ชนะโลกทั้งสอง
สิงคาลกคฤหบดีบุตร ทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มี
พระภาคได้ตรัสว่า ดูกรคฤหบดีบุตร อริยสาวกละกรรมกิเลสทั้ง ๔ ได้แล้ว ไม่
ทำบาปกรรมโดยฐานะ ๔ และไม่เสพทางเสื่อมแห่งโภคะ ๖ อริยสาวกนั้นเป็นผู้
ปราศจากกรรมอันลามก ๑๔ อย่างนี้แล้ว ย่อมเป็นผู้ปกปิดทิศ ๖ ย่อมปฏิบัติเพื่อ
ชนะโลกทั้งสอง และเป็นอันอริยสาวกนั้นปรารภแล้ว ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก อริยสาวกนั้นย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ฯ
กรรมกิเลส ๔ เป็นไฉน ที่อริยสาวกละได้แล้ว ดูกรคฤหบดีบุตร กรรม
กิเลส คือ ปาณาติบาต ๑ อทินนาทาน ๑ กาเมสุมิจฉาจาร ๑ มุสาวาท ๑ กรรม
กิเลส ๔ เหล่านี้ ที่อริยสาวกนั้นละได้แล้ว ฯ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ ข้อที่ [๑๗๔]

อบายมุข 6 ช่องทางของความเสื่อม ทางแห่งความพินาศ เหตุย่อยยับแห่งโภคทรัพย์ ได้แก่ ดื่มน้ำเมา เที่ยวกลางคืน เที่ยวดูการเล่น เล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร และเกียจคร้านการทำงาน

ติดสุราและของมึนเมา มีโทษ 6 อย่าง คือ
ความเสื่อมทรัพย์อันผู้ดื่มพึงเห็นเอง
ก่อการทะเลาะวิวาท
เป็นบ่อเกิดแห่งโรค
เป็นเหตุเสียชื่อเสียง
เป็นเหตุไม่รู้จักละอาย
ทอนกำลังปัญญา
ชอบเที่ยวกลางคืน มีโทษ 6 อย่าง คือ
ผู้นั้นชื่อว่าไม่คุ้มครอง ไม่รักษาตัว
ผู้นั้นชื่อว่าไม่คุ้มครอง ไม่รักษาบุตรภรรยา
ผู้นั้นชื่อว่าไม่รักษาทรัพย์สมบัติ
ผู้นั้นเป็นที่ระแวงของคนอื่น
คำพูดอันไม่เป็นจริงในที่นั้นๆ ย่อมปรากฏในผู้นั้น
อันเหตุแห่งทุกข์เป็นอันมากแวดล้อม
ชอบเที่ยวดูการละเล่น มีโทษ โดยการงานเสื่อมเสียเพราะใจกังวลคอยคิดจ้อง กับเสียเวลาเมื่อไปดูสิ่งนั้นๆ ทั้ง 6 กรณี คือ
รำที่ไหนไปที่นั่น
ขับร้องที่ไหนไปที่นั่น
ดนตรีที่ไหนไปที่นั่น
เสภาที่ไหนไปที่นั่น
เพลงที่ไหนไปที่นั่น
เถิดเทิงที่ไหนไปที่นั่น
ติดการพนัน มีโทษ 6 อย่าง คือ
ผู้ชนะย่อมก่อเวร
ผู้แพ้ย่อมเสียดายทรัพย์ที่เสียไป
ความเสื่อมทรัพย์ในปัจจุบัน
ถ้อยคำของคนเล่นการพนัน ซึ่งไปพูดในที่ประชุมฟังไม่ขึ้น
ถูกมิตรอมาตย์หมิ่นประมาท
ไม่มีใครประสงค์จะแต่งงานด้วย เพราะเห็นว่า ชายนักเลงเล่นการพนันไม่สามารถจะเลี้ยงภรรยา
คบคนชั่ว มีโทษ โดยนำให้กลายไปเป็นคนชั่วอย่างคนที่ตนคบทั้ง 6 ประเภท คือ
นำให้เป็นนักเลงการพนัน
นำให้เป็นนักเลงเจ้าชู้
นำให้เป็นนักเลงเหล้า
นำให้เป็นคนลวงผู้อื่นด้วยของปลอม
นำให้เป็นคนโกงเขาซึ่งหน้า
นำให้เป็นคนหัวไม้
เกียจคร้านการงาน มีโทษ โดยทำให้ยกเหตุต่างๆ เป็นข้ออ้างผัดเพี้ยนไม่ทำการงาน โภคะใหม่ก็ไม่เกิด โภคะที่มีอยู่ก็หมดสิ้นไป คือให้อ้างไปทั้ง 6 กรณี คือ
หนาวนักแล้วไม่ทำการงาน
ร้อนนักแล้วไม่ทำการงาน
เย็นไปแล้วไม่ทำการงาน
ยังเช้านักแล้วไม่ทำการงาน
หิวนักแล้วไม่ทำการงาน
อิ่มนักแล้วไม่ทำการงาน
อบายมุขทั้งหมดนี้หากประพฤติเข้าแล้วก็เป็นเหตุให้เกิดความฉิบหาย ให้เกิดความเสื่อมเสียแก่ชีวิตร่างกายได้เหมือนกันทุกข้อ