41823....ปิดทองหลังพระ...

ฟ้าใสใส

...ปิดทองหลังพระ...

... ตะวันคล้อยทีละนิด ค่อย ๆ จุมพิตขอบฟ้า ...

เพียงชั่วพริบตาเดียว ช่วงเวลาคาบเกี่ยวระหว่างยามเย็นกับพลบค่ำก็ผ่านพ้นโทนสีเทาเข้าปกคลุมบรรยากาศพร้อมลมเย็นโชยเชื่อง พระชราภาพกวาดเศษใบไม้รวมไว้เป็นกองบนลานดินหน้าโบสถ์ เสียงใบไม้แห้งดังกราวเพียงเบาตามแรงไม้กวาดทางมะพร้าวเสียงนั้นเบาพอ ๆ กับเสียงน้ำเอื่อยในคลองสายเล็กที่ไหลเลียบแนวเขตวัด

หลวงพ่อให้เด็กวัดไปตามมาดูเครื่องคอมฯ ว่าทำไมไม่มีเสียง ท่านมักจะเปิดเสียงบรรยายธรรมให้ญาติโยมได้ฟังกันอยู่บ่อยครั้ง จู่ ๆ เมื่อเช้าก็ไม่มีเสียงเสียอย่างนั้น เห็นว่าพวกเด็กวัดกับเณรชอบแอบมาเล่นกัน คงเล่นซนปิดโน่นเปิดนี่ซะจนเสียงไม่ออก และเป็นไปตามคิด โปรแกรมที่ใช้ถูกปิดเสียงไว้จริง ๆ จึงใช้เวลาไม่นานนักในการทำให้เครื่องกลับมาใช้งานได้ตามปรกติ

เสร็จจากธุระ ตั้งใจแวะไหว้พระในโบสก์ก่อนกลับ ภายในโบสถ์ดูเก่าแต่สะอาด สงบ และสงัด
ข้างองค์พระเห็นสองตายายกำลังปิดทองกันอยู่ จำได้ว่าบ้านแกอยู่ในสวนยางอีกฝั่งคลองข้างโบสถ์นี่เอง คุณยายยกมือท่วมหัวก่อนปิดทองคำเปลวบนหน้าตักองค์พระ ส่วนคุณตาเดินค่อมอ้อมไปด้านหลัง
"อ้าวตา ชอบปิดทองหลังพระเหรอครับ?" ถามคุณตาในถ้อยทียิ้มแย้ม เพียงเพื่อเริ่มบทสนทนา
คุณตาหันมายิ้มตอบอย่างคนคุ้นเคย "นี่พ่อหนุ่ม..." แกเว้นช่วงเหมือนกำลังครุ่น ขณะมือเรียวเหี่ยวกร้านบรรจงปิดทองอีกสองแผ่นที่เหลือลงบนหลังองค์พระ "ถามหน่อยเถอะ องค์พระจะงามได้อย่างไร หากไร้ซึ่งคนปิดทองหลังพระ"

จริงของแก...
คงเหมือนสังคมสมัยนี้ที่มีแต่คน 'ทำดีเอาหน้า ทำท่าเอาดี' แล้วอย่างนี้สังคมจะงดงามได้อย่างไรกัน

องค์พระงาม งามได้ อย่างไรนั่น เพราะช่วยกัน ปิดทอง จนผ่องศรี
ทั้งปิดหน้า องค์พระ สง่าดี ทั้่งปิดที่ หลังองค์ ผ่องอำไพ
อันสังคม จะงามได้ อย่างไรเล่า หากคนเรา ทำเป็น เห็นแก่ได้
จะทำดี เอาหน้า มาอวดใคร หากลับหลัง เลวร้าย ด้วยใจทราม

ไหว้พระเสร็จจึงเดินออกมาหาที่นั่งพักด้านนอก ปล่อยสองตายายปัดกวาดโต๊ะหมู่อยู่ข้างใน ศาลาข้างโบสถ์ตั้งสง่าอยู่ริมคลอง สภาพโทรมลงหลังผ่านช่วงเวลานานกว่าจะนับปี ภายในศาลามีม้านั่งพร้อมพนักเป็นแถวยาวทั้งซ้ายขวา แต่ทว่าไม่น่าสนใจเท่าหญิงสาวที่ยืนอิงเสาอยู่เบื้องหน้า ดูเรียวขาสง่าใสใส่ขาสั้น ดูเรียวแขนสองข้างช่างสมกัน ดูแววตาคู่นั้นช่างหวานจริง เห็นไหล่ซ้ายที่อิงเสาของเจ้าหล่อน แล้วอยากวอนขอร้องเถอะน้องพี่ ช่วยยักย้ายไหล่รักมาซักที แล้วซบอิงกับอกพี่ที่อุ่นไอ
"น้องมากับสองตายายที่อยู่ในโบสถ์ใช่มั้้ย?" เดินเข้าไปในศาลาริมคลอง พร้อมสายตามองเธอ
"ค่ะ หนูรออยู่เนี่ย ยังไม่ออกกันมาเลย" เธอเบือนสายตาจากลำคลองมามองหน้า ก่อนหลบตาไปทางโบสถ์อย่างเอียงอาย
"แล้วมากันยังไง? พี่ไม่เห็นมีรถจอดอยู่ซักคัน" ลองทำทีถาม ทั้งรู้ว่าบ้านเธออยู่ตรงข้ามฝั่งคลอง
"บ้านหนูอยู๋ในสวนฝั่งคลองนี่เองค่ะ เดินข้ามสะพานมาก็ถึงแล้ว"
"แหม.. มีบ้านอยู่ริมคลองนี่น่าอยู่ดีนะ"
"ค่ะ"
"พี่อยากขุดคลองซักสายไว้ข้าง ๆ จัง"
"ทำไมคะ?"
"เราจะได้ คลองคู่ กันยังไงล่ะ"

ขอบคุณที่มา :: http://www.bloggang.com/mainblog.php?id ... =1&gblog=6

:b44: