ส่วนปัจจัยให้เกิดมิจฉาทิฏฐิ ก็มี ๒ ตรงข้ามจากนี้ คือ ปรโตโฆสะ - ที่ไม่ถูกต้อง

และ อโยนิโสมนสิการ

(องฺ.ทสก.24/93/201)

อินทรีย์สังวรแปลว่า การสำรวมอินทรีย์

การสำรวมอินทรีย์ ไม่ได้หมายถึง การปิดตา ปิดหู ไม่ให้เห็น ไม่ให้ได้ยิน เป็นต้น


ในขั้นต้น หมายถึง การควบคุมจิตใจ ควบคุมความรู้สึกได้ ในเมื่อเกิดความรับรู้ทางตา ทางหู

เป็นต้น ไม่ให้ถูกชักจูงไปใน ทางที่ถูกกิเลสครอบงำ


ในขั้นสูง เมื่อกลายเป็นผู้เจริญอินทรีย์แล้ว มีความหมายถึงขั้นเป็นนายเหนือความรู้สึกต่างๆ

ที่จะเกิดจากการรับรู้เหล่านั้น สามารถบังคับให้เกิดความรู้สึกต่างๆ ได้ตามต้องการ


(ดูอินทรียภาวนาสูตร ม.อุ. 14/853/541)

2 วันที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ ทั้งเดินทั้งนั่งยังเหมือนเดิมค่ะ (เพิ่มเวลาเดินเป็น 30 นาที)
ช่วงนี้เบื่อหน่ายชีวิตนะคะ หลายวันมาแล้ว (พอ ๆ กับที่ปฏิบัติไม่ก้าวหน้าค่ะ)
พอเบื่อหน่ายเลยทำให้ไม่อยากทำอะไร เวลาทำอะไรก็จะเนือย ๆ
แต่ยังอยากปฏิบัติทุกวันนะคะ (ยกเว้นวันที่งานเยอะ) วันไหนต้องออกไปข้างนอกจะคิดว่าวันนี้จะได้กลับกี่โมง ถ้ากลับค่ำรูมเมทจะอยู่ห้องไหม ถ้าอยู่ก็ไม่กล้าเดินจงกรม

ความเบื่อหน่ายส่งผลให้ปฏิบัติไม่ก้าวหน้าหรือเปล่าคะ

ความเบื่อหน่ายส่งผลให้ปฏิบัติไม่ก้าวหน้าหรือเปล่าคะ


ความรู้สึกเบื่อหน่าย เป็นต้น ก็คือความคิดหรือความรู้สึกขณะหนึ่ง เกิดดับๆ เหมือนภาวะอื่นๆ

เรารับรู้แล้วกำหนดรู้ตามนั้นเสียก็ผ่าน

หากไม่กำหนดรู้ตามนั้น คือ ตามที่มันเป็น จิตจะยึดมั่นความคิดติดวน เหมือนคนหลงป่า วนไปวนมา

ไม่มีทางออก

การปฏิบัติกรรมฐานของคุณกำลังเดินไปข้างหน้า

อย่างนี้ครับ ไม่ว่าเราจะอยู่ในอิริยาบถไหน กำลังทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อยู่ ๆ ความรู้สึกเบื่อหน่าย

เกิดขึ้น กำหนดรู้ความคิดนั้น "เบื่อหนอๆๆ"

กำหนดตามนั้นแล้วปล่อย แล้วเกาะจับงานที่กำลังทำทำงานนั้นไป คือ เอางานนั้นเป็นอารมณ์ระลึก

รู้สึกตัว นี่คือการใช้งานประจำวันของเราเป็นกรรมฐาน เพื่อฝึกจิตให้อยู่กับอารมณ์ปัจจุบันขณะ

จิตจะเชื่องได้เร็ว แล้วเวลาเราใช้อิริยาบถนั่งกำหนดนามกับรูป จิตจะอยู่กับพองยุบเป็นต้นง่าย

องค์ธรรมมีสติสัมปชัญญะเป็นต้น จะเกาะจับฐานต่างๆ ง่ายขึ้นชัดขึ้น แล้วก็มีกำลังทำหน้าที่ของมัน

ขอบพระคุณสำหรับคำตอบด้านบนค่ะ

คืนนี้ตอนเดินก็เหมือนเดิมค่ะ ส่วนตอนนั่ง พองยุบกลับมาแล้วค่ะ (มีแต่พอง+ยุบ กับนั่ง+ถูก เท่านั้นค่ะ) แต่ช่วงครึ่งหลังมีตัวโยกไปหน้ามาหลังกับตัวหมุนตามเข็มนาฬิกา ค่อย ๆ เร็วขึ้น ๆ แล้วช้าลง (กำหนดโยกหนอ กับหมุนหนอตลอดค่ะ) ตัวหมุนนานกว่าตัวโยกประมาณ 2 เท่าค่ะ ตอนหมดเวลานั่งตัวยังหมุนอยู่เลยค่ะ ลองกำหนดโยกหนอแล้วปล่อยมากำหนดพอง+ยุบก็พอได้บ้าง แต่กำหนดหมุนหนอนี่ปล่อยไม่ได้เลยค่ะ ช่วงที่ตัวหมุนเร็ว ๆ ก็นึกขำและคิดว่าดีนะที่ท่านเคยบอกว่าเป็นสภาวะหนึ่งเท่านั้นเอง (กำหนดคิดหนอค่ะ)

วันนี้ตอนเย็นโกรธคน ๆ หนึ่ง และตามดูความโกรธตั้งแต่ต้นจนหายไป (เพิ่งสำเร็จวันนี้เป็นวันแรกค่ะ ก่อนหน้านี้อารมณ์โกรธหรือหงุดหงิดจะหายไปเพราะต้องใส่ใจกับอย่างอื่นแทน และเป็นเรื่องเล็กน้อยด้วยค่ะ) แต่ตอนค่ำตอนเดินกับตอนนั่งก็นึกถึงขึ้นมาอีกว่าออกจากกรรมฐานแล้วจะโทรไปคุยให้รู้เรื่อง กำหนดคิดหนอ 6 ครั้งยังไม่หาย เลยกำหนดตามอิริยาบถที่ก้าวเท้าและพอง+ยุบ ตอนตัวโยกกับตัวหมุนไม่มีฟุ้งซ่านค่ะ ออกจากกรรมฐานเลยโทรไปถามค่ะ (เรื่องค้างคามาหลายเดือนแล้ว ตัวเองก็ไม่กล้าถามซะที) ทำอย่างนี้ถูกไหมคะ

ถูกแล้ว เป็นยังไง คิดยังไง ก็กำหนดยังงั้น





จิตหรือความคิดเกิดดับๆ ทุกๆ ขณะ เกิดแล้วก็ดับ (สิ่งที่เรียกว่า “จิต มโน หรือ วิญญาณนี้ เกิดดับ

อยู่เรื่อย ทั้งคืนทั้งวัน” (สํ.นิ.16/231/114)

ธรรมชาติมันเป็นอย่างนั้น แต่อาจเกิดอีกได้ เมื่อมีเหตุให้เกิด หมดเหตุก็ดับอีก

โกรธเคืองเขามานานเป็นแรมเดือนแล้ว แต่จู่ๆ ความโกรธเกิดอีก เป็นธรรมดา เกิดก็กำหนดรู้

“โกรธหนอๆๆ” เมื่อกำลังสติ เป็นต้น แข็งแรง พอกำหนด “โกรธหนอ” ก็ดับ

เมื่อใดสติสัมปชัญญะไว พอรู้สึกตัวว่าโกรธๆ ก็ดับวิบ กำหนดไม่ทันด้วยซ้ำ

แต่ถ้าหากกำลังกุศลธรรมมีสติ เป็นต้น ยังไม่แข็งแรงพอ ก็ต้องใช้เวลาสั่งสมองค์ธรรมฝ่ายดี

เรื่อยไป ก็จากการกำหนดรู้นาม-รูป แต่ละขณะดังปฏิบัติมานั่นเอง


เมื่อเรากำหนดกรรมฐาน คือ พองหนอ +ยุบหนอ+ นั่งหนอ+ ถูกหนอ ชัดดังกล่าวตอนต้น

ก็ไม่เกิดอาการนี้ =>(แต่ช่วงครึ่งหลัง มีตัวโยกไปหน้ามาหลังกับตัวหมุนตามเข็มนาฬิกา

ค่อย ๆ เร็วขึ้น ๆ แล้วช้าลง) <= เมื่อเกิดอาการนั้น ก็ไม่ฟุ้งซ่าน เป็นต้น

ถามว่า เพราะอะไร

เพราะธรรมชาติของจิต (เกิด) คิดได้ขณะละเรื่อง แต่ก็เกิดดับๆ สืบต่อกันไป

สภาวะเช่นตัวโยกไปหน้ามาหลังหรือตัวหมุน ฯลฯ เพราะสติ เป็นต้น เริ่มอ่อนกำลัง ภาวะนั้นแรงกว่า

ก็อย่างนั้น แต่ก็เป็นธรรมดา

เมื่อเราเพียรกำหนดสภาวะต่างๆเรื่อยไป สภาวะนั้น จะถูกองค์ธรรมฝ่ายกุศลควบคุม

เอาเท่านี้ก่อนเดี๋ยวเฝือ

คุณรินค่อยๆเรียนรู้สภาวะนั้นๆเอาเอง เพราะสภาวธรรมทุกอย่างที่ประสบ เป็นเหมือนเครื่องทดสอบ

จิตใจ เป็นเหมือนสนามฝึกตน แล้วคุณจะเข้าใจกายใจตนเองเอง





ก็ไม่ผิด เพราะเขายังมีชีวิตอยู่ พูดคุยปรับความเข้าใจกันได้ เป็นการแก้ปัญหา ซึ่งอยู่ในวิสัย

แต่ในกรณีสุดวิสัย เช่น บุคคลนั้นสิ้นชีวิตไปแล้ว แต่ยังมีสิ่งค้างคาใจกันอยู่ ก็นึกแผ่เมตตาแผ่กุศลจิต

ให้ ก็จบ เป็นการชำระจิตอีกอย่างหนึ่ง

โทรไปถามเขาแล้วผลเป็นไงครับ บวกหรือลบ

คุณริน ตอนนี้ให้คุณเดินจงกรมทบทวนตั้งแต่ คือ ระยะที่ ๑-๓ คือเดินระยะที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๓

จัดสรรเวลาเอาเอง ใน ๓๐ นาทีนั้น

ส่วนที่เคยนั่งขัดสมาธิ (ขัดสะหมาด) ขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย จะเปลี่ยนมานั่งขาซ้าย

ทับขวา มือซ้ายทับมือขวาบ้างก็ได้ สลับกัน หากนั่งท่าเดิมเมื่อย ควรนั่งให้ได้ให้ถนัดทุกรูปแบบ

ขอบพระคุณค่ะ





ค่ะ




ผลเป็นบวกค่ะ และไม่มีอะไรค้างคาแล้วค่ะ
ถามเพื่อจะทดสอบอะไรหรือเปล่าคะ


การอโหสิกรรมเป็นอุปาทานยังไงคะ ไม่เข้าใจค่ะ

คำว่า "อโหสิกรรม" ตามความเข้าใจของเรา กับอรรถกถาจารย์ ตรงกันไหม

คุณรินค่อยๆอ่านลิงค์นี้

viewtopic.php?f=4&t=19058&p=86597#p86597


ท้ายๆ จะเห็นศัพท์พร้อมความหมาย "อโหสิกรรม"

อาจเข้าใจยากสักหน่อย

เมื่อวานนี้เดินจงกรมระยะละ 10 นาทีค่ะ ระยะที่ 1 กับระยะที่ 2 ผ่านไปด้วยดีค่ะ คือก่อนหน้านี้จะมักลืมกำหนดขณะยกเท้าครั้งแรกตอนเริ่มเดิน และหลังจากที่กลับหลังหัน(กำหนดกลับหลังหันหนอ)และกำหนดยืนหนอแล้ว แต่เมื่อวานนี้ไม่ลืมเลยค่ะ แต่ว่าเดินระยะที่ 3 ต้องย้ายไปทำอีกห้อง ระหว่างเดินไปอีกห้องกำหนดซ้าย+ขวา แต่มีคิดถึงเรื่องอื่น หายไปโดยที่ยังไม่ทันกำหนดบ้าง หรือกำหนดคิดหนอ 2-3 ครั้งบ้าง

ตอนเริ่มนั่งหายใจช้า จึงกำหนดพอง+ยุบ+นั่ง+ถูก ได้ค่ะ ช่วงครึ่งหลังจึงจะเริ่มหายใจเร็วและแรง เลยเหลือแค่พอง+ยุบ กับนั่ง+ถูก ตอนที่พองยุบหาย และรู้สึกหัวใจเต้นที่ข้อศอก (กำหนดเต้นหนอๆ) แต่โดยรวมแล้ว การหายใจกับหัวใจเต้นไม่เร็วและแรงเท่าที่เคยเป็นก่อนหน้านี้ค่ะ

3 วันมานี้ เวลากำหนดตามอารมณ์ความรู้สึกหรือการกระทำในชีวิตประจำวัน บางครั้งจะรู้สึกว่าหัวใจเต้นหรือเต้นแรงด้วยค่ะ (กำหนดเต้นหนอๆ) ซึ่งปกติจะไม่รู้สึกว่าหัวใจเต้นค่ะ

ขอนอกเรื่องหน่อยนะคะ
เด็กคนนี้น่ารักดีค่ะ ท่าทางดูจะดีใจมาก แต่นานไปคงจะเหนื่อยนะคะ

ไม่หรอกจ้า เพราะนิสัยเค้าเป็นอย่างนั้น

ความจริงเป็นอย่างงี้บ้างก็ดีนะคะ เพราะกระทู้ดูเครียด ๆ มานาน
ขอบคุณที่เอารูปมาลงนะคะ

ตอนนี้สภาวะคล้าย ๆ กับที่เคยเกิดก่อนหน้านี้ คือหายใจเร็วและแรง และหัวใจเต้น (แรง)
เพราะฉะนั้นตอนนี้ยังไม่มีคำถามค่ะ
รายงานเท่านี้ก่อนค่ะ