ความอร่อยกลางกองทุกข์
(ความลวงของกาม)

... สัตว์ทั้งหลาย ยังเป็นผู้ไม่ไปปราศจากความกำหนัดในกามทั้งหลาย ถูกกามตัณหาแทะกัดอยู่ ถูกความเร่าร้อน เพราะกามแผดเผาอยู่ ก็ยังขืนเสพกามทั้งหลายอยู่นั่นเอง. เขายังทำเช่นนั้น อยู่เพียงใด , กามตัณหาของสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น ย่อมเจริญขึ้นด้วย เขาถูกความเร่าร้อนเพราะกามแผดเผาอยู่ด้วย และสัตว์เหล่านั้น จะมีความรู้สึกว่าความพอใจ และความสบายเนื้ออยู่บ้าง ก็ตรงที่รสอันอาศัยกามคุณ ๕ เป็นเหตุอยู่เพียงนั้น เท่านั้นแล....



ความอร่อยที่ไม่คุ้มกับความทุกข์

...กามทั้งหลาย เรากล่าวแล้วว่า มีรสอร่อยน้อย มีทุกข์มาก มีเรื่องทำให้คับแค้นใจมาก และมีโทษอย่างยิ่ง เป็นสิ่งที่ ควรเปรียบด้วยท่อนแห่งกระดูก , ควรเปรียบด้วยชิ้นเนื้อ , ควรเปรียบด้วยคบเพลิงหญ้า , ควรเปรียบด้วยหลุมถ่านเพลิง , ควรเปรียบด้วยของในความฝัน , ควรเปรียบด้วยของยืม , ควรเปรียบด้วยผลไม้ , ควรเปรียบด้วยเขียงสับเนื้อ , ควรเปรียบด้วยหอกและหลาว , และควรเปรียบด้วยหัวงู ฉะนั้น.



อะไรคือ “กาม” ที่แท้จริง

... ความกำหนัดไปตามอำนาจความคิดปรุงแต่ง นั่นแหละคือกามของคนเรา ; อารมณ์อันวิจิตรทั้งหลายในโลกนั้น หาใช่กามไม่ ; ความกำหนัดไปตามอำนาจความคิดปรุงแต่ง นั่นแหละคือกามของคนเรา ; อารมณ์อันวิจิตร ก็มีอยู่ในโลกตามประสาของมันเท่านั้น ; ดังนั้น ผู้มีปัญญาจึงนำออกเสียซึ่งความพอใจ ในอารมณ์อันวิจิตรเหล่านั้น ดังนี้.



เหตุเกิด, และวิธีดับกาม

ภิกษุทั้งหลาย ! เหตุให้เกิดขึ้นแห่งกาม คือ ผัสสะ
ภิกษุทั้งหลาย ! ความดับแห่งกามย่อมมี เพราะความดับแห่งผัสสะ มรรคมีองค์แปด นี้ นั่นแล เป็น วิธีกระทำให้ถึงซึ่งความดับแห่งกาม ; วิธีนั้นได้แก่ ความเห็นถูกต้อง ความคิดถูกต้อง; การพูดจาถูกต้อง การงานถูกต้อง อาชีพถูกต้อง ; ความเพียรถูกต้อง สติถูกต้อง สมาธิถูกต้อง.