วันเวลาปัจจุบัน 18 ก.ค. 2025, 05:56  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=8



กลับไปยังกระทู้  [ 280 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ค. 2009, 14:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ม.ค. 2009, 02:20
โพสต์: 1387

ที่อยู่: สัพพะโลก

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีครับทุกท่าน :b8:

เหตุเพราะข้าพเจ้าคิดแทนผู้อื่น เลยทำให้ทุกท่านต้องเป็นห่วง
ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วละครับ

นึกถึงคำพูดของอาจารย์ข้าพเจ้า เมื่อนานมาแล้วท่านเคยบอกว่า
"การคิดแทนผู้อื่น ก็คือความเมตตาต่อผู้อื่น
(เห็นผู้อื่นเป็นทุกข์เช่นทุกข์ของตน เห็นผู้อื่นไม่ดีเช่นเป็นความผิดของตน)
แต่ตัวเรานั้นก็ต้องเมตตาต่อตนเองด้วย
(ปล่อยวาง เมื่อไม่สามารถไปแก้ไขอะไรได้ หรือเมื่อเราได้ทำดีที่สุดแล้ว)"

ขอบคุณ ท่าน yahoo ครับ สำหรับกำลังใจและคำชี้แนะ :b8:
ขอบคุณ ท่าน คุณลุงมะตูม สำหรับ บทความที่ทำให้เกิดปัญญา :b8:
ขอบคุณ คุณน้ำ (หญิงเหล็ก) ขออนุญาตเรียกแบบนี้ละกันครับ :b12:
สำหรับ ข้อความเตือนสติและให้แง่คิดดีๆ :b8:
ขอบคุณ คุณคนไร้สาระ คุณเอรากอน คุณปลายฟ้า...ค่ะและทุกๆท่านด้วยครับ
สำหรับมิตรไมตรี ที่หยิบยื่นให้กันเสมอมา...... :b20: :b8:

.....................................................
ผู้มีจิตเมตตาจะไม่มีศัตรู ผู้มีสติปัญญาจะไม่เกิดทุกข์.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ค. 2009, 14:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 09:55
โพสต์: 4062

แนวปฏิบัติ: มรณานุสสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: ตรงปลายจมูก

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
:b8: ธรรมสวัสดีค่ะ มอบให้ทุกท่าน :b41: :b48:

.....................................................
~ นิพพานัง ปัจจโยโหตุ ~


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ค. 2009, 17:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2009, 19:25
โพสต์: 579

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ในหมู่คนเป็นอันมาก มีคนเพียงจำนวนน้อยแสนน้อย ที่มักเอาใจเขามาใส่ใจตน
มักนึกถึงผู้อื่นก่อน ก่อนจะนึกถึงตน

บางคนต้องฝึกต้องฝืนตัวเองอยู่นานกว่าจะเป็นคนใจกว้าง ใจงามอย่างเช่นนี้ได้
แต่บางคนกลับมีสิ่งนี้เป็นนิสัยมาพร้อมด้วยตั้งแต่เกิด ซึ่งไม่อาจกลับกลายแก้ไขให้เป็นอื่น

ผู้มีใจประเสริฐ ก็ยังมีโอกาส บริหารจัดการผิดพลาด ขาดๆ เกินๆ มีช่องว่าง
มีจุดตำหนิ เพราะการจัดการไม่ใช่แค่อาศัยเพียงจิตใจดีงามก็จะทำให้อะไรสวยงามลงตัวได้

บางอย่างต้องใช้ปัญญา ต้องใช้ประสพการณ์ ต้องใช้จิตวิทยาอย่างสูงเพื่อจุดที่ลงตัว
ของทุกเรื่องราว ของทุกการเกี่ยวข้องกับกลุ่มบุคคล

ผู้มีใจประเสริฐจะมีสิ่งเดียวที่เด่นชัด ถูกต้องเสมอ และเข้มแข็งทรงพลังยากกลับกลาย
นั่นคือเจตนา อันบริสุทธิ์สะอาด จริงใจ ซึ่งแฝงอยู่ในทุกการกระทำ

ถึงแม้การจัดการบางเรื่องบางอย่างอาจผิดพลาด ขาดๆเกินๆ แต่ความบริสุทธิ์จริงใจนั้น
กลับเต็มเปี่ยม สะอาดใส อย่างที่ใครๆก็ไม่ควรถือสา ว่ากล่าวตำหนิเธอได้

ผู้มีใจสูงมักอยู่กับโลกของการนึกถึงผู้อื่นก่อน และจ้องตรวจตราเพื่อพัฒนาความดีงามของตน
เฝ้ามอง เฝ้าติเตียน ถือสาข้อผิดของตนแม้เรื่องเพียงน้อยก็ยากจะปล่อยวาง
แต่กับข้อผิดของผู้อื่นที่กระทำต่อตน กลับลืมเลือนได้ง่ายดาย เหมือนผู้ไม่รู้จักเข็ดจักจำ

กาลเวลาที่ยาวนาน จะช่วยเติมเต็มบารมี เติมเต็มประสพการณ์ เติมเต็มตบะ
และความฉลาดในการจัดการ เมื่อนั้นคนดี จึงจะสามารถเป็นคนดีที่สมบูรณ์พร้อม
ด้วยความสามารถที่จะเกื้อกูลผู้อื่นได้ด้วยอย่างมีประสิทธิภาพ

ก็หวังว่า เส้นทางของการเติมเต็มบารมี จะยังอยู่อีกไม่ยาวเกินไป


:b30: :b30: :b30:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ค. 2009, 20:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




wind.jpg
wind.jpg [ 38.87 KiB | เปิดดู 4967 ครั้ง ]

เส้นทางนี้ .. บางคนอาจจะบอกว่า ยาก บางคนอาจจะบอกว่า ง่าย

จริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องของคำว่ายากหรือง่าย เพียงแต่เป็นเรื่องธรรมดาๆ

เพียงแต่เป็นเรื่องธรรมดาๆที่ซ้อนอยู่ในเรื่องธรรมดาๆ เพียงแต่เราจะมองเห็นหรือยังเท่านั้นเอง

กุศลแต่ละคนสร้างสั่งสมไม่เท่ากัน เส้นทางจึงมองดูยากง่ายแตกต่างกันไป

เดินเส้นทางนี้ต้องมีความศรัทธา เพียงเรามีความศรัทธา ศรัทธาแบบไม่งมงาย ( ปัญญา )

มีความเพียรอย่างต่อเนื่อง สามารถทำให้จิตตั่งมั่นได้อยู่ตลอดเวลา ..

พอถึงจุดๆหนึ่ง เส้นทางจะปรากฏให้เห็นเอง โดยเราไม่ต้องไปวิ่งหาไขว่คว้าแต่อย่างใด

ที่ยังไม่เห็น เพราะยังทำไม่ถึงเหตุที่ทำให้เห็น ผลจึงไม่เห็น ... วิบากกรรม ...

อุปสรรคทุกๆอุปสรรค ที่เรามองว่ามันคืออุปสรรค จริงๆแล้วเป็นเพียงแค่ความคิดของเรา

ที่มีความชอบใจและไม่ชอบใจเข้าไปเกี่ยวข้องนั่นเอง ..

ทุกย่างก้าวคือบทเรียน ไม่เรียนล้มเหลว แล้วจะรู้จักความสมหวังได้อย่างไร

ไม่บาดเจ็บ แล้วจะรู้จักความเจ็บปวดได้อย่างไร แล้วจะนำเรื่องราวที่ไหนไปบอกเล่าให้เขาฟัง

ทุกๆบาดแผลนั่นคือประสพการณ์ ทำให้เราเข้มแข็งมากยิ่งๆขึ้นไป ...

ทำให้เราจากคนอ่อนแอ กลายเป็นคนแข็งแกร่ง ...

แรกๆอาจจะล้มหัวทิ่มหัวตำ อาจจะบาดเจ็บมากมายเจียนตายก็ยังมี ...

พอโดนซ้ำๆบ่อยๆ เหมือนหนังสือที่เรียนซ้ำๆบ่อยๆ ขอเพียงอดทนที่จะเรียนรู้

สิ่งเหล่านี้จะมีค่ามหาศาลในภายภาคหน้า เพราะต่อไป สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถทำให้เราสะดุด

หรือล้มลงไปได้ แต่เราจะอยู่กับสิ่งเหล่านี้ได้ ...โดยไม่รู้สึกกชอบหรือชัง ..



When you believe

Many nights we prayed
With no proof anyone could hear
In our hearts a hope for a song
We barely understood
Now we are not afraid
Although we know theres much to fear
We were moving mountains
Long before we knew we could, whoa, yes

หลายคืนเราที่เราสวดมนต์ กับ การไม่ได้พิสูจน์ว่าจะมีใครได้ยินมันไหม
ในหัวใจของเรามีความหวังกับบทเพลงนั้น เราเข้าใจมันอย่างเรียบง่าย
ตอนนี้เราไม่เกรงกลัว ถึงแม้ว่าเราต่างรู้ว่ามันน่ากลัวมากขนาดไหน
พวกเราต้องลำบากก่อนถึงจะรู้ว่าเราอาจทำได้..

There can be miracles
When you believe
Though hope is frail
Its hard to kill
Who knows what miracles
You can achieve
When you believe somehow you will
You will when you believe

ปาฏิหาริย์มีเสมอถ้าคุณเชื่อ แม้ว่าความหวังมันจะน้อยนิด ยากที่จะทำให้ตาย
ใครรู้ว่าปาฏิหาริย์คืออะไร คุณจะ ประสบผลสำเร็จ
ถ้า คุณเชื่อมัน บางอย่างจะทำไห้ คุณ ได้มัน


In this time of fear
When prayer so often proves in vain
Hope seems like the summer bird
Too swiftly flown away
Yet now Im standing here
My hearts so full, I cant explain
Seeking faith and speakin words
I never thought Id say

ในเวลาแห่งความกลัว เมื่อ นักสวดมนต์พิสูจน์ในความไร้สาระ ความหวังดูเหมือนนกยามหน้าร้อน ที่มันบินออกไปอย่าเร็ว
ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่คุณจะอยู่กับที่ หัวใจของฉันมันเอ่อล้น ไม่สามารถจะอธิบายได้ กำลังมองหาศรัทธาและพูดถ้อยคำ
ฉันไม่คิดที่จะพูด


They dont always happen when you ask
And its easy to give in to your fears
But when youre blinded by your pain
Cant see the way, get through the rain
A small but still, resilient voice
Says hope is very near

มันไม่เกิดขึ้นบ่อยเมื่อคุณต้องการ และมันง่ายที่จะเข้าไปยังความกลัวของคุณ
แต่เมื่อคุณตาบอดจากความเจ็บปวด มองไม่เห็นทางที่จะผ่านกลางสายฝน
ถึงจะน้อยแต่ก็จะมี เสียงที่ทำให้คุณฟื้นขึ้น และบอกคุณว่า ความหวังอยู่ไม่ไกล

http://www.siamzone.com/music/lyric/ind ... %20Believe

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ก.ค. 2009, 22:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ม.ค. 2009, 02:20
โพสต์: 1387

ที่อยู่: สัพพะโลก

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณ ท่านบัวศกล ครับ :b8:
สำหรับความคิดเห็นของท่าน ที่เมตตาต่อข้าพเจ้าเสมอมา
อ่านแล้วเหมือนท่านรู้ใจผู้น้อยอย่างไรก็ไม่รู้.......

ขอบคุณ คุณน้ำ ด้วยครับ :b8:
ที่ยังคอยให้กำลังใจข้าพเจ้าตลอดมา และน่าจะเข้าใจข้าพเจ้ามากที่สุด :b1:
บทเพลงที่นำมาฝาก ก็ไพเราะและมีความหมายในการให้กำลังใจดีมากๆครับ :b8:

.....................................................
ผู้มีจิตเมตตาจะไม่มีศัตรู ผู้มีสติปัญญาจะไม่เกิดทุกข์.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 00:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 01:47
โพสต์: 178

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




167-20060708132435.jpg
167-20060708132435.jpg [ 63.7 KiB | เปิดดู 4690 ครั้ง ]
ถนนของมนุษย์...นี้ยาวไกล
ถนนการเดินทาง...ที่ไม่รู้จักจุดหมายปลายทางชีวิต
ถนนแห่งความเข้าใจ...ที่รอคอยอย่างเดียวดาย
แม้จะเกิดอะไร...บนถนนสายนี้...ถนนแห่งชีวิต
เรายังต้องเดิน...ต่อไปแม้อ่อนแรง
ก้าวอย่างมั่งคง..
เดินอย่างไม่หวั่นไหว...
ยื่นอย่างมีศักดิ์ศรีต่อศีลธรรม

.....................................................
"เกิดมาก็เพราะกรรม...ดับไปก็หมดกรรม"รูปภาพ


แก้ไขล่าสุดโดย ลุงมะตูม เมื่อ 26 ก.ค. 2009, 00:43, แก้ไขแล้ว 3 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 00:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




508785.jpg
508785.jpg [ 68.69 KiB | เปิดดู 4713 ครั้ง ]
สาธุ :b8:

ขอจงอย่าหวั่นไหวหรือคลอนแคลนเมื่อเจออุปสรรค

จงมีจิตตั้งมั่นไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง

ต่างคนต่างมีปณิธาน ต่างมีภาระและหน้าที่

วันใดรู้สึกเหนื่อยหรือท้อ .. จงหันไปดูคนที่เขาแย่กว่าเรา

จงอย่าไปดูคนที่เขาดีกว่าเรา ...

แต่จงดูท่านทั้งหลายที่ไปถึงจุดหมายปลายทางแล้ว

ยังมีผู้คนอีกมากมายที่หวังพึ่งพิงเราอยู่ ...

จงก้าวเดินต่อไป จงมองไปและมุ่งไปแต่ข้างหน้า

เส้นทางนี้ยังมีกัลยาณมิตรอีกมากมายที่คอยเคียงข้างและให้กำลังใจแก่เราอยู่ตลอดเวลา

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 02:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ม.ค. 2009, 02:20
โพสต์: 1387

ที่อยู่: สัพพะโลก

 ข้อมูลส่วนตัว


"คนบนโลกเรา ความคิดเร็วมาก เรื่องราวมากมาย
เธอต้องวิเคราะห์อย่างละเอียดถี่ถ้วน
อาศัยสมองของเธอมาตัดสินเรื่องนั้นว่าถูกหรือผิด
สรรเสริญหรือนินทา จะต้องใช้ปัญญาเป็นองค์ประกอบด้วย
ผู้บำเพ็ญธรรมต้องวิเคราะห์อย่างละเอียด
แต่ละคนมีความรู้สึกนึกคิดไม่เหมือนกัน
บางครั้ง ในความคิดของเธอนั้น ใช่ว่าจะถูกเสมอไป
และความคิดของผู้อื่นต้องผิดเสมอ
ฉะนั้น ต้องมีใจส่วนหนึ่งที่เปิดกว้าง ยอมรับฟังความเห็นของผู้อื่น..."


:b8: :b8: :b8:

.....................................................
ผู้มีจิตเมตตาจะไม่มีศัตรู ผู้มีสติปัญญาจะไม่เกิดทุกข์.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 02:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ม.ค. 2009, 02:20
โพสต์: 1387

ที่อยู่: สัพพะโลก

 ข้อมูลส่วนตัว


"ไม่ว่าคนหนึ่งหรือประเทศหนึ่ง จะต้องมีเมตตาธรรมเป็นสรณะ
ประเทศกับประชาชน หากไม่มีเมตตาธรรม
ต่อให้ประเทศนั้นจะรุ่งเรืองเพียงใด ก้าวหน้าเพียงใด
นั่นเป็นเพียงเปลือกภายนอกเท่านั้น ไม่สามารถยั่งยืน
หลักธรรมในการดูแลประเทศก็คือ เมตตาและคุณธรรม
หากผู้ปกครองมีความเมตตาและคุณธรรมต่อประชาราษฎร์
ประเทศนั้นจึงจะมั่งคั่งอย่างแท้จริง....."


:b8: :b8: :b8:

.....................................................
ผู้มีจิตเมตตาจะไม่มีศัตรู ผู้มีสติปัญญาจะไม่เกิดทุกข์.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 05:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว




smyellowroses.jpg
smyellowroses.jpg [ 23.87 KiB | เปิดดู 4680 ครั้ง ]
:b8: ขอบคุณ คุณบัวศกล ได้ทั้งกำลังใจและความเข้มแข็ง
คนไร้สาระถึงบอกว่าคุณเป็นคนที่มึความสามารถ ในวาทะจริง ๆ
อนุโมทนาสาธุค่ะ :b16:

:b20: ทั้งข้อคิดและเพลง มีเนื้อหาสาระดีมากค่ะ คุณน้ำ
คนไร้สาระไม่ค่อยช่างพูด แต่อยากจะบอกว่า :b11:
เห็นกระแสความจริงใจและหว่งใยล้นเอ่อออกมาจากจอคอม ฯ

:b20: ภาพน่ารักมากค่ะ คุณลงมะตูม เนื้อหาบทกวีอ่าน
แล้วชื่นใจจริง ๆ :b4:

:b4: อย่างนี่ซิ คุณอมิตาพุทธ คอยลุ้นอ่านบทกวีอยู่ค่ะ
กัลยาณมิตรหลายท่าน เป็นห่วงคุณน่ะ :b16:

:b27: กุหลาบช่อนี้สำหรับ คุณพี่ o.wan ที่ติดไว้,เป็นกำลังใจ
กับ คุณอมิตาพุทธ และกัลยาณมิตรทุกท่าน

.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 22:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 พ.ย. 2008, 17:20
โพสต์: 1051

งานอดิเรก: อ่านหนังสือธรรมะ
อายุ: 0
ที่อยู่: Bangkok

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: บทความเพราะๆแก่คุณกัลยาณมิตรที่ลานนี้นะคะ ก็แค่ตามทุกๆโพสต์ค่ะ :b35: :b35: :b35:
ทุกท่านเลยค่ะ
:b16: ขอบคุณ คุณคนไร้สาระนะคะ สำหรับกุหลาบช่อนี้ เกิดวันจันทร์พอดีค่ะ สวยมากๆค่ะ :b17:

.....................................................
    มีสิ่งใด น่าโกรธ อย่าโทษเขา.... ต้องโทษเรา ที่ใจ ไม่เข้มแข็ง
    เรื่องน่าโกรธ แม้ว่า จะมาแรง ....ถ้าใจแข็ง เหนือกว่า ชนะมัน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 22:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

หวัดดีครับ (2009 ใครอยากได้บ้างครับ)

เห็นดอกกุหลาบสีเหลืงแล้วรู้สึกสดชื่นจริง ๆ ครับ

ถือโอกาสแวะทักทายครับ (จริง ๆ แล้วตามอ่านอยู่เป็นประจำ)

แต่วรานนท์ไม่มีบทกลอน ก็เลยไม่ได้แจมด้วยครับ สาธุ


:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ก.ค. 2009, 04:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




coffee01.jpg
coffee01.jpg [ 44.26 KiB | เปิดดู 4592 ครั้ง ]

"คิดเท่าไหร่ก็ไม่รู้..ต้องหยุดคิดให้ได้ถึงรู้..แต่ก็ต้องอาศัยความคิด..นั่นแหละจึงรู้"

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 04:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว




DSC_1710.jpg
DSC_1710.jpg [ 29.52 KiB | เปิดดู 4661 ครั้ง ]
:b27: ยินดีค่ะ คุณพี่o.wan

:b16: สาธุค่ะคุณวรานนท์ ไข้หวัด2009
ม่า..ย อยากได้เลยค่ะ แวะมาก็ดีใจมากๆแล้วค่ะ

cool ดีจ๊ะ คุณน้อง cheesy
บทกวีธรรมะ โดนจริง ๆ คนไร้สาระก็ดำเนินรอยตามธรรมะบทนี้
แหละค่ะ เพราะความคิดปิดบังความจริง อนุโมทนาสาธุค่ะ
กาแฟกับปาทองโก๋ น่าหม่ำ จริง ๆ อ่ะ(ทัพกิเลส ครองเมืองอีกแล้ว)

:b16: วันนี้ คุณอมิตาพุทธ มีรูปดอกไม้บานด้วยล่ะ
สดชื่นค่ะ


.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 21:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5976

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




00590_0.jpg
00590_0.jpg [ 68.64 KiB | เปิดดู 4507 ครั้ง ]

ขออาศัยกระทู้นี้ส่งข่าวถึงคนที่อยู่ปลายฟ้าหน่อยค่ะ tongue

คุณฟ้าคะ .. ตอนนี้เข้ากระทู้อื่นๆไม่ได้เลยค่ะ ไม่ว่าจะหนอนน้อย สุขใจ นานานสาระที่เคยไปโพสเพลง

หรืออีกกระทู้ที่อยู่ใกล้ๆหนอนน้อย เข้าไม่ได้สักกระทู้เดียวค่ะ ..

มันไม่ไปไหนเลย มีกระทู้นี้แหละที่เข้าได้ เลยแวะมาส่งข่าวค่ะ

คิดถึงนะคะ บรรยากาศหวานแหวและอบอุ่นค่ะ ทำให้รู้สึกว่า

ตัวเองยังมีอารมณ์สุนทรีย์กับเขาหลงเหลืออยู่บ้าง คิดว่าไม่มีสะแล้วสิคะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 280 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร