สตรีผู้กล่าววาจาสัตย์

เล่าว่า มีสตรีนางหนึ่ง ไม่เคยทำบุญอย่างอื่นเลย ทานก็ไม่เคยทำ เข้าวัดฟังธรรมก็ไม่เคย เธอเพียงแค่รักษาคำสัตย์อย่างเดียว คือ ไม่ยอมพูดเท็จเป็นอันขาดตลอดชีวิต

เมื่อสิ้นชีวิต นางได้ไปเกิดในเทวโลก (สวรรค์) พระมหาโมคคัลนานะอัครสาวกจาริกไปยังเทวโลก เห็นเทพธิดาอยู่ในวิมานสวยงามนางหนึ่ง จึงถามว่า นางได้ทำบุญบุญกุศลอะไรเมื่ออยู่ในโลกมนุษย์ จึงมาอยู่ในวิมานสวยงามอย่างนี้

นางเทพธิดาละอายใจที่ตนเองทำบุญมาน้อย อิดออดจะไม่ยอมบอก

เมื่อพระเถระเจ้าถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า จึงกราบเรียนว่า "ดิฉันรักษาเพียงคำสัตย์อย่างเดียว เจ้าค่ะ"

พระมหาโมคคัลลานะกลับมาถวายบังคมพระพุทธเจ้า แล้วทูลถามว่า "บุคคลอาจได้ทิพยสมบัติเพียงเพราะพูดคำสัตย์อย่างเดียวหรือพระเจ้าข้า"

พระพุทธองค์ตรัสว่า "โมคคัลลานะ นางเทพธิดาได้บอกเธอแล้วมิใช่หรือ" แล้วตรัสต่อว่า "เพียงกล่าวคำสัตย์ มนุษย์ทั้งหลายย่อมไปสู่เทวโลกได้"

นิทานเรื่องนี้สั้น แต่ได้ความชัด คือ การรักษาวาจาสัตย์ การพูดคำสัตย์ ไม่ยอมผิดศีลข้อที ๔ นั้นทำยาก คนที่รักษาศีลข้อนี้ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ก็ย่อมไปเกิดบนสรวงสวรรค์ชั้นฟ้าได้ เพราะคนพูดคำสัตย์คำจริงอย่างเดียว คุณธรรมอื่น ๆ ย่อมงอกงามตามมาด้วย

พุทธศาสนสุภาษิต

ยถาปิ รุจิรํ ปุปฺผํ วณณวนฺตํ สคนฺธกํ
เอวํ สุภาษิต วาจา สผลา โหติ สุกุพฺพโต

วาจาสุภาษิต ย่อมมีผลแก่ผู้ปฏิบัติ
เหมือนดังดอกไม้งาม ที่มีทั้งสีสวย และกลิ่นอันหอม

ที่มา :: นิทานธรรมมงคล
รวมนิทานจากมงคล ๓๘ ประการ
ศาสตราจารย์พิเศษ เสฐียรพงษ์ วรรณปก

ขอโมทนาเจ้าข้า ดีแท้ๆ

สวัสดีค่ะคุณจันทร์เจ้าขา tongue

ดีแต้ๆ เจ้า.. โมทนาด้วยเน้อ