คือเนื้อหาอาจจะไม่สมควรเท่าไรแต่อยากรู้จริงๆครับ
คือตอนประมาณผมป.5ป.6ย่าผมเสียน่ะครับ
พ่อให้ผมบวชหน้าไฟแล้ว
ตอนนั้นผมหลงหลั่งอสุจิแบบตั้งใจด้วย
ต้องทำยังไงดีครับ ตอนนี้อยู่ม.สองละตอนปิดเทอมกะจะบวช
ควรจะทำยังไงดีครับ
เผอิญนึกขึ้นได้
ผมพร้อมจะทำทุกอย่าง

ดูก่อนท่านทั้งหลาย....................

ระงับกิเลส เจริญปัญญา ละอายต่อบาป พิจารณาการกระทำ

อนุโทนาบุญของท่านด้วยน่ะ สาธุ..........

อย่าทำอีกละกันครับ

จะบวชตอนปิดเทอมนี้ ก็ขอให้ตั้งใจมั่น อยู่ในข้อวัตรปฎิบัติอันดีงามนะครับ

แล้วถือว่าอาบัติไหมอ่ะครับ
เห็นอ่านเจอว่า สังฆา..อะไรสักอย่างจำไม่ได้อ่ะครับ

นั่นมันเรื่องของพระ ไม่ใช่ของเณรนะ (พวกอาบัติ)
ไม่ต้องไปกังวลหรอก

เอาตั้งแต่ป.5เลยหรอ กรรมจริงๆๆๆ

ในขณะที่บวช ถ้าหากว่ามีอารมณ์ หรือความกำหนัดในกามเกิดขึ้น
ก็ให้ กำหนดรู้อารมณ์นั้นๆ จะใช้บทภาวนาอะไรก็ได้ไม่ว่ากัน ตามแต่จริต
ให้กำหนดเรื่อยๆ อย่ายอมแพ้ เพราะอย่างไรก็ต้องได้เผชิญอยู่แล้ว
ในช่วงแรกของการเกิดความกำหนัดแล้วกำหนด ความกำหนัดจะเพิ่มขึ้นนะไม่ต้องแปลกใจ
ให้กำหนดเรื่อยๆ จนเห็นความเกิดดับของอารมณ์นั้นๆ เห็นแล้วๆเล่าๆจนเห็นเป็นเรื่องธรรมดา
อาจกินเวลาหลายวันนะ กว่าจะเห็นอย่างนั้น แต่ก็อย่าท้อ ให้ทำไปเรื่อยๆ

ถ้าหากว่าในระหว่างที่ภาวนาอยู่แล้วเกิดความกำหนัด
ก็ให้พิจารณาดูว่าอารมณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นนี้เป็นอันเดียวกับเราหรือไม่ เป็นตัวเป็นตนของเราหรือไม่
ให้พิจารณาดู แล้วจะรู้ว่าท้ายที่สุดแล้วอารมณ์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้เป็นอันเดียวกับเราหรอก
มันเกิดขึ้นแล้วเรารู้ไม่ทันแล้วก็ไปปรุงแต่งมัน ให้มันมาเป็นเราก็เท่านั้น


อย่าคิดว่าสำเร็จความใคร่ในห้องน้ำแล้วไม่มีใครเห็น ตัวเรานี่แหละเห็น

ถ้าจะให้ดีก็ให้เริ่มเสียแต่ตอนนี้
ลองกำหนดอารมณ์ ความกำหนัดดู
แล้วไม่ต้องสำเร็จความใคร่นะ ให้กำหนดดู ลองทำแล้วดูว่าเราละเว้นจากอารมณ์เหล่านี้ได้นานไหม
ได้กี่วัน ก็จะเป็นการดี

แค่นี้แหละ

สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

อย่างแรกเราควรรีบขอขมาต่อพระรัตนไตร ในเรื่องเก่าๆ แล้วสัญญาว่าจะไม่ทำอีก การทำผดของเณรนั้น จะเรียกว่า
อาบัติหรือว่าจะเรียกว่าอะไรก็ปล่อยมัน ให้รู้ไว้ว่าเราห่มเหลืองมีฐานะเป็นนาบุญ ไม่ว่าจะเป็นพระหรือเณร ผู้คนก็ต้องกราบไหว้ เราควรทำให้ดี มิฉะนั้นผลแห่งการกระทำจะพาเราไปนรก

ขอบคุณทุกคนเลยครับ
ถ้าได้บวชอีกจะทำให้ดี
ให้ได้ประโยชน์