26126.อยู่ท่ามกลางความทุกข์ แต่มีบางคนที่เห็นทุกข์

มหาราชันย์

ผู้บัณฑิต

จิตตั้ง

ระวังตน
คอยสืบค้น :b42:

ศึกษา

หาความรู้
การเวียนว่าย :b42:

ตายเกิดคิด :b42:

พินิจดู
เห็นภัยอยู่ :b42:

เกิดแก่

แลเจ็บตาย

ได้ฟังธรรม :b42:

พระสัมมา

พุทธเจ้า
น้อมจิตเข้า :b42:

เพ่งเพียร

เรียนขวนขวาย
เพื่อรู้ทุกข์ :b42:

เหตุเกิดทุกข์ :b42:

รุกใจกาย
กำหนดหมาย :b42:

ความดับทุกข์ :b42:

แจ่มแจ้งใจ

:b41:

ศึกษาทาง

เข้าถึง

ความดับทุกข์
ไปสู่สุข :b42:

คือนิพพาน

ท่านตรัสไว้
ปฏิบัติดี :b42:

ปฏิบัติชอบ :b42:

ฝึกจิตใจ
เพื่อยังให้ :b42:

เกิดฌาน

ญาณปัญญา

บัณฑิตใด

ใจมั่น

หมั่นฝึกฝน
ละกิเลสตน :b42:

พ้นจิตใจ

ไล่ตัณหา
ละโลภโกรธ :b42:

โทษโมหะ

ละอวิชชา
สร้างดวงตา :b42:

ปัญญา

วิชชาญาณ

น้อมสรรเสริญ :b42:

บัณฑิต

จิตหลุดพ้น
สาธุกุศล :b42:

ดลใจ

ใฝ่ตามท่าน
จักเดินตาม :b42:

ผู้บัณฑิต

พิชิตมาร
เชิญผู้อ่าน :b42:

ฝึกจิตใจ

ให้ถึงธรรม

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

วิมุติสุขนั้น

มารดาก็ทำให้ ไม่ได้

บิดาก็ทำให้ ไม่ได้

ญาติพี่น้องก็ทำให้ ไม่ได้

แต่จิตที่ฝึกฝนไว้ชอบ ย่อมทำสิ่งนั้นให้ได้

และทำให้ได้ อย่างประเสริฐด้วย ..

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

[๒๓] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อาราม
ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคแล้ว ฯ

[๒๔] พระผู้มีพระภาคตรัสพระพุทธพจน์นี้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรื่องเคยมีมาแล้ว พวกเทวดาชั้นดาวดึงส์องค์หนึ่งแวดล้อมด้วยหมู่นางอัปสร อิ่มเอิบ พรั่งพร้อมด้วยเบญจกามคุณอันเป็นทิพย์ พวกนางอัปสรบำเรออยู่ในสวนนันทวัน ได้กล่าวคาถานี้ในเวลานั้นว่า

เทวดาเหล่าใดไม่เห็นนันทวัน อันเป็นที่อยู่ของหมู่นรเทพ
สามสิบ ผู้มียศ เทวดาเหล่านั้นย่อมไม่รู้จักความสุข ฯ

[๒๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อเทวดานั้นกล่าวอย่างนี้แล้ว เทวดาองค์
หนึ่งได้ย้อนกล่าวกะเทวดานั้นด้วยคาถาว่า .

" ดูกรท่านผู้เขลา
ท่านย่อมไม่รู้จักคำของพระอรหันต์ทั้งหลายว่า
สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง
มีความเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา
เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป
ความสงบระงับสังขารเหล่านั้นเสียได้เป็นสุข ฯ "

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

[๒๖๔] สุพรหมเทวบุตร ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว
ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า

จิตนี้สะดุ้งอยู่เป็นนิตย์
ใจนี้หวาดเสียวอยู่เป็นนิตย์
ถ้าเมื่อกิจทั้งหลายยังไม่เกิดขึ้น
หรือเกิดขึ้นแล้วก็ตาม
ถ้าความไม่สะดุ้งกลัวมีอยู่
ข้าพระองค์ทูลถามแล้ว
ขอจงตรัสบอกข้อนั้นแก่ข้าพระองค์ ฯ

[๒๖๕] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

เรายังมองไม่เห็นความสวัสดี
จักมีแก่สัตว์ทั้งหลาย
นอกจากปัญญาและความเพียร
นอกจากความสำรวมอินทรีย์
และความสละวางทุกสิ่งทุกอย่าง

สุพรหมเทวบุตรได้ฟังดังนี้แล้ว ฯลฯ ก็อันตรธานไปในที่นั้นเอง ฯ

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

ว่าด้วยความตรึก ๙ อย่าง
[๙๗๓] ชื่อว่า ความตรึก
ในคำว่า พึงเข้าไปตัดความตรึก ธรรมเป็นที่อาศัยอยู่แห่งความตรึก และความรำคาญ
ได้แก่ ความตรึก ๙ อย่าง คือ
ความตรึกในกาม
ความตรึกในความพยาบาท
ความตรึกในความเบียดเบียน
ความตรึกถึงญาติ
ความตรึกถึงชนบท
ความตรึกถึงเทพเจ้า
ความตรึกอันปฏิสังยุตด้วยความเป็นผู้เอ็นดูผู้อื่น
ความตรึกอันปฏิสังยุตด้วยลาภสักการะและความสรรเสริญ
ความตรึกอันปฏิสังยุตด้วยความไม่ถูกดูหมิ่น

เหล่านี้เรียกว่า ความตรึก ๙ อย่าง

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

ดูก่อนพราหมณ์

เราเห็นธิดาของเธอเป็นเสมือนถังใส่คูถ

เรามิปรารถนาจะแตะต้องแม้ด้วยเท้า

คนผู้แสวงหาความสุขเพื่อตนพึงกำจัดความรำพัน
ความทะยานอยากและความโทมนัสของตน
พึงถอนลูกศร คือกิเลสของตนเสีย
เป็นผู้มีลูกศร คือ กิเลสอันถอนขึ้นแล้ว
อันตัณหาและทิฐิ ไม่อาศัยแล้ว
ถึงความสงบใจ ก้าวล่วงความเศร้าโศกได้ทั้งหมด
เป็นผู้ไม่มีความเศร้าโศกย่อมจักเยือกเย็น ฉะนี้แลฯ ”

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

[๕๐] เรานั้น เมื่อจิตเป็นสมาธิ บริสุทธิ์ ผ่องแผ้ว
ไม่มีกิเลสเครื่องยียวน ปราศจากอุปกิเลส
อ่อน ควรแก่การงาน ตั้งมั่น ถึงความไม่หวั่นไหวอย่างนี้
โน้มน้อมจิตไปเพื่ออาสวักขยญาณ
ได้รู้ชัดตามเป็นจริงว่า นี้ทุกข์
นี้ทุกข์สมุทัย
นี้ทุกขนิโรธ
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา

เหล่านี้อาสวะ
นี้อาสวสมุทัย
นี้อาสวนิโรธ
นี้อาสวนิโรธคามินีปฏิปทา.

เมื่อเรานั้นรู้เห็นอย่างนี้จิตก็หลุดพ้น
แม้จากกามาสวะ
แม้จากภวาสวะ
แม้จากอวิชชาสวะ

เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ก็มีญาณหยั่งรู้ว่า หลุดพ้นแล้ว
ได้รู้ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว
กิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้ มิได้มี.

ดูกรพราหมณ์ วิชชาที่สามนี้แล เราบรรลุแล้วในปัจฉิมยามแห่งราตรี
กำจัดอวิชชาเสียได้แล้ว วิชชาก็เกิดขึ้น
กำจัดความมืดเสียได้แล้ว
ความสว่างก็เกิดขึ้นเหมือนเมื่อบุคคลไม่ประมาท
มีความเพียรเผากิเลสให้เร่าร้อน ส่งตนไปแล้วอยู่ ฉะนั้น.

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

มารมาขัดขวางตถาคต
ได้ประสบสิ่งมิใช่บุญแล้ว
ดูก่อนมารผู้มีบาป
ท่านเข้าใจว่า บาปย่อมไม่ให้ผลแก่เรา ฉะนั้น

หรือพวกเราไม่มีความกังวล
ย่อมอยู่เป็นสุขสบายหนอ
พวกเราจักมีปีติเป็นภักษา
ดุจอาภัสสรเทพ ฉะนั้น.

ภูเขาทองคำล้วนมีสีสุกปลั่ง
ถึงสองเท่าก็ยังไม่พอแก่บุคคลหนึ่ง
บุคคลทราบดังนี้แล้ว
พึงประพฤติสงบ
ผู้ใดได้เห็นทุกข์มีกามเป็นเหตุแล้ว
ไฉนผู้นั้นจะพึงน้อมใจไปในกามเล่า
บุคคลทราบอุปธิว่าเป็นเครื่องข้องในโลกแล้ว
พึงศึกษาเพื่อกำจัดอุปธินั้นเสีย.

เจริญในธรรมครับ

มหาราชันย์

ภาษิตของพระสุนาคเถระ

ผู้ฉลาดในนิมิตแห่งจิต
รู้รสแห่งวิเวก
เพ่งพินิจอยู่
ฉลาดในการบริหารกัมมัฎฐาน
มีสติตั้งมั่นในกุศล
พึงบรรลุนิรามิสสุขได้

นิรามิสสุข คือนิพพาน

เจริญในธรรมครับ

พุทธบาล

ตำหนิเขาแม้เขาผิดจริง ก็ทำให้จิตเราหมอง tongue

กฎการใช้บอร์ด

26126.อยู่ท่ามกลางความทุกข์ แต่มีบางคนที่เห็นทุกข์

ผู้ใช้งานขณะนี้