สวัสดีทุกคนค่ะ

คือเราเพิ่งเลิกกับแฟน ด้วยเหตุผลที่เราไม่ใช่สำหรับกันและกันค่ะ

เรารู้สึกว่าคนนี้ ไม่เหมือนคนที่ผ่าน ๆ มา เรารู้สึกว่าเขาคือคนที่ใช่ แต่เขากลับไม่รู้สึกแบบนั้น

เราเครียดมาก ไม่มีที่พึ่ง จึงอยากเข้าทางธรรม

เราคิดว่า การที่เราได้มาพบกับเขา แล้วเลิกรากันไปคงเป็นเพราะกรรมที่เคยทำร่วมกันมาน่ะค่ะ

เราเลยเลือกที่จะนั่งสมาธิทุกเช้า แล้วอุทิศส่วนกุศลให้เขาและเราและเจ้ากรรมนายเวร

เวลาไปทำบุญ เช่น ฝังลูกนิมิต เราก็จะเขียนชื่อทั้งเขาและเรา ลงในกระดาษแผ่นเดียวกันค่ะ

ทำแบบนี้ 4-5 วัดแล้วค่ะ

การที่เราทำเช่นนี้ เขาจะได้บุญและส่วนกุศลที่เราอุทิศให้เขาหรือเปล่าคะ

แล้วจะทำให้เป็นเวรกรรมผูกติดตัวกันไปจนชาติหน้า ทำให้เราต้องเสียใจเพราะเขาอีกหรือเปล่าคะ

การอุทิศบุญให้ใครๆ หากเขาไม่ทราบ ไม่อนุโมทนา เขาก็ไม่เกิดกุศลจิต ส่วนที่จะไปเกิดพบกันอีกหรือไม่ขึ้นกับเหตุปัจจัยหลายอย่างเช่น

๑. ชาติหน้า คนหนึ่งเกิดเป็นคน แต่อีกคนเกิดเป็นเทวดา ก็ไม่เจอกัน
๒. ชาติหน้าคนหนึ่งเกิดเป็นแมว อีกคนเกิดเป็นคน แม้อยู่บ้านเดียวกันความเกี่ยวข้องก็ย่อมไม่เหมือนการเกี่ยวข้องระหว่างคนกับคน
๓. จิตที่ผูกพันธ์แม้ด้วยความรักและเกลียดชัง เป็นปัจจัยให้มีโอกาสพบกันได้อีก จะพบกันอย่างในฐานะข้อ๒ ก็เป็นได้ดังปรากฏเรื่องราวในพระสูตรเรื่องสามีตายแล้วมาเกิดเป็นสุนัขในบ้านภรรยาตนเอง เฝ้าตามภรรยาด้วยความรักผูกพันธ์จนชาวบ้านล้อเลียนภรรยาว่ามีแฟนเป็นสุนัข ผลคือนางฆ่าสุนัขนั้นโดย ผูกกับหินถ่วงน้ำ ...บางทีเพราะความผูกใจคิดถึงเขาอยู่แล้วๆเล่าๆนั่นเเหละ นำไปเกิดเป็นเห็บเหา แมงมุม จิ้งจกตุ๊กแกแถวบ้านเขาบ้าง ไต่ตามตัวเขาบ้าง ดูแล้วน่าหวาดกลัวนัก เพราะเขาคงไม่ชอบเห็นเราในคติเหล่านี้เป็นแน่แท้ ในที่สุดก็คงคิดกำจัดด้วยวิธีการต่างๆ บางรายเป็นพ่ิอ ตายแล้วเกิดเป็นสุนัขในบ้านเพราะ ห่วงสมบัติ ถามว่าลูกจะไหว้สุนัขนั้น ้ด้วยความเคารพหรือไม่ จะนำมานั่งบนโต๊ะอาหารเลี้ยงดูด้วยความเคารพหรือไม่? ...ตอบได้เลยว่า นอกจากไม่เคารพแล้วอาจนำไปล่ามโซ่หรือขังกรงเสียอีก (ถ้าไม่ถึงกับเอาไปปล่อยตามวัด)...

การอุทิศบุญให้เขา ด้วยวิธีการต่างๆนั้น เป็นเรื่องที่ดี แต่อาการที่คุณกระทำนั้นส่อเค้าความติดยึดอย่างแน่นหนา หากคุณไม่ติดยึดเขาอยู่ คุณคงไม่ย้ำทำบุญเฉพาะเขาบ่อยๆ แต่จะพยายามลืมหรือทิ้งเขาไปจากความคิดเสียนานแล้ว..เพราะตัณหาอุปาทานของคุณเช่นนี้ การที่จะได้ไปพบเจอกันอีกย่อมเป็นไปได้มาก หากรักตนเอง พึงน้อมบุญที่ทำนั้นให้เป็นปัจจัยแก่ปัญญาของตนเอง เพื่อความดับสิ้นไปแห่งสังสารทุกข์ทั้งมวล เราทุกคนมีกรรมเป็นของๆตนจริง ๆ ..
ขออนุโมทนาในบุญกุศลที่คุณเจริญด้วยครับ

ขอบคุณมากค่ะที่แนะนำให้เข้าใจ

ย้อนกลับมาคิด เราคงยึดติดกับเขาไปมากจริง ๆ ค่ะ ไม่งั้นคงไม่ทำถึงขนาดนี้

ยิ่งเค้าบอกว่าฝังลูกนิมิตที่โบสถ์เป็นบุญใหญ่ เราก็ยิ่งทำใหญ่เลย

ถ้าเรายึดติดกับเขามากไป อาจจะไม่เป็นผลดีกับตัวเราเองใช่ไหมคะ

การที่เราไม่เคยสมหวังในความรัก คบได้ไม่เกิน 1 ปี เดี๋ยวก็ต้องเลิกรา ด้วยหลายปัจจัย

ทั้ง ๆ ที่เราพยายามปรับตัวแล้ว เป็นไปได้หรือเปล่าคะ ว่าเกิดจากผลกรรมเก่าที่เคยทำมา

และถ้าเกิดจากกรรมเก่าจริง ควรแก้ไขอย่างไรคะ หรือเราจะไม่สมหวังในเรื่องนี้ตลอดไป

.......เลิกกับแฟน อุทิศส่วนกุศลให้เค้า ....การที่เราทำเช่นนี้ เขาจะได้บุญและส่วนกุศลที่เราอุทิศให้เขาหรือเปล่าคะ

แองจี้อยากขอเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ อยากให้คุณได้ลืมๆๆ และแผ่เมตตาให้กับคนที่คุณรักดีกว่า ยังมีอีกหลายร้อยหลายพันหลายแสนคู่ ที่มีปัญหายิ่งกว่าเราค่ะ ...สู้ๆๆๆ น่ะค่ะ

ขอเป็นกำลังใจ และ ขอให้คุณจงมีความสุขค่ะ

ก่อนอื่นพึงเข้าใจว่าในกฏเกณฑ์ธรรมชาติ สิ่งทั้งหลายล้วนเกิดขึ้นเพราะมีเหตุ จึงไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นลอยๆ หรือจะเรียกว่าเกิดเพราะฟลุค เพราะเฮงหรือซวย เพราะพระเจ้าอะไรๆมาบันดาลให้ ไม่มีใครหรืออะไรมาบันดาลให้ใครๆแบบไม่มีเหตุได้เลย

ดังนั้น ข้อที่สงสัยว่า
จึงตอบได้ว่า แน่นอนทีเดียวว่าส่วนหนึ่ง เป็นเพราะกรรมเก่า คือการล่วงศีลข้อ๓ กาเมสุมิจฉาจารย์ที่มีผลโดยตรงคือ ตกนรก เมื่อกรรมส่งผลครบอายุในนรกแล้ว หากมีบุญนำมาเกิดเป็นมนุษย์ เศษกรรมที่เหลือจะส่งผลให้ได้อัตภาพเป็นหญิง กะเทย ตุ๊ด แต๋ว คนสองเพศ หรือมีปัญหาเรื่องเพศ อวัยวะเพศ จะประสบปัญหาต่างๆเกี่ยวกับเรื่องรัก เรื่องคู่ หย่าร้าง สามีหรือภรรยาคิดนอกใจ etc..เป็นต้น



ในคติคำสอนของพุทธไม่มีการแก้กรรมได้หรอกครับ กรรมเก่าทำแล้วมีผลทันที... สิ่งที่ทำได้คือการทำเหตุใหม่ให้ดีคือกรรมในปัจจุบัน เพื่อผลดีในอนาคต ด้วยการเร่งประพฤติศีลอย่างมั่นคง....เมื่อทำให้มากย่อมมีอานิสงค์มาก สามารถเป็นปัจจัย "เบียดแทรก " การให้ผลของบาปกรรมได้ให้หยุดส่งผลก่อน และกุศลวิบากที่มีกำลังแรงมาส่งผลแทนได้ในปัจจุบัน..

อย่าเพิ่งท้อแท้นะครับ เพราะเราทั้งหลายไม่ได้ทำแต่ดีหรือชั่วมาอย่างเดียวหรอกในสังสารวัฏอันยาวนานเราทำทั้งดีและชั่วสลับกันเสมอ จึงเป็นไปได้ว่า นี่อาจเป็นโอกาสที่กรรมดีเขาจะส่งผลบ้างเพื่อให้พบเจอคนที่ดีกว่าจึงจัดแจงให้ต้องเลิกรากับเขาในปัจจุบัน ก็เป็นได้ครับ ที่สำคัญคือการรักษาจิตตนให้
เบิกบานด้วยกุศลและศีลครับ...

ขอบคุณ คุณ dd มากค่ะ

กระจ่างทุกข้อสงสัยเลยค่ะ

ตั้งใจว่าจะเป็นคนดี และจะทำให้ได้ด้วยค่ะ

เข้ามาให้กำลังใจ คุณiamichom ขอให้คลาย
จากความยึดได้ในเร็ววัน

เมื่อเช้าดิฉันออกไปตักบาตร ก้ออธิษฐานแผ่ส่วนกุศลไปให้แฟนเก่าที่เลิกกันไปเหมือนกัน ไม่ทราบว่า

เป็นการยึดติดกับตัวเค้าเหมือนกันรึป่าวค่ะ คือดิฉันแค่คิดว่าขอให้เค้าอย่ามาทำให้เราเจ็บอีกเท่านั้นเอง

[size=150]คนอื่น ใครๆ ไม่สามารถ"ทำร้าย"เราได้เลย หากเราไม่เคยทำบาปกรรมที่เป็นเหตุมาก่อน[/size] เมื่อเข้าใจดังนี้แ้ล้ว ความคิดที่พึงมีต่อเขาผู้ทำร้ายความรู้ึสึกของเราคือ เมตตา และกรุณา ต่อด้วยอุเบกขาในที่สุดครับ ..

เมื่อจิตยังข้องอยู่กับเขา ไม่ว่าจะด้านดีชอบใจ หรือด้านร้าย ผลักไส ตรงนี้เป็นเจตนาที่จะมีผลให้ได้พบกันอีกได้มาก เพราะเป็นอุปาทานที่ยึดเหนี่ยวอยู่ บุญที่เราทำไว้นั้นก็ไม่ได้เป็นปัจจัยให้กิเลสตัณหาของคนอื่นลดลงหรือเปลี่ยนไป เพราะไม่มีใครทำดีแทนใครได้ เหมือนเรากินอาหารเผื่อให้ลูกอิ่ม หรือพ่อแม่อิ่มก็ย่อมไม่ใช่วิสัยที่จะเป็นไปได้ ต่างคนต้องกินเอง ทำเองทั้งนั้น จึงพึงละคลายความคิดถึงเขาเสียโดยเร็ว .และคิดว่าเขาก็เป็นเพื่อนร่วมทุกข์คนหนึ่ง เมื่อปรารถนาดีก็แผ่เมตตาให้เขามีความสุข ยินดีกับความสุขใหม่ของเขา อานิสงค์ของเมตตาโดยตรงคือละพยาบาท ไม่มีเวรภัยกัน

เมื่อผลของบาปกรรมยังไม่หมด ก็พึงเข้าใจว่า จะต้องได้พบเจอคนอื่นๆอีกมากมายที่จะทำร้ายเราเช่นเดียวกับบุรุษนี้แล้วในสังสารวัฏอันยาววววนานนนนนี้ เราคงอุทิศผลบุญให้ใครมาจนนับไม่ถ้วนแล้ว แต่ก็ยังเจอคนอื่นๆอีก เราคงต้องอุทิศกันโดยเปล่าประโยชน์เช่นนี้ไปเรื่อยๆหรือ?..เอาเวลามาศึกษาพระธรรมและปวารนารักษาศีล เพื่อปัญญารักษาตนเองน่าจะเป็นประโยชน์แก่ตนเองทั้งในภพนี้ และอัตภาพต่อไปดีกว่าครับ

ขอบคุณสำหรับคำอธิบายมาก ๆ ค่ะ

เมื่อได้อ่านแล้วก็สงบลงมาก จิตที่สงบปล่อยวางทุกอย่าง เป็นสุขแบบนี้นี่เอง

จะพยายามทำจิตใจให้สงบ จะได้เข้าถึงความสุขอย่างแท้จริงค่ะ

ไม่รู้สิเท่าที่เรารู้นะ คือแฟนกันเนี่ยจิตไม่ผูกพันกันขนาดว่าเลิกกันแล้วจะคิดอาฆาตอะไรหรอกมั้ง