ขอเพียงแค่มีศีล ( เราจะได้ อะไรบ้าง )

ถ้าเรามีศีลห้าครบถ้วน ด้วยความบริสุทธิ์ รักษาใจไว้ว่าจะไม่ละเมิดเลย โดยสำรวมควบคุมที่ใจเราก่อน แม้แต่จะคิดทำผิดเพียงนิดเดียวก็ไม่คิด ถ้าเป็นได้อย่างนี้ จะเป็นเบื้องต้นแห่งบุญกุศลที่ใหญ่หลวงทั้งปวง และจะส่งผลดีให้แก่ตัวเราเอง และคนรอบข้าง ตั้งแต่ปัจจุบันไปถึงอนาคต อย่างไรบ้าง

ขอเพียงแค่มีศีล พระพุทธองค์ทรงสอนว่า ผู้มีศีล จะมีอานิสงส์ถึงห้าประการคือ มีโภคทรัพย์มากมาย สองคือ มีกิตติศัพท์ชื่อเสียงดีงาม สามคือ ไปที่ใดได้รับเกียรติ ไม่เก้อเขิน ประการที่สี่ เมื่อถึงคราวตาย จะไม่หลง และมีสติ และสุดท้ายคือ เมื่อตายไปย่อมเข้าสู่สุคติโลกสวรรค์ สีลสูตร ๒๒/๒๑๓

แม้จะทำทานมากมายเพียงไรก็สู้มีศีลไม่ได้ พระพุทธองค์ทรงสอนว่า แม้ว่าเราจะให้ทานด้วย ทองคำ ๘๔,๐๐๐ ถาด ช้าง ๘๔,๐๐๐ เชือก ให้รถ ๘๔,๐๐๐ คัน ให้แม่โคนม ๘๔,๐๐๐ ตัว หรือ แม้แต่เราให้ทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้าร้อยรูป หรือให้ทานแก่ พระพุทธองค์เองพร้อมด้วยพระสาวก หรือแม้แต่ การสร้างวิหาร จะใหญ่โตเพียงไร ทั้งหมดนี้สู้การรักษาศีลไม่ได้เลย เวลามสูตร ๒๓/๒๒๔

ขอเพียงแค่มีศีล พระพุทธองค์ทรงรับรองว่า เมื่อให้ทานแก่พระสงฆ์ แล้วปรารถนาสวรรค์ชั้นใดก็ตามก็จะสำเร็จได้ไม่ยาก ไม่ว่าจะเป็นสวรรค์ชั้นต้น จาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี จนถึงสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี ทรงตรัสว่า ความตั้งใจของผู้มีศีลย่อมสำเร็จได้ เพราะเป็นของบริสุทธิ์ สังคีติสูตร

ขอเพียงแค่มีศีล ถ้ามีศีลบริสุทธิ์ดีอย่างยิ่งแล้ว ชาติหน้า ไม่ว่าจะปรารถนาเป็นเทวดา หรือเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ก็จะเป็นได้ไม่ยาก ดังคำที่มีกล่าวไว้ของพระเถระรูปหนึ่งมีบันทึกไว้ในพระไตรปิฎกว่า ท่านเพียงแต่มีศีลห้าบริสุทธิ์เท่านั้น ท่านได้เป็นจอมเทวดาในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ๓๐ ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๗๕ ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าแผ่นดินในประเทศราชอันไพบูลย์มากมายเหลือคณานับ จากนั้นท่านได้เกิดในสกุลพราหมณ์ และได้ฟังธรรม เมื่ออายุเพียง ๕ ปีเท่านั้น ท่านก็ได้บรรลุธรรม เป็นพระอรหันต์ เบญจศีลสมาทานนิยเถราปทานที่ ๔ ๓๒/๒๖

ขอเพียงแค่มีศีล เพียงเจริญสติ จะมีแต่ความเจริญแห่งธรรม ไม่มีความเสื่อมเลย ภิกขุสูตร ๑๙/๖๘๙

ขอเพียงแค่มีศีล ถ้ามีศีลแล้ว แม้เราจะไม่เคยฝึกสมาธิ หรือฝึกเจริญสติใด ๆ มาก่อน แต่ถ้าได้มีโอกาสฟังพระธรรมเทศนา และตั้งใจฟังก็สามารถบรรลุธรรมชั้นสูง เป็นพระอริยบุคคลหรือแม้แต่บรรลุธรรมสูงสุดเป็นพระอรหันต์ได้ รุกขสูตร ๑๙/๕๐๐

นี้จึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมประชาชนจำนวนมากในสมัยพุทธกาล แม้ไม่ได้มีประวัติว่าเคยฝึกสมาธิ เจริญสติ เดินจงกลมอะไรมาก่อนเลย แต่เมื่อได้รับศีล ฟังธรรม ตั้งใจสมาทานศีล และใส่ใจในธรรม ก็เข้าถึงความเป็นอริยบุคคล ระดับต่าง ๆ ได้เป็นจำนวนมาก และนี้จึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมการรักษาศีล จึงเป็นเลิศกว่าการให้ทานทั้งปวง
(หมายเหตุ พระสูตรที่อ้างอิงจะอยู่ในหมวดพุทธพจน์ )

อานิสงส์ของ ศีล อธิบายโดยพระอรรถกถาจารย์

ศีลข้อที่ ๑ ละเว้นจากการฆ่าสัตว์ จะมีผลให้มีรูปงาม ไม่มีความพิการใด ๆ มีกำลังมาก มีโรคน้อย อายุยืน และยังมี วาจาที่สละสลวย เป็นที่รัก มีบริวารมาก เป็นต้น

ศีลข้อที่ ๒ ไม่ลักทรัพย์ จะมีผลทำให้มีความมั่งมี มีทรัพย์เกิดขึ้นตลอดเวลา ทั้งเป็นทรัพย์สินที่มั่นคง ไม่มีภัยใด ๆ มาทำลายทรัพย์นั้นได้ ไม่มีวันรู้จักความจน และอยู่เป็นสุข

ศีลข้อที่ ๓ ไม่ประพฤติผิดในกาม เท่าที่พบ มีกล่าวแต่ว่าถ้าละเมิดจะมีผลเสียอย่างไร ซึ่งจะกล่าวไว้ในหัวข้อถัดไป

ศีลข้อที่ ๔ ไม่โกหก จะมีผลให้มีผิวพรรณผ่องใส มีวาจาไพเราะ เป็นที่เชื่อถือแก่คนทั่วไป รูปร่างสมส่วน มีกลิ่นปากหอม เป็นต้น

ศีลข้อที่ ๕ ไม่ดื่มสุราเมรัย จะทำให้เป็นผู้มีสติ ไม่เกียจคร้าน ไม่ประมาท พูดแต่วาจา สัจจะ ไม่ส่อเสียด ไม่หยาบคาย จะเป็นผู้มีศีล เป็นคนตรง ไม่โกรธง่าย มีสติปัญญา เฉลียวฉลาด เป็นบัณฑิต นักปราชญ์ อรรถกถา ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ สิกขาบท ๑๐

อนุโมทนาสาธุค่ะ พยายามรักษาอยู่ค่ะ แต่คงจะไม่ครบแน่ เพราะทำงานกับคนหมู่มากต้องผิดเป็นธรรมดา

สาธุ..ครับ


เคยได้ยินแต่...ต้อง.. 7 ปีขึ้นไป..จึงบรรลุได้..
แต่จะจริงเท็จอย่างไร..ไม่ซีเรียดครับ



เดาว่า..ลูกน้องบริวาร..บุตรธิดา..จะเคารพนับถือเชื่อฟัง..(จากประสบการณ์นะครับ )

เกิดชาติหน้า..มีเพศตรงกับใจ..(ยังไม่ได้ไปประสบมานะ จำ ๆ เขามา)

จะรออ่านต่อครับ

เคยอ่านพระสังฆราช ท่านว่า อย่างเร้ว 7 วัน
อย่างกลาง 7 เดือน
อย่างช้า 7 ปี

หมายความว่า ไม่เกิน 7 ปี

ถ้าจำไม่ผิดนะ

สาธุ..

7 ปีขึ้นไป..กระผมหมายถึง..7 ขวบนะครับ

ส่วน.. 7 วัน.. 7เดือน..7 ปี..หมายถึงเวลาที่ปฏิบัตจนบรรลุ..กระมั้งครับ

อ๋อ เคยอ่านหลวงพ่อพุธ ฐานิโย ท่านว่าไว้อย่างนั้นจริงๆ
มีคนเข้าใจถาม ถามท่านว่า อริยผลมันตามไปชาติหน้าไหม
ท่านตอบว่าได้ แต่ต้อง 7 ขวบขึ้นไป ถึงจะรู้ตัว