ทีนี้เราขอถาม ทั้งคุณน้ำและคุณอนัตตาธรรม น่ะค่ะ ถ้าเราปฏิบัติแบบไม่รู้ และไม่เห็น
เราจะช่วยพวกเค้าได้อย่างไรค่ะ

เรารู้ค่ะว่าเป็นเรื่องที่ยากมากๆ แต่เราก็ตั้งจิตอธิฐานไปด้วยความตั้งใจ และความจริงใจ
ถ้าเราปฏิบัติเพื่อให้ตัวเราพ้นทุกข์แต่เพียงผู้เดียว
แล้วคำอธิฐานของเราล่ะค่ะ เราจะต้องทำอย่างไร

เรียน คุณ bbby

คนที่มีใจบุญอยากแจกสตังค์ทำบุญแก่ผู้ยากไร้ ขาดแคลน สิ่งแรกที่เขาพึงกระทำ คือหาสตังค์มาใส่ไว้ให้เต็มกระเป๋าตนเองก่อน หลังจากนั้นเมื่อถึงเวลาต้องแจกสตังค์ก็จะสามารถควักล้วงออกจากกระเป๋าตนเองมาแจกได้เต็มที่

ยังประโยชน์ตนให้ดี เต็มที่ ถึงที่ พอสมควรเสียก่อน แล้ว การจะย้อนมายังประโยชน์ท่าน คือ ช่วยเหลือผู้อื่น จักไม่เป็นการยากเลย

ทำไมเราไม่ดูตัวอย่างง่ายๆ ที่เจ้าชายสิทธัตถะได้ เสียสละ ทนทุกข์ทรมาณถึง 6 ปี เมื่อพบธรรม สำเร็จดีแล้ว ดุจคนที่มีสตังค์เต็มกระเป๋า ถึงเวลาช่วยเหลือโปรดสัตว์โลกก็โปรดได้เต็มที่ โดยไม่มีภัยใดเกิดกับตนเองได้อีก ดังนี้ เอวัง

การเห็นตามความเป็นจริง

การที่จะเห็นตามความเป็นจริงได้ ต้องเห็นตามความเป็นจริงในกายและจิตของตนให้ได้ก่อน
เมื่อรู้ภายในได้ชัดเจน จนถึงชัดแจ้งแล้ว ย่อมรู้นอกกายหรือรู้ทุกๆสรรพสิ่งที่อยู่นอกกายได้
เพราะทั้งภายในกายและภายนอกกายนั้นล้วนไม่มีความแตกต่างกันเลย

การที่จะเห็นตามความเป็นจริงได้ ขั้นแรก ต้องยอมรับตามความเป็นจริงในสิ่งที่ตัวเองเป็น ( เพศ )
และตัวเองนั้นมีก่อน ( กิเลส ) ถ้ายอมรับตามนี้ได้ ย่อมเห็นคนอื่นๆได้

เมื่อมี สติ สัมปชัญญะ ย่อมมีหิริ โอตตัปปะเป็นเงาตามตัว
หิริ โอตตัปปะ ความละอายและเกรงกลัวต่อบาป ทั้งต่อหน้าและลับหลัง
เมื่อมีหิริ โอตตัปปะ ศิลนั้นย่อมสะอาดมากขึ้นตามกำลังของสติ สัมปชัญญะ

ในโลกของอินเตอร์เนต มีโอกาสผิดศิลข้อมุสามากที่สุด เพราะเป็นเรื่องของการกระทำทางวาจา
คือ สิ่งที่โพสออกมาจากจิต จิตจะยอมรับตามความเป็นจริงได้หรือไม่ ให้ดูจากการโพส

หากเป็นชาย แต่ทำตัวเป็นหญิง
หากเป็นหญิง แต่ทำตัวเป็นชาย
ขอยกเว้นเพศที่สาม กระเทย , ทอม เพราะสภาวะนั้นย่อมแปรปรวนได้ตามสาภาวะที่เป็นอยู่

ในเมื่อยังไม่ยอมรับตามความเป็นจริง ในสิ่งที่ตัวเองเป็น
ย่อมเป็นเหตุให้เห็นตามความเป็นจริงได้ยาก เพราะขนาดตัวของตัวเองยังไม่ยอมรับในสิ่งที่เป็น
แล้วจะไปเห็นสิ่งอื่นๆตามความเป็นจริงที่นอกกายตัวเองได้อย่างไรกัน?

เหตุมี ผลย่อมมี ทุกๆความผิดพลาดเพราะความไม่รู้ นั่นคือ ครู