไว้นะว่าต้องไม่คิดถอดใจ
ท้อแค่ไหนต้องก้าวไปห้ามถอนตัว

"เหนื่อยหน่อยนะ" หากปัญหานั้นหนาหนัก
จงหยุดพักเติมไฟคลายสลัว
ทางข้างหน้าต้องฝันฝ่าอย่าหวาดกลัว
สักวันชัวร์ได้สมดังใจปอง

http://www.youtube.com/watch?v=Av211W9B ... re=related

เติมใจให้กัน.........

ปลาทองขี้ลืม

ขอบคุณในการต้อนรับ และไมตรีที่งดงามของคุณปลายฟ้าค่ะ :b41:

ปลายฟ้า...ค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=cYATxm6R ... re=related

Live and Learn & กมลา สุโกศล

http://www.youtube.com/watch?v=joJ7z9uGNWE&NR=1

อย่ายอมแพ้..............

+...หยุดร้องไห้....ได้แล้ว...+...กิตติกานต์...+

...โลกใบนี้เขาไม่เข้าใจเจ้า
ยังมีเราทอถักรักอ่อนหวาน
มิตรภาพคงไว้ไปชั่วกาล
มิอันตรธานลาร้างจืดจางไป

...อย่าร้องไห้จนใจเจียนจะขาด
น้ำตาเจ้าจะบาดใจเจ้ารู้ไหม
หนึ่งคนนี้เปี่ยมรักยังห่วงใย
มิอยากให้เพื่อนร้องไห้..อาลัยวรณ์

...เขาจากไปเพราะใจเขามิได้รัก
จึงประจักษ์ห้วงหทัยได้ถ่ายถอน
ดีกว่าหลงสับสนจนร้าวรอน
อย่าไปอ้อนหัวใจ...ไม่ภักดี

...หยุดร้องไห้ได้แล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย
น้ำตาเลยท่วมใจไปแล้วนี่
ให้น้ำตาล้างใจคงใสดี
ต่อแต่นี้ยิ้มไว้...ไม่อ่อนแอ

...ในโลกนี้มีอะไรอีกหลายอย่าง
ต้องเปิดทางก้าวไปไม่ท้อแท้
กำลังใจเติมตอบมอบดวงแด
อย่างอแงร้องไห้ให้ร้าวรอน

...เปิดหัวใจใสสว่างบนทางใหม่
ที่มิมีใจใครมาไล่ต้อน
อิสรเสรีใจในทุกตอน
ไม่สั่นคลอนไม่เป็นเช่นผ่านมา....

...เข้าลานธรรมพักใจให้หายเศร้า
เพาะบ่มใจขลาดเขลาให้แน่นหนา
สายธรรมอุ่นหนุนนำฉ่ำวิญญา
ส่งใจมาเป็นเพื่อนมิเลือนลืม........

หวังว่าคงพอมีประโยชน์บ้างนะค่ะ..คุณปลาทอง..สู้..สู้นะ....

walaiporn

ถ้ามีใครสักคนที่อดทนทุกเวลา
พร้อมยอมเหนื่อยล้าเพื่อเราโดยไม่เกรง
ถ้ามีใครสักคนที่ยอมรับความเจ็บไว้เอง
คิดถึงตัวเองไม่เท่าเรา

ถ้ามีใครสักคนที่ตีเราทั้งน้ำตา
แล้วก็เป็นคนที่ทายาให้เรา
ถ้ามีใครสักคนที่คอยเช็ดตัวให้ทุเลา
ค่ำคืนที่เราไม่สบาย

ร้อยล้านความผิดของเราที่ใครเค้าไม่ใยดี
มีคนๆ นี้คนเดียวที่ให้อภัย
ปากบ่นว่าแสนระอา ว่าเราไม่ดีเท่าใคร
แต่ในใจก็รักไม่เปลี่ยน

อยากขอบคุณฟ้า ให้เรามาเป็๋นลูกแม่
รักดีดี รักไม่มีแต่ ไม่เคยได้รับจากใคร
มีเพียงคนนี้ ชีวิตก็วางให้ได้
คำเล็กๆ ที่ไม่ยิ่งใหญ่
อยากบอกด้วยหัวใจ เรารักแม่

ถ้ามีใครสักคนห่วงกังวลทุกนาที
แม้เราวันนี้เติบโตสักเท่าใด
ถ้ามีใครสักคนแอบไปร้องไห้อย่างน้อยใจ
เมื่อเราทำเป็นเหมือนรำคาญ

ร้อยล้านความผิดของเราที่ใครเค้าไม่ใยดี
มีคนๆ นี้คนเดียวที่ให้อภัย
ปากบ่นว่าแสนระอา ว่าเราไม่ดีเท่าใคร
แต่ในใจก็รักไม่เปลี่ยน

อยากขอบคุณฟ้า ให้เรามาเป็๋นลูกแม่
รักดีดี รักไม่มีแต่ ไม่เคยได้รับจากใคร
มีเพียงคนนี้ ชีวิตก็วางให้ได้
คำเล็กๆ ที่ไม่ยิ่งใหญ่
อยากบอกด้วยหัวใจ เรารักแม่

อยากขอบคุณฟ้า ให้เรามาเป็๋นลูกแม่
รักดีดี รักไม่มีแต่ ไม่เคยได้รับจากใคร
มีเพียงคนนี้ ชีวิตก็วางให้ได้
คำเล็กๆที่ไม่ยิ่งใหญ่
อยากบอกด้วยหัวใจ

บอกกับฟ้าไม่ว่าชาติใด
ขอเป็นลูกแม่ได้ไหม ทุกชาติเลย

http://www.imeem.com/duangporn/music/cHyfb1_l//

walaiporn

เพิ่งรู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ที่ต้องใช้ชีวิตลำพัง
ฟ้าทุกเช้ามันอ้างว้าง ตั้งแต่เธอจากไป
ชีวิตต้องเดินก็รู้ แต่ไม่รู้จะเดินเพื่อใคร
ดาวบนฟ้าคว้ามาได้ ใครจะร่วมชื่นชม

ยามค่ำคืนยังยืนมองขอบฟ้า
เธอสบตากับฉันบ้างหรือเปล่า
คิดถึงเธอ คนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ได้พูดในวันที่มันสาย
ยังคงรักเธอ เธอได้ยินฉันมั้ย
อยู่แห่งไหน หัวใจมีแต่เธอ

เพิ่งรู้ว่ากอดมันหวาน เมื่อเธอนั้นไปไกลลับตา
ใช้ทั้งสองมือไขว่คว้า คงไม่มีค่าใด
ห้องน้อยของเธอกับฉัน ที่วันนั้นมันดูแคบไป
เพิ่งจะรู้มันกว้างใหญ่ เกินจะนอนคนเดียว

ยามค่ำคืนยังยืนมองขอบฟ้า
เธอสบตากับฉันบ้างหรือเปล่า
คิดถึงเธอ คนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ได้พูดในวันที่มันสาย
ยังคงรักเธอ เธอได้ยินฉันมั้ย
อยู่แห่งไหน หัวใจมีแต่เธอ

คิดถึงเธอ คนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ได้พูดในวันที่มันสาย
ยังคงรักเธอ เธอได้ยินฉันมั้ย
อยู่แห่งไหน หัวใจมีแต่เธอ
ได้ยินมั้ย คิดถึงเธอ

http://music.siamza.com/music.php?k=64K&id=3513

ปลายฟ้า...ค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=MMSWK3AV ... re=related

ครึ่งหนึ่งของชีวิต...........

นิทราใต้ร่มไม้มิ่งมณี
ริมมหานทีสรวงสวรรค์
ท่ามเรียวรุ้งแสงตะวัน
หลับฝันในอ้อมกอดยอดดวงหฤทัย

นางไม้กล่อมเห่อย่าเหว่ว้า
ปวงเทวาพิทักษ์ยามหลับใหล
คนธรรพ์บรรเลงเพลงไพร
ประโลมใจนวลนางกลางลำเนา

แดดทองทอทอดผ่านยอดไม้
โลมไล้ร่างรักอย่าพักเหงา
ลมลูบจุมพิตแผ่วเบา
งามเงาเนื้อทองผ่องพราย

นิมิตพร่างพราวราวสายรุ้ง
ดาวรุ่งราตรีสว่างฉาย
ลาเลือนโลกจริงเดียวดาย
มาดหมายลอยเหนือโลกลบโศกตรม....!

พุดพัชชา

ปลายฟ้า...ค่ะ

น้ำตาแสงใต้...................
http://www.youtube.com/watch?v=A4ATXoV2Kq8

เพราะชาตินี้..เกิดมากับดิน
กับแสงตะเกียงเจ้าพายุ
กับชีวิตที่ไม่มีรองเท้าใส่
กับอะไรอะไรที่ดูไม่มี..ไปเสียหมด
หากแต่กลับงามงดให้ความรู้สึกแสนดีตรงที่ไม่มีนี่แหละนะ
เมื่อเราหันมาทบทวน ในเวลานี้นาทีนี้

เพราะ..ในความไม่มี..สอนให้พลอยรักพอดีความสมถะพอใจพอเพียง
ไม่เคยเกี่ยงความลำบากยากไร้
กล้าใช้ชีวิตลำพังเผชิญโลก
ถึงจะพบโศกสุขรุกเร้า ให้หัวใจหนาวเหน็บเจ็บร้าวสักเพียงไร
หัวใจก็ไม่เคยหวั่นไหวเฝ้าทนได้

และ
รู้ค่าการใช้ชีวิตแบบไม่รกรุงรังด้วยวัตถุมากมี
สิ่งเหล่านี้
มาเติมเต็มความสุขภายในจิตดวงใสดวงดีของพลอยคงไม่ได้

จากใจแสนวังเวงเงียบงามรักสงบ
ที่รักแสนรักธรรม..ธรรมชาติของพลอย
ให้ค้นหาค่าของตน....อยู่ตรงไหน..
แล้ว..คิดอะไรในชีวิตแสนนิดหนึ่งนิดน้อยนี้

ก่อนที่ตะวันดวงชีวีจะลาลับดับดวงนั้น
ว่าควร...จะเพียรพยายามหันไปค้นหาสิ่งใด
ให้คุ้มค่ากับการได้เกิดมาในผืนหล้าฟ้าพุทธภูมินี้

ให้ได้ใช้คืนวันแสนดี
และกาลเวลาที่แสนงามตามทำฝันให้เป็นจริงทำสิ่งที่เรารัก
สิ่งที่ถนัดพอใจ เพียงนั้นเพียงนี้

แม้น...
ชีวีนี้อาจจะเป็นเพียงฟันเฟืองตัวเล็กๆ
ให้สังคมหมุนไปในทิศทางดีก็ตามที
ก็ยังดีเสียกว่าเกิดมาแล้วหลงทาง อ้างว้างใจ
ค้นหาไม่พบความสุขใดสุขใจสุขที่คือปิติเกษมถาวร

และ
มีแต่สุขจอมปลอมมาหลอมหุ้มเป็นเปลือกจิต
ให้ชีวิตสิ้นใสติดตมตามๆกันไปไม่มีอะไรดี
ราวเหยื่อเต่าปลาน่าเสียดาย

ไม่มีวันได้โผล่พ้นน้ำ
พบสายทองสายธรรมเส้นทาง
ที่น้อมนำไปสู่รอยวางว่าง
ให้ได้ใกล้พบพระนิพพาน
ตามแบบอย่างพระพุทธองค์
ที่ทรงสอนสั่งมาอย่างยาวนานเป็นอมตะสุขนับพันพันปี

จึงตั้งใจตรงคงมั่นจิต
ว่าหนึ่งในชีวิตหลักคือต้องยึดมั่นในคำสอน
ให้ซึ้งรสในพระบวรศาสนา
มียอดพระศาสดาพระรัตนตรัยเป็นดั่งฉัตรแก้วกางกั้นเกศ

ไม่ว่าจะช้าเร็ว
หวังจิตจักพบประภัสสรสุขนิรันดร์สักวันไม่ช้านาน
ให้ดอกบัวแก้วตระการนำทางใจให้สวยใสไม่รู้ท้อรอลา..

และ
ทางร่างกายที่ยังต้องดำรงหายใจไปวันวัน
ยังต้องฝันต้องประกอบชีพชอบอันสุจริตเลี้ยงชีวีชีวิต

คน..คนนี้..ตั้งใจว่าจะดำรงคงทำความดี
ตามใจดวงน้อยแสงงามตา....ยามเหนื่อยล้าราโรยแรงสิ้นพลัง
ให้ยังคงมีหวังสู้ต่อลมหายใจ...เมื่อพบสัมผัสวิถีธรรม

พุดพัชชา

ปลายฟ้า...ค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=5rcT_YVQ ... re=related
ดอกไม้กับแจกัน ............

เพราะมืดมนหนทางอย่างสนิท
ในความคิดไขว่คว้าหาที่หมาย
เพื่อหยั่งเท้าก้าวต่อขอทรงกาย
ความวุ่นวายยิ่งรัดมัดชีวี

เป็นใยรักถักทอต่อตัณหา
ทั้งหลงค่าสินทรัพย์รับแสงสี
ลุ่มหลงในลาภยศประดามี
ใยชีวีดุจม่านต้านแสงไฟ

จวบกระทั่งพร้อมพรั่งบารมี
มาเปี่ยมปรี่จึงได้รู้ทางแก้ไข
ตัดใยหนาพาตนพ้นเยื่อใย
รู้ตัดใจล้างจิตคิดถูกทาง

แสงสีทองจึงส่องได้ทั่วตน
และส่องหนทั่วทิศพิศกว้างขวาง
คว่ำเครื่องกรองรองผงลงละวาง
เหลือเพียงใจสว่างด้วยแสงธรรม

ดอกแก้ว.......

กฎการใช้บอร์ด

21713.>>..สลัดทุกข์...>>

ผู้ใช้งานขณะนี้