ขอจงยกตัวอย่างพระไตรปิฏกมาแสดงด้วยเถิด
ว่าปรมัตถ์ได้แก่อริยมรรคอริยผลอย่างที่คุณว่านะครับ

เด๊่ยวเขาจะหาว่า double standard
เพราะวันนี้ก็ยึดถือพระไตรปิฏก อักวันหนึ่งก็ยึดถือทิฐิตนเอง

ทำไมผมเข้าใจคุณอโศกะพูดล่ะเนียะ

ลองเปลี่ยนจากเกลือเป็นอย่างนี้สิ

ผมทำอาหารขึ้นมา เป้นเมนูสูตรผมเอง ไม่เคยมีใครกินมาก่อน
แต่ผมไม่ให้คุณๆกินนะ มีชื่อว่า "แกงวิจิตร"

ช่วยบอกผมหน่อยสิว่ามันมีรสชาติยังไง
คราวนี้ล่ะ อธิบายได้ไหม

แล้วต่อให้ผมอธิบายให้คุณฟัง

ถามจริงๆเถอะ ว่าคุณ"รู้รส"จริงๆเหรือ
รู้รสเท่าผมที่ได้เคยกินแล้ว หรือเปล่า

อธิบายไม่ถูกต้องจ่ายผมนะ
ไม่เอามากหรอก เอาบาทเดียว

ถ้าทะลึ่งอธิบายถูก ผมจะจ่ายให้ 2 บาท
กำไรตั้งบาทนึง

หรือถ้ายังแกล้งไม่เข้าใจอีก ผมจะยกตัวอย่างอย่างนี้นะว่า
คุณกับผมรู้จักสีแดง สีเขียว สีทั้ง 12 สีน่ะ
อธิบายได้เป้นฉากๆเลยนะ สีเนียะอธิบายกันเป้นเล่มๆยังได้

แต่ช่วยไปอธิบายให้คนตาบอดแต่กำเนิดรู้จักสีหน่อยเถอะ
ถ้าเขารู้จักสีได้ด้วยการอธิบาย ชี้ถูกว่าสีไหนเป้นสีไหน
ผมมีเท่าไหร่ผมให้หมดเลย

แต่ถ้าอธิบายไม่ได้ ผมขอนิดเดียว
ขอเขกกะโหลกทีนึง ข้อหาหมั่นไส้

ผมหามาให้ไม่ได้น่ะ
นั่นย่อมแสดงว่า คุณต้องหามาให้ดูได้แน่เลย

อย่ากระนั้นเลย ไหนๆผมก็หามาให้ดูไม่ได้
งั้นขอเชิญคุณเอามาลงให้ดูเป็นบุญตาดีกว่า

งานเข้าละนะ
ถ้าหาไม่ได้เหมือนกัน นี่ก็จบข่าวเลย
พอกันทั้งสองฝ่ายเลยนะเนียะ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑
ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค

พระสุตตันตปิฎก
เล่ม ๑
ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
๑. พรหมชาลสูตร
เรื่องสุปปิยปริพาชกกับพรหมทัตตมานพ

สัญญีทิฏฐิ ๑๖

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมเหล่านี้แลลึกซึ้ง เห็นได้ยาก รู้ตามได้ยาก สงบ ประณีต
จะคาดคะเนเอาไม่ได้ ละเอียด รู้ได้เฉพาะบัณฑิต ซึ่งตถาคตทำให้แจ้งด้วย ปัญญา อันยิ่งเอง แล้วสอนผู้อื่นให้รู้แจ้ง ที่เป็นเหตุให้กล่าวชมตถาคตตามความเป็นจริงโดยชอบ

อ้างอิงคุณมหาราชันย์
คำว่าปรมัตถ์อย่างถูกต้อง
คือ
1.อริยะมัคค 4 ได้แก่โสดาปัตติมัคค สกทาคามีมัคค อนาคามีมัคค และอรหัตตมัคค

2.อริยะผล 4 ได้แก่โสดาปัตติผล สกทาคามีผล อนาคามีผล และอรหัตตผล

3.นิพพาน


ไม่ใช่จิต เจตสิก รูป นิพพาน ตามที่คุณอโศกะเชื่อถือหรอกครับ

จิต เจตสิก รูป นิพพาน คือความรู้เพื่อประกอบการศึกษาไปสู่มัคคผลในพระพุทธศาสนาครับ

มีความเห็นอย่างนี้หรือครับ น่าสงสาร กอดตำราเสียจน หูตามืดมัว กลับไปอ่านซ้ำตัวอย่างเรื่องแกงรสพิเศษของคุณชาติสยามใหม่อีกสักหลายร้อยรอบ อย่าอ่านแล้วเทียบกับสัญญาวิปลาสเก่าๆ
อ่านแล้วให้สังเกต พิจารณาในจิตของตนไปด้วยว่า อธิบายรสแกง ที่คุณชาติสยามเอามาให้ชิมได้ไหม เท่านี้ก็จะได้คำตอบในใจของคุณเอง ว่า ปรมัตถธรรมคืออย่างไร

คุณที่บอกว่าความรู้จักร้องให้ หัวเราะ ตั้งแต่เกิดเป็นสัญชาติญานโดยธรรมชาติ อีกไม่นานคงจะรู้และเข้าใจถึงพระนิพพานโดยสัญชาติญานบ้างนะครับ อนุโมทนา

มีสิ
ท่านเหล่าัน้น พระพุทธเจ้าเรียกว่า "ปัจเจกพระพุทธเจ้า"

แต่ก็ "ไม่ใช่ความบังเอิญนะ"
พูดอีกนัยย์ว่าไม่ใช่สัญญาชาตญาน

ท่านทั้งหลายล้วนแล้วแต่ "สะสม" มาทั้งนั้น
บารมีมันเต็มเปี่ยม เหตุปัจจัยมันสุกงอมพร้อมพรั่ง
ผมว่าคำว่า
... "ผู้ที่สามารถเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง" เป็นคนละคำกับคำว่า "บังเอิญ"