ในสังคมที่ทำงานจะมีผู้หญิงค่อนข้างมากมีเพื่อนร่วมงานบางคนที่รู้สึกว่าไม่มีความจริงใจ ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง บางอย่างที่รู้ก็แกล้งไม่รู้ ทำให้ตอนนี้รู้สึกไม่ค่อยดีกับเพื่อนร่วมงานคนนี้ ไม่อยากพูดคุยด้วย อยากทราบว่าจะจัดการความขุ่นมัวในใจนี้อย่างไรดี มีหลักธรรมข้อใดที่ควรยึดถือเพื่อกำจัดความรู้สึกไม่ดีกับเพื่อนร่วมงานที่เป็นแบบนี้ได้บ้าง

สิ่งแรกที่ท่านผู้ถามต้องทำก่อนก็คือ กำจัดความไม่สบายใจเกี่ยวกับคนๆนี้ออกไปก่อน

เป็นเรื่องวิบากที่ท่านต้องมาพบกับคนอย่างนี้ ท่านผู้ถามก็ควรจำกัดบริเวณในการคิดนึกเกี่ยวกับเขาให้เหมาะสม เกี่ยวข้องกันพอไม่ให้มีปัญหา

ต้องวางใจว่า กรรมเป็นสมบัติเฉพาะตน ถึงคราวนี้ วิบากเขาจัดแจงผลอย่างนี้ให้เรา(ต้องพบคนเช่นนี้) ก็ดูกันไป ..ส่วนเขาจะทำชั่วใดๆแก่เรา ก็เป็นกรรมของเขา เราไม่ได้มีส่วนในกรรมชั่วนั้นด้วย เขาเองจะได้รับทุกข์เพราะเหตุนั้นด้วยตนเองต่อไป เช่นนี้ ควรแล้วที่เราจะเจริญกรุณาแก่เขาผู้ไม่เคยสดับพระธรรม ขาดสำนึกในความดีหรือชั่ว จึงไม่สามารถมีปัญญารู้สิ่งใดควรทำหรือไม่ ทำแล้วมีคุณหรือโทษอย่างไร..

ใครๆจะแก้ไขกิเลสคนอื่นได้ ย่อมไม่มี ตนเองเท่านั้นที่จะแก้ไขตนเองได้

อนึ่ง พึงตรวจสอบตนเองด้วยความจริงใจว่า เราเองมีข้อควรตำหนิหรือเป็นฝ่ายทำสิ่งใดที่อาจเป็นเหตุกระตุ้นพฤติกรรมนั้นของเขาหรือไม่ ขอให้ตรวจด้วยใจเที่ยงตรง หากสำรวจดูแล้วเราหาข้อติตนเองไม่ได้ ก็พึงใ้ห้อภัยแก่เขาผู้ประพฤติพาลด้วยความไม่รู้เสีย การให้อภัยเป็นคุณสมบัติของผู้มี"ใจสูง" เป็นธรรมคุ้มครองตนมิให้ไหลเลื่อนไปสู่ทุกข์อันเนื่องด้วยพยาบาทวิตก..เป็นที่ชื่นชมแก่มนุษย์และเทวดาทั้งหลายครับ

รู้จักแล้วๆไปกับทุกเรื่อง และไม่ถือสา เพราะจะให้มีส่วนที่ดีอย่างเดียว คนที่จริงใจ พูดดีต่อ ตัวเอง ตลอดนั้นคงไม่มี ท่านก็กล่าวไว้แล้ว มีสรรเสริญ มีนินทา มียศ มีเสื่อมยศ เป็นของคู่กันอยู่แล้ว จึงไม่ใช่เป็นสิ่งที่ต้อง อะไรกับอะไร ด้วยเลย แล้วๆไป ไม่ถือสา

หลักธรรมที่ควรนำมาใช้ในเหตุการณ์นี้ มี 2 อย่างครับ ใช้ควบคู่กันไป

อันแรกคือ ขันติ
อีกอันก็คือ พรหมวิหาร4

ผมก็ไม่รู้รายละเอียดเนาะ เล่ามาแค่ค่ราวๆ สั้นๆ
เลยขอพูดแบบกว้างๆละกัน

คุณเพิ่งทำงานใหม่แน่ๆเลยใชไหมคับ
ถ้าใจเย็นพอ ก็เรียนรู้ไปเรื่อยๆ
แต่ถ้าขี้เกียจรอก้ลองหาพวกหนังสือพัฒนาตนเองอ่านดู
พวกแนวข้อคิดการทำงานอะไรเทือกนั้น

เขาจะสอนให้เราคิด ให้เรามอง ในแง่มุมที่แตกต่างออกไป
ปกติคนเรามักจะมองโลกแบบ inside- out
แต่หนังสือพวกนี้จะช่วยให้เราฝึกมองแบบ outside- in บ้าง

พูดภาษาไทยก้คือการรู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา
เช่นการลองคิดดุว่า ถ้าเราเป้นเขา เราจะรู้สึกนึกคิดยังไง
เราทำหน้าที่เขา เราจะคิดแบบไหน
ทำไมเขาถึงต้องพูดอย่างนี้อย่างนั้น

เช่น "ทำไมเขาแกล้งไม่รู้"
ถ้าดันทะลึ่งรู้ หรือ "เป็นงานขึ้นมา" ก็งานเข้าน่ะสิ
แล้วก็นับแต่นั้นจนวันตาย จะต้องโดนให้ทำสิ่งเหล่านั้นเรื่อยไป
แล้วงานหลักเขาก็ไม่เสร้จ เขามัวแต่ช่วยงานคนอื่นให้เสร็จ
แล้วพองานเขาน่ะ ใครจะช่วยล่ะ ใครจะเป็นนางฟ้าใจดีมาช่วยเขา

เขาทำงานมานาน รู้จักสันดานมนุษย์มากพอ ก็เลยสรุปเป็นความรู้ว่า
เขาต้องทำยังไง ถึงจะปกป้องตนเองจากการถูกเอาเปรียบ
บางทีคนที่เอาเปรียบคนอื่นน่ะ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำไปว่ามีนิสัยเอาเปรียบคนอื่น

ดีที่สุดนะคือเราต้องปล่อยให้เขาแก้ปัญหางานของเขา
เราต้องเอางานในส่วนความรับผิดชอบของเราให้เสร็จก่อน
เราอย่าทำเป็นนางฟ้าชาลีพิทักษ์โลก
เพราะถ้างานตัวเองไม่เสร้จล่ะก็ ความดีของนางฟ้าที่บำเพ็ญมาน่ะจะสลายหมดเลย
เจ้านายเขาไม่มองว่าเราดีหรอกนะ เขามองว่าเราทำงานไม่มีประสิทธิภาพ
ไม่รู้จักลำดับความสำคัญและไม่รู้จักรับผิดชอบส่วนของตน
ติดลบนะ

อันนี้ตัวอย่างการมองอะไรให้มันหลากหลายมุม รอบๆด้าน

ลืมบอกไปว่า กฏข้อแรก (กฏใครไม่รู้นะ แต่เราเห็นด้วย)
"เพื่อนที่ทำงาน" คือ "เพื่อนร่วมงาน" "ไม่ใช่เพื่อน"
เพราะนั้นอย่าไปคาดหวังว่าเขาจะต้องมาจริงใจ หรือมีมาตรฐานให้ถูกใจเรา

ส่วนอีกอันหนึ่งที่คูณว่า "เขาไม่จริงใจ"
ถ้าคนจริงใจ หมายถึงคนที่พูดอะไรตรงกับใจ
ผมถามว่า "ถ้าเขาพูดตรงกับใจจริงๆ คุณจะรับได้จริงๆหรือ"
เอาเข้าจริง "ไม่มีใครอยากฟังความจริง" หรอกนะ
มีแต่ประเภท "อยากฟังความจริง แต่ความจริงเหล่านั้นต้องถูกใจ"
ใครพูดตรงกับใจ ส่วนใหญ่ไม่มีใครคบหรอก

เอาง่ายๆเลย พิสูจน์ด้วยตัวเอง
ลองตั้งใจสังเกตุใจตัวเอง 1 วัน
- ให้สังเกตุว่า บ่อยครั้งไปที่เรามักจะรู้สึกอย่างหนึ่งขึ้นมา แต่เราเลือกที่จะ "พูด" หรือ"ไม่พูด"
- ให้สังเกตุว่า ที่เรารู้สึกอย่างหนึ่งขึ้นมาน่ะ แล้วพอเราเลือกที่จะพูด
เราพูดอย่างที่รู้สึก หรือเราพูดไปอีกอย่างหนึ่ง

หมั่นสังเกตไป เอาแค่วันเดียวก็เพียงพอที่จะจับผู้ร้ายตัวจริงได้แล้ว
จะรู้แล้วว่าใครกันแน่เป็นคนไม่จริงใจ

ทีนี้พอเราเห็นใจตัวเองแล้ว เราจะเข้าใจคนอื่นเอง
"ว่าชั่วพอๆกัน แต่เนียนไม่เท่ากัน"

ส่วนเขาจะทำชั่วใดๆแก่เรา ก็เป็นกรรมของเขา เราไม่ได้มีส่วนในกรรมชั่วนั้นด้วย
เขาเองจะได้รับทุกข์เพราะเหตุนั้นด้วยตนเองต่อไป เช่นนี้
ควรแล้วที่เราจะเจริญกรุณา
แก่เขาผู้ไม่เคยสดับพระธรรม ขาดสำนึกในความดีหรือชั่ว
จึงไม่สามารถมีปัญญารู้สิ่งใดควรทำหรือไม่
ทำแล้วมีคุณหรือโทษอย่างไร..

ใครๆจะแก้ไขกิเลสคนอิืนได้ ย่อมไม่มี
ตนเองเท่านั้นที่จะแก้ไขตนเองได้


บางที โจทย์ง่ายๆ แต่เรากลับแก้ไม่ได้
คุณ-dd- ช่วยแก้โจทย์ และปัด "ผงฝุ่น" ให้ทักทายอีกแล้วค่ะ
ถ้าไม่เจอมาร คงไม่เห็นมิตรแท้ ขอบคุณนะค่ะ

อนุโมทนา สาธุ

ทุกคนมีอารมณ์ที่ต่างกันนะ
ไม่มีใครดีได้ตลอดเวลาหรอก
อย่าก่อกรรมเพื่อหวังผลในระยะยาว และอย่ามองคนในระยะสั้น ๆ นะ
เอาชนะศัตรูด้วยการเป็นมิตร

อนุโมทนาครับ

หลักธรรมข้อใดใดที่มีอยู่ ก็เพื่อขัดเกลาหรืออบรมหรือเปลี่ยนมุมมองหรือความคิดของคุณ วิธีแก้ไขที่ง่ายที่สุด ตามหลักความเป็นจริงที่คุณสามารถทำได้ในทันที แต่คุณต้องทำความเข้าใจไว้ก่อนว่า

๑.สมาธิ เป็นสิ่งสำคัญในการทำงาน หรือประกอบกิจกรรมทุกชนิด คือคุณต้องหัดปฏิบัติสมาธิ ทุกวัน วันละเริ่มด้วย ๕ นาที และต่อไป ก็ปฏิบัติสมาธิ ตามสภาพความเป็นอยู่ของคุณ หมายความว่า จะปฏิบัติสมาธินานเท่าใดก็แล้วแต่กิจกรรมในชีวิตประจำวันของคุณ คือ ไม่ควรปฏิบัติสมาธิ จนเป็นเหตุให้เสียการงาน หรือเสียสุขภาพ ของตัวคุณเอง

๒. ธรรมชาติของมนุษย์ที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิด นั้นก็คือ การคิดเมื่อได้รับการสัมผัสจากสิ่งภายนอก การคิด หรือความคิด ก่อให้เกิดผลเช่น ความชอบ ความไม่ชอบ ความสุข ความทุกข์ ฯลฯ ดังนั้น ถ้าคุณไม่คิด ก็ย่อมไม่เกิดผลใดใด
แล้วทำอย่างไร จึงจะไม่คิด จุดนี้แหละที่สำคัญนัก ความจริงแล้ว ตัวคุณเอง ก็สามารถ ไม่คิดได้อยู่แล้ว โดยที่คุณไม่ต้องนับถือศาสนาใดใดเลย เพราะมันเป็นธรรมชาติที่ได้รับการขัดเกลาทางสังคมที่มีอยู่ในตัวคุณอยู่แล้ว แต่สังคมที่ขัดเกลาคุณนั้น ม่ีศาสนา เป็นเครื่องค้ำจุนอยู่ ดังนั้น ศีลธรรม ในศาสนา ก็ย่อมสามารถทำให้คุณไม่คิดได้ ให้คุณอ่านข้อแสดงความคิดเห็นของท่านอื่นๆประกอบด้วย ก็ย่อมจะเกิดความเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ และสามารถแก้ไขความไม่ชอบของคุณได้