29150.โอวาท ชี้ทางไม่ตาย (ถอดจากเทปเก่า)(หายากมากๆๆๆๆ)

หลับอยุ่

โอวาท ชี้ทางไม่ตาย

ถอดความมาจากเทปบันทึกเสียง ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ

จากเทปเก่า เมื่อวันที่ ๒๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๑

หลับอยุ่

บัดนี้ท่านทั้งหลาย ที่พร้อมใจกันมา น้อมถึงพระอาจารย์ซึ่งกระทำกาลกิริยา ควรตัวตาย แต่ว่าไม่ตาย โดยไม่ตายรอดมาจนกระทั่งถึงบัดนี้ เมื่อรอดมากระทั่งถึงบัดนี้แล้ว ท่านทั้งหลายก็มีความดีใจว่า อาจารย์เรารอดมาจากความตายมาแล้ว เห็นจะไม่ถึงความตายแล้วคราวนี้ ก็พร้อมใจพากันนำพร้อมจตุปัจจัยไทยธรรมมาสักการะบูชา ถวายเครื่องสักการะทั้งหลายเหล่านั้นต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แล้วอุทิศส่วนกุศลที่ตนอุทิศให้นั้น ให้แก่ครูบาอาจารย์ให้ทรงอายุยืนสิ้นกาลนาน ให้ได้รับความสุขพิเศษไพศาล ให้พระอาจารย์ปราศจากความทุกข์ อาจารย์ก็ยอมรับถ้อยคำของท่านทั้งหลาย มีชีวิตเป็นมาสิ้นกาลนาน และทุกข์อันหนึ่งอันใดเกิดขึ้น อาจารย์ก็สงบระงับทุกข์ทั้งหลายเหล่านั้นไป ให้รอดมาเป็นอันดับ นับว่าเป็นบุญของท่านทั้งหลาย ที่อุทิศให้บุญของท่านทั้งหลายอุทิศให้นี้ เป็นบุญพิเศษไพศาลยากที่จะนับจะประมาณ ที่น้อมใจให้กับครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์ก็ยินดี ท่านทั้งหลายมีใจยินดีพร้อมกัน ให้บุญกับครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์ก็ชื่นบาน เพราะน้ำใสใจจริงของท่านหลายตลอดไป ให้อุทิศส่วนกุศลนั้นถึงครูบาอาจารย์ น้อมถึงครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์ก็รอดเป็นมาตามลำดับๆ นับว่าห่างจากความตาย ไกลจากความตายไป ก็ดีอกดีใจว่า ชีวิตนั้นรอดตายมาแล้ว พ้นตายมาแล้ว หลุดจากความตายมาแล้ว ก็ดีใจว่าชีวิตนั้นรอดจากความตาย พ้นจากความตาย หลุดจากความตายมาอยู่กับมนุษย์ อย่างพิเศษไพศาลได้รับความสุขเบิกบาน จากการบำรุงจากท่านทายกทายิกาทั้งหลาย ทายกทายิกาทั้งหลายก็อิ่มอกอิ่มใจว่า ใจของเราได้อุทิศบุญของเรา แก่ครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์ก็สดชื่นแช่มแจ่มใสเป็นมาโดยลำดับ

หลับอยุ่

นับว่ากุศลของเรายิ่งใหญ่เป็นดังนี้ อุทิศถึงท่านนั้นเป็นมาอย่างพิเศษไพศาล ให้ได้เบิกบานใจ ได้สมเจตนาแก่ครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์ก็เบิกบานรับพรของท่านทั้งหลาย ย่อมชื่นแช่มแจ่มใสตื้นอกตื่นใจเพราะได้รับพรของท่าน ได้รับความสุขอย่างชนิดนี้ ไม่เคยได้รับอย่างที่ท่านอุทิศให้ดังนี้ ยังไม่เคยได้รับอนุโมทนาจากใคร ได้รับความสุขมาอย่างนี้ วันนี้ได้รับอนุโมทนาอย่างนี้จากทายกทายิกาทั้งหลายได้อุทิศส่วนกุศลให้และส่งให้ความเบิกบานใจพ้นจากความตายสมเจตนาชีวิตของอาจารย์ก็รุ่งโรจน์โชตนาการมาจนกระทั่งบัดนี้บัดนี้เมื่อมาถึงแค่นี้

หลับอยุ่

เมื่อได้รับความชื่นแช่มแจ่มใสเบิกบานเช่นนี้แล้วรับความเบิกบานใจก็ดีอกดีใจก็ดีอกดีใจแล้วอานิสงค์ก็เกิดกับครูบาอาจารย์ต่อไปอีกฝ่ายพระเจ้าแผ่นดินฝ่ายเถรานุเถระก็ไม่ได้นั่งนิ่งอยู่เมื่อนั่งไม่ได้อยู่เฉยๆแล้วไม่นั่งก็มาแล้วนิ่งๆเฉยๆใจก็ยังนึกถึงอุตส่าห์เลื่อนสัญญาบัติให้เป็นต่อขึ้นไปอีกเป็นต่อไปตั้งแต่รับอนุโมทนาเพราะเหตุว่าบุญกุศลของท่านทั้งหลายที่อุทิศให้ชื่นแช่มแจ่มใสส่งให้เบิกบานสำราญใจยิ่งใหญ่ไพศาลขึ้นไปนับว่าบุญของท่านทั้งหลายได้อุทิศให้เมื่อบุญของท่านทั้งหลายได้อุทิศให้ได้รับผลดังนี้แล้วนับต่อไปในภายหน้าครูบาอาจารย์ก็มีใจยินดีปรีดาคิดถึงถ้อยคำของท่านทั้งหลายได้อุทิศถึงครูบาอาจารย์ที่ใกล้จะตายไม่ตายนี้เพราะเป็นผลเจตนาได้รับพรของท่านทั้งหลายท่านทั้งหลายก็ช่วยกันส่งเสริมให้เบิกบานสำราญใจเมื่อได้รับความเบิกบานสำราญใจสมเจตนาของท่านสมด้วยบทคำของนักปราชญ์ว่าชีเวชีวิตเป็นอยู่ย่อมได้รับความสุขชีวิตเป็นอยู่ย่อมได้รับความสุขสุขมีอยู่ก็มีทุกข์เจือกันเป็นคู่เป็นคู่กันสุขกับทุกข์2อันนี้ไม่พรากจากกันเพราะถ้าเคลื่อนจากสุขแล้วทุกข์ก็เป็นหน้าที่เมื่อเคลื่อนจากทุกข์แล้วสุขก็เป็นหน้าที่เมื่อเข้าถึงที่สุขเต็มที่แล้วตัวก็ได้รับตามหน้าที่ไปถึงคราวตายก็ตายถึงคราวเป็นก็เป็นอีกต่อไปก็เป็นอย่างนี้เป็นธรรมดา

หลับอยุ่

อย่าเลินเล่ออย่าเผลอตัวอย่าประมาทถ้าว่าประมาทเลินเล่อเผลอตัวแล้วความตายจะมาถึงเมื่อไรก็ไม่รู้ถ้าไม่ประมาทจึงจะใช้ได้ความไม่ประมาทนั่นเป็นตัวสำคัญเป็นตัวไม่เผลอเป็นตัวไม่ตายเพราะความประมาทนั่นเป็นตัวสำคัญเป็นตัวเผลอเป็นตัวตายนี่เพราะเป็นอยู่ดังนี้ครูบาอาจารย์ก็ไม่ประมาทอุตส่าห์กระวีกระวาดสะสางความเป็นอยู่นี่ในความเป็นอยู่เรื่อยเพราะว่าไม่ประมาทในความหละหลวมต่อความตายเพราะความตายมีอยู่ทุกขณะทุกอัตตาจริงอย่างนั้นด้วยไม่ต้องสงสัยลงชื่อไว้ก่อนก็ได้ว่าเกิดมาแล้วต้องตายแน่ไม่วันใดก็วันหนึ่งนี่ๆความจริงลงหนังสือได้เขียนได้ไม่ต้องสงสัย

ถ้าว่าลงหนังสือไม่ได้เขียนไม่ได้ว่ามีตัวมาเช่นนี้แล้วก็นับว่าความเป็นอยู่ของมนุษย์ฝ่ายมิจฉาทิฐิสัมมาทิฐิตั้งเป็นตั้งตายไว้ว่าตั้งตายว่าถึงตายมันก็ไม่ตายถ้าตั้งเป็นถึงเป็นมันก็ไม่เป็นว่าไม่ตายอย่างหนึ่งอย่างใดแล้วมันก็เป็นอยู่เหมือนยังกับฝ่ายนักปราชญ์ตั้งไว้ไม่ตายตลอดไอ้ที่จะไม่ตายได้เพราะอาศัยฆ่าไอ้ตายเสียให้หมดเหลือแต่ไอ้เป็นอย่างเดียวไปเป็นอย่างเดียวเมื่อไอ้ตายตายเสียแล้วเป็นอย่างเดียวแล้วก็มีแต่งอกงามเรื่อยไม่มีมีตายกันเกิดแล้วไม่มีตายมีแต่เป็นฝ่ายเดียวเกิดแล้วไม่ตายมีแต่เป็นฝ่ายเดียวนี้แหละที่เราต้องการนักอยากได้นักอยากประสบนักอยากพบนักอยากจะให้ถึงนัก

เมื่อเข้าถึงความไม่ตายแล้วเราจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันแน่นอนยามเราต้องการอย่างหนึ่งอย่างใดก็สมเจตนาหมดต้องปรากฏแก่บุคคลนั้นผู้ไม่ประมาทไม่ประมาทนั้นเป็นตัวสำคัญนักเป็นตัวสำเร็จนะประมาทเป็นตัวตายไม่ประมาทเป็นตัวไม่ตายตามที่มุ่งหมายให้โอวาทเพียงเท่านี้พอสมควรแล้วขอท่านทั้งหลายจงจำไว้เป็นตำรับตำราตรึงไว้กับใจของตนอย่าเผลอเวลาจะนอนอยู่นึกเสมอเวลาตื่นนึกเสมอว่าความตายกับความไม่ตายนี้เป็นคู่กันไม่ช่วยกันได้จะช่วยกันได้เพราะอาศัยความตายมันตายอยู่แล้วความเป็นอยู่เหลือความเป็นอยู่ความเป็นอยู่ฝ่ายเดียวเหลือเป็นอยู่ฝ่ายเดียวนี่เป็นตัวสำคัญมีอยู่ในโลกแท้ๆแต่ว่าเอามาใช้กันไม่ได้เอามาใช้กันแล้วก็เกิดเรื่องทีเดียวเกิดเรื่อง

ถ้าเขาเอามาใช้เราเกิดเรื่องนี่เวลานี้เกิดเรื่องแล้วเรื่องความตายเกิดเรื่องแล้วเรื่องเราจะไม่เอาตายมันก็จะตายว่าเราจะให้เป็นอยู่นี้แหละ

เกิดเรื่องขึ้นแล้วเกิดเรื่องกันอยู่่เห็นตัวกันหวุดหวิดเชียวเห็นตัวหวุดหวิดแล้วก็จับหวุดหวิดๆไอ้ฝ่ายหนีก็หนีไปหวุดหวิดไปไอ้ต่อสู้ก็สู้กันหวุดหวิดๆไปไอ้นี้แหละเป็นตายละเอาแน่ละทุกท่านด้วยกันต้องกระทบอย่างนี้หมดทุกคนนะไม่ต้องสนใจไม่ต้องฟั่นเฟือนไปไหนละสนใจอย่างเดียวเอาอย่างนั้นนะ