เราตั้งเข็มทิศความคิดอย่างไร ชีวิตของเราจะเดินอย่างนั้น
ถ้าเราคิดผิด ทั้งชีวิตผิดหมด ถ้าเราคิดถูก ทั้งชีวิตถูกหมด
ชีวิตของเรานั้นจะรุ่งโรจน์หรือร่วงโรยตัดสินกันที่ความคิด
พระพุทธเจ้าของเราก็เช่นเดียวกัน


หลังจากเสด็จออกผนวชทรงใช้เวลาถึง 6 ปี ในการแสวงหาวิธีการที่จะตรัสรู้
พระองค์คิดผิดไปทดลองสารพัดวิธีการ
ทดลองเรื่องโน้น ทดลองเรื่องนี้ เป็นเวลา 6 ปีที่เกือบตาย
สุดท้ายบำเพ็ญทุกรกิริยา อดพระกระยาหาร กลั้นลมหายใจเกือบเอาชีวิตไม่รอด


ครั้นอยู่มาวันหนึ่ง พระองค์ได้นั่งถามตัวเองว่าที่ทำมาทั้งหมดไม่น่าจะถูก
ทรงย้อนนึกถึงประสบการณ์เก่าๆ ของพระองค์ตอนที่มีพระชนมายุได้ 7 พรรษา
ขณะที่เสด็จพ่อเสด็จเป็นประธานในพิธีแรกนาขวัญ
เจ้าชายน้อยของเราไปนั่งอยู่ที่ใต้ต้นหว้า
แล้วด้วยความที่ไม่มีใครสนใจ ผู้ใหญ่ก็ไปดูพิธีแรกนาขวัญกันหมด
เจ้าชายน้อยก็นับลมหายใจเล่นๆ จิตสงบมาก
จากบัดนั้นมาจนถึงพระชนมายุ 35 พรรษา
พระองค์ก็ถามตัวเองว่า ที่ฉันทดลองมาตั้ง 6 ปีนี่
บางทีคงจะผิด แล้วทางที่ถูกมันคืออะไร
ก็หลับพระเนตรนึกถึงประสบการณ์ตอนทรงพระเยาว์
ทรงมองเห็นพระองค์ทรงนั่งนับลมหายใจเล่นๆ แล้วมีความสุขมาก
จึงทรงเปลี่ยนความคิดว่าบางทีการนั่งดูลมหายใจอาจจะเป็นหนทางที่ถูก
เย็นวันนั้นทรงสรงสนานที่แม่น้ำเนรัญชรา ประทับนั่งใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์
กำหนดสติไว้ที่ลมหายใจ ไม่ถึง 5 ชั่วโมง พอประทับนั่งจิตนิ่งสงบ
ก่อนรุ่งสางของวันนั้นเองก็บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า


เห็นไหมว่าถ้าเราคิดถูก เวลาแค่ 1 หรือ 2 ชั่วโมง
หรือเวลาแค่พริบตาเดียวเท่านั้น เปลี่ยนชีวิตของคนทั้งคน
เช่นเดียวกันกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา
ทันทีที่คิดว่าการดูลมหายใจน่าจะถูก วินาทีเดียวที่เปลี่ยนความคิด
พระองค์ก็เปลี่ยนแปลงตัวเองจากปุถุชนเป็นอารยชนเป็นสัมมาสัมพุทธะ
พอเป็นสัมมาสัมพุทธะ เสด็จพระราชดำเนินเผยแผ่พุทธศาสนาไปทั่วอินเดีย
และบัดนี้ศาสนาของพระองค์กลายเป็นศาสนาสากลของโลกไปแล้ว


คนคนหนึ่งเปลี่ยนแปลงวิธีคิดของตัวเองจนสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้
ในทำนองกลับกัน ถ้าคนคนหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงวิธีคิดของตัวเอง
ก็สามารถทำให้โลกทั้งโลกล่มสลายได้เช่นกัน


ในทางยุทธศาสตร์ทุกคนก็คงจะเคยเรียนประวัติศาสตร์มา
ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 มีแม่ทัพใหญ่ๆ ของฝ่ายสัมพันธมิตรหลายคน
หนึ่งในนั้นก็คือ เซอร์วินสตัน เชอร์ชิลล์
ทันทีที่วางยุทธศาสตร์ว่าจะยกพลขึ้นบกที่นอร์มังดีเสร็จแล้ว
ท่านไปไหน ว่ากันว่าท่านเข้ากระโจมที่พักเลย
เอานวนิยายของเชกสเปียร์ขึ้นมาอ่าน
มีคนไปเห็นก็ถามว่าท่านนายพลเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานท่านอ่านเชกสเปียร์อีกหรือ
นายพลบอกว่า สิ่งที่ควรทำผมทำเสร็จไปแล้ว
และวันรุ่งขึ้นท่านก็รอฟังผลแห่งชัยชนะของกองทัพสัมพันธมิตร
เห็นไหมว่าคนคนหนึ่งถ้าคิดถูกแล้ว อะไรมันจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้
วันมะรืน หรือวันข้างหน้า ก็สามารถคาดคะเนได้ถูกต้องแม่นยำ


ฉะนั้น ความคิดถูกจึงเป็นปัจจัยสำคัญของการประสบความสำเร็จในชีวิตของคน
เช่นเดียวกันย้อนไปอีกประวัติศาสตร์สมัยสามก๊ก
ช่วงที่เล่าปี่ระหกระเหินออกจากบ้าน ทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จ
ช่วงแรกของการออกจากบ้าน ใช้แซ่ลี้ตลอด จริงๆ ท่านแซ่เล่านะ เล่าปี่
แต่ขณะที่ยังไม่ได้เจอขงเบ้ง ท่านใช้แซ่ลี้มาหลายสิบปี จนอายุ 40 กว่า
พอมาเจอขงเบ้ง ตอนนั้นขงเบ้งอายุแค่ 26
ออกจากเขาโงลังกั๋งเพื่อไปวางยุทธศาสตร์สามก๊กให้ตามที่เล่าปี่ไปเชิญมา


ศึกแรกที่ขงเบ้งวางยุทธศาสตร์ให้กับเล่าปี่ คือ ใช้กวนอู เตียวหุย จูล่ง
ไปรับศึกใหญ่ทั้งหมด เล่าปี่หันมาถามขงเบ้งว่าแล้วตัวท่านกุนซือจะทำอะไร
ขงเบ้ง บอก ผมจะอยู่ที่กองบัญชาการทำหน้าที่เป็นแม่งานจัดงานเลี้ยงคืนนี้
กวนอูและเตียวหุยโกรธมาก วางแผนให้คนอื่นไปรบ ยังไม่รบชนะเลย
และการรบยังไม่เกิดขึ้น กุนซือเตรียมจัดงานเลี้ยง แต่เล่าปี่ก็เชื่อใจขงเบ้ง
ทันทีที่ออกรบ ขงเบ้งก็ใช้ยุทธศาสตร์ของซุนวู
ในการรบเอาชัยไม่สำคัญที่ปริมาณทหาร
แต่สำคัญที่ใครเป็นผู้กำหนดยุทธศาสตร์
ฉะนั้น ขงเบ้งเห็นชัยชนะก่อนที่จะส่งทหารไปรบ
และศึกครั้งนั้นก็ทำให้เล่าปี่ชนะด้วยการทลายทัพของโจโฉที่เนินพกบ๋อง
นี่คือตัวอย่างทั้งทางโลกและทางธรรม ที่สะท้อนให้เห็นว่า
ถ้าใครก็ตามมีวิธีคิดที่ถูกต้อง
จะเป็นผู้ประสบชัยชนะในที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อ


ที่มา...โพสต์ทูเดย์

ใช่ค่ะคิดให้ถูกก็จะนำไปสู่ทางที่ถูก แต่สำคัญที่ว่า เราจะรู้ได้ยังไงว่าเราคิดถูก บรรทัดฐานไม่ได้แปลว่ามันเป็นสิ่งที่ถูก สิ่งที่ถูกในอดีต ไม่ได้แปลว่ามันถูกในปัจจุบัน อะไรล่ะเป็นตัวตัดสิน...

จุฬาภินันท์คือสัจธรรม ใจที่ปราศจากอคติและทิฏฐิ และข้อมูลที่ถูกต้อง ค่ะ