21. ความยิ่งใหญ่

ศิษย์รักของอาจารย์
เมื่อศิษย์รู้สึกว่าตนเองยิ่งใหญ่
โปรดแหงนมองดวงดาวในคืนข้างแรม

ศิษย์จงตระหนักว่ามนุษย์เมื่อเปรียบกับดวงดาวบนท้องฟ้านั้น มนุษย์เป็นเพียง ธุลีของจักรวาล

เมื่อใด ถือว่า “ตนเป็นใหญ่” จึงเป็นการท้าทายที่ผิดธรรมชาติเมื่อผิดออกไปจากความเป็นจริง ความลุ่มหลงมัวเมาจึงบังเกิด

เมื่อศิษย์คิดว่า โลกมนุษย์นี้ยิ่งใหญ่ วัตถุที่ครอบครองสอดคล้องกับความยิ่งใหญ่ที่สังคมใฝ่หา โปรดจงศึกษาทางแห่งดวงดาวและกาแล๊กซี่ หลากหลายอันไร้ขอบเขต จะประจักษ์แจ้งว่า ยิ่งแสวงหาความยิ่งใหญ่ ก็จะเล็กลงๆและต่ำต้อยน้อยค่า

แต่ถ้าศิษย์มีหัวใจแห่งธัมมาธิปไตย สัจจธรรม ย่อมเป็นคำตอบทั้งมวล อันจะนำศิษย์ไปพบกับ ความจริงว่า ท้ายที่สุด แห่งความยิ่งใหญ่ คือ ความว่างเปล่าอันเป็นอนัตตา เพราะอนัตตาคือ สามัญลักษณะอันแท้จริง ของสากลโลก

อ.นภาจรี