สวัสดีค่ะ ตอนนี้น้องกำลังมีปัญหาในชีวิตมากเลยทีเดียว ปัญหาที่เกิดจากตัวน้องเองค่ะ
ขอเล่าถึงอดีตแสนเลวร้ายก่อนนะค่ะ น้องเคยทำแท้งค่ะ น้องท้องเพราะผู้ชายเลวๆคนนึง
เค้าเป็นแฟนน้อง แต่แม่น้องไม่ชอบเค้าและขอให้เราเลิกกัน เพราะเค้านิสัยไม่ดี เค้าบอกน้องว่า
เค้าตั้งใจทำให้น้องท้อง เพราะเค้าเกลียดแม่ของน้อง... และนี่คือจุดเริ่มต้นของหลายๆเรื่องค่ะ
เพราะความผิดพลาดในอดีตนี้เอง ช่วงนั้นน้องเครียดมากและไม่กล้าบอกแม่ น้องจึงปรึกษาเพื่อนค่ะ
น้องสนิทกับเพื่อนคนนีี้มาก เวลาผ่านไป แฟนของเพื่อนคนนี้เค้ามาชอบน้องค่ะ ตอนแรกน้องก็ไม่คิดว่า
เค้ามาจีบ เพราะเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เราคุยกันบ่อยๆ สุดท้ายน้องก็หลงรักเค้าจนได้ และเราก็แอบคบกันค่ะ น้องพยายามตัดใจจากเค้าหลายครั้งแต่น้องก็ทำไม่ได้ซักครั้ง น้องรุ้ว่าสิ่งที่น้องทำมันเลวร้ายมาก เพื่อนในกลุ่มเดียวกันก็รุ้กันทุกคนแต่ทุกคนก็เงียบไว้ เพราะเราสามคนก็เป็นเพื่อนกันทั้งนั้น..และสุดท้ายเค้าทั้งสองคนเลิกกัน เพื่อนผู้ชายบอกว่ามันไม่ได้เป็นความผิดของน้อง แต่เพราะมันเป็นเหตุผลของเค้าสองคนที่ไปกันไม่ได้ จนกระทั่งวันนึงความลับทุกอย่างเปิดเผย เพื่อนน้องรู้ เค้าโกรธมาก
เค้าเอาเรื่องที่น้องท้องไปบอกกับเพื่อนทุกคน ตอนนี้น้องอับอายมาก
ส่วนกับผู้ชายคนนั้นเราก็เลิกกัน เพราะเค้าไม่ยอมให้เราคบกันถ้าเราไม่เลิกเค้าก็จะเอาเรื่องนี้ไปบอกแม่ของน้อง ทุกๆคนค่ะ ตอนนี้น้องยอมรับเลยค่ะว่าน้องอ่อนแอมาก ทุกๆครั้งที่น้องล้ม น้องจะมีมือของเพื่อนๆหรือคนรักคอยให้กำลังใจ แต่เวลานี้น้องไม่เหลือใครแล้ว ล้มครั้งนี้น้องรุ้สึกเจ็บมากค่ะ
เจ็บจนไม่มีแรงจะลุกขึ้นยืน น้องนอนไม่หลับทุกคืน น้องหลับเพราะน้องร้องไห้จนเหนื่อยและหลับไป
วันที่31นี้ น้องต้องไป รร น้องคิดว่าน้องจะไม่ไปเพราะน้องอายเพื่อน แต่เพื่อนน้องขู่ว่าถ้าไม่ไปก็จะบอกแม่น้อง น้องจะทำไงดีค่ะ น้องเสียใจกับสิ่งที่เกิด น้องไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ น้องต้องสูญเสียคนรัก เสียเพื่อน จนบางครั้งน้องรุ้สึกอยากฆ่าตัวตาย ...นี่มันเป็นผลกรรมของน้องใช่มั้ยค่ะ

เราเกิดมาโดยไม่รู้เลยว่า ความสุขอยู่ที่ไหน

ตอนเด็กๆ
คนอื่น ก็มาบอกว่าต้องเล่นอันนี้ ต้องกินอันนี้ ถึงจะมีความสุข

โตมาหน่อยก้ต้องมีคนมาบอกว่า
ต้องเรียนอันนี้ รักคนนู้น ถึงจะมีความสุข

ทั้งชีวิตเรา มีแต่ต้องคอยอาศัยคนอื่นมาบอกว่า
เราจะมีความสุขได้ ก็ต่อเมื่อทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้

เราใช้ชีวิตบนค่านิยมจากคนอื่น
เรากลัวคนอื่นไม่รักเรา กลัวเขามองว่าเราไ่ม่ดี
กลัวเราด้อยค่าลงไปในสายตาคนอื่น

เหนื่อยนะ

เหนื่อยไหม

ใช้ชีวิตตามปกติธรรมดาก็ยุ่งยากมากพออยู่แล้ว
เรายังไปเอา "ความคิดคนอื่น" มาสร้างเื่งื่อนไขให้ตัวเองยุ่งยากขึ้นไปอีก
เราไปเอา "คนอื่น" มาเป็น "สรณะ" ของเรามากเกินไปไหม

คุณเป็นผู้หญิงที่ถูกเอารัดเอาเปรียบ
คุณเป็นผู้เสียหาย เป็นผู้ถูกกระทำ เป็นเหยื่อ
คุณควรได้รับความเห้นใจถึงจะถูก ควรได้รับการเยียวยาถึงจะใช่

หน้าไหนมันจะมองว่าเราเป็นคนไม่ดี เป็นผุ้หญิงไม่ดี ก็ปล่อยเขาไปเถอะ
เอาเขาไว้ไกลๆ อย่าเอามาใกล้ กระทั่งความคิดก้อย่าได้เสียเวลาคิด

เป็นโอกาสดีนะ ที่จะแยกปลาออกจากน้ำ แยกกัลยาณมิตรออกจากคนพาล
คนไหนมิตรแท้ มันวัดกันตอนนี้แหละ ว่ามัน"เห็นใจเรา" แล้ว"เห้นถึงใจเรา" จริงๆไหม
หรือมันเห้นแต่ตัวมัน ความคิดมัน ค่านิยมของมัน เห้นแต่ใจตัวมันเอง เห็นแก่ตัวมันเอง
ถ้ามันเอาใจเราไปใส่ใจมัน มันจะต้องเห้นอกเห้นใจกันสิ คนเหมือนกันนี่


เรื่องพลาด เรื่องโง่ ล้วนแล้วแต่เป็นปกติของทุกคน
แต่คนที่ไปต่อได้ คือคนที่รู้ว่าพลาด แล้วแก้ไข

ถ้ามัวแต่มาจมปลักกับค่านิยมคนอื่นแบบนี้ จะไปต่อไม่ได้

ฝากชีวิตเอาไว้กับคนอื่นมามากแล้ว
พึ่งพาความรู้สึกนึกคิดของคนอื่นมามากพอแล้ว

ต่อไปนี้ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน
ใช้ชีวิตอยู่กับกายของตัวเอง อยู่กับใจของตัวเอง
พึ่งความคิดตัวเอง พึ่งความรู้สึกตัวเอง พึ่งใจตัวเอง
พระพุทธเจ้าถึงบอกว่า อัตตาหิ อัตโนนาโถ - ตน..เป็นที่พึ่งแห่งตน

อย่าให้ออกไปอยู่กับคนอื่นให้มาก
เช่นมัวแต่ไปคิดถึงคนอื่นว่าเขาจะคิดยังไง พูดยังไง นี่คือหลงไปอนาคต หลงไปไกลตัว
หรือเช่น มัวแต่ไปคิดถึงอดีตที่พลาดพลั้ง นี่คือการออกจากปัจจุบันไปอยู่กับอดีต
เรื่องจบไปแล้วให้จบ ให้ลืม

ไม่รุ้จะคิดอะไร ก็ให้คิดถึงพระพุทธ พระะรรม พระสงฆ์ สวดมนต์ก็ได้
หรือท่องพุทธโธไปเรื่อยๆก็ได้
หรือคิดถึงความดีที่ตนทำ ถ้าหาไม่ค่อยได้ก้ต้องหัดทำบุญทำทาน
หัดรักษาศีล เจริญสติ เจริญกรรมฐาน

บุญที่ทำไว้มาก จะช่วยชะลอผลร้ายให้ห่างออกไป ไล่กวดไม่ทัน

เป็นผุ้หญิงเสียเปรียบทุกทางอยู่แล้ว
อย่าให้คนอื่นเอาค่านิยมโง่ๆ ความคิดโง่ๆ มาล่ามเราเอาไว้อีก

ถ้าตัดใจตรงนี้ได้เร็ว
ก็เท่ากับว่า ภาระของเรามันห้หายไปครึ่งหนึ่งเลยนะ
อีกครึ่งคือภาระทางกาย เช่นมีหน้าที่การงานอาชีพอะไรต้องทำก้ต้องทำ
แต่ทำด้วยใจที่เบาขึ้น สบายขึ้น ทุกข์น้อยลง

ถ้าอยากเพิ่มภูมิคุ้มกันทางจิตใจให้ตนเอง
ก็ยึดพระพุทธเจ้าไว้ ลองดูซิว่าท่านสอนอะไร
ทำไมคนมากมายถึงได้รับความสุข
ท่านว่าท่านสามารถช่วยเราพ้นทุกข์ได้ มาพิสุจน์กันดุสักตั้งซิ ว่าจริงไหม

ไม่เหลือใคร...นี่คือ ความเป็นจริงของธรรมชาติ ที่ไม่มีใครจะได้อย่างใจ ได้อย่างอยากให้มีให้เป็น ยิ่งน้องจะตอกย้ำเป็นแบบนี้แบบนั้น มันก็ยิ่งวกวนร้อนจิตร้อนใจไปมาก ยิ่งสร้างความกดดันแต่ตัวเองนะ ก่อนอื่นเลิกตอกย้ำเรื่องราว เหตุการณ์แบบนั้นนี้ในใจ มองปัญหานี้ให้เป็นบทเรียนชีวิต ให้รู้จักกรรมนั้นมีจริง ได้เรียนรู้ตามความเป็นจริง เพราะแต่ก่อนต่อให้ใครเตือนบอก กล่าวเตือนเรื่องแบบนี้ไม่มีใครฟังหรอกว่ามะ จะให้เคลียร์ผ่อนคลาย ก็มีแต่เตือนใจบ่อย "ช่างมัน"
หากล้ม ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงสิ่งที่ผิดพลาด แต่หมายถึงเรื่องที่เราล้มจากจิตใจ จากครรลองที่ดี คุณธรรม
หากจะยืนก็หมายถึงการน้อม คุณศีล คุณธรรม มาตั้ง มายืนอยู่ในใจเรา ให้รู้จักควรไม่ควร การเคารพเชื่อฟังบิดามารดา เป็นต้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้เมื่อยืนขึ้นได้แล้ว จิตใจนี้ก็เข้มแข็งไปเอง
หากรู้ว่าเราพลาดอาจส่งผล ทำให้บุคคลที่เรารักเคารพเสียใจ ก็ไปก้มกราบสารภาพต่อท่านเลย ดีกว่า ท่านจะมีทางออกให้เอง สิ่งที่เราตัดสินใจอาจตอกย้ำให้เราดำเนินผิดทางก็ได้ เพราะในขณะที่สาระวนอยู่นี้ มันทำอะไรได้หมด ไม่รู้ผิด ถูก นะ

ขอบคุณปัญหาที่นำพามาพบธรรมะ

น้องครับ

น้องโชคดีมาก ๆ โชคดีมาก เพราะอะไรรู้มั๊ย

เพราะน้องเข้ามาที่ลานธรรมแห่งนี้
ในลานธรรมตรงนี้ ทุกคนยินดีเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจให้

จริงนะครับ น้อง เข้มแข็งนะครับ อ่านดู ชีวิตหลาย ๆ คน ที่อยู่ในนี้ หลายคนหนักกว่า

“สิ่งที่ผ่านมาแล้ว ทำคืนไม่ได้ น้อง..เริ่มใหม่นะครับ นับแต่วันนี้ วินาทีนี้เป็นต้นไป
ชีวิตเป็นของเรา รักษาส่วนที่เหลือให้ดีที่สุด เดินหน้าต่อไป”

“ไม่มีใครรักเรา ชั่งเขา ไม่ต้องเสียใจ ขอให้ รักตัวเอง รักแม่ตัวเอง ขอให้น้องรัก จงเข้มแข็ง นิ่ง นิ่ง นิ่ง”

ถึงผิดพลาดยังไง แม่รู้ ก็ไม่ฆ่าลูกตัวเอง เชื่อดิ

ประชาชนทั่วไป

มันเป็นวิบากกรรมหนักของน้องค่ะมีร่วมมากับเพื่อและแฟนด้วย การแก้ไขที่เหตุทำไม่ได้แน่นอนแล้วเพราะเหตุมันเกิดในอดีตชาติค่ะ เหตุการณ์ในปัจจุบันเกิดขึ้นเพราะวิบากหนักนั่นแหละค่ะ

ก่อนอื่นนะคะไปทำบุญแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้ลูกของน้องก่อน ขอให้เขาได้มาเกิดเป็นคนในชาติหน้าของเขา ขออโหสิกรรมกับเขานะคะ

จากนั้นก็เรื่องแม่ ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วปิดยังไงก็ไม่มิด น้องเข้าไปบอกแม่ของน้องเองและรักษาตัวเองก่อนดีกว่า แม่ของน้องจะเข้าใจน้องค่ะ การพลาดพลั้งในสังคมปัจจุบันเกิดขึ้นได้เสมอ

อนาคตก็อย่าให้เสีย ยอมรับการต่อว่าจากสังคมโดยดุษฎี วางเฉยให้ได้ แล้วเอาเรื่องราวครั้งนี้เป็นบทเรียนค่ะ การที่พี่ให้วางเฉยก็เพื่อไม่ต่อวิบากกันต่อไปในชาติหน้าค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ น้องเลี่ยงมันไม่ได้เพราะกรรมกำหนดมาแบบนั้น การได้มาเป็นคนก็มีโอกาสที่จะได้ตัดกรรมและไม่ต่อกรรมน่ะค่ะ

จริงอย่างที่คุณอาบอกค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
แค่นี้ก็ทุกข์มากแล้ว อย่าให้คำพูดคนอื่นมากระทบใจอีกเลยนะค่ะ
คนที่รักและจริงใจกลับเรามากที่สุดคือคุณแม่และคุณพ่อค่ะ
ดิฉันเชื่อว่าท่านจะเข้าใจ และให้อภัยคุณค่ะ

น้องต้องต่อสู้ความจริง วันพรุ่งนี้ยังมาไม่ถึง อดีตแก้ไขไม่ได้ แต่วันนี้ต้องนอนให้หลับ กินให้อิ่ม ปรับสภาพจิตใจให้ปรกติ ชีวิตของน้องยังไม่แย่หรือเลวร้ายหลอก พี่ทำเลวยิ่งกว่าน้องหลายร้อยเท่านัก กว่าพี่จะกลับตัวได้ทุกอย่างสายไปหมดแล้วพี่ไม่เหลือใครเลยตอนนี้อายุ 46 ปีแล้ว พี่ยังโชคดีเลยที่ได้พบกับ Website นี้ (เพิ่งพบเมื่อวานนี้เอง) พี่ยังต้องสู้เพื่อทำกุศลกรรมให้มีกับเขาบ้าง ไม่ใช่ลบล้างความผิดนะ แต่มันจะทำให้เราได้รู้สึกดีขึ้น ฉะนั้นต้องสู้ความจริง พี่เป็นกำลังใจให้ อย่าปิดบังหรือโกหก เพราะชีวิตจะแย่ลงและเลวร้ายเหมือนกับชีวิตพี่ เพราะเมื่อก่อนพี่โกหกภรรยา จนกลายเป็นนักโกหกมืออาชีพ สุดท้ายชีวิตไม่เหลืออะไรเลย ดังนั้น อย่าหนีความจริง สู้ ๆ ...................