ช่วยอธิบายหน่อยครับ

คิดก็คือคิดครับ สติไม่ใช่ความคิด การที่จะเข้าถึงสติก็ต้องมีสติในการที่จะมีสติก็ต้องฝึกครับ

สติคือเครื่องควบคุมจิต เป็นองค์ธรรมที่สำคัญมากๆๆๆๆๆๆๆๆ สติมีอยู่แล้วตัวเองด้วยกันทุกคนแต่จะเกิด
ได้ต้องฝึนฝนบ่อยๆ ถึงจะเป็นสติ ในองค์ธรรมจริงๆ หรือสติในภาวนา หรือสติในสมาธิ สติจะมีได้เกิดจากฝึก แล้วฝึกอย่างไร ก้ฝึกกำหนดตามสิ่งที่เรารับรู้ได้ ตามการเคลื่อนไหวของกาย หรือไม่ก็การกำหนดตอนอารมณ์ภาวนา(หรือจะอารมณ์ตอนไม่ภาวนาก็ได้) เมื่อเกิดการรับรู้ทางตา หู จมูก สัมผัสทางกายฯลฯ

ดังนั้นจึงไม่ได้จากการคิดอย่างเดียว ว่ารู้สึกอย่างนั้น รู้สึกอย่างนี้ แต่ได้จากภาคปฏิบัติเป็นสำคัญ เมื่อเกิดสติตัวนี้มากเข้าแล้ว จะไปไหนมาไหน จะวิ่งหรือจะเดิน จะสอบหรือจะทำงาน จิตจะActive และระวังรอบคอบโดยอัตโนมัติ จะทำอะไรไม่ค่อยผิดพลาด และเป้าหมายคือความสำเร็จในสิ่งที่ทำจะบรรลุผล
แต่ว่าคนเราจะฝึกให้ตัวเองมีสติสัปชัญญะ เพื่อนำสติปัญญาพิจารณาหาเหตุผลและแก้ไขปัญหาได้นั้น
ก้ขึ้นอย่กับว่า ฝึกปฏิบัติได้มากน้อยแค่ไหน

และถึงทำได้ในขนาดที่พูด ก้ถือว่า "ยังไม่บรรลุ" แต่ถือว่า ใช้ได้ แล้ว หรือ สอบผ่าน เพราะ สติ
ที่พูดถึงมี 3 ขั้น คือ สติตัวต้น สติตัวกลาง สติตัวปลาย สติตัวปลายนี่สำคัญเพราะเป็น"-ขั้นโลกุตรธรรม." ได้ขั้นนี้ถึงมีปัญญาตัดกิเลส และสามารถบรรลุอริยะขั้นต่ำได้