ฝึกมานานเท่าไหร่แล้วคะ ถ้าไม่เป็นความลับ บอกได้ไหมคะ

"ศรีวรรณ์ ไคร้งาม"
ดิฉันก็ไม่ทราบว่า ตัวเองจะมีความต้องการความสงบในระดับไหนนะค่ะ ที่ถามเพราะเห็นมีอาจารย์หลายท่านแนะนำให้นั่งสมาธิเอาความสงบตัวเองไม่รู้ว่าความสงบ เลยงงเรื่องความสงบน่ะค่ะ

วันก่อนโน้นเดินจงกลม 20 นาทีในตอนบ่าย เวลา 24.00 น. ก็นั่งสมาธิโดยการตั้งใจนั่งโดยการกำหนดรู้ลมหายใจเข้า-ออก

.....เมื่อ.....ไม่ประมาท มีความเพียร ส่งตนไปในธรรมอยู่อย่างนี้
.....ย่อมละความดำริพล่านที่อาศัยเรือนเสียได้
.....เพราะละความดำริพล่านนั้นได้
.....จิตอันเป็นไปภายในเท่านั้น ย่อมคงที่ แน่นิ่ง
.....เป็นธรรมเอกผุดขึ้น ตั้งมั่น

..... ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้อย่างนี้ ภิกษุก็ชื่อว่าเจริญกายคตาสติ .

พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระภาษิตนี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้นต่างชื่นชมยินดีพระภาษิตของพระผู้มีพระภาคแล

ส่งตนไปในธรรมอยู่อย่างนี้

ถามท่านเช่นนั้นหน่อย

ตรงไหนที่คุณว่า คุณศรีวรรณ์ ส่งตนไปในธรรม

ตรงไหนที่คุณว่า เป็นธรรม

กรัชกายซัง
อ่านดีๆ ว่า "ส่งตนไปในธรรม" เป็นการแสดงธรรมของใคร?

เช่นนั้น บอกว่า คุณศรีวรรณ์ มีความยินดีในธรรม

ศรีวรรณ์ ไคร้งาม นั่งโดยกำหนดรู้ลมหายใจอย่างเดียวได้ประมาณ 10 นาทีเท่านั้น
ต่อจากนั้นสมาธิรู้สึกวูบเข้าไป อาการ 32 ออกมาในความคิดเลย ต่อด้วย
กรรมฐาน 5 ตามที่เคยนึกคิดขณะนั่งสมาธิตลอดมา ครั้งแรกคิดว่าจะฝืน
กำหนดรู้ลมอย่างเดียวต่อไปไหมแต่ในความคิดก็คิดว่าอย่าฝืนเลยปล่อยไป
ตามที่จิตต้องการเถอะ สมาธิก็วูบเข้าไปวูบที่ 2 ภาพปรากฎออกมาเลยค่ะ

ภาพนิมิตเป็นภาพคนผู้ชายยืนเต็มตัวผมยาวรุงรังประมาณเอว
หนังติดกระดูก เป็นกายสังขารของคนอายุมากๆ ประมาณ 100 - 200 ปี
แต่ภาพนิมิตไม่ได้แสดงว่าเขาเหนื่อยเขาทุกข์นะคะ สิ่งที่มากระทบใจก็คือ

สังขารเป็นไปได้อย่างนี้เชียวหรือไม่น่ารักน่าใคร่แต่อย่างใดเลย
มองดูเฉยๆ ความรู้สึกเริ่มเบื่อสังขารของตัวเองด้วย กายของเรานี้น่าเบื่อจังเลย
นะ เราไม่ควรไปยึดมั่นถือมั่นกับมันเลย ก็เลยนิ่งกับจิตที่รู้สึกเช่นนั้นอย่างเดียว

ขณะนั้นตัวดิฉันเองมองดูภาพอย่างเดียวและรับรู้ในสิ่งที่รู้สึก
เท่านั้น และไม่กลัวภาพนิมิตแล้วค่ะแม้ภาพนิมิตจะไม่สวยงามเพียงใด
สงสัยเริ่มชินกับมันน่ะค่ะ

.....เมื่อ.....ไม่ประมาท มีความเพียร ส่งตนไปในธรรมอยู่อย่างนี้
.....ย่อมละความดำริพล่านที่อาศัยเรือนเสียได้
.....เพราะละความดำริพล่านนั้นได้
.....จิตอันเป็นไปภายในเท่านั้น ย่อมคงที่ แน่นิ่ง
.....เป็นธรรมเอกผุดขึ้น ตั้งมั่น

..... ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้อย่างนี้ ภิกษุก็ชื่อว่าเจริญกายคตาสติ .

พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระภาษิตนี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้นต่างชื่นชมยินดีพระภาษิตของพระผู้มีพระภาคแล

เพียงปฏิบัติและทำความเข้าใจต่อ ธรรมบทที่เป็นจุดสำคัญของการเจริญกายตาสติที่ยกมาให้ข้างบนให้ดี เพื่อให้จิตตั้งมั่น เป็นผู้คงที่ กรรมฐานอื่นใดนอกพระธรรมวินัย ไม่จำเป็นต้องไปสนใจแต่อย่างใด

ภาพนิมิตเป็นภาพคนผู้ชายยืนเต็มตัวผมยาวรุงรังประมาณเอว
หนังติดกระดูก เป็นกายสังขารของคนอายุมากๆ ประมาณ 100 - 200 ปี
แต่ภาพนิมิตไม่ได้แสดงว่าเขาเหนื่อยเขาทุกข์นะคะ