เรามาจากใหน?...และจะไปใหน?...(๒)

พระพุทธองค์แสดงว่า สังสารวัฏฏหาเบื้องต้นมิได้ นั่นหมายความว่า สัตว์ทั้งหลาย ได้เวียนว่ายตายเกิดมาแล้ว นับภพ นับชาติมิถ้วน และยังต้องเวียนว่ายตายเกิดต่อไปอีก นับภพชาติมิถ้วน ตราบที่ยังมีกิเลสอยู่ และในระหว่างที่เวียนว่ายตายเกิดอยู่นั้น ก็ได้สั่งสมกรรมเอาไว้มากมาย นับไม่ถ้วนเช่นกัน

ถ้ากรรมดีมีโอกาศส่งผล สัตว์เหล่านั้นก็จะได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี มีความสุข ถ้ากรรมชั่ว มีโอกาศส่งผล สัตว์เหล่านั้นก็จะไปเกิดในภพภูมิที่ไม่ดี ได้รับความทุกข์เป็นส่วนมาก บางครั้งกรรมดี ก็อาจได้โอกาศส่งผล ติดต่อกันเป็นเวลานานๆ ทำให้สัตว์ทั้งหลายที่ทำกรรมดีนั้นไว้ ได้ไปเสวยสุขอยู่ในภพภูมิที่ดี เป็นเวลานานหลายภพชาติติดต่อกัน

ในบางครั้งกรรมชั่วก็อาจได้โอกาศ ส่งผลติดต่อกันเป็นเวลานานๆ ทำให้สัตว์ทั้งหลายที่ทำกรรมชั่วนั้นไว้ ต้องไปเสวยทุกข์ในภพภูมิที่ไม่ดี เป็นเวลานานๆ หลายภพชาติติดต่อกันก็มี หรือในบางครั้ง กรรมดีและกรรมชั่วอาจจะได้โอกาศสลับกันให้ผล ทำให้สัตว์ผู้ทำกรรมนั้น ได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง สลับกันไป ดังนี้ก็มี

มนุษย์ในปัจจุบัน ต้องอาศัยเกิดในครรภ์มารดา การที่ต้องอยู่ในครรภ์มารดาถึง ๑๐ เดือน ทำให้ไม่สามารถจดจำเรื่องราวในภพก่อนได้

ดังนั้นถ้าจะถามว่า ชาติก่อนที่จะเกิดมาเป็นมนุษย์ ได้เกิดเป็นอะไรมา มนุษย์แทบทุกคน มักจะตอบไม่ได้ เว้นแต่บุคคลผู้ได้อภิญญา ที่เกี่ยวกับการระลึกชาติได้ จึงจะตอบได้ หรือบุคคลบางคนที่ไม่ได้อภิญญา แต่ระลึกชาติได้ ที่เรียกว่า "เป็นความสามารถพิเศษเฉพาะบุคคล" ก็สามารถบอกได้ว่า เมื่อชาติก่อน ตนเคยเกิดเป็นอะไรมา

เมื่อยกเว้นบุคคลพิเศษ เช่นที่กล่าวมาแล้ว บุคคลทั่วๆไป จะไม่สามารถตอบได้ว่า ในชาติก่อนเคยเกิดเป็นอะไรมา ดังมีเรื่องของธิดาช่างหูก ที่มาใน คาถาธรรมบทอรรถกถา เป็นเครื่องยืนยันในเรื่องนี้.

อนุโมทนาสาธุกับคุณ..ณ..มรณาด้วยครับ