มนุษย์เราชอบมองคนอื่น โดยผ่านจิตใจของเราออกไป เมื่อจิตใจของเราสะอาด เราก็จะเห็นแต่ความดีงามรอบๆ ตัว แต่ถ้าจิตใจของเราสกปรก เราก็จะเห็นแต่ความสกปรกรอบตัว การที่เราเห็นแต่ความเลวรอบๆ ตัวเรา เราต้องเข้าใจว่า แท้ที่จริงแล้ว... สิ่งที่เราเห็น มันเกิดขึ้นในจิตใจของเรา และเราจะต้องหาทางฝึกจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ ถ้าเราเห็นแต่สิ่งที่เลวจิตใจก็ไม่สงบ เราก็จะกลุ้มอกกลุ้มใจ มีความทุกข์ แต่ถ้าเราหัดมองในแง่ดี เราก็จะคิดแต่สิ่งที่ดี จิตใจก็จะเบิกบาน และมีความสุข..

ขอบคุณที่มา: http://board.palungjit.com/
ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา จากหนังสือชีวิตงาม

ปกติเราชอบมองคนอื่นว่าดีหรือไม่ดีอย่างไรและบางครั้งความไม่ดีของคนอื่นทำให้เราเกิดอกุศลจิต
ซึ่งไม่มีประโยชน์..ศาสนาพุทธไม่เคยสอนให้เพ่งโทษผู้อื่นแต่สอนให้พิจารณาละกิเลสของตนด้วยปัญญาเพราะปัญญาเท่านั้นที่จะละกิเลส(ไม่มีอย่างอื่น)