แบบว่า...เขายกการอนุโมทนาบทความของเจ้าของให้เป็นหน้าที่ของผู้อื่นค่ะ...

ตนเอง...ไม่ได้รับสิทธิในการอนุโมทนาให้กับบทความของตนเอง....จ้า....

สวัสดีครับคุณkanolove เข้าใจแล้วครับที่ผมpostไม่มีอนุโมทนาที่หน้าจอผมเพราะผมเป็นผู้postกระทู้เอง อนุโมทนาครบแล้วครับผม

แต่งงจัง กาเมสุมิจฉาจาราเวรมณีสิขาปทังสมาทิยามิ บางวันพระ อพรัหมจริยาเวรมณีสิขาปทังสมาทิยามิ นางฟ้า เทวดา อยู่บนสวรรค์ไม่ใช่เหรอครับ แล้วถ้าเพียงศีลห้าผมยังรักษาได้ไม่บริบูรณ์ จะไปเจอนางฟ้าได้ยังไงอ่ะครับ(อยากเจออยู่)

องค์ของศีลข้อกาเมสุมิจฉาฯนั้น หญิงยี่สิบประเภทที่ไม่ควรก้าวล่วงไม่ใช่เหรอครับ ไม่ใช่หญิงประเภทเดียว ไม่หานางฟ้าหรอกครับ หาในอินเตอร์เน็ตผิดที่ผิดทาง ไม่เห็นตัวไม่เจอหน้าถึงเจอก็ใช่ว่านางฟ้าจะพลาดเรื่องศีลง่ายๆ(ก็คือว่า อายจัง ผมเป็นคนไม่มีใครเอาอ่ะครับ เลยไม่ได้สนใจเรื่องนี้ พลิกวิกฤติเป็นโอกาสครับ ว่างๆก็ประพฤติพรหมจรรย์ซะเลย)

หลงทางกับผิดทาง คิดว่าไม่ค่อยต่างกันเท่าไรนาครับ แต่ผมว่าหลงทางดีกว่านะเพราะยังอาจมีฟลุ้ค หลงไปเจอทางที่ถูกพอดี

ไม่สนปุ่มอนุโมทนาแล้วครับ ถ้าเป็นคนทางธรรมจริง ไม่อนุโมทนาด้วยการคลิ้ก ด้วยจิตครับผม

โธ่มั่วผิดหน่อยเดียวโดนดุเลย ครือว่า วันนี้วันเกิดผม ขอลูกโป่งใบนึงดิ่ครับ นะ นะ นะ ผมอนุโมทนาให้คุณไปแล้วด้วยนะเพราะช่วยเป็นกระจกสะท้อนให้ผมได้พัฒนาตัวเอง ไวยาวัจมัยนะเนี่ย ถ้าเมื่อก่อนผมจะผูกโกรธทันที(ตอนที่ยังไม่เข้าใจมายาจิต) ตอนนี้ยิ้ม ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมหาทางหนีอยู่น่ะครับไม่ได้หานางฟ้าหรอก ทางนี้ต้องเดินเดี่ยว(ไม่ได้ส่งข้อความมาจากคุกนะครับ)

ทราบแล้วครับคุณ เอรากอน กว่าจะรู้มั่วผิดจนถูกดุฉลองวันเกิดเลยอ่ะครับ ผมออกจากระบบไปนั่งร้องไห้ดีกว่าแต่ต้องไปกินอุตลุตก่อน ไม่ค่อยกล้าซื้อเค้กอ่ะครับ กลัวที่ไม่พอปักเทียน

ขอบคุณที่กรุณากลับมาตอบให้นะครับ คุณเอรากอนนี่นางฟ้าจริงๆเลยนะครับ(โยนเผือกร้อนไปให้)
แซวเล่น เพ้อเจ้อไปตามเรื่องน่ะครับ หากัลยาณมิตรก็เพื่อแนะนำในการประพฤติพรหมจรรย์ให้สมบูรณ์น่ะครับ ไม่ได้หาตัวเป็นๆหรอก มีแต่ตัวหนังสือ กับความว่างเปล่าเมื่อปิดเครื่อง

...จ๊ากกกก...! ร้อน...ร้อน... เผือกมันร้อน.... จ๊ากกกก... จ๊ากกกกก..

...อุ๊ยหว๋าย... นางฟ้าสำรวมหลุด อายจัง...
เพราะเผือกมันร้อน..หง่ะ..ก็เลยเผลอทำเผือกหลุดมือ... ....

จริง ๆ นะ ห้าม..ขี้จุ๊..เบ่เบ้...นะ... งั๊นเราเป็นเพื่อน(กัลยาณมิตร)กันแระ...

เก่งจังค่ะ แต่งกลอนได้ตั้งยาว

การเข้ามาในเว็บธรรมมีสองเหตุหลักๆค่ะ สอนธรรม และ ขอคำแนะนำเชิงระบายทุกข์

จุฬาภินันท์เข้ามาเพื่อการสองอย่างนั้นแหละค่ะ แต่หนักไปในทางอย่างแรก

มีอะไรให้ช่วย จุฬาภินันท์ยินดีค่ะ

ดีใจจังได้เพื่อนอีกคนแล้ว ยินดีที่ได้รู้จักครับ ส่วนเรื่องเผือกไม่ไต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวใครให้มาจะโยนไปให้ใหม่นะครับ หลุดมือหนึ่งครั้งไม่ได้แปลว่าต้องหลุด(มือ)ทุกครั้งนี่ครับ ต้องรับได้บ้างล่ะน่า ว่าแต่ในมือไม่มีอะไรก็ดีนะครับ แต่อยากให้ไม่มีด้วยการวางมากกว่ารับพลาด พลาดบ่อยเปลืองเผือกนะครับเดี๋ยวคุณkanoloveว่าเอา เปลืองงบประมาณ

สยองปุ่มอนุโมทนาไปเลยเนี่ย อนุโมทนาด้วยใจก็ได้เนอะ ไม่เห็นต้อง...ขอประกาศให้ทราบโดยทั่วกันเลย

ยินดีที่ได้รู้จัก คุณจุฬาภินันท์ ครับ(ถ้าเป็นนางฟ้าห้ามเข้ากระทู้กังวานนะ...กลัวโดนดุ) fairyก็ไม่เอานะ
ไม่ใช่ห้ามเป็นนะเฉยๆ อิ อิ โยนเผือกร้อนไปทางคุณ kanolove มั่ง โห เหมือนเล่นลิงชิงบอลล์เลย

ใครรับบอลล์ได้....แพ้

เข้าเรื่องดีกว่า คือผมอยากเรียนถามปัญหาธรรมน่ะครับ คือ ผมไม่ทราบว่า

อุเบกขาเวทนากับอุเบกขาสัมโพฌงค์ต่างกันอย่างไรอ่ะครับ

เมื่อกี้สังเกตไม่ถ้วนถี่ 55555555 คุณprawaอายุเท่าผมเลย ปีนี้ผมอายุเท่านั้นแหละครับ

ว่าแต่....ไม่เห็นเกี่ยวกับการที่ใครจะอนุโมทนาความคิดเห็นของคุณprawaเลย

เดี๋ยวก่อนนะครับ ไปรื้อฟื้นแคลคูลัส ถอดสมการ10ตัวแปล หาปัจจัยคงที่ปัจจัยแปรผันก่อน อีกไม่เกิน500ปีน่าจะสร้างออกมาเป็นสมการได้ รอก่อนนะครับอาจจะฝากหลานของหลานpost ผมเสียสติไปเลยเนี่ย เดี๋ยวจะแจ้งความ สัมมาสติหาย สัมมาวาจาหาย สัมมาวายามะหาย สัมมาสมาธิหาย(มิจฉาสมาธิไม่เอา)

ไปล่ะครับสามโมงเย็นก็ยังดี
ไม่ถึงที่มากล้นบนสงสาร
พอตะวันชิงพลบจึงกลับบ้าน
ให้งุ่นง่านงงงันสั่นฤดี

เพราะไม่ทันปรนนิบัติคุณมารดา
ต้องรอน้ำรอท่าไม่หลบหนี
เดี๋ยวน้ำร้อนเกินไปไม่พอดี
เปลืองค่าไฟยังไม่ดีมิจีรัง

จวบอาทิตย์ชิงดวงค่อยห่วงใหม่
กลับมานั่งร้องไห้ได้อีกครั้ง
เดี๋ยวร้องไปร้องมาก็บ้าจัง
คงเลิกสร้างสิ่งเศร้าเฉาไปเอง

ด้วยอำนาจโมหะช่างรุนแรง
นี่หรือสิ่งพึงแสวงแสร้งว่าเจ๋ง
วิหิงสามาไกลไหนว่าเก่ง
จะร้องเพลงอะไรที่ใจเรา

จิตหลงพึงรู้ทันมิใช่หรือ
หากยังอยากบรรลือคงต้องเฉา
อันมงกุฏนั้นไซร้ใช่ของเบา
แต่กงจักรยิ่งน่าเศร้าอยู่ภายใน

หมุนจี๋เร็วรี่ทุกวี่วัน
อย่างเบาๆ(เส้น)ผมนั้นอยู่ไม่ได้
อย่างหนักก็เสียเลือดขาดใจตาย
แล้วจะเอาไปทำไม เนอะ(ขี้เกียจแต่งต่อน่ะครับ...คิดไม่ออก) ประมาณเหยื่อที่มีเบ็ดเกี่ยวอยู่ใช่รึเปล่า

อาทีนพครับ

ยินดีต้อนรับคุณกังวานค่ะ แต่งกลอนเก่งจัง

อ้อครบรอบวันเกิดปีนี้ ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์ นะค่ะ

ขอบคุณคุณน้องจ๋ามากครับ วันเกิดสนุกมากเลย ได้คิดถึงวันเก่าๆที่กลายเป็น Those were the days ไปหมดแล้ว เมื่อก่อนลานธรรมจักรยังเปรียบเสมือนเรือนไม้สองชั้นอยู่เลย หายไปนาน มาอีกที ตึกระฟ้าเพียบ มึนเลยเนี่ย เรือนไม้หาย ไปก่อนนะครับ The day after birthday แล้ว