ความอ่อนน้อมถ่อมตนถือเป็นบุญที่เป็นประตูเปิดทางในชีวิตของท่านอีกอย่างหนึ่ง ท่านสามารถประสพความสำเร็จในชีวิตของท่านได้ ด้วยการเริ่มต้นที่จะฝึกให้ชีวิตของท่านรู้จักความอ่อนน้อมถ่อมตน การฝึกที่จะมีชีวิตของเราอย่างคนที่จะเห็นว่าเราจะก้าวไปที่ไหนก็ได้ ถ้าเราอ่อนน้อมถ่อมตนประตู นี้จะเปิดรับเรา อันนั้นเป็นการกระทำของเราที่เหตุ เวลาที่ท่านไปที่ไหนก็ตามท่านต้องรู้ว่าทุกคนจะยินดี พอใจที่จะต้อนรับคนที่รู้จักกิริยามารยาท ในการที่จะทำให้รู้สึกพอใจในการที่จะคบค้าสมาคมกับเรา แล้วความอ่อนน้อมถ่อมตนของ เราจะเป็นคุณธรรมของเรา ที่จะทำให้ทุกคนเปิดประตูรับเรา เป็นบุญที่ท่านควรจะกระทำ เป็นสิ่งที่ท่านสามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้เงินทองเลย การที่เราจะรู้จักฝึกฝนให้กายของเรา วาจาของเราอ่อนโยน เป็นพื้นฐานของการใช้ชีวิตในการที่จะถักทอไปกับผู้อื่นนั้น เราจะต้องรู้ว่าความกระด้าง ความอหังการ จะได้รับการปฏิเสธ แต่ความอ่อนโยนและอ่อนน้อมนั้นจะเป็นประตูเปิดทางของเรา ขอให้ท่านก้าวเดินไปในชีวิตของท่านอย่างคนที่อ่อนโยนเพราะรู้ตื่นและเบิกบาน อ่อนน้อมเพราะเคารพการทำงานของคนทุกคน มองเห็นคนทุกคนมีคุณค่าเพราะการทำงาน เราเคารพกันเพราะการทำหน้าที่ และความอ่อนโยนของเราจึงเป็นความแข็งแรงในจิตวิญญาณของเรา เป็นความมั่นคง ความอ่อนโยนจึงเป็นความอาจหาญอย่างหนึ่งที่เป็นบุญของเราที่พึงกระทำ ขอให้ท่านมีความสุขที่ได้อ่อนน้อมถ่อมตน แล้วท่านจะพบว่าความสุขอย่างนี้จะทำให้ท่านแข็งแรงในชีวิตประจำวันของท่าน

ธรรมสวัสดี

เสถียรธรรมสถาน
http://www.sathira-dhammasathan.org/ind ... groupid=14

เสน่ห์กับความอ่อนน้อมถ่อมตน

เคล็ดลับสร้างเสน่ห์ ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนที่คุณสร้างได้?

การอ่อนน้อมถ่อมตน เป็นคุณสมบัติอันดีงามของบุคคลที่จะได้รับความรัก การสรรเสริญจากผู้คนรอบข้าง รวมทั้งยังเป็นบุคคลที่ใครๆ ก็ล้วนอยากคบหาสมาคมด้วยอีกต่างหาก มีผู้คนจำนวนมากที่มีความรู้ ความสามารถสูง มีวุฒิการศึกษาสูงหรือมีฐานะมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ แต่ขาดความอ่อนน้อมถ่อมตน จึงทำให้การพูด การวางตัว หรือกิริยาท่าทางของพวกเขาไม่ได้รับการยอมรับจากผู้คนที่มาติดต่อเกี่ยวข้อง ด้วย หรือว่าคนอื่นรับไม่ได้กับการแสดงออก ทั้งการพูดและอากัปกิริยาหรือมารยาทในการเข้าสังคม

มีผู้ให้ข้อคิดเกี่ยวกับความอ่อนน้อมถ่อมตนไว้มากมาย โดยเปรียบเทียบความอ่อนน้อมกับสรพสิ่งต่าง ๆ ไว้อย่างน่าฟัง ดังนี้?

ความอ่อนน้อมประดุจดังธรรมชาติของสายน้ำ ย่อมไหลลงจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำเสมอ และ ท้ายที่สุดก็ไหลไปสู่ทะเลและมหาสมุทรในที่สุด? มหาสมุทรจึงเป็นแหล่งรวมของน้ำทุกสารทิศ เนื่องจากส่วนนั้นเป็นส่วนที่ต่ำกว่า จึงรับเอาน้ำทั้งหมดไปรวมกันอยู่ ณ.ที่นั้น

ความอ่อนน้อมเช่น เดียวกับต้นอ้อต้นแขมที่อ่อนลู่ไปตามลม แม้จะมีพายุพัดโหมกระหน่ำมารุนแรงสักเพียงไรก็ตาม ต้นอ้อ ต้นแขมเหล่านั้นก็สามารถยืนหยัดลำต้นอยู่ได้โดยไม่หักโค่นลงไปก็ด้วยความอ่อน โอนเอน ลู่ลมไปจนแทบจะทาบติดพื้นดินโดยไม่ถึงกับการหลุดรากถอนโคน ในขณะที่ต้นไม้ใหญ่ ลำต้นแข็งแรงไม่มีทางที่จะแข็งขืนรับมือกับพายุใหญ่ได้เลย ย่อมต้องหักโค่นลงเสมอ

ความอ่อนน้อมดุจดังต้นข้าวที่เกิดในผืนนาที่อุดมสมบูรณ์ ข้าวย่อมออกรวงเมล็ดเต็มรวง รวงข้าวชนิดนั้นจึงอ่อนน้อมลง ด้วยน้ำหนักของเมล็ดข้าวที่งอกงามเต็มรวงนั่นเอง ส่วนต้นข้าวที่เติบโตในผืนนาที่ดินเป็นกรดเป็นด่างไม่อุดมสมบูรณ์ รวงข้าวจึงมีเมล็ดข้าวไม่กี่เมล็ด เมื่อรวงข้าวเบาขนาดนั้น จึงชูรวงประกาศความมีข้าวไม่กี่เมล็ดบนรวงนั้น? ท่านจึงเปรียบคุณงามความดีที่แท้จริงมักจะเป็นอ่อนน้อมถ่อมตนกับบุคลอื่น และผู้อื่นได้เห็นคุณงามความดีและความอ่อนน้อมถ่อมตน เขาจึงได้รับการยอมรับและการยกย่องจากผู้อื่นเสมอ ต่างกับรวงข้าวที่ไม่อุดมสมบูรณ์ จะชูรวงเนื้อให้คนเห็น พวกนี้เหมือนคนที่มิได้มีคุณงามความดีอย่างแท้จริง จึงมักยกตัวหรือยกตนข่มท่าน ทำให้เป็นที่รังเกียจหรือไม่ได้รับความชื่นชมจากผู้อื่น

ความอ่อนน้อมถ่อมตนจึงเป็นเสน่ห์อย่างยิ่งสำหรับมนุษย์ ในความอ่อนน้อมถ่อมตนยังต้องรู้จัก ?ถ่อมใจ? อีกด้วย คือต้องรู้จักประเมินค่าของตนเอง และวางตัวไว้ให้ต่ำกว่าบุคคลอื่นที่ต้องพึ่งพาอาศัย หรือเพื่อการถ่ายทอดวิชาความรู้ ความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นสิ่งที่น่ารักน่าสรรเสริญ เป็นการให้เกียรติแก่ผู้ที่เราติดต่อคบหาสมาคมด้วย

คนบางคนไม่เจียมตัวเจียมตน เมื่อติดต่อคบหาสมาคมกับใคร ก็ไปแสดงตนเหนือเขา พูดจาดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น ชอบข่มผู้อื่น เอาตัวไปเทียบกับเขาเพื่อจะอวดความเด่นของตน และคนแบบนี้ใครเล่าจะยอมช่วยเหลือ หรือถ่ายทอดวิชาให้?

..........................................
จากหนังสือ พลิกความคิด ชีวิตเป็นสุข
โดย รศ.นงลักษณ์ สุทธิวัฒนพันธ์

ความอ่อนน้อมถ่อมตน เครื่องมือการตลาดที่ไม่มีต้นทุน


“...แต่เป็นเพราะความอ่อนน้อมถ่อมตนที่มีปรากฎในตัวของเจ้าชายต่างหากที่ทำให้สื่อหันมาให้ความสนใจ และตีพิมพ์เรื่องราวของเจ้าชายพระองค์นี้โดยไม่ต้องเสียเงินทองในการซื้อสื่อ...”

ท่าน คงเคยได้ยินผู้ประกอบการหลายท่านบอกว่า ตอนนี้ต้นทุนแพงไปซะทุกอย่างตั้งแต่น้ำมันขึ้นราคา ไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบ ค่าขนส่ง ค่าการผลิต หรือแม้แต่ค่าแรง ส่วนราคาสินค้าสินค้านั้น สินค้าบางชนิดหากขยับราคาขึ้น ยอดขายก็จะตกลงอย่างวูบวาบ1 แต่ถ้าเราไม่ขึ้นราคาก็อยู่รอดได้ยาก ในด้านกำไรก็เหลือน้อยจนในแทบจะกลายเป็นเพื่อนสนิทกับต้นทุนไปเสียแล้ว ผู้ประกอบการหลายท่านที่ว่านี้ได้ไปขอคำปรึกษาจากนักการตลาด ก็ได้รับคำแนะนำว่าถ้าจะขายสินค้าให้ได้ ก็ต้องทำสินค้าและบริการให้แตกต่างจากสินค้าของชาวบ้านเขา และต้องสร้างตราสินค้าร่วมด้วย เพื่อทำให้คนรู้จักมากขึ้น

พอลอง กลับมาคิดดูอีกที ที่นักการตลาดว่า เราต้องทำสินค้าให้มีแตกต่างและต้องสร้างตราสินค้าเพื่อที่จะทำให้สินค้าและ บริการขายได้ดีมากขึ้นนั้นก็เป็นเรื่องจริง แต่ว่าไม่ใช่ว่าผู้ประกอบการทั้งหลายจะไม่อยากทำ ครั้นพอคิดลงมือทำก็ไปติดขัดในเรื่องของเงินทุน อีกประการผู้ประกอบการหลายท่านก็ยังหวั่นใจอยู่ในการทำสินค้าและบริการให้ แตกต่างจากคู่แข่งนั้น ก็ไม่ได้มีคำรับรองอะไรว่าสินค้าที่แตกต่างเหล่านั้นจะสามารถขายได้ อีกทั้งการสร้างตราสินค้านั้น หากจะทำให้คนรู้จักอาจต้องหมายถึงการลงทุนและลงแรงในการเข้าถึงสื่อ และซื้อสื่อ ซึ่งผู้ประกอบการหลายท่านอาจคิดว่าการลงแรงนั้นไม่เป็นปัญหา แต่ลงทุนนี่ซิครับคือปัญหาที่หนักอกพวกเขาอยู่

อย่างไรก็ตามแนวทางสร้างความต่างนั้นไม่ได้มีเพียงแค่สร้างความแตกต่างเฉพาะเรื่องของตัวสินค้าเท่านั้น แต่ผู้ประกอบการสามารถสร้างความแตกต่างด้านอื่นๆ ให้กับสินค้าของเราได้อีกเช่น การสร้างความแตกต่างในด้านช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้า สร้างความแตกต่างในเรื่องของการให้บริการ หรือสร้างความแตกต่างในด้านของอารมณ์และความรู้สึก ของผู้ซื้อที่มีต่อตัวสินค้าและผู้ขายสินค้า บางครั้งสินค้าที่ท่านขายอาจมีลักษณะการใช้ รูปแบบ หรือคุณประโยชน์เหมือนหรือใกล้เคียงกับคู่แข่งของท่านแต่ความแตกต่างที่ทำให้ลูกค้าเลือกซื้อหรือใช้บริการของท่านอาจไม่ได้เกิดจากตัวสินค้าหรือโดยบริการโดยตรง แต่เกิดจากความรู้สึกได้รับ ความรู้สึกที่เป็นมิตร ความรู้สึกอบอุ่น ซึ่งทำให้พวกเขากลับมาแวะเยี่ยมเยียนเพื่อใช้บริการของท่านซ้ำแล้วซ้ำอีก

แนวคิดของการตลาดที่ผมอยากให้ท่านผู้ประกอบการได้พิจารณาในสภาวะที่สินค้ามีต้นทุนที่สูงขึ้นคือการสร้างความแตกต่างบนความรู้สึกของลูกค้า เครื่องมือการตลาดอย่างหนึ่งที่มักใช้ได้ผลมาตลอดและไม่มีต้นทุนการลงทุนด้านการเงินคือ “การอ่อนน้อมถ่อมตน” ครับ

ที่ว่าการอ่อนน้อมถ่อมตนไม่ มีต้นทุนด้านการเงินนั่นคือ เครื่องมือชิ้นนี้ไม่ต้องลงทุนซื้อหาครับ เป็นสิ่งที่เกิดภายในตัวของท่านเอง เป็นสิ่งที่ท่านสามารถทำได้ในทันทีหากท่านตัดสินใจที่จะทำ กรณีศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้ที่เห็นได้ชัดในเรื่องความอ่อนน้อมถ่อมตนก็ คือการเสด็จมาเยือนประเทศไทยของเจ้าชาย จิกมี เคเซอร์ นัมเกล วังชุก แห่งภูฏาณ เพื่อร่วมเฉลิมฉลองในพิธีฉลองครองราชย์ครบ 60 ปีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ก่อนหน้านี้มีคนไม่มากนักที่รู้จักประเทศภูฏาณ ที่เคยรู้จักก็อาจจะเป็นที่ได้ได้ร่ำเรียนกันมาบ้างว่าประเทศภูฏาณเป็น ประเทศเล็กๆ มีศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ ปกครองในระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ และอยู่ทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย และก็เท่านั้น มีกี่คนที่ใส่ใจที่จะศึกษาในรายละเอียดมากกว่านี้ว่า ประเทศเล็กๆ แห่งนี้มีอะไรอื่นอีกที่น่าสนใจ น่าไปเยือน แต่จากการเสด็จมาเยือนประเทศไทยของเจ้าชายจิ๊กมีในครั้งนี้ ทำให้ประเทศภูฏาณเป็นประเทศที่ผู้คนกล่าวถึงมากที่สุดประเทศหนึ่งและเป็นที่ ปรารถนาของคนหลายคนที่ต้องการไปเยือนในชั่วข้ามคืนก็เนื่องจากพระจริยาวัตร ของเจ้าชายที่ผู้คนได้พบเห็นและรับทราบจากทางสื่อต่าง ภูฎาณกลายเป็นเป้าหมายหนึ่งที่หลายคนต้องการที่จะไปเยี่ยมเยือน ราคาค่าใช้จ่ายในการไปเยือนภูฏาณกับหลายๆ ท่านก็ไม่ใช่อุปสรรคอีกต่อไป เรื่องราวของเจ้าชายจิ๊กมี หนังสือ แผนที่ ข้อมูลของประเทศและข้อมูลการเดินทางที่เกี่ยวกับประเทศภูฏาณการเป็นสินค้า ที่มีคนถามถึงเป็นจำนวนมาก และต้องการที่จะได้มาศึกษา

เห็นหรือไม่ ครับภายในชั่วข้ามคืนประเทศเล็กๆ อย่างภูฏาณกลายเป็นที่รู้จักของคนในประเทศเราและประเทศอื่นๆ ไปทั่วโลก ไม่ใช่เพราะการซื้อสื่อโฆษณาลงหนังสือพิมพ์หรือโทรทัศน์ แต่เป็นเพราะความอ่อนน้อมถ่อมตนที่มีปรากฎอยู่ในตัวของเจ้าชายต่างหากที่ทำให้สื่อหันมาให้ความสนใจตีพิมพ์และโฆษณาเรื่องราวของเจ้าชายพระองค์นี้โดยประเทศภูฎาณไม่ต้องเสียเงินทองในการซื้อสื่อเลย

จากกรณีศึกษาของเจ้าชายจิ๊กมีทำให้เราได้เรียนรู้ว่าความอ่อนน้อมถ่อมตนนั้น สามารถใช้เป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งในการทำให้ธุรกิจของเราให้เป็นที่รู้จัก ขยายวงได้กว้างและรวดเร็วจากการบอกแบบปากหนึ่งสู่อีกปากหนึ่ง2 สร้างความแตกต่างให้กับตัวสินค้าและบริการและเป็นสิ่งที่ไม่ต้องใช้เงินทองในการจัดหามา สำหรับผู้ประกอบการที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตนอยู่ เป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็อย่างละทิ้งไปเสียนะครับ แต่สำหรับผู้ประกอบการที่ต้องการจะทำให้ตนเองมีสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นหรือมี มากขึ้นก็เพียงแต่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการให้บริการ หากไม่ใช่ที่ตัวท่านเองก็อาจจะลองดูที่ลูกน้องของท่าน ว่าพวกเขามีพฤติกรรมดังกล่าวหรือไม่ การพูดให้เห็นถึงความสำคัญและทำให้ลูกน้องของท่านรู้สึกถึงความสำคัญในเรื่องการอ่อนน้อมถ่อมตนด้วยตนเองจะได้ผลในการปฏิบัติมากกว่าการสั่งให้ทำนะครับ

ความรู้เพิ่มเติมเรื่องการตลาด
1อาการของธุรกิจที่มียอดขายลดลงมากเมื่อเพิ่มราคาสินค้าขึ้นเพียงนิดหน่อย เราเรียกว่าลูกค้ามีความรู้สึกที่ไวต่อราคาที่เปลี่ยนไปครับ หรือที่ฝรั่งเรียกว่ามี Price Sensitivity สูง
2 การบอกจากปากต่อปากนั้นเป็นแนวคิดในการสร้างกระแสนิยมต่อสินค้าและบริการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อต้องการให้คนพูดสินค้าและบริการของเรา ซึ่งเรียกเป็นภาษาฝรั่งกว่า Word-of-Mouth (WOM) หรือ Buzz หรือ Viral Marketing


บุริม โอทกานนท์
.............................
http://thejazz.multiply.com/journal/item/7/7

เห็นด้วยค่ะ แต่ขอเสริมนิดหน่อยค่ะ

เราคงต้องเลือกคนที่จะอ่อนน้อมถ่อมตนด้วย ในที่นี้ จุฬาภินันท์ไม่ได้หมายความถึงไม่อ่อนน้อมถ่อมตนคือถือตัวนะคะ ถือตัวอย่าทำเป็นดีที่สุด

แต่ที่ให้เลือกคน เพราะคนสมัยนี้อคติ จิตอกุศลเยอะ กาละเทศะควรถูกนำมาใช้น่ะค่ะ

ความอ่อนน้อมถ่อมตน ทำให้เกิดความเป็นเสน่ห์
ความมีเสน่ห์ คือ ความมีลักษณะชวนให้รัก หรือ ความมีลักษณะอันทำให้ผู้อื่นเกิดความรักในตัวบุคคลนั้นๆ
แต่การอ่อนน้อมถ่อมตนนั้น ก็ย่อมขึ้นอยู่กับสภาพสภาวะจิตใจและความคิด
หากเสแสร้างแกล้งทำเป็น อ่อนน้อมถ่อมตน แต่จิตใจคดในข้องอในกระดูก มันก็เป็นแค่การหลอกลวงผู้อื่น ผิดศีลข้อมุสาฯ
แต่หากมีความอ่อนน้อมถ่อมตน โดยสุจริตใจ จิตใจบริสุทธิ์ อ่อนน้อมถ่อมตนเพราะ รู้จักเหตุ,รู้จักผล,รู้จักตน,รู้จักกาล,รู้จักประมาณ,รู้จักชุมชน, และ รู้จักบุคคล ย่อมเป็นที่รักของบุคคลอื่น อย่างแน่นอน
(คัดความและขยายความจาก พจนานุกรมไทย ฉบับ ราชบัณฑิตยสถาน)

ถูกต้องนะครับ

[color=#FF00BF] ขอบคุณกระทู้นี้ค่ะ [/color]

- ขออนุโมทนาด้วย
- การอ่อนน้อมถ่อมตน เป็นธรรมที่ทุกคนควรมี เพราะจะทำให้มีแต่คนรัก ไม่มีศัตรู เพราะแสดงออกถึงการไม่ถือเนื้อถือตัว หากผู้ใดทำเป็นประจำแล้ว จะเป็นคนอ่อนโยน จะเข้าไปในที่ชุมชนใด ชุมชนนั้นก็ยินดีต้อนรับ

ในสังคมปัจจุบัน จะเห็นว่าบ้านเมืองมีความวุ่นวาย เพราะเรายังขาดหลักธรรมดังกล่าว มีแต่ถือดี ว่าตัวเองเก่ง ฉลาด แม้แต่ผู้อาวุโสกว่าก็ไม่ยำเกรง

เห็นแล้วเศร้าใจครับ

การอ่อนน้อมถ้อมตน

คือ อปจายนมัย

1 ใน บุญกิริยาวัตถุ 10

การ่อนน้อมถ่อมตน ที่เป็นบุญนั้น ต้องไม่เลือกว่า
ผู้อื่นนั้น "เป็นใคร"

ผู้มีความอ่อนน้อมถ้อมตน เสมอๆ จะมีบุคคลภาพเป็นผู้น่ารัก

ทั้งภายในจิต จะเป็นผู้มี "อโทสะ" เป็นจริต
เพราะการจะออน้อมถ่อมตนไปนั้น
ต้องไม่ถือเขา ถือเราเป็นเบื้องต้น

ดังนั้น เพื่อนๆ ที่บอกว่า "ต้องเลือก" ว่า
เค้าเป็นใครเสียก่อนค่อยอ่อน้อนมถ่อมตนให้
จึงเป็น "ความคิดที่ผิด"

การอ่อนน้อมถ่อมตนแกผู้ที่เรา
เห็นว่าเขาเป็นคนไปดี คือ การนิ่งเฉยเสีย

เจ้านาย จะอ่อนน้อมถ่อมตนกับ ลูกจ้างด้วยการ
แสดงปิยวาจา ไม่ใช้ถ่อยคำที่แฝงอำนาจ
แสดงอัตถจริยา ไม่ใช้ท่าทางที่แฝงอำนาจ

การอ่อนน้อมต่อผู้ที่ต่ำกว่าเรา จึงเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่า

แต่นั้นก้เป็นการฝึกตนเอง ที่ดีอย่างหนึ่ง

55+

ถ้าคนเราอ่อนน้อมถ่อมตน และเอาใจเขามาใส่ใจเราด้วย...จะดีกว่านี้มากเลย นะขอรับ

โดยเฉพาะเด็กๆสมัยนี้...อะนะ.....