สวัสดีค่า..มารายงานตัวค่ะ หลายๆคนในที่นี้เคยอ่านกระทู้ของเราไปบ้างแล้วใช่ไม๊ค่ะ" ไม่เห็นมีใครเหมือนเราเลยกรรมหนัก" ตอนนี้เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ คนโต 8 ขวบ คนเล็ก 6 ขวบ(ผู้ชายทั้งคู่)ปวดหัวมากอ่ะ ที่จริงเป็นมาก็นานมากแล้วอ่ะค่ะ..ตั้งแต่ปี 50 แล้ว...แต่เพิ่งมาเจอเว๊ปนี้...ถึงจะเศร้ามากแต่มันก็ทำให้เรารู้ว่ามีคนที่แย่กว่าเราอีก ไม่เป็นไรแนอะสู้ๆ ในนี้มีใครเป็นคุณแม่ที่เลี้ยงคนเดียวแบบเราบ้าง...มีความสุขความทุกข์ยังไงแชร์กันหน่อย ส่วนสามีหรือบางคนเป็นอดีตสามีไปแล้วก็อย่าไปสนใจค่ะ...จำไว้นะค่ะผู้หญิงมักมีความอดทนเป็นเลิศกว่าผู้ชายเสมอ ...ถ้าเค้ามีความอดทนพอเค้าคงไม่มีวันนอกใจเราไปหาผู้หญิงนอกบ้านได้แน่นอนค่ะจิงไม๊ค่ะ...

สวัสดีค่ะ คุณจริงใจนะ
โดยส่วนตัวไม่ได้เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ แต่อยากเข้ามาให้กำลังใจ พอดีเห็นบทความเกี่ยวกับ Single Mon น่าจะเป็นประโยชน์กับคุณเลยเอามาฝากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

ตั้งรับบทบาท Single Mom
โดย รศ.นพ.อัมพล สูอำพัน

เมื่อตัดสินใจเลือกเดินในเส้นทางของ Single Mom แล้ว แม่คนนี้ดูแลชีวิตที่จะต้องก้าวเดินไปข้างหน้าต่อไปให้มีความสุขได้อย่างไร

"แม่จ๋า พ่อหนูไปไหน" ลูกสาวถามแม่ด้วยความสงสัย “แม่ครับไม่เห็นพ่อมารับผมบ้างเลย” เสียงลูกชายเปรยกับแม่ด้วยความสงสัยเช่นกัน ด้วยความไม่สบายใจที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันกับผู้เป็นแม่ เมื่อได้ฟังลูกพูดอย่างนั้นแม่ก็จะตอบลูกอย่างทันทีว่า “ตอนนี้พ่อไม่อยู่ลูก” หรือ “รู้สึกพ่อเขาไม่ว่างนะลูก” หรือ “เขาไม่สนใจเรา เราก็ไม่ต้องไปสนใจเขา”

คำที่แม่ตอบออกมาจะเป็นอย่างไรย่อมขึ้นกับอารมณ์ขณะนั้นว่ารู้สึกอย่างไร อาจจะเป็นความรู้สึกกังวลใจ ละเหี่ยใจ เสียใจ ไม่สบายใจ หงุดหงิดหรือโกรธก็ได้ และไม่เพียงแต่อารมณ์เท่านั้น ยังขึ้นอยู่กับความคิดและทัศนคติที่มีต่อคู่ชีวิตของตนด้วย อาจจะคิดในทางตำหนิติเตียน ประณามหรือให้อภัย ทั้งยังขึ้นกับความคาดหวังด้วยว่าผู้เป็นแม่มีความคาดหวังกับคนที่เป็นพ่อของลูกไว้อย่างไร

สำคัญที่ “สติ”

เมื่อตอบลูกไปแล้วแม่ส่วนใหญ่จะมีระบบความคิดที่หมุนวนกับความวิตกกังวลว่าลูกจะเป็นทุกข์ ลูกจะไม่สบายใจ ลูกจะคิดอย่างไร แล้วจะมีผลกระทบต่อชีวิตของลูกในอนาคตหรือไม่ จะกลับไปคืนดีกับสามีดีหรือไม่ หรือครอบครัวแม่ลูกจะไปรอดได้อย่างไร ระบบความคิดยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ ดูเหมือนว่ามิรู้จบ บางทีความคิดก็ชะงักพักลงได้บ้าง แต่แล้วก็หวนกลับมาคิดอีก จนกระทั่งเกิดความทุกข์ท่วมท้นจนสมองหนักอึ้งและมึนทึบไปหมด พลังจิตพลังใจดูเหมือนจะห่อเหี่ยวและเหือดแห้งลงจนเกิดอารมณ์เศร้าหมองได้

ความจริงชีวิตปัจจุบันของเราทุกคนในวันนี้รวมทั้งคุณแม่ที่ต้องดูแลลูกตามลำพังนั้น เราต้องฟันฝ่ากับความทุกข์อย่างมากมายอยู่แล้ว จึงอยากจะเรียนท่านผู้อ่านครับว่าในเมื่อปัจจุบันเราก็มีเรื่องมากมายอยู่แล้ว ไยจึงจะต้องเอาเรื่องในอดีตมาเสริมทุกข์ให้มันหนักขึ้นไปอีกทำไมเล่า

หลายท่านอาจจะบอกว่าเราห้ามความคิดของเราได้ยาก เผลอนิดเดียวก็คิดไป หมุนไป วนไปเรื่อยๆ ไม่ค่อยจะรู้สึกจบลงได้จริงครับ เราห้ามความคิดได้ยาก แต่เราควรจะพยายามนึกให้ได้ นึกให้ออกและนึกให้ทันว่านี่เรากำลังคิดเรื่อยเปื่อย เปล่าประโยชน์จริงๆ เพียงแต่นึกออกว่าเรากำลังคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องหรือเป็นเรื่องในอดีตที่ผ่านไปแล้ว เราก็สามารถหยุดคิดลงได้ชั่วคราว แต่ถ้านึกออกได้บ่อยๆ เราก็จะหยุดคิดได้บ่อยๆ เหมือนกัน

การนึกได้หรือนึกออกว่าเรากำลังจะคิดจะพูดหรือจะทำอะไรตรงนี้เราเรียกว่าการมี “สติ” “เข้มแข็ง” คาถาสร้างสุข

เราลองมาพิจารณาครอบครัวที่ขาดพ่อและมีแต่แม่เป็นผู้ดูแลลูกตามลำพังนั้น จะมีผลกระทบต่อลูกในอนาคตอย่างไรกันบ้างครับ

งานวิจัยหลายชิ้นจากประเทศในแถบยุโรปและอเมริกามีบทสรุปว่าในครอบครัวที่มีแม่เพียงลำพังดูแลลูกนั้น เมื่อเปรียบเทียบกับลูกในครอบครัวที่มีพ่อแม่อยู่ครบถ้วน พบว่าเด็กๆ มีพัฒนาการไม่แตกต่างกัน การเกิดปัญหาทางด้านจิตใจก็ไม่แตกต่างกัน การประสบความสำเร็จในอนาคตของเด็กๆ ก็ไม่แตกต่างกัน เพียงแต่ว่าถ้าแม่ที่ดูแลลูกตามลำพังคนเดียวนั้นมีสุขภาพจิตดี ไม่เศร้าหมอง เป็นตัวของตัวเอง มีความเชื่อมั่นตนเอง มีความแข็งแกร่งของจิตใจ มีความสงบของจิตใจ มีคุณธรรม มีความกล้าหาญ พร้อมจะฟันฝ่าอุปสรรคและมีความรักลูกแบบเดินสายกลาง มีประชาธิปไตยกับลูก ถ้าแม่มีคุณสมบัติต่างๆ เหล่านี้ ซึ่งไม่จำเป็นต้องดีหมดทุกอย่างนะครับ เพียงแต่ขอให้เป็นคนที่เข้มแข็งก็ใช้ได้

ขณะที่ดูแลลูกตามลำพังนั้นคุณแม่ต้องหนักแน่นและเชื่อมั่นตนเองให้มากๆ

ทำไมผมต้องเน้นประเด็นว่าต้องหนักแน่นและหนักแน่นให้มาก เพราะว่าเมื่อเกิดมีความระส่ำระส่ายในครอบครัวนั้น แค่เฉพาะเหตุการณ์ในครอบครัวหัวใจของผู้เป็นแม่ก็ย่ำแย่อยู่แล้ว แต่ในความเป็นจริงยังจะมีการเสริมสภาวะให้มันดูแย่ลงไปอีกคือจากสังคมรอบข้าง เช่น จากญาติพี่น้องซึ่งจะต้องมาออกความคิดเห็นต้องมาถามไถ่ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ทำไมถึงไม่ทำอย่างนี้ แล้วต่อไปจะเอาอย่างไรกัน สังคมรอบบ้านก็จะพูดพาดพิงซุบซิบเรื่องของครอบครัว ยิ่งถ้าเป็นบุคคลที่เป็นที่รู้จักในวงสังคม หรือที่เราเรียกว่าบุคคลสาธารณะผลกระทบก็จะยิ่งนานและกว้างไกล ผลกระทบเหล่านี้สร้างความสะเทือนใจที่มีอยู่แล้วให้มากขึ้นและรุนแรงขึ้น

ว่ากันตามปรัญชาและความเป็นจริงแล้วผลกระทบเหล่านี้จะไหลบ่าเหมือนน้ำป่า คือไหลมาแล้วก็ผ่านไป ผ่านไปก็คือจบไป หมดไป อะไรที่ผ่านมาแล้วก็หมดไปจึงเป็นสิ่งที่ไม่มีสาระ เราจึงไม่ควรไปสนใจกับสิ่งที่ไม่เป็นสาระ เพียงรับรู้แล้วก็ทำเฉยๆ ไว้ สถานการณ์ทุกอย่างจะปรับตัวและดีขึ้นได้เอง

แม่...คือเสาหลัก

สำหรับลูกโดยเฉพาะลูกชาย แม่หลายคนจะกังวลว่าเมื่อครอบครัวขาดพ่อไปคนหนึ่งแล้ว ลูกชายจะได้แบบฉบับผู้ชายจากที่ไหน ลูกจะเพี้ยนผิดเพศไปหรือไม่

ผมต้องขอตอบว่าไม่ต้องกลัวลูกจะเพี้ยนผิดเพศเลยครับ ถ้าคุณแม่ทำตัวเองให้เข้มแข็ง บอกลูกตามตรงว่าพ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วด้วยเหตุผลบางประการ แต่พ่อเขายังรักลูกอยู่ พ่อเขายังเป็นพ่อที่ดีของลูกอยู่ และแม้พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่พ่อกับแม่ไม่ได้โกรธกันและยังเป็นพ่อและแม่ของลูกอยู่อย่างเดิม

แม่จะต้องประคองอารมณ์ให้เข้มแข็ง แช่มชื่น มั่นใจ พร้อมที่จะปกป้องลูก คือเป็นทั้งพ่อและแม่พร้อมกันในตัวของแม่ และขอให้ดูลูกอย่างสายกลาง คือไม่รักและตามใจลูกจนเกินไป ไม่ควรปกป้อง ประคบประหงมมากจนเกินไป ไม่ควรดูแลลูกอย่างวิตกกังวลจนเกินไป ไม่ควรจุกจิกและเจ้าระเบียบกับลูกมากจนเกินไป ไม่ควรปฏิเสธและลงโทษลูกมากจนเกินไป และถ้าดูแลให้เด็กช่วยเหลือตัวเองได้ เป็นตัวของตัวเอง คุณแม่ก็ไม่ต้องกลัวว่าลูกจะเป็นปัญหาแต่อย่างใด

และเมื่อเวลาลูกโตขึ้นประสบความสำเร็จตามที่คาดหมาย คนที่เป็นคุณแม่ก็จะมีความภาคภูมิใจเป็นที่สุดที่แม้จะเป็นพลังของแม่คนเดียว ฉันก็สามารถเลี้ยงและดูแลลูกได้เป็นอย่างดี




ที่มา - www.clinicrak.com

ดิฉันเป็น อีกคน ที่เป็นคุณแม่ที่เลี้ยงลูกเองคะ สามีมีเมียน้อย และดิฉันก็เป็นฝ่ายถอยออกมาให้เค้าทั้ง 2 คนได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข พึ่งแยกทางกับสามีเมื่อ ปลายเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมานี้เอง ยอมรับคะว่า ตอนนี้ ยังทำใจไม่ได้ และยังคงร้องไห้อยู่บ้าง แต่น้อยลงจากตอนที่รู้เรื่องลงแล้วคะ ก็ คิดแต่ว่า เราต้องเลี้ยงลูกให้ได้ ลูกดิฉันอายุ ปีนี้ 8 ขวบคะ ลูกชายคะ ออกจากบ้านแฟนมาอยู่บ้านแม่เราเอง พออยู่กับลูกให้เค้าคุ้นเคยกับ น้าๆ ญาติ ๆ ที่บ้านเรา แล้วตอนนี้ดิฉันกำลังจะเริ่มทำงานวันจันทร์นี้แล้วคะ (ก่อนนี้ไม่ได้ทำงานเป็นแม่บ้านดูแลลูก สามีเป็นคนทำงานคนเดียว โดยบอกว่า เราไม่ต้องทำงานให้เลี้ยงลูกที่บ้านคะ แต่เค้าดันไปมีเมียน้อยซึ่งเป็นพนักงานในบริษัทเดียวกัน) ก็ฝากน้าของดิฉันช่วยดูแล ลูกดิฉันให้คะ แล้วเราก็ไปทำงานคะ ตั้งใจว่าจะเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด ยอมรับคะว่ายังเศร้าเสียใจอยู่ แต่ทำยังไงได้ คนเรา ก็ต้องสู้ต่อไป จริงมั้ยคะ

ขอเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คนนะคะ

สวัสดีค่ะ "คุณปลีกวิเวกและคุณกุหลาบดำ" ขอบคุณนะคะที่เข้ามาตอบเข้ามาแชร์ความรู้สึกกัน คุณกุหลาบเข้มแข็งไว้ให้มากๆนะคะสักวันมันจะผ่านไป..และคุณจะเป็นคนใหม่ที่สดใสกว่าเดิม อดีตมันผ่านไปแล้วให้มันผ่านไปค่ะ อย่าเก็บเอามาคิดนะค่ะ...ดิฉันเองก็พยามทำอยู่ค่ะเพราะตอนนี้อดีตสามีกลับมาหาดิฉันอีกแต่ไม่เลิกกับทางโน้นแน่นอนน ตอนนี้ก็หยุดแล้วทุกอย่างค่ะมันผิด ตอนแรกเป็นเมียเฉยๆ...ต่อมาเป็นเมียหลวง...ทุกวันนี้ก็ดูเหมือนตัวเองจะกลายเป็นเมียน้อนซะงั้น... แต่อดีตสามีไม่ได้จดทะเบียนใหม่นะคะเค้าบอกไม่อยากจดกับใครอีกแล้ว ....สู้ๆนะคะฟ้าหลังฝนสดใสเสมอนะคะ..เราตั้งใจเลี้ยงลูกให้ดีนะคะ...เพราะเค้าคือสิ่งที่ฟ้าประมานมาให้มันคือความภาคภูมิใจของเราในอนาคตค่ะสู้ๆนะคะ

คุณจริงใจคะ ดิฉันกำลังจะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวแล้วค่ะ อาจจะต้องขอคำปรึกษาด้วยนะคะ เพราะดิฉันพึ่ง
จะตัดสินใจที่จะฟ้องหย่า และขอแยกทางคะ เพราะเค้าโกหกดิฉันตลอดมา แม้จะทราบเรื่องแล้วแต่ก็ยังที่
จะปิดบังและโกหกกันอยู่ ตอนนี้ดิฉันกำลังทำใจให้เข้มแข็งเพื่อที่จะต้องไปต่อสู้กันในศาล และจะต้อง
เข้มแข็งเพื่อที่จะต้องเลี้ยงบุตร 2 คน คนโตผู้ชายอายุ 10 ปีคะ คนเล็กผู้หญิง อายุ 6 ปีคะ ซึ่งคนโตนั้น
เค้ารับรู้และเข้าใจเรื่องที่ดิฉันกับสามีทะเลาะกันแล้ว และเค้าไม่เคยถามถึงสามีดิฉันเลยเพราะเค้าอยู่ตจว.
ไม่เคยโทรหาพ่อของเค้าเลย ดิฉันกำลังทำทุกอย่างเพื่อลูกคะ ขอกำลังใจให้กันและกันนะคะ ขอบคุณคะ

สวัสดีค่ะ คุณ sutthichan ดิฉันเข้าไปอ่านข้อความที่คุณโพสต์ไว้ " ในที่สุดก็ต้องพบกับการจบสิ้นกันจริงๆ ".. เห็นใจค่ะ เคยเจอเหตุการณ์แย่ๆมาเหมือนกัน..แต่เหมือนกรรมบังสุดท้ายก็กลับเข้าคบกับอดีตสามีอีก...รู้ว่าผิดแต่ก็ยังทำ...รักมากค่ะตัดไม่ได้...แต่ตอนนี้ก็พยายามที่จะหยุดทุกอย่างแล้วไม่โทร...ไม่ไปพบเค้าอีก...แต่ถ้าเค้ามาหาลูกอันนี้ก็ไม่ว่ากันค่ะมันเป็นสิทธิที่เค้าพิ่งมี ตอนนี้คุณฟ้องหย่าแล้วใช่ไม๊ค่ะ...เพราะไปเห็นคลิปนั่นเข้า...เฮ้ย..เข้าใจค่ะมันทำใจยากจริงๆ...ของดิฉันไม่ได้มีคลิปแต่น้องสาวของสามีบอกค่ะ...ว่าเค้าพากันเข้ามมามีอะไรกันในห้อง..บนที่นอนเรา..แค่นี้ก็สุดบรรยายแล้วค่ะ.. เข้มแข็งนะค่ะ...อดทนไว้...ชีวิตเราเป็นของเรา...อย่าให้เค้ามามีอิทธิพลเหนือเราเป็นอันขาดค่ะ.. ตอนเราเกิดมา...เราก็เกิดมาคนเดียว...ตอนตายก็ตายคนเดียว...ขนาดทรัพย์สมบัตรหามาทั้งชีวิตยังเอาไปได้เลยค่ะ...นับประสาอะไรกับสามีเพิ่งมาเจอกันตอนโตแท้ๆ อย่าเอาชีวิตเราไปผูกกับเค้านะค่ะ...ชีวิตเค้าก็ของเค้า....ฉะนั้นชีวิตเราก็ของเราค่ะ... สู้ๆเพื่อชีวิตที่ดีในวันข้างหน้านะค่ะ....พวกเราจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีความสุขที่สุดในโลกค่ะ

ขอโทษค่ะเมื่อกี้พิมพ์ผิด ขนาดทรัพย์สมบัตรหามาทั้งชีวิตยังเอาไปไม่ได้เลยค่ะ...เข้มแข็งนะคะเราคิดว่าคุณคงผ่านเรื่องเลวร้ายนี้ไปได้ด้วยดีค่ะ...เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...เพื่อตัวเรา...และที่สำคัญเพื่อลูกของเราค่ะ

ขอบคุณมากนะคะคุณจริงใจ ขอเรียกแทนตัวเองว่าแหม่มนะคะ ก็คงตัดใจยากเหมือนกันเพราะก็ 20 ปีแล้ว
ที่คบกันมา และก็ 14 แล้วที่แต่งงานกันมา แต่ชีวิตแหม่มตั้งแต่เจอเค้าไม่เคยมีความสุขถาวรเลยมีแต่เรื่อง
มันเยอะคะ แต่คิดว่าเราลำบากกับเค้ามามาก ถึงเคยขนาดว่าไม่มีที่นอน ต้องเอาผ้ามาปูนอน หมอนก็ไม่มี
จานกินข้าวสักใบก็ไม่มี เรายังอยู่กับเค้ามาได้ แต่พอมีทุกอย่างเค้ากลับทำร้ายเราอย่างนี้ ดิฉันขอหมดซึ่ง
กรรมเวรดีกว่าคะ เอาความลำบากทั้งหมดเก็บไว้เพื่อลูกดีกว่าคะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ

คุณแหม่ม คุณ จริงใจ สวัสดีคะ คุณแหม่ม สู้ๆ นะคะ เข้าใจความรู้สึกคุณแหม่มคะ เราเองก็เคยลำบากกับสามีมาก่อน พอเค้าเริ่มได้ดี ก็เริ่มมี ผู้หญิงเข้าหา จนเค้าเองก้ลืมตัวไปเลย ว่าก่อนนี้ ลำบากกับเรามาขนาดไหน กว่าจะช่วยกันส่งเสริมให้เค้าได้ดีขนาดนี้

คุณจริงใจคะ สามีดิฉัน ส่งข้อความมาขอคืนดีคะ เค้าบอกว่าคิดถึงลูก อยากกลับมาอยู่พร้อมหน้ากัน 3 คน พ่อ แม่ ลูก เหมือนเดิมคะ ดิฉัน งง กับเค้ามากคะ คือ ตอนนั้น ยังไง ก็จะไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นให้ได้ ห้ามยังไงก็ไม่ฟัง พอเรา แยกตัวออกมา ปล่อยให้เค้าได้อยู่ด้วยกัน และเริ่มทำใจได้ เริ่มจะสร้างอนาคตเพื่อเราเองและลูก เค้าก็มาบอกว่า เค้าคิดได้แล้วเค้า คิดถึงลูก คิดถึงเรา

แล้วแบบนี้ เราจะทำยังไงดี ใจก็ไม่อยากให้ลูกขาดพ่อ อีกใจก็ กลัว คะ ขอเรา สามีไปอยู่กับผู้หญิงได้ 3 เดือนพอดีคะ เรากำลังคิดว่าจะให้โอกาสเค้าอีกครั้ง จะดีมั้ยคะ เพราะ เค้าบอกว่า เค้าสำนึกแล้ว เค้าได้รับบทเรียนครั้งใหญ่ในชีวิตอะไรงี้ ตอนนี้เราทั้ง งง กับเค้า ไม่รู้จะทำยังไงคะ ขอคำแนะนำนะคะ

สวัสดีค่ะ"คุณกุหลาบดำ"..เราเคยทักทายกันไปบ้างแล้วใช่ไม๊ค่ะ ดิฉันจำได้ คุณเคยได้ยินที่เค้าบอกว่า"อะไรก็ตามที่อยู่ใกล้ตัวเกินไปให้ดีแค่ใหนก็ไม่เห็นค่า...แต่ถ้าของสิ่งนั้นหลุดมือไปเมื่อไรเมื่อนั้นแหละถึงจะเห็นคุณค่า"..ในกรณีคุณก็เช่นเดียวกันค่ะ ...แต่เวลานี้เค้าได้ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นแล้ว..รู้แล้ว..ว่าสิ่งใหนที่ควรค่ากับเค้า..หรือสิ่งใหนที่ดีที่สุดสำหรับเค้า..(นั่นคือคุณ).. และเวลานี้บททดสอบกำลังเริ่มแล้วค่ะ...คุณใจแข็งพอที่จะไม่มีเค้าได้หรือเปล่า ..ถ้าคำตอบคือ"ไม่"..ดิฉันถามต่อว่าแล้วถ้าคุณให้โอกาสเค้ากลับมาเพื่อแก้ตัวอีกครั้ง...คุณแน่ใจได้แค่ใหนว่าเค้าจะไม่ทำคุณเจ็บอีก...คนเราถ้ามีครั้งที่1 ย่อมมี 2 3 4 ตามมาค่ะ..แต่จำไว้นะค่ะโอกาสมีแค่คนละครั้งเท่านั้น...ถ้าเค้าทำครั้งที่ 2 อีก จงคิดให้หนัก...เพราะนั่นคือเค้าเห็นว่าเราเป็นของตาย ..ขอให้โชคดีกับการตัดสินใจในครั้งนี้นะค่ะ

คุณกุหลาบดำ คุณจริงใจคะ เมื่อวานนี้แหม่มไปพบทนายมา เค้าแนะนำให้คุยกันก่อนเพราะไม่อยากให้
แหม่มต้องเสียคชจ.ในการฟ้องร้อง แต่พอแหม่มไปคุยกับ"อดีตสามี" ขอใช้คำนี้นะคะ เค้าได้แต่พูดว่า
เค้าไม่สามารถให้ค่าเลี้ยงดูบุตร คชจ.ต่าง ๆ และหนี้สินได้เท่าที่แหม่มขอ แหม่มก็คงจะต้องเดินหน้า เพื่อ
ทำการฟ้องร้องอย่างเต็มที่แล้วคะ เพราะฟัง ๆ ดูแล้วเค้าเหมือนกับคนเห็นแก่ตัว จะเอาตัวเองให้รอดก่อน
ลูกจะเป็นยังไงไม่สน เพราะคิดว่าดิฉันก็คงมีปัญญาหามาให้ลูกจนได้ แล้วดิฉันก็ยังมีพ่อแม่อยู่ เค้าเลยไม่
รู้สึกเดือดร้อน เลยไม่คิดที่จะพูดว่าจะทำได้แค่ไหน ดิฉันหมดความอดทนกับผู้ชายเห็นแก่ตัวแล้วคะ จะทำ
การเดินหน้าต่อไปเลย ขอกำลังใจให้ด้วยนะคะ สู้ ๆ คะ

สวัสดีค่ะคุณแหม่ม เข้ามาทักทายกันอีกครั้ง...เรื่องของคุณทนายบอกว่าให้คุยกันก่อนใช่ไม๊ค่ะ...แต่เค้าไม่ยอมจ่ายตามที่เรารียกร้องใช่หรือเปล่า...ยังไงก็ไม่ยอม.. คุณถึงต้องเดินหน้าฟ้องร้องอย่างเต็มที่...ดิฉันจะเล่าเรื่องตอนจะหย่ากับอดีตสามีให้ฟังนะค่ะ...วันนั้นไปที่อำเภอ..เราทั้งคู่ก็ต่างตกลงกันเรื่องลูก 2 คน..สรุปลูกอยู่กับดิฉันทั้งคู่..ดิฉันเลยบอดอดีตสามีว่าทั้งลูกอยู่กับฉัน...ฉันของค่าเลี้ยงลูกคนล่ะ 1000 บาท...2 คนก็ 2000 บาทต่อเดือน...เค้าพูดว่ายังไงรู้ไมค๊ะ..."บาทเดียวก็ไม่ให้"เจ็บไม๊ค่ะ..ที่เรียกไม่ใช่ไม่มีปัญญาเลี้ยงแต่ส่วนในใจลึกๆแล้วอยากให้เค้ามีส่วนรับผิดชอบลูกบ้างก็เท่านั้น ดิฉันเลี้ยงลูกได้สบายอยู่แล้วเพราะดิฉันเป็นข้าราชการค่ะส่วนเค้าเป็นลูกจ้างรายวันของบริษัท...วันนั้นพอได้ยินคำพูดที่ออกจากปากเค้าจบเลยค่ะ...ไม่ยุ่ง..ไม่ขอ..ไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น..คุณแหม่มคิดว่า 2000 บาทสำหรับเด็ก 2 คนมันพอหรือค่ะ...ไม่พอแน่นค่ะ..ทุกวันนี้แค่ค่าเทอม ลูก 2 คนนี่ก็ตก 3 หมื่นแล้วนะค่ะ.เพราะเรียนเอกชนค่ะ..คนโต ป.2 คนเล็ก อ.3 แต่เค้าเคยบอกว่าถ้าเราเลี้ยงไม่ได้ให้ส่งไปให้เค้า...เค้าจะเลี้ยงเองค่ะ...เรื่องอะไรดิฉันจะส่งลูกไปอยู่กับเค้าและผู้หญิงคนนั้นค่ะ...เท่ากับส่งลูกไปตายนะสิไม่ว่า พูดไม่คิด...ที่เล่ามายืดยาวนี่ก๋อยากจะให้คุณแหม่มทำใจใว้บ้างนะค่ะ...เพราะดิฉัยเคยเจอบางครั้งศาลตัดสินแล้วว่าต้องจ่าย...แต่พอถึงเวลาก็เบี้ยวไม่จ่ายเฉยเลย..สุดท้ายพวกเรานั้นแหละที่ต้องรับภาระต่างๆ..ยังไงก็เตรียมใจไว้บ้างนะค่ะ... ดิฉันและเพื่อนๆในเวปนี้จะเป็นกำลังใจให้คุณแหม่มและลูกๆก้าวผ่านเรื่องเลวร้ายนี้ไปให้ได้ด้วยดีนะค่ะสู้ๆ

คุณแหม่ม คุณจริงใจนะ สวัสดีคะ

คุณแหม่มคะ ดิฉันว่าอย่าไปหวังน้ำบ่อหน้าเลยคะ ของดิฉัน ดีหน่อยที่เค้า ยังรับผิดชอบ ช่วยเรื่องเงิน แต่ ดิฉันตั้งใจไว้ว่า อยากจะเลี้ยงลูกเอง โดยที่ไม่ให้ ทางครอบครัวเค้ามายุ่งเลยคะ เพราะ จะได้ไม่มาอ้างสิทธิ์ ในอนาคต ยอมรับคะว่าโกรธ ครอบครัวเค้ามาก ตั้งใจตัดขาด ไม่ต้องมาเจอ กันอีกเลยอะไรแบบนั้น คุณพ่อของสามี มาหาดิฉันที่บ้านแม่ดิฉัน ถามว่าตกลงกันยังไง ดิฉันบอกพ่อสามีไปคะว่า

"ดิฉันบอกสามีว่า ถ้ายังมีความรับผิดชอบอยู่ ยังอยากจะเป็นพ่อของลูกดิฉันอยู่ ก็ต้องรู้ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง ควรจะรับผิดชอบอะไรบ้าง แต่ถ้าคุณไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลย คุณก็ไม่ต้องมาพบเจอ ดิฉันและลูกอีก ตัดขาดกันไม่เลย ไม่ต้องมาเรียกร้อง ว่าเป็นพ่ออีกเลย เพราะ คุณไม่มีคุณสมบัติในการเป็นคุณพ่อที่ดีได้"

คุณแหม่มต้องใจแข็ง นะคะ และต้องเข้มแข็งให้มาก ไม่ต้องไปหวังพึ่งอะไรจากคนแบบนั้นเลยเพราะ คนแบบนั้นพึ่งไม่ได้ เดินหน้าอย่างเดียวคะ อยู่กับลูก คิดถึงอนาคตว่าจะวางแผนชีวิตเรากับลูกแบบไหน จะเลี้ยงลูก อย่างไร ดิฉันเอาใจช่วยคะ

ส่วนเรื่องของดิฉัน ท่าสามี คิดได้ สำนึกได้ เค้าจะกลับมาดิฉันจะให้โอกาสเค้า คะ เพราะเป็นครั้งแรกที่เค้าทำขนาดนี้กับดิฉัน และ ดิฉันไม่อยากให้ลูกขาดพ่อ แต่ อนาคตที่ดิฉันคิดวางไว้ให้ลูกตอนที่ไม่มีเค้า(ช่วงที่เกิดปัญหา) ดิฉันก็จะยังทำต่อไปเพื่อลูกและตัวดิฉันเอง เพราะ ไม่รู้ว่าอนาคต เค้าจะทำผิดพลาดอีกหรือไม่ อย่าลืมคะว่าความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน คะ

สวัสดีค่ะ เดือนก็เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ 10 เดือนแล้วที่แยกและหย่ากับอดีตสามี แรกๆก็ใจสั่นๆอยุ่ค่ะแต่ใช้ธรรมะข่ม ก็ดีขึ้นค่ะ อดีตสามีนานๆถึงจะมาหาลูกหรือไปรับลูกที่โรงเรียนค่ะ ส่วนเรื่องค่าเลี้ยงดูที่ขอไว้ตอนวันหย่า เดือนละ 2 พันบาท เดือนยังไม่เคยได้รับค่ะ ทั้งๆที่เงินเดือนเค้าก็เกือบ 2 หมื่น ตอนนี้ไม่ขอจากเค้าแล้วค่ะ ขอก็ไม่เคยได้ทำให้เราเองที่เป็นคนรำคาญ ขอเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ สักวันเราต้องผ่านในไปค่ะ

สู้ สู้ ค่ะ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

สวัสดีคะคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคน คือ ณ ตอนนี้ทนายยังไม่ฟ้องให้เนื่องจากดิฉันมีหนี้ที่เกิดขึ้นเพราะเค้า
ซึ่งดิฉันเป็นผู้กู้ รวมถึงหนี้สินการซื้อบ้านอีก ทางทนายให้ดิฉันคุยกับทางผช.ก่อนให้มายกทรัพย์สินให้
รวมถึงแจ้งว่าจะจ่ายค่าเลี้ยงดูต่อเดือน เดือนละเท่าไหร่ ถ้าไม่จ่ายแล้วค่อยฟ้องดีกว่า เพราะดิฉันก็จะได้
บ้านมา โดยไม่ต้องขายแล้วแบ่งครึ่ง ดิฉันก็พยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อลูกคะ ดิฉันไม่คิดว่าถ้าเค้าไม่จ่าย
แล้วดิฉันจะอยู่ไม่ได้ ดิฉันอยู่ได้คะ เพราะทุกวันนี้ก็อยู่กัน 3 คนแม่ลูกอยู่แล้วเพราะตัวเค้าเองก็อยู่ตจว.
ไม่คิดที่ว่าต้องพึ่งพาเค้าเลยคะ อยู่ได้คะชีวิตตอนนี้ก็มีความสุขดีคะ