สั จ จ ะ บ า ร มี

ความหมายตามพจนานุกรม “สัจจะ” คือ สัตย์
แปลว่า ความจริง ความแน่แท้ ความซื่อตรง
ไม่กลับเป็นอย่างอื่น

การสร้างบารมีด้วยความต่อเนื่องในลักษณะค่อยเป็นค่อยไป
เริ่มต้นตั้งแต่ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมะบารมี
ปัญญาบารมี วีริยะบารมี ขันติบารมี

จะส่งผลให้บุคคลผู้สร้างบารมีเป็นผู้อยู่กับความจริง
ยอมรับในกฏแห่งธรรมชาติและกฏแห่งกรรม
ซึ่งเป็นกฏแห่งความจริง
เป็นกฏแห่งสัจจธรรม
ไม่มีใครสามารถคัดค้าน
หรือหลีกหนีพ้นกฏแห่งความจริงไปได้

คนเราเมื่อสร้างบารมีมาถึงระดับหนึ่ง
จะเป็นคนมีความซื่อสัตย์ มีความจริงใจ
จะเป็นผู้มีสัจจวาจา
คือพูดแต่สิ่งที่เป็นจริง
ไม่มีความหลอกลวงแอบแฝงอยู่

คนที่จะรักษาสัตย์ต่อผู้อื่นได้
จะต้องเป็นคนที่สามารถรักษาสัตย์ต่อตนเองเสียก่อน
คนที่ชอบหลอกลวงผู้อื่น
ก็คือคนที่ไม่มีความซื่อสัตย์ต่อตนเอง

การที่ไม่รักษาสัตย์จะเป็นอุปสรรคในการสร้างบารมี
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเป็นการทำลาย

ศีลบารมี เนกขัมบารมี และปัญญาบารมี

ผู้ที่มีปัญญาบารมีจะตั้งสัจจาธิษฐาน
คือการอธิษฐานในใจ เพื่อมุ่งพระนิพพาน
แต่ผู้ไร้สัจจะจะตั้งสัจจาธิษฐานไม่ได้
เนื่องจากขาดสัจจะบารมี
นอกจากจะหนีพระนิพพน
ยังไม่มีใจจะยอมรับพระนิพพานด้วยซ้ำ

คนที่มีสัจจะบารมีจะสังเกตได้ไม่ยาก
โดยเฉพาะในยามที่มีเหตุการณ์คับขัน
คนที่มีสัจจะบารมี
จะสามารถพูดให้คนหมู่ใหญ่อยู่ในความสงบ
และให้ความร่วมมือช่วยกันไขปัญหาเฉพาะหน้าได้

คนที่สัจจะบารมีสูง
คำพูดแต่ละคำจะมีความศักดิ์สิทธิ์
จึงต้องคอยระวังอย่าเผลอพูดให้ร้ายผู้อื่น
เพราะผลร้ายอาจจะเกิดขึ้นได้ตามที่ได้ลั่นวาจาออกไป

บุคคลใดก็ตามที่ตั้งตนอยู่ในความสัตย์
จะเป็นคนหนักแน่นมีความซื่อตรงไม่กลับเป็นอย่างอื่น
เป็นบุคคลที่จะได้รับความไว้วางใจจากผู้อื่น
ใครหลงผิดคิดร้ายเอารัดเอาเปรียบ
มักจะได้รับผลกรรมสนองทันตาเห็น

ผลแห่งความซื่อสัตย์จะได้รับการสรรเสริญ
ดังปรากฏในตำนาน
เช่น เทพเจ้ากวนอู ท่านเปาบุ้นจิ้น เป็นต้น

คนที่ไม่รักษาความสัตย์
ก็คือคนที่ไม่ซื่อสัตย์หลอกลวงผู้อื่นและโกหกตนเอง
สังคมมักจะให้สมญานามว่า
พวกตอแหล พวกตลบตะแลง
พวกปลิ้นปล้อน พวกกะล่อน พวกปอกลอก เป็นต้น

มีใครอยากชื่นชมกับสมญานามดังกล่าวบ้าง
ผู้เขียนเชื่อว่าคงจะไม่มีใครคิดจะชื่นชม

• การฝึกฝนสร้างสัจจะบารมี

จะเริ่มฝึกฝนสร้างสัจจะบารมีกันเถิด
วิธีสร้างสัจจะบารมีไม่ยาก
เพียงแต่สร้างความรู้สึกละอายใจทุกครั้งที่ไม่รักษาสัจจะ
และทุกครั้งที่ไม่รักษาสัจจะให้ลงบันทึกประจำวันไว้

พึงระลึกไว้เสมอว่า
ตัวเราเองก็ไม่เคยชอบให้ใครมาหลอก
แล้วทำไมถึงได้กระทำตนเป็นคนหลอกลวงเสียเอง
ไม่ขายขี้หน้าไม่อายพ่อแม่ลูกเมียเพื่อนสนิทมิตรสหาย
ก็ให้อายผีสางเทวดาบ้างเถิด

อาจจะมีผู้สงสัยถามว่า
ในการประกอบธุรกิจการค้าต้องมีการค้าขายเอากำไร
จะไม่เสียสัจจจะหรือ!?!

การซื้อขายการประกอบธุรกิจ
เป็นการตกลงราคาระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย
ในเมื่อต่างฝ่ายต่างพอใจ
ย่อมถือว่าไม่มีอะไรขัดต่อความเป็นจริง

กรณีที่ราคาตามข้อตกลงในการซื้อขายมีการค้ากำไรเกินควร
และผู้ซื้อทราบในภายหลัง
ก็คงเพียงแต่ไม่มีการซื้อขายกันอีกในครั้งต่อๆไป
แต่สำหรับการซื้อขายในครั้งแรกถือว่าไม่มีอะไรผิด
และไม่มีอะไรเกี่ยวกับการเสียสัจจะ

กล่าวโดยสรุป

การสร้างสัจจะบารมีนั้นไม่ยาก
แต่การที่คนเรายอมทำลายสัจจะ
เป็นการหลงผิด ขาดความละอายแก่ใจ
ยอมทำลายสัจจะเพื่อเห็นแก่ประโยชน์บางอย่าง

หารู้ไม่ว่าการทำลายสัจจะนั้นคือการทำลายตนเอง



(ที่มา “สัจจะบารมี” ใน บารมี ๑๐ ทัศ โดย กิตติ จงพิพัฒนมงคล;
ธรรมอุทยานกิตติลักษณ์ อ.เมือง จ.เชียงราย, หน้า ๕๘-๖๐)

...